CHAPTER 11

Nagmamadali na akong matapos ang resume na tinitipa ko sa laptop dahil kanina pa ako napi-pressure kay Jam. Ngayon kasi namin balak maghanap ng part time job tutal naman at half day kami. Kanina pa natapos ang klase. Mas nauna nga lang siya sa akin na umuwi kaya tapos na ang resume niya.

 

"Aalis na talaga ako."

 

Pinaikot ko naman ang dalawa kong mata. Wala na akong oras para makipag-asaran pa sa kanya. Kanina pa ako nahihirapan magtipa sa laptop na ito at hindi ako sanay. Wala naman kasi kaming dinalang mamahaling bagay bukod sa phone namin. Iniwan namin lahat ng mga luho namin sa dating bahay. Kaya heto, second hand lang na laptop ang gamit ko na ibinigay sa amin ni Kuya Al. Hindi naman na raw niya kasi ginagamit kaya ibinigay niya na lang sa amin.

 

Naiunat ko na lang ang braso ko nang sa wakas ay natapos ko na rin. I reread my resume then when I feel contented, tinanggal ko na ang OTJ ko sa laptop. Ipapa-print ko na lang ito kay Kuya Al at baka sakaling libre pa.

 

Pagkabaling ko ng tingin kay Jam ay hawak niya ang diary ko. Sinisipat-sipat niya iyon. Mukhang nangingialam na naman siya sa gamit ko. Kaya kaagad ko iyong inagaw mula sa kanya.

 

"Ang damot mo, bebs. Ano ba kasi iyan?" namamangha niyang tanong.

 

"Diary," simpleng sagot ko.

 

Mabuti na lang at may padlock itong diary ko at nakadikit sa page ang picture ni honeybunch sweetypie ko kung hindi ay nalaglag na iyon sa diary ko at baka makita pa ni bebs.

 

Itinulak ko siya palayo sa study table ko saka maingat ko ulit iyong ibinalik sa drawer. Saka na kami sabay na lumabas ng apartment namin at naglakad papuntang printing shop ni Kuya Al.

 

"Wala ka pa rin bang natatanggap na tawag mula sa capitol?" maya-maya ay tanong ni Jam.

 

"Wala pa eh. Hinihintay ko na nga lang na tawagan ako for the interview. Sayang din iyon. Five thousand din makukuha ko kung sakali," sagot ko pabalik.

 

"2.0 dapat ang makuha kong grades kung sakali. Pasado naman ang grades ko no'ng grade 12 tayo. Pero baka hindi ko kayanin this year," dagdag ko pa na tila pinagsakluban ng langit.

 

Ang hirap kayang mag-aral, noh!

 

Ang sakit sa ulo. Tamang kopya nga lang ako kay bebs noong higschool kami. Tapos ang lakas ng loob ko ngayon na mag-apply ng scholarship.

 

"Kaya mo 'yan!" Pagpapagaan niya sa loob ko.

 

Wala na akong isinagot pa dahil pareho na kaming pumasok sa printing shop nila Kuya Al. Kaagad bumaling sa amin ang nakangiting si Kuya Al, samantalang sinulyapan lang kami ni Kuya Jay pero binati naman niya kami. Sa kanila kasing dalawa, mas tahimik si Kuya Jay.

 

Nakipag-fist bomb naman si bebs kay Kuya Al at ganoon din ang huli rito. Hanggang sa bumaling ang gawi niya sa akin. Napansin ko pang umalis si Kuya Jay. Mukhang papunta sa ikalawang palapag netong printing shop. Ang alam ko kasi ay dito na rin sila nakatirang dalawa.

 

"Musta, Sia?"

 

Hindi ko alam pero napairap kaagad ako sa ngising nakapaskil sa labi ni Kuya Al. I have this feeling na iba ang ipinaparating niya sa pangangamusta niya.

 

"Okay lang, Kuya Al. Heto at mag-a-apply kami for part time job," wika ko sabay abot sa kanya ng OTJ. "Paprint ng resume, Kuya."

 

Lumipas ang ilang minuto bago niya ulit sa akin ibinalik ang OTJ ko kasama nong naka-print kong resume.

 

"What about the marriage certificate? Naibigay mo na ba sa kanya?"

 

Sabi ko na nga ba at iba talaga ang pakay niya sa pangangamusta niya. I was about to answer him pero naunahan na ako ni Jam.

 

"Marriage certificate? Para saan?"

 

Nagkibit-balikat lang si Kuya Al. Saglit niya lang binaling ang kanyang tingin kay bebs bago ulit sa akin bumaling. "Hindi mo sinabi sa pinsan mo?"

 

Mabilis akong napailing. Paniguradong makiki-chismis lang itong si Jam kapag sinabi ko pa sa kanya. Syempre gusto kong si honeybunch sweetypie ko ang unang makakita 'sana' ng marriage certificate na ginawa ko para sa aming dalawa.

 

Ngunit sadyang wala kaming printer kaya sila Kuya Al at Kuya Jay tuloy ang unang nakaalam.

Mabuti na lang pala at naka-seal na iyon sa diary ko. Hindi na mahahanap ni bebs sa apartment. Good thing at may padlock talaga ang diary ko.

 

Hanggang sa nagpaalam na kami kay Kuya Al at nakalabas na sa printing shop ay hindi pa rin ako tinantanan ni bebs sa kakatanong niya. Kulang na lang ay mabingi na ako nang dahil sa kanya. Para siyang sirang plaka na paulit-ulit sa kanyang tanong.

 

"Para saan nga kasi iyon, Euphrasia Lexus? Huwag mong sabihing para kay Josh? Nahihibang ka na talaga."

 

"Sige para matigil ka na." Huminto pa ako sa paglalakad saka siya hinarap. "Hindi ko sasabihing para sa kanya. O 'yan ha? Hindi ko sinabing para sa kanya. Kaya magtigil ka na, bebs. Mag-focus na lang tayo sa paghahanap ng part time job, okay?"

 

Halata sa mukha niya na hindi siya makapaniwala sa tinuran ko. Hinimas niya pa ang sariling noo na para bang sumasakit na ang ulo niya nang dahil sa akin. Ngunit pasalamat na lang rin ako at tumigil na siya kakatanong.

 

Hanggang sa nagsimula na nga kaming maghanap ng trabahong mapapasukan sa tulong ng mga applications sa phone. Ngunit katulad ko ay mukhang wala ring nagustuhan si Jam sa mga napagtanungan namin.

 

Hanggang sa tumigil kami sa isang 7-eleven. Hindi na ako nag-abalang pumasok pa sa loob. Abala ako sa hawak kong resume at pati na rin sa pagtingin ko sa phone ko kung saan pa ako pwedeng mag-apply, habang hinihintay ko si Jam.

 

Wala na akong pakialam sa mga taong dumadaan sa gilid ko papasok ng 7-eleven. Basta prente akong nakaupo sa isa sa mga upuan dito sa labas. Hindi naman kasi ganoon kainit. At kung mainit ang panahon ngayon tiyak kahit siksikan pa sa loob ng 7-eleven ay makikipag-agawan talaga ako ng puwesto para makapagpa-aircon lang sa loob.

 

Nagambala lang ako sa pagiging abala ko nang marinig ang hagikgikan sa may harapang bahagi ng kinauupuan ko. Mukhang mga high schooler pa sila at halos lahat sila ay may kani-kanilang hawak na cellphone habang kinukuhanan ng litrato ang kung sino man.

 

Halos malaglag ako sa kinauupuan ko nang mapag-sino ang taong nasa counter. Walang iba kung hindi ang honeybunch sweetypie ko.

 

"Don't tell me.. don't tell me nagpa-part time job siya rito? Kung ganoon nga ang kaso ay kailangan kong makipag-agawan ng work kay bebs kung sakali man."

 

Mula sa pagtingin kay Josh ay nabaling ang tingin ko sa mga highschooler nang maghagikgikan nanaman sila.

 

"Who give them a permission to take a picture of my honeybunch? His handsomeness is only for my eyes!"

 

Kaya hindi na ako nag-dalawang isip pa na tumayo at humarang sa mismong harapan nila. Halatang nainis sila sa ginawa ko. Ngunit ang inis na nararamdaman nila ay mas doble pa ang nararamdaman ko.

 

"No one is allowed to take a picture of my boyfriend."