Chapter 20

HINANG-HINA ang pakiramdam ni Vanessa nang ibinuka niya ang kaniyang mga mata. Parang ayaw pa nga niyang magdilat sa dahilang hinihila siya ng antok at may tumutulak sa kaniyang muling pumikit. Ang mga talukap niya sa mata ay kusang pumipikit at naging triple pa ang bigat niyon pero pinilit niyang magdilat. Para kasi siyang pilit na idinuduyan kaya nagising siya sa kaniyang mahimbing na pagtulog. Kotse ng asawa ang kaniyang namulatan.

“Gian,” tawag niya sa pangalan ng asawa. Sigaw na ang ginawa niya pero halos pabulong lang ang lumabas sa kaniyang bibig. Ni halos hindi nga niya maibuka ang mga labi niya.

“Honey, hold on. Malapit na tayo sa hospital.” Kahit nasa kalsada ang tingin ni Gian ay hindi nito binitawan ang kamay niya. Ramdam niya ang lamig ng kanang kamay nito na mahigpit ang pagkakahawak sa kaniyang kamay.

Pero sa lahat ng salita na binigkas ng asawa niya ay umalingawngaw ang sinabi nitong hospital. Paulit-ulit itong nag-echo sa pandinig ni Vanessa at tila nagkaroon pa ng mg