Nakatitig ng masama ang mga magulang ni Mil sa apat na mga lalaking katabi ni Mil sa sofa - Kay Orij, Kim, Vince at Greypi na minsan nilang inakalang boyfriend ni Orij, a.k.a Orange.
"P-Pasensiya na po," paumanhin ni Orij sa mga ito. Hindi siya makatingin ng diretso, ni makaupo ng maayos dahil alam niyang may ginawa silang mali at natatakot rin siya sa maaaring maging resulta ng mga pangyayari. Nakayuko lamang siya; magkabilang kamay ay nakapatong sa hita. Pero walang wala ang reaksyon niya kay Kim na ngayo'y nakaluhod ang mga tuhod sa carpet at sa harapan ng magulang ni Mil.
"P-Patawarin niyo po kami. Hindi naman intensyon na lokohin kayo," paumanhin ni Kim na pilit itinatayo ni Mil mula sa pagkakaluhod pero ayaw nitong tuminag.
"All this time, kayong apat na mga lalaki ang k
Umalingawngaw ang malakas na tawa ng matalik na kaibigan ni Mil sa loob ng kaniyang kwarto. "Sabi ko kasi sayo, sabihin mo na kay tito at tita hangga't maaga. Tignan mo ngayon, mas lumala ang nangyari. Pasalamat ka nalang na hindi titira si kuya Segi rito." Humiga siya sa kama patagilid at ginawang unan ang sariling braso.Sa halip na makitawa ay huminga si Mil ng malalim. Kinamot-kamot niya ang batok bago malungkot na inaming, "Kasalanan ko 'to."Umangat si Shane, na ngayo'y kulay berde ang buhok, at hinaplos ang kaibigan sa likuran. "Okay lang 'yan dude. At least nawala ang isa sa mga kinababahala mo. May tiwala parin naman sayo ang mga magulang mo kasi hindi ka nila pinaalis sa university.""Kahit naman magdesisyon sila na paalisin ako, hindi nila magagawa dahil masyadong late para lumipat ng school. I'm col
Kim's POV Malapit na ang school festivals. Kaliwa't kanan ang paghahanda ng mga guro't estudyante sa kabila ng okupadong talakdaan. Dahil ang club namin ang naatasan na mag organisa ng paligsahan sa dulo ng festival, ay nandito ako sa teachers office bilang representative. Tahimik akong nakaupo sa gilid habang hinihintay ko si sir Darwin. 'Bakit kaya ang tagal ni sir? Malapit na magsimula ang susunod kong klase,' reklamo ko na panay sulyap sa relo. "Mil Senikon."Tumingin ako sa direksyon kung saan nagmula ang narinig na pagtawag. Gumuhit ang ngiti sa aking mga labi nang makitang narito rin pala sa teacher's
Orij’s POV “Peeeeeep!” matinis na busina ang umalingawngaw sa paligid. Nang tumingin ako sa gilid kung saan nanggaling ang busina ay nakita ko ang malaking truck na kumakaripas ng takbo papunta sa akin. Siyempre, niligtas ko ang sarili; Mabilis akong umiwas at pumuwesto sa gilid ng daan. Bigla ko tuloy naalala ‘yong mga bida sa telenobela na nakuha pang tumulala sa truck na bubunggo sa kanila bago dumating ang knight in shining armor. Anyway, nang makatabi ako ay narinig ko ang sigaw ng driver. “Magpapakamatay ka ba?!” Tinitigan ko ng masama ang likod ng truck at inambahan ng suntok. “Sira ulo! Nasa pedestrian lane ako!” I complained. Tumawid naman ako sa tamang tawiran eh. S
Mil's POV Kasalukuyan akong naggo-grocery sa supermarket ng maraming chocolate: KitKat, Cadbury, Tobleron and Hany choconut. Nang bigla akong nakarinig ng matinis na tunog. Para akong nilampaso sa kama matapos idilat ang mga mata. "Chocolate," I murmured. Ilang segundo rin akong natulala bago pumasok sa katotohanan. 'Kung alam ko lang na panaginip ang lahat, sana kinain ko na ang mga chocolate na binili ko. Argh~' Matamlay kong tinitigan ang cellphone na siyang pinagmumulan ng tunog. Then I wondered inwardly, 'Madilim pa ah. Sino bang tumatawag ng ganitong oras? Mumurahin ko talaga 'to.' Kinuha ko ang cellphone saka tinignan ku
"Nag-back out 'yong contestant sa architecture department." "Wala na bang ibang gwapo sa department nila?" Nang marinig ni Kim ang usapan ng mga kasama sa meeting ng school festival, ibinaba niya ang ballpen na hawak. "Ahmmm, excuse me?" Nahihiyang siyang nagtaas ng kamay. "Ano nga ba uli 'yong prize ng mananalo sa contest?" "iPhone," sagot na kaniyang natanggap. Nitong nakaraan ay naalala ni Kim na namomroblema si Mil sa paggamit ng cellphone. Madali na kasi itong ma-lowbat at matagal naman i-charge. "Ako nalang ang sasali sa architecture department," ang buo niyang tapang na pahayag.
"Sinong humalik sayo? Ituro mo." Lumalalim na ang gabi subalit wala paring kuryente. Labis na katahimikan ang namayani matapos banggitin ni Soju ang tanong na hindi masagot ni Mil. "Bakit hindi mo maituro?" malamig na sambit ni Soju. Marahil ay totoo ang kasabihan na : "Action speaks louder than words." Kahit kasi hindi makapagsalita si Mil ay tumungo ang mga mata nito sa direksyon ni Orij, na siya namang mas dumagdag sa hinala ng lahat. Nanatili namang nakayuko si Orij sa kaniyang puwesto; nahihiya at natataranta sa loob.
Malapit nang magsimula ang contest. Nasa backstage si Orij habang hawak hawak ang cellphone. Hindi siya mapakali at panay ikot sa iisang lugar. "Tignan mo 'yun oh, masyadong kinakabahan," ang sabi ng isang contestant sa kasamahan. Tumawa naman ang isa niyang kasama. "Baka mamaya niyan, maihi pa sa pantalon si pare." Talaga nga bang kinakabahan si Orij? "Kainis. Kanina pa may langgam na nangangagat sa puwet ko," ang reklamo niya sabay kamot sa puwetan. Simula kasi noong magpalit siya ng suot, hindi siya ma
Mil's POVKanina pa ko gising. Nakapaghilamos na, nagsipilyo at nakatae na ako. Pero dahil tinatamad pa kong gumayak ay muli kong tinungo ang kama at doon ay sumalampak ng higa. Hinimas himas ko ang noo na hanggang ngayon ay nag-iinit dahil sa halik ni Greypi."Masyado ba kong unfair?" Aking tanong sa sarili.Simula't sapul, si Greypi lang ang nag-iisang lalaki sa buhay ko. He is my first love. Pagbalig-baligtarin ko man ang Ginebra San Minguel Gin, hindi magbabago ang relasyon na mayroon kami noong una. Siya ang dahilan kung bakit pinilit ko ang sarili na tumira rito. Kasi naman, inakala kong kusa ko siyang magugustuhan kapag nagkita na kami. But I didn't expect that I will fall to another guy. Ang sama ko ba?