Chapter 27

Noella’s Point of View

“Bakit ka nga pala marunong humawak ng baril at napansin kong asintado ka kung bumaril nang gabing iyon unang na-ambush tayo?” usisa ni Diego sa akin habang sabay kaming kumakain sa kwarto na inoukopa ko sa bahay ni Draco.

Sinabayan akong kumain ni Diego at siya pa mismo ang pumunta rito para lang magsabay kaming kumain. Nakikita kong nagbago ang pakikitungo niya sa akin simula nang iligtas ko siya sa pangalawang beses at kahit may sugat siya at may saklay ay pumupunta siya sa kwarto ko para lang kumustahin ang kalagayan ko at sabayan akong kumain.

Dalawang-araw na rin ang nakakalipas ng pamamalagi namin sa bahay ni Draco at ngayon lang din niya natanong ang galing kong humawak ng baril at pagiging asintado ko.

“Tinuruan ako ni Papa bata pa lang ako. Dahil haciendera ako ay kailangan kong matutong humawak ng baril para sa sariling kaligtasan at sinasama rin ako ni Papa na mag-hunt ng mga hayop sa mga kagubatan at iyon ang nagiging bonding namin ni Papa mula noon