Home / All / City lights / Chapter 15

Share

Chapter 15

Author: CuteLazyPig
last update Last Updated: 2022-01-15 23:53:54

Another way

Mira's POV

Nagpalakad-lakad ako sa headquarters. Hindi ko alam kung ano na ang iisipin ko. Halata naman ang pagka-hilo ni Nate kakatingin sa ginagawa ko.

Hinarap ko s'ya bago I-hilamos ang palad ko sa aking mukha. "What now!? We need a lead. There must be another way to find out who's behind that explosion!" I shouted out of frustration.

Nate looked at me patiently. He knew that no one can calm me right now. Ayaw n'ya naman siguro na awayin ko s'ya ulit, right?

"The man is dead, Agent Carper. We can't talk to the dead..We don't talk to a dead person." Mahinahon n'yang sabi.

Duh, I know! Sino ba nag-sabi na kakausapin namin ang patay!? May sinabi ba ako!? Huh!? I didn't say anything about that! Gosh.

"Wala ba s'yang kasama nang time na iyon? Wala ba kayong nakita sa CCTV cameras?" Tanong ko.

Since sila ang humawak ng case na iyon habang umalis kami ni Kia para i-secure ang area.

Umiling s'ya dahilan para lalo akong mainis. Ano pa ba ang pwede namin pagkunan ng sagot? Did he tell anyone about that?

What if? May sinabihan s'ya sa balak n'ya? A family member or a friend? Pero paano naman namin malalaman ang kamag-anak n'ya? Unless..

"Unless may things na mag-identify sakaniya!" Sabi ko, nagkakaroon ng kaonting ideya sa isipan.

Tumingin ako kay Nate na nakapalumbana ngayon. Nakatingin s'ya saakin at hinihintay ang sasabihin ko.

"May wallet ba s'yang dala? Maybe may number doon ng mga kasama n'ya! We can track them!" I said.

Mukhang inisip pa ni Nate kung mayroon. Tumingin s'ya saakin at tumango. "I think mayroon sa crime scene. But I'm not sure if we're able to get it" sabi n'ya.

Nagkatinginan kami ng ilang sandali. Iniisip ang mga possibleng paraan na magagawa. Unti-unting namuo ang ngiti sa labi ko.

"Perks of being ranked 1, I guess?" He said, smirking.

I smirked too. Knowing that he knows what I'm thinking right now. Tumayo na ako at tinanguan s'ya .

"I'll try" I said before walking towards the door.

Nag-lakad ako papunta sa kwarto ni Kia. Pumasok ako doon at naabutan s'ya at ang team n'ya na nag me-meeting. Nang makita ako ay agad silang lumabas ng kwarto.

Tss.

"Why are you here, Agent Carper?" Kia said while smiling.

I smiled back at her before sitting down on the chair beside her. Binigay ko ang card ko sakaniya dahilan para pagtaasan n'ya ako ng kilay.

"Yes? Anong gusto mong gawin ko?" Sabi n'ya habang pasimpleng kinukuha ang card sa kamay ko.

Lalo akong napangiti. Easy.

"Get the suspect's wallet without anyone knowing, can you do it, Agent?" I said with authority.

Napangiti s'ya bago tumayo. Kinindatan n'ya ako bago mag-lakad palabas. "Copy, Agent Carper!" Pahabol n'ya sabay ngiti.

"Good. Meet me in my room" sabi ko bago tumayo at mag-lakad paalis.

Dahil wala naman akong gaano gagawin ngayon, dahil wala pa ang kailangan namin, mag checheck muna ako sa headquarters.

Nag-ikot ako sa mga room by team. Nakita kong nag hahanda ang ibang team para sa misyon nila.

Huminto ako sa pintuan palapit sa office ni Tom. Binasa ko ang mga pangalan na nkalagay sa may pintuan.

Kleos- R39, Baston-R23, Luneta-R29, Pretny-R17 and lastly, Rolland-R53.

Nakakunot ang noo ko nang basahin ang rank ng isang agent. Bakit masyadong malayo ang agwat nila? 39 and 53?

Kumatok ako ng tatlong beses. Seryoso ang mukha at maayos ang tayo. Walang sumagot saakin. Tinignan ko ang ilaw sa gilid ng doorknob at nakita na green ito, meaning ay may tao.

Kumatok ulit ako ng tatlong beses. Nakarinig ako ng tunog sa loob. "Sino ba iyan? Baka may delivery?" Rinig ko bago bumukas nang bahagya ang pintuan.

"A-agent!" Kabadong sabi ng lalaki.

Itinaas ko ang isa kong kilay dahilan para buksan n'ya ng malaki ang pintuan. Tumambad saakin ang mga ka-team n'ya na umiinom. Napatakip sila sa bibig at gulat akong tinitignan.

"Where's your leader?" I asked coldly.

Napalunok sila at nagkatinginan. Lumakad ako papalapit sakanila. Himinto ako sa gitna at tinignan ang magulong kwarto.

"Walang sasago-"

"Ako po, Agent" Isang lalaki ang pumutol sa akin.

Tinignan ko s'ya bago tumango."Who are you?"

"Agent Kenneth Kleos, Ranked 39." Seryoso n'yang sabi.

Kleos..

Tinignan ko ang mga kasamahan n'ya. Huminto ang aking paningin sa iisang babae sa groupo. Tumaas ang kilay ko.

"And you are?" Tanong ko sakaniya.

Natigilan s'ya. Seryoso ang tingin n'ya saakin bago huminga nang malalim. "Agent Dessa Rolland, ranked 53"

So, s'ya ang napalayo sakanila.

Ibinalik ko ang aking tingin sa leader nila na si Kleos. Inilahad ko ang aking kamay. "Give me your card" sabi ko.

Ang card ay naglalaman ng schedules and mission nila. Doon nakalagay kung anong date magsisimula at matatapos at ang ibang infos.

Hindi gumalaw si Kleos dahilan para sikuhin s'ya ng katabi n'ya. Bigla s'yang natauhan at binigay saakin ang card nila.

Binasa ko iyon. Naka assign sila sa isang pier somewhere in leyte. Kailangan nilang hulihin ang isang mangingisda na sangkot sa nakawan sa city hall.

Ang date na nakalagay ay kahapon. Tumaas ang kilay ko. May namuong inis dahil sa nalaman.

Napapikit sila nang iharap ko sakanila ang card. Tss.

"Sa tingin n'yo ba ay madali ang misyon n'yo na ito?" Tanong ko.

Walang sumagot sa kanila dahilan para lalo akong mainis. "What are you fucking doing here when it's very clear that you have mission somewhere!?" Galit kong sigaw.

Kita ko ang pag-silip ng mga ibang agents mula sa pintuan. Gulat sila sa nakikita nila ngayon.

"What the fuck! Nagawa n'yo pa mag-inom? Bakit? Akala n'yo ba ay simple lamang na tao ang huhulihin n'yo? Did you do your background checking? Sino ang gumawa!?" Galit kong tanong.

"Wala pa po, A-agent" sabi ng lalaki na nagbukas ng pinto saakin kanina.

Nahilot ko ang sintido ko dahil doon. Damn! Pinapainit nila ang ulo ko!

"I have accomplished this kind of mission. Ang huhulihin n'yo ay hindi lamang mangingisda! Isa s'yang spy galing sa ibang bansa! You think simple lang ang ninakaw n'ya!? Gods, bakit pa kayo pinapa-punta doon kung kaya naman ng pulis iyon?" Bulalas ko.

Napayuko silang lahat at gulat sa sinabi ko. Tinignan ko ang paligid at sinuri ito. Napataas ang labi ko sa galit.

"Fix your things right now. You're leaving after an hour!" Sigaw ko.

"Yes, Agent!" Sagot nilang lahat.

Inis akong nag-lakad paalis. Umalis ang mga tao sa pintuan nang makita akong palabas. Sinalubong pa ako ni Nate na tumingin muna sa loob bago saakin.

"Let's go" sabi ko.

Tumango s'ya bago ako sundan. Galit akong pumasok sa kwarto. Kumuha ako ng beer sa ref at umupo sa couch.

Umupo din si Nate saaking harapan. Tinignan n'ya ako. "What happened?" Tanong n'ya.

I give hime a bored look before speaking. "I caught them drinking. When I checked their card, nakita ko na may misyon sila sa leyte simula kahapon" sabi ko.

Natawa s'ya nang bahagya bago pinagpatong ang binti n'ya. Isinandal n'ya ang kaniyang likod sa upuan.

"You're really scary" may halong tukso n'yang sabi.

Napangiwi ako. "I just want everyone to learn" I said.

"Yeah, I know. You're just doing your job and that's okay. Now, I know why many people really respect you"

I earned it in hard way. I have to make myself look like a tough person. I just don't want anyone know what's my real feelings.

"They have to be responsible. Our mission is important. It's not easy and it's never a joke. People's life is always at risk" seryoso kong sabi bago uminom.

"Death is always with us. Naghihintay ng time para sunduin tayo" natatawa n'yang sabi.

Natahimik kami nang ilang saglit. Tinignan ko ang relo ko at nakita na hapon na.

Isang katok ang narinig namin dahilan para tumayo ako at pumunta sa pinto. Sinilip ko iyon sa device na nakasabit sa dingding at nakuta na si Kia iyon.

Binuksan ko ang pinto at pinapasok s'ya. Ngumiti s'ya saakin bago inilahad ang bagay na kailangan ko.

Napangiti ako bago tignan si Nate. Tumango s'ya saakin. "Well done" sabi ko kay Kia.

"Just let me know if you need anything, Agent" sabi n'ya bago kami iwan ni Nate sa kwarto.

"Let's go?" Tanong ko.

"Okay" sagot n'ya bago tumayo at kuhanin ang susi ng kotse.

Nag-lakad kamin pababa sa parking. Sumakay kami sa sasakyan, s'ya na ang nag drive dahil wala ako sa mood.

Binuksan ko ang wallet. Naka-suot ako ng gloves. Tinignan ko ang mga ID n'ya.

'Allan Ositio, 27'

Tinignan ko ang address n'ya at nakita na malapit iyon sa dadaanan namin ni Nate.

"Let's stop here" turo ko nang mapansin na malapit na ito sa nakalagay na address.

Bumaba kami ni Nate at tinignan ang paligid. Nasa isang kalye kami. Maraming sasakyan. Papalubog na ang araw kaya medyo mahihirapan kami.

Lumakad kami ni Nate pa diretso. Binuksan ko ang wallet at tinignan ulit ang address. Pinakita ko iyon kay Nate.

Lumingon s'ya sa paligid. Wala naman gaanong tao ang nasa labas.

"Let's go that w-"

"Mira!"

Nagulat nalamang ako nang biglang may humablot sa hawak kong wallet. Mabilis s'yang sumakay sa motor.

Linuhod ni Nate ang isa n'yang tuhod at mabilis na pinaputukan ang motor na medyo nakalayo na.

Nawalan ng balanse ang motor dahilan para pamangiti ako. "Nice one" sabi ko bago tumakbo.

Dalawa silang lalaki. Ang isa na medyo malaman ang may hawak ng wallet.

Bumaba sila sa motor at sinimulan tumakbo. Inis akong tumakbo din para habulin sila.

Walang katapusang takbo! Nakakainis!

Nag-hiwalay ang dalawa sa isang kanto. Tinignan ko si Nate at sinabihan na sa kaliwa s'ya pumunta.

Nag-hiwalay kaming dalawa at hinabol ang mga lalaki. Pumasok ang lalaki na hinahabol ko sa isang tindahan dahilan para kabahan ako.

Nag-panic ang mga tao. May hawak s'yang kutsilyo pero nagpatuloy s'ya sa pag-takbo. Madaming paninda ang tumaob nang daanan n'ya.

Mabilis akong kumuha ng pera sa bulsa ko at nilagay sa lamesa na tumaob, tinignan ko ang nanay na takot na takot.

"Pasensya na po. Ito po, paghatian ninyo" sabi ko bago tumakbo ulit.

Kinuha ko ang isang bato na nadaanan ko. Walang takot kong binato iyon na tumama sa paa n'ya dahilan para madapa s'ya at sumubsob sa mga sako ng gulay.

Lumapit ako at hinatak s'ya sa likod. Sasaksakin n'ya sana ako nang maka-ilag ako sakaniya. Sinuntok ko s'ya sa t'yan ngunit na siko n'ya ang aking braso dahilan para bitawan ko s'ya.

Sinipa ko s'ya sa balikat na ikinabagsak n'ya. Iwinasiwas n'ya ang kutsilyo dahilan para mapaatras ako.

Tumayo s'ya at akmang isasaksak iyon saaking tagiliran ngunit mabilis kong nahawakan ang kamay n'ya at inikot iyon. Akala ko ay mabibitawan n'ya ang kutsilyo ngunit hindi iyon nangyari.

D*****g s'ya sa sakit. Pillit kong sinasalag ang pag-atake ng isa n'yang kamay. "Bitaw!" Sigaw ko.

Tumawa lamang s'ya at bahagyang tumingin sa likod. "At your back!" Boses ni Nate.

Mabilis kong iniwasan ang kahoy na ihahampas sana saakin ng kasamahan n'ya. Nakita ko na nandito na din si Nate na agad inatake ang lalaki.

Humarap ulit ako sa hinahabol ko at hindi ko napansin na susuntukin n'ya na ako sa tiyan dahilan para padaing akong bitawan s'ya.

Napababa ako dahil doon. Iniinda ang sakit sa tiyan. Sinipa ko s'ya gamit ang salitang paa dahilan para mapaatras s'ya nang mapaatras.

Inayos n'ya ang hawak n'ya sa kutsilyo at sinamantala ang sipa ko. Nakita ko na nahiwa n'ya ang baba ng sapatos ko. Binaba ko ang paa ko at pinakiramdaman iyon.

Mabuti at hindi nadamay ang paa ko! Kung hindi ay puputulin ko talaga ang mga oaa n'ya!

Tinignan ko si Nate at nakita na nagsusuntukan sila nung lalaki. Hinarap ko ang lalaki na kalaban ko at tinaasan ng kilay.

"Ibigay mo na ang wallet!" Sigaw ko bago s'ya sinugod ulit.

Sinalag n'ya ang mga suntok at sipa ko dahilan para pagod ko s'yang tignan. Kinuha ko ang isang kahoy at mabilis na binato sakaniya. Habang nakatingin s'ya sa kahoy ay sumugod ako sakaniya.

Hinawakan ko s'ya sa balikat bago tuhudin sa tiyan. Napa luhod s'ya bago tangkain na ibaon ang kutsilyo sa hita ko.

Sinipa ko s'ya sa panga dahilan para tumilapon s'ya. Binunot ko ang baril ko saaking case at tinutok sa direksyon n'ya ngunit nagulat ako nang makita na tumatakbo na s'ya palayo.

What the! Nakaya n'ya pa!?

Binalik ko ang baril ko sa case at tinignan si Nate na nakangiti akong tinanguan tsaka ako sumunod na tumakbo para habulin ang lalaki 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • City lights   Chapter 47

    CornerMira's POVHinigpitan ko ang tali sa bibig n'ya. Rinig ko ang daing mula sakaniya. Umirap ako sa hangin bago s'ya iniwan sa loob.Hinagisan ako ni Denver ng bottled water na agad kong sinalo. Tinignan ko naman si Nate na mag-isa sa sulok habang naka-tingin sa laptop.Hindi n'ya pa rin ako kinakausap. I tried to say sorry but he just ignored me. Bahala s'ya d'yan.Hindi ba s'ya natutuwa? Dahil sa pag-aaway namin ay may nakuha kaming tao. Hindi lamang basta makakatulong sa misyon namin kun'di makakapagpabago ng larong ito.That jerk think that he can easily fool me. Those sweet words and stuff? I'm not that stupid to not know who he is.

  • City lights   Chapter 46

    NumberMira's POVPagkatapos ng pag-uusap namin ni Nate ay hindi ko na s'ya mulin kinibo pa. Bahala s'ya diyan!Hindi dapat ako ang kumausap sakaniya! I can handle this all even without him. I'm used to it, anyway.Padabog akong humiga sa kama ko. Iniisip ko kung bakit ba kami humantong sa ganitong sitwasyon. He's being too bossy these past few days. He didn't even give me a choice and I fucking hate it.He used to obey my rules. He used to always say yes whenever I want to go to somewhere. He knows that I just want the best way to finish this mission.Was I being too selfish?Kasalanan ko ba na sanay akong namumuno? Kasalanan ko ba kung sanay ako na ako lagi ang nasusunod? Ginagawa ko naman lahat ng kaya ko para sa misyon na ito.Sumobra ba ang pagiging leader ko? O pag act as if ako lang ang nasa misyon?Ngay

  • City lights   Chapter 45

    SweetMira's POVI was so angry that I walked out the room and head towards the elevator. No one was there so I took the chance to burst my anger inside.Nakakainis si Nate! Anong akala n'ya ay wala akong plano? Alam ko naman ang kailangan naming gawin dito, eh!Mali din naman kasi ang gusto n'ya! We need to find Philip but to trigger them this early? Kapag ginawa namin iyon ay mawawalan kami agad ng galaw! Katulad nalang nang nangyari kay Sebastian at Montero!Padabog akong bumaba sa elevator. Nahihiya pa ako dahil sa mga taong nakakita sa pagdadabog ko. Pinilit kong huminahon at nag-tawag ng taxi."Au bar le plus proche, s'il vous plaît" sabi ko. (At the nearest bar, please)"Sur notre chemin" sagot n'ya naman. (On our way)Dahil sa sinabi ko ay ilang minuto pa lang ay binaba n'ya na ako sa tapat ng isang bar. Nag-bayad ako sakaniy

  • City lights   Chapter 44

    ParisMira's POV"We're going to france!?" gulat kong sigaw sa loob ng opisina ni Tom.Tumango s'ya at tinignan si Nate. "He knows what to do" sabi n'ya pa.Tinignan ko naman si Nate bago ngumiwi. Whatever!"So, kailan tayo aalis?" tanong ko bago umupo sa upuan na nasa harap ng table ni Tom."Tomorrow along with Agent Denver and the others" sagot n'ya.Napa-palakpak naman ako dahil sa tuwa. Halata naman ang kabadong mukha ng dalawa. Tumingin ako kay Tom para sana mag-paalam na ngunit inunahan na n'ya ako."Okay, you may go shopping" sabi n'ya.Masaya naman akong tumayo at kumaway pa kay Nate bago mabilis na lumakad papunta sa office ni Kia. Kumatok ako at binuksan ang pinto.Nasa loob s'ya at tila nag-type. Tumingin s'ya sa direksyon ko at nang makita ako ay napangiti agad s'ya. "Shopping?"

  • City lights   Chapter 43

    Never expectMira's POVHindi lang sila Montero! Ayun ang siguradong sagot sa mga katanungan naming lahat. Hindi lamang si Montero, Philip at Sebastian ang sangkot dito."Agent Denver, Check the background of the elite people here in manila. We'll check the other data. Baka may nakatago sa data center na file tungkol sa ilan pang kilalang tao na nalagpasan natin" sabi ko.Agent Denver nodded as a response. He looked at me at Nate before walking out the room. Maybe calling the others.I turned my gaze to Nate who was sitting in the table. Lumapit ako sa tabi n'ya para tignan ang nakuha naming data sa flash drive na nakuha namin kay Sofia.

  • City lights   Chapter 42

    The protectorMira's POVNgayon na kaharap ko na si Sofia ay hindi ako makapaniwala. I used to look up to her but right now, I can't even look at her straight in the eyes!Now, I feel sorry for myself. Ngayon ay alam ko na kung bakit gan'on ang nangyari dati."What does it feel, Agent?" she suddenly said.Tinignan ko lamang s'ya at hindi inabala ang sarili na sumagot. Natawa s'ya ng harahan bago lumapit. Umatras naman ako dahilan para lumaki ang ngiti n'ya.Laugh, bitch. 'Cause you can't even move after this. Enjoy the moment where I can control myself."What does it feel to be the top agent? Na tinitingala pero hindi sigurado na nirerespeto?" sabi n'ya.Hindi pa rin ako sumasagot. "You think it's cool? No, right? Alam ko na alam mo na ang pakiramdam na madaming nakatingin"Binunot n'ya ang baril n'ya dahilan p

  • City lights   Chapter 41

    Unbreakable duoMIRA'S POVI was too happy that I didn't even realize that Nate was staring at me for how many minutes now."What!? Do you have a problem, agent?" I said, giving him a death glare.I saw the others hiding their laughs. Tinarayan ko sila at tinignan ang scene sa office ni Montero.Ngayon na may nawawalang pera sakanila ay alam kong mag-kakagulo. We carry out our plans today.We can't let this opportunity go to waste. Marami kaming ginawa para ma trap dilang dalawa ni Philip."Called the back up once you hear them shoot" I said.Ang balak namin ay pabagsakin si Philip. We need Montero kaya hindi namin s'ya hahayaan na makawala.

  • City lights   Chapter 40

    SeenMira's POVI was too stunned to move. Namamalik-mata lang ba ako? Totoo ba ang nakita kong babae kanina?Hindi ako makagalaw dahil sa pinagsamang gulat at kaunting takot. Bakit s'ya nandito? H-hindi kaya totoo ang mga sinabi nila sa HQ?"What are you doing? They are on the 4th floor" Nate whispered behind me dahilan para magkaroon ako ng lakas na gumalaw at lingunin s'ya.Nang makita ang itsura ko ay nangunot ang kaniyang noo. "Are you okay? What's wrong?" tanong n'ya pa.Hindi ako kaagad nakasagot dahil sa nararamdaman ngunit nang maisip ang pakay namin sa lugar na ito ay doon lamang ako tuluyang natauhan."I'm sorry. I was about- I-am..Sorry"Hindi ako makatingin dahil hindi ko matanggap na nagkakaganito ako ngayon! On our mission!Huminga ako nang malalim. Pinanood n'ya akong gawin iyon. Tinignan

  • City lights   Chapter 39

    Making move Mira's POV Hindi ako maka-ayos ng tayo dahil sa kalasingan kagabi. Naramdaman ko na si Nate ang nag buhat saakin pabalik sa kwarto ko. Masakit ang ulo kong bbumangon kinaumagahan. Binalot ko ang sarili ko sa kumot habang kinukundesyon ang sarili. Ilang minuto ang lumipas bago ko naisipan na buksan na ang mga bintana kahit na ilaw lamang halos ng HQ ang napasok sa kwarto. Pumasok ako sa bathroom na pikit pa ang isang mata. Nag-hilamos ako at inalala ang mga nangyari kagabi. I knew it! Hindi dapat ako nagpakalasing nang ganon! Pinunasan ko ang mukha ko gamit ang white towel bago pumunta sa device na naka-dikit sa pader malapit sa pintuan palabas. Lumabas doon ang mukha nila Nate na nag-aayos. "Are you guys ready?" I asked. I saw how Nate looked at me and my back

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status