Chapter 2

After namin mag breakfast ni Debby pumasok na sya sa work nya hinatid nya muna ako sa work place ko bago sya tumungo sa work nya.

Good mood sya ngaανon kaya hinatid nyα αko hihi excited lang kasi sya mamaya makita ang jowa nya. Nag out of country kasi sya ng isang buwan dahil sa work nya. Kaya mamaya bengbangan na to ayieee hahaha.

Parang baliw lang ako mag isang naka ngiti habang nag mop nag floor.

Biglang dumaan ang CEO.

"Good morning sir"

Naka ngiti kong bati sa boss ko.

"Good morning Nica"

Wow hihi tinawag ako ni Sir ng nica ayieee san nya nalaman ang palayaw ko.

"Sir tinawag nyo akong nica? Pano nyo nalaman ang palayaw ko"

Natutawa kong sabi sa kanya. Nag smile naman ito sakin.

"Well, diba Ikaw ang outstanding Employee ko then i heard some of my employees congratulate you and they call you nica. Nice nick"

Ayieee feeling ko kinikiti ang tyan ko hihi. Feeling ko tuloy close na kami ni Sir.

"Thank you sir."

"My pleasure nica, anyway i have to go now. Bye!"

"Bye Sir ingat po lagi."

Nag smile lang ito at tumalikod na.

Grabe ang pogi talaga ni Sir Gabrielle. Talk Daks and Handsome, i mean talk dark and handsome pala haha pag nandito si Maya mabatukan nya naman ako sa illusion ko haha.

Masaya ako sa trabaho ko kahit mahirap, nakakapagod still ngiti parin sa mga dumadaan na guest. Minsan naiingit nga ako sa mga mayayaman na dumadaan. Nasa sa kanila na ang lahat. Ganda at yaman, pero minsan masama naman ang ugali. Kakatapos ko lang mag mop bigla itong tapunan ng kape, minsan naman madumi ang sapatos at worst is my dalang aso at biglang tumae sa floor. Mapapamura talaga ako ng isang milyong mura dahil sa inis ko.

Speaking of maduming sapatos my isang lalaking dumaan habang busy ito sa iPad nya.

Binati ko ito.

"Good morning Sir"

Di nya ako sinagot diretso lang sya sa pag lakad.

Bastos tong lalaking to. Hays haayan ko na nga! ganyan naman talaga ang mayayaman mga snobber.

Bilag nahulog ang isang sobre at pinulot ko ito.

"Excuse me, Sir nahulog po ang sobre nyo"

Hindi parin ito lumingon.

"Sir"

"Helloooo"

Pota, parang baliw na ako sa kakatawag sa kanya. Bingi ba to o nagbibingihan.

Lumapit ako sa kanya.

"Excuse me Sir"

"WHAT! "

Inis na sabi sakin sabay talikod.

Maka what ito. nagmamabuting loob lang ako my gana pang magalit ito.

"EXCUSE ME SIIIIIIIIR"

Sigaw ko pero di parin lumingon ang hayup nato. Pinag titinginan na ako ng mga tao.

Sa inis ko inatak ko ang braso nya pero nabigla ako sa ginawa nya. Tinapi nya ako ng subrang lakas kaya natumba ako.

Punyetang lalaking to pinapainit nya talaga ang ulo ko.

"What do you want?"

Aba! Sya pa ang my ganang magalit e ako na nga itong matumba.

Tumayo ako at pinagpagan ang damit ko.

"Ito"

Sabay pakita sa kanya ng sobre. Agad nya naman ito inagaw sakin.

"Where did you get this? Are you a thief? "

Ouch ang sakit nun a. Ako magnanakaw? Nagmamagang loob na nga ako tapos sabihin pang mangnanakaw.

BOGGGSH

"Ugh Shit, what wrong with you. I swear sue you!"

"Sue Sue pinagsasabi mo, manyak ka siguro noh my susu kapang nalalaman jan. My pagnanasa ka sa susu ko. Wag mo akong idaan sa English mo mag sorry ka sa ginawa mo sakin"

"So stupid girl, say Sorry? for what!! You know what i will talk to your boss and fired you for what you did to me and i will sue you. Ugh shit my legs getting hurt"

"Hoy! For your information wala akong ginawang masama Ikaw itong mali satin. Nagmagandang loob lang ako tapos pinag bintangan mo pa ako ng magnanakaw tapos tinapi mo pa ako ng Malakas kaya matumba

"Then why did you kick me"

"E sa masakit ang puwet ko pagkatumba ko,kaya ginawa ko yon patas na tayo"

"No! I cannot accept this. I swear makukulong ka"

"HAHAHAHAHA"

"SO CRAZY GIRL"

"HAHAHA kanina pa tayo nagbabangayan tapos nagtataglog ka pala"

"Ugh shit~ I'm just wasting my time talking to nonsense janitor like you"

Sabi nya tumalikod ito..

"Hoy mag sorry ka sakin"

Di na ito lumingon diretso na ito sa elevator at bago pa ito mag sara nagkatinginan kami ang sama ng tingin nito sakin.

"Nica pinatawag ka ni boss sa office nya"

Bilang sabi ng kasama ko.

"Bakit daw?"

"Ewan ko,my nag report sayo at nakita nya sa CCTV ang ginawa mo hala ka"

"Hala! Dios ko po sana di magalit si boss sa ginawa ko."

"Puntahan mo nalang sya naghihintay na yon. Ako na bahala dito sa mop mo."

"Sige joy salamat. Punta na ako sa office ni boss."

Dali-dali akong tumakbo papunta sa office ni boss. Pag dating ko don huminga muna ako ng malalim bago ako pumasok sa office nya.

Tok

Tok

Tok

"Excuse me Sir, si Veronica po ito"

Sabi ko sa labas ng office nya.

"Come in please"

Agad naman ako pumasok sa office nya at bungad kaagad sakin ang mukha ng lalaki naka away ko kanina. Ang sama ng tingin nya sakin. Pero di ako ito pinansin, diretso ako kay boss.

"Sir pinatawag nyo daw po ako."

"Yes"

"Bakit po sir my kailangan po kayo"

"Have a sit first"

Ang bait ng boss ko at pina upo nya pa ako.

"Salamat po sir."

Umupo ako sa harap ng kaaway ko kanina. Naka tingin parin sya sakin.

"Veronica pinatawag kita dahil sa nangyari kanina. Alam ko di mo naman intention na sipain ang lalaking to pero diba outstanding Employee ka. I was so shock na ginawa mo yon"

"Pero sir sya din naman po my kasalanan kung bakit ko sya sinipa. Malakas po ang pagka tapi nya sakin at natumpa pa ako. Hindi po ako nag sisinungaling sir, totoo po ang sinasabi ko kahit tingnan nyo pa sa CCTV."

"Yeah i know that. I see it already,pero mali parin ang ginawa mo. Maraming naka kita sa inyo mga guest natin ano nalang sasabihin nila dahil ang isang employee ko binastos ang lalaking to."

"Sir di ko sya binastos. Sya po itong my kasalanan

"Veronica Stop it!. I don't want to hear your excuses. Now his ready, mag file sya ng case sayo. Alam mo ba sa ginawa mo maapektohan itong hotel ko. Kaya nag decide nalang ako na i will fired you so that di kami ma involve sa ginawa mo"

Tila gumuho ang mundo ko sa narinig kong sinabi ni boss. Di ko inaasahan na hahantong sa ganito, subrang bigat sa pakiramdam at di ko na napigilan ang sarili ko umiyak na ako sa harap nya.

"Sir wag nyo pong gawin sakin to. Nag mamakaawa ako sa inyo. Kailangan ko po ng trabaho. Please sir parang awa nyo na."

Umiiyak na sabi ko sa ko.

"Wala na akong magagawa Veronica, kung nag sorry kalang sana sa kanya di pa hahantong sa ganito. "

"Pero Sir sya naman ang my kasalanan, alam nya sa sarili nya mali din sya. Nagmamabuting loob na nga ako tapos ako pa itong sasampahan ng kaso. Sir bilang empleyado nyo sana ipag tanggol nyo din po ako. Purkit Janitor lang ako ganyan na ang gawin nya sakin. Kung my kasalanan ako handa naman po akong mag sorry sa kanya, sya itong my ginawa~

"Stop it! I don't want to hear your explanations. Kasalanan mo ang nangyari."

Yumuko nalang ako at umiyak, di na ako makapag salita.

Hay grabe, kahit anong explain ko di nya parin ako pinakinggan. Ganun talaga ang mga mayayaman ma pride. Kaming mga mahihirap kawawa at naaapi lang.

"Well,i think she just acting so that i will feel sorry for her. Pero di na magbabago ang isip ko, sasampahan ko parin sya ng kaso sa ginawa nya pag sipa sakin"

Rining kong sabi ng lalaking kaaway ko kanina.

Gustong- gusto ko na talagang suntukin ang mukha ng lalaking to. Pero di ko magawa, Nang dahil sa kanya mawawalan na ako ng trabaho. Sinira nya ang buhay ko. Dito na nga ako masaya sa work ko kahit janitor lang ako tapos matatanggal pa ako,pano na ang mga kapatid ko. Huhu nasaktan talaga ako kailangan ko pa ng trabaho. Dios ko, anong gagawin ko, mag sorry nalang ba ako at di ko na pairalin ang pride ko o lalaban ako. Pero walang maniniwala sakin, kahit anong explain ko kay boss di parin sya makikinig sakin. Hays siguro binayaran ng lalaking to ang boss kaya kinakampihan nya ito. Di tama ang ginawa nya Kasi pag ganun masasanay ang mga taong yan na apihin kaming mahihirap. Hay hirap maging mahirap.

"So veronica what's your plan now"

Mahinang sabi ng boss ko. Pinunasan ko ang luha ko at tumayo. Lumapit ako sa lalaki na kaaway ko at nabigla ito sa ginawa ko.

Lumuhod ako sa harap nya. Subrang sikip ang dibdib ko, kahit mahirap ginawa ko nalang alang-alang sa pamilya ko. Di tumigil ang luha ko sa pag iyak. Tumingin ako sa mga mata nya, naka tulala lang ito at di kumibo.

"Sir, pasensya na po sa ginawa ko sa inyo sana mapatawad nyo ako. Sorry po sa pag sipa ko sa inyo, pinagsisihan ko na ang ginawa ko pag laban sa inyo. Wag na po natin palakihin ang problemang ito. Nagmamakawa po ako sa inyo, sana wag nyo nang ituloy ang pag sampa nyo ng kaso sakin. Parawang awa nyo na sir kailangan ko po ang trabahong ito. Sana mapatawad nyo ako at pangako magbabago na ako. Please Sir, di pwedi mawala ang trabaho ko dahil my mga kapatid pa akong sinusuportahan. Nag aaral pa sila at ako nag bibigay ng allowance nila. Di na maka trabaho ang papa ko dahil nagkaka edad narin at si mama ko bawal mapagod dahil my sakit ito sa puso. Kaya Sir maawa naman kayo sakin sniff sniff

sorry po Sir. "

Nag hahalo na ang luha at sipon ko sa kakaiyak para lang mapatawad nya ako. Still nakatulala lang ito at di makapag salita.

"Tsk~ Veronica get up now. Tahan na, wag kanang umiyak. Ayusin mo sarili mo. Here take this"

Tinulungan ako ni boss tumayo at binigyan nya ako ng tissue sabay ko naman ng luha at sipon ko.

"Salamat po Sir sniff sniff pasensya na po di ko napigilan ang sarili~

"That's enough! Stop crying na, okay ganito nalang, i will give you a second chance. Wag mo na ulit gagawin yon sa mga guest natin dito sa hotel is that clear?"

Bigla akong nabuhayan sa narinig ko. Kung kanina subrang bigat sa pakiramdam ngayon naman parang nawalan ng tinik ang dibdib ko sabinabi ni boss.

"Talaga po Sir? Di nyo nako sisisantehin sa trahabo ko?"

"Di ka naman siguro bingi noh~

"Hindi po Sir! Narinig ko po ang sinabi nyo at malinaw po iro."

Nabigla kong sabi kay boss.

"Well, yon naman pala. So you can go back to your work now. Ako nalang bahala sa kanya."

"Well, yon naman pala. So you can go back to your work now. Ako nalang bahala sa kanya."

Sabay turo nya sa lalaki still naka tulala parin ito.

Napano yan? Di na gumalaw, anong nangyari sa kanya. Hays bahala sya basta nag sorry na ako at di na ako sisisantehin ni boss kaya masaya na ako. Salamat Sir Gabrielle napaka buti nyo talaga binigyan nyo ako ng second chance. Pangako pagbubutihan ko ang trabaho ko.

"Alis na po ako Sir bye"

Tumango lang si boss sakin at masaya akong umalis sa office nya.

Grabe akala ko katapusan ko sa work ko. Di pa pala, Thank you Lord isang iglap nag bago ang isip ni boss. Masaya ako dahil my work parin ako.

To be continue...