My phone won't stop ringing, and it irritates me. Ilang araw nang tumatawag si Laira, but I won't answer her calls this time. I know what she wants already, pero hindi ko iyon ibibigay. I'm building my relationship with Charlotte Katherine.
Kaya sa halip na pagtuunan iyon ng pansin ay pinatay ko na lang at nakinig na lang sa madaldal kong kasama.
“I swear. Kahit noong bago pa lang ako ay hindi na mawala sa isip ko ang aircraft mechanic na iyon, Captain. Nakikita ko siya noon sa WCC, eh. Noon pa lang kilalang kilala na. Hindi ko lang inakalang hanggang dito ay makikita ko pa rin siya.”
Nag ngitngit ang ngipin ko sa patuloy niyang pagkukwento. Napakadaldal. I am okay with him being noisy pero si Charlotte Katherine ang kanina niya pang ipinagmamalaking crush niya raw! And I can’t even fucking t
Pinunasan ko ang aking mga luha at patuloy na sinisipat si Lionel mula sa hagdan. Kanina pa kasi siya tumaas at hanggang ngayon ay hindi pa rin bumababa. Sabi niya may surpresa raw siya sa akin, eh.Sa totoo lang ay hindi niya na dapat pinagkaabalahan pa iyon. Sinubukan ko namang sarilinin na lang ang inis at pagdududa ko tungkol sa napag-usapan namin ni Alejandro pero hindi ko magawa. Sobrang nababagabag ako na wala na akong ibang nagawa bukod sa… umiyak na lang.Kung wala si Lionel ngayon sa aking tabi, siguro namomroblema pa rin ako ngayon tungkol doon. After everything that happened, naniniwala akong walang ginawa o gagawin si Lionel na makasasama sa akin. At kahit nagkasakitan man kami noon, hindi ko mapigilan ang aking sarili na piliin siyang pagkatiwalaan kaysa kay… Alejandro.Dahil
“K-Katherine,” Lionel mumbled as he slowly walked towards me. Mukhang gulat pa at hindi inaasahan.I smiled and walked even near before I gave him a peck on his cheeks. “Kanina ka pa ba? Anong ginawa mo riyan?” tanong ko dahil kalalabas niya lang sa isang mamahaling boutique.His lips parted bago siya muling ngumiti sa akin. “I was… finding a gift for you. Kaya lang ay nahihirapan ako. Do you like to go inside? Or I think I'm just going to look for some jewelry–?”I cut him off with a smile as I shook my head. “Huwag na. Hindi na kailangan. Let's just have dinner?”He smiled in relief as I held his hand. Tumango si Lionel bago niya ako hinapit sa aking baywang papalapit sa kaniya. It's like he felt at ease this
A few weeks later, habang nakatambay sa airport at naghihintay, i couldn’t help but admire the interiors. I mean, hindi naman sa sobrang namamangha ako pero… the thought of missing this as a workplace crossed my mind.Sa pagkakatanda ko kasi ay ilang buwan na lang at magreresign na ako. And by that time, our company would be my main priority. Siguro magiging libangan ko na lang ang pagkalikot ng mga aircrafts sa kompanya.In the middle of my thoughts, halos mapatalon ako nang marinig ang isang pamilyar na boses na sumigaw.“Darling!” Before I could even continue to chew my food and process things properly, Lionel welcomed me for a tight embrace. Napatawa na lang ako at saka tinugon ang kaniyang yakap.“Damn, I missed you,” he wh
Masama ang loob na pinatay ko ang tawag dahil ayaw ko nang makarinig pa ng kasinungalingan mula sa kaniya. Parang unti-unting bumalik sa isipan ko lahat ng nangyari at hindi ko maiwasang biglang magduda.Magmula nang tumawag siya kay Lionel, I saw how devastated Lionel became. He always spaces out. He’s always stressed, at alam kong may hindi siya sinasabi sa akin. At ang mas ikinagagalit ko pa… Tita Lea knows something but still chose to lie for his son.Hindi ako sigurado. Is it a red flag? Sigurado naman akong hindi ako niloloko ni Lionel.Or… was I really? I don’t know. Wala roon ang pagdududa ko dahil hindi naman siya nagkulang sa pagpaparamdam noon sa akin. I trust him so much that I know that he wouldn’t leave me or cheat on me.
Nabuntis. Nabuntis niya si Laira.“I’m sorry, Darling. I-I’m sorry. Patawarin mo ko,” he begged over and over again.Laglag ang pangang nakatitig ako sa kawalan. Panay ang hingi niya ng tawad habang yakap niya ako. Pero hindi ko alam kung paano. I couldn’t process everything. Mawawala na siya sa akin. Mawawala na siya.The thought of him… marrying someone else hurt me. The thought of him leaving makes me angry. The thought of Lionel… choosing someone over me made me boil in anger. Hindi ko alam kung kanino ako magagalit at kung kanino dapat.I hate Laira. I hate Lionel… at kahit hindi dapat… sumasama ang loob ko sa bata. The child is innocent, Cha! Lionel did that while you two have a problem! Wala siyang ka
“The baby is healthy and safe so there’s nothing to worry about. For the meantime, magpahinga muna si Misis dahil baka makasama sa bata ang labis na pagdurugo. Let’s avoid stress, okay po?”Marahan akong tumango sa doktor kahit wala doon ang aking atensyon. I’m glad that my baby is safe, but… fuck. Hindi ako mapakali. I’m fucking doomed.I saw how afraid my wife is. Napag… Napagsalitaan ko pa siya. She was so scared. Alam kong hindi niya iyon sinasadya. She’s not like that. I know she won’t hurt anyone. Gusto ko nang umalis. Gusto ko na siyang puntahan.Everything's my fault, pero siya ang… na agrabyado. Siya ang pinahihirapan ko. She doesn’t deserve this. Hindi siya dapat nasasaktan nang ganito.
I… want CK back. Gusto ko na siyang bumalik. I can’t fucking last another day without her. I miss her lips, her touch, and her mellow voice that comforts me when I’m tired, upset, or angry. She’s the first one I want to see every time I wake up in the morning. She’s the only one I want to be with before I close my eyes at night.Pero paano ko magagawa iyon? She’s gone. She decided to leave. She was taken away from me. Death was better than this.Bakit ba lagi na lang ganito? Lagi na lang problema. All I want is to live happily with my wife. Was I too cruel to be punished this way? Was I too cruel to her that… the heavens decided that I don’t deserve her?Kahit gaano ko ka-gustong sisihin ang sarili sa nangyari, hindi ko pa rin ikakailang… siya pa r
She’s been arguing with me since last night. Kung hindi lang ako lasing kagabi ay kagabi ko pa siyang nahila para kumuha ng test. And today, nothing is going to stop me from taking a test. Even her.“There’s no need for tests, Lionel! I am pregnant with your child! Don’t get your hopes up to the extent that you’ll want to abandon us just to be with your woman.”Bumuntong hininga ako at sinulyapan siya kahit hindi ko gusto. “I don’t have my hopes up, Laira. I want to be sure. If that child is really mine, then I’ll continue supporting that child. Pero kung hindi…” I parked my car and looked at her properly.I noticed how her hands trembled in fear. Pero kahit ganoon, kitang kita ko sa kaniyang mukha ang galit. Does she t