Chapter 11

"Argh damn it!" Patungo sana ulit ako sa kusina para kumuha ng maiinom ng mapahinto ako sa harap ng kwartong inoukopa ni seb nang marinig kong nayayamot na napamura siya.

Curious na napasilip ako sa loob ng silid niya para alamin kung anong ginagawa niya para mainis siya ng ganoon.

Kasalukuyan siyang nakaupo ngayon sa harap ng salamin habang nag kalat naman sa harapan niya ang mga gamit na ipinang gagamot niya sa mga sugat niya.

Kalahating oras na siyang tapos sa paliligo pero hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nagagamot ang mga sugat niya... I'm supposed to help him pero nakaligtaan ko na nang napadpad ako sa kusina dahil sa gutom.

he's obviously having a hard time treating his wounds, kitang kita kasi ang nakabusangot na repleksyon niya sa salamin habang ginagawa iyon.

kunot ang noo na halatang inis na inis nang hindi niya magawa ng tama ang gusto niyang gawin.

Gusto ko nang matawa sa hitsura niya ngayon pero at the same time naaawa rin ako.

"Anong ginagawa mo?" Tinaas ko ang kila