Mag-log inNanlaki ang kanyang mga mata. “At ano naman idadahilan natin?”
“Simple lang, hindi na natin gusto ang isa’t isa,” sagot nito, waring walang alinlangan. “Ano ang desisyon mo?” agad na tanong nito kasunod. Saglit siyang natahimik, ilang segundo bago sumagot. “Pag-iisipan ko muna.” “Sige, bibigyan kita ng tatlong araw para pag-isipan,” aniya, bago tuluyang tumahimik. Dalawang araw ang lumipas pagkatapos ng pag-uusap nila ni Axel. Tahimik siyang nagtatrabaho sa kanyang cubicle nang muling maramdaman ang pananakit ng tiyan. Ilang araw na rin niyang nararanasan ito at napapansin niyang mabilis siyang mapagod kahit na maikling distansya pa lang ang kanyang nalalakad. Sa sandaling iyon, bigla siyang nakaramdam ng matinding pagduduwal. Agad siyang tumayo at nagmamadaling tumakbo papuntang banyo. Mabuti na lang at walang tao sa banyo ng oras na iyon nang siya ay masuka. Hindi na niya alam kung gaano siya katagal doon, naubos ang kanyang lakas matapos mailabas ang lahat. Nanghihina man, nagpunta siya sa opisina ng kanyang boss para magpaalam. “Puwede ba ‘ko mag half-day ngayon, Mr. Palmer?” mahina niyang sabi. Tinitigan siya nito at pinagmasdan. “Namumutla ka, Selena. Mukhang hindi maganda pakiramdam mo.” Bahagya siyang tumango. “Napakabigat talaga ng pakiramdam ko, Mr. Palmer.” “O sige, pagbibigyan kita ngayon. Magpahinga ka pagkatapos mo magpatingin sa ospital,” anito bago siya tuluyang pinayagan umalis ng maaga. Nagpasalamat siya at agad na nagtungo sa ospital. Pagdating niya roon, nagpa-full body check-up siya at kinuhanan ng sample para sa pagsusuri. Mahigit tatlungpung minuto siyang naghintay bago siya tinawag ng nurse at inihatid sa opisina ng doktor. Pinaupo siya at binati ng nito. “Magandang araw, Ms. Payne. Ako si Dr. Valeza, isang OB-GYN dito sa ospital,” pagpapakilala ng doktor. Nanlaki ang mga mata niya. “O-OB-GYN?” dahil sa narinig, kinutuban na siya. Tumango ang doktor. “Base sa resulta ng pregnancy test mula sa iyong urine sample, lumabas na positibo ito, na nangangahulugang buntis ka. Kung gusto mong makasigurado pa, maaari tayong magsagawa ng ultrasound.” Nanlumo siya sa narinig. “Huwag na. Naniniwala na ‘ko,” mahina niyang sambit. Humingi na lang siya ng reseta para sa mga gamot na makakatulong sa kanyang nararamdaman bago umalis. Pagkalabas niya ng opisina ng doktor, hindi niya napansin na nasa likuran niya si Axel. Tahimik siyang pinagmasdan nito hanggang sa makaalis siya ng ospital. Tiningnan ni Axel ang pinanggalingan ni Selena at nabasa ang salitang OB-GYN. Agad siyang pumasok. Nakaupo pa rin si Dr. Valeza sa kanyang desk nang dumating si Axel. Tumingala ang doktor. “Mr. Strathmore, nandito ka. Kamusta ang pag-iinspeksyon mo sa ospital?” Tanong ng doktor. “Dr. Valeza, bakit nasa opisina mo si Selena?” direktang tanong nito, hindi sinagot ang tanong ng doktor. “Selena?” ulit nito, nag-isip sandali bago nagsalita muli. “Si Ms. Payne ba tinutukoy mo?” Tumango lamang siya. “Pumunta siya rito dahil sa pananakit ng kanyang ulo at tiyan. Panay din daw ang pagduduwal niya, kaya nagsagawa kami ng full body check-up pati pagkuha ng sample mula sa kanya,” detalyadong paliwanag nito. Sa puntong iyon, isang hinala ang sumagi sa isip niya. “At ano ang naging resulta?” “Kagaya ng suspetsa ko, nagpositibo siya sa pregnancy test. Dalawang buwan mahigit na siyang buntis,” sagot nito. Hindi makapaniwala si Axel sa narinig. Bigla niyang naisip ang gabing pinagsaluhan nila. Nagbunga ang gabing iyon. Napansin ng doktor ang reaksyon niya kaya muling nagsalita. “Sa totoo lang, Mr. Strathmore, may isang bagay akong hindi sinabi kay Ms. Payne,” pag-amin ng doktor. Napatingin si Axel, bakas sa mukha ang kaba. “At ano naman ‘yon?” “Hindi ko pa masisiguro pero sa tingin ko, base sa resulta ng test niya, may posibilidad na kambal ang ipinagbubuntis niya,” sagot nito. Nanlaki ang mga mata ni Axel. Para siyang nablangko ng ilang segundo. Kambal? Kung totoo ang sinabi ng doktor, hindi na siya mag-aalala pa sa susunod na tagapagmana ng Strathmore family. Nagpasalamat siya kay Dr. Valeza at sinabing huwag ipaalam kay Selena ang kanilang pag-uusap o kahit na kanino. Samantala, kahit nanlulumo si Selena sa nalaman, pinilit niyang maging matatag. Kinuha niya si Silas sa bahay ni Aling Ferliza at umuwi silang magkasama. Masaya ang kapatid niyang si Silas dahil bihira lang siyang umuwi ng maaga. Pero hindi niya ipinaalam sa kapatid ang bigat na dinadala niya. Habang papalapit na sila sa kanilang apartment, napansin niyang may kumakalampag sa pintuan ng mismong apartment nila. Napatigil siya. Mabilis siyang kinabahan. Habang papalapit sila ay nakilala niya ang mga lalaking nanggugulo. “Ano sa tingin niyo ang ginagawa niyo?” galit niyang tanong, humigpit ang hawak niya sa kanyang kapatid. Isa sa mga lalaki ang lumapit sa kanya. “Aba, Selena, buti naman nagpakita ka na. Kanina pa kami naghihintay sa’yo.” Nakasimangot siya. “Ano’ng kailangan niyo?” “Nandito kami para singilin ka sa inutang ng iyong ama,’’ nakangising sagot nito. Napakuyom siya ng kamao. “Binayaran ko na ang inutang niya. Tapos na ‘ko.” Mabilis na nagbago ang ekspresyon ng lalaki. Mula sa mapanuksong ngiti, naging seryoso ang mukha nito. “Yung unang inutang niya, oo, pero umutang ulit siya. Kaya ka namin sinisingil.’’ Napatigil siya. Umutang ulit ang kanyang ama? Galit siyang sumagot. “Wala na akong pakialam kung umutang ulit ang taong ‘yon sa inyo! Basta ako, tapos na ako magbayad. Siya ang singilin niyo, hindi ako!’’ Hinatak niya si Silas papasok ng kanilang apartment. Pero bago pa siya makapasok, biglang may humablot sa kanyang buhok at tinulak siya pabagsak sa lupa. “Agh!” Nabigla siya sa nangyari, pero bago pa siya makagalaw, idinuldol ng lalaki ang kanyang mukha sa lupa. “Kung hindi mo babayaran ang utang ng iyong ama, mapipilitan kaming gumamit ng dahas,” malamig na sabi nito. “Hindi pa sapat kahit ibenta mo ang lamang-loob mo.” Napasinghap siya sa takot. Hinila nito ang kanyang buhok upang tingnan siya sa mata. “Puwede ka rin naming ibenta. Marami kaming kilalang may interes sa mga babaeng kagaya mong magaganda.” Kasabay nito ang mapanuksong humagikgik ng mga kasamahan ng lalaki. Nanlamig ang kanyang katawan.Samantala, sa opisina ng COO ng Strathmore Group, naroon si Emmanuel sa opisina ni Klyde. Dumaan siya upang kausapin si Klyde nang masinsinan tungkol sa nangyari kanina.“May paliwanag ka ba sa pag-atras mo kanina?” tuwiran ang tanong ni Emmanuel.Hindi agad sumagot si Klyde. Inikot-ikot niya sa mga daliri ang fountain pen na hawak niya at tila nag-iisip ng mabuti bago nagsalita.“Alam kong dismayado kayo sa naging pag-atras ko, pero may naisip akong ibang plano.”Nakataas ang kilay ni Emmanuel. “At ano naman iyan? Anong planong iniisip mo?”“Malalaman niyo rin,” maiksi ang sagot ni Klyde. “Sa ngayon, mag-abang na lang kayo sa magiging hakbang natin. At isa pa—maging maingat kayo. May nalaman akong may nag-iimbestiga pa rin na mga pulis sa kasong ipinaratang kay Axel.”Suminghal si Emmanuel, malinaw ang galit at determinasyon sa tono. “Hindi na makakalabas ang taong iyon mula sa kulungan. Kinausap ko na ang kakilala ko para agad siyang mailipat sa Maximum Prison.”“Sana nga mailipat n
Samantala, si Emmanuel at ang iba pang kapanalig ni Klyde ay tikom ang bibig ngunit halatang nagngangalit sa nangyari. Hindi nila matanggap ang desisyon. Buo ang plano nilang iluklok si Klyde bilang CEO, handa silang gawin ang lahat para magtagumpay. Subalit isang hakbang ni Klyde ang agad bumuwag sa lahat ng kanilang pinaghandaan.Si Alaric ang unang bumati kay Selena. “Congratulations, Selena,” masiglang bati nito.“Salamat, Dad,” tugon niya, may bahagyang pagngiti sa labi.Isa-isang nagsilapitan ang mga naroon upang bumati sa kanya. Nandoon ang mga C-level executives tulad nina Tristan at Jared; ang magkapatid na River at Russell; sina Barry, Cael, at iba pang minor shareholders at miyembro ng Board of Directors na naniniwala kay Axel. Lahat ay masiglang nakikibahagi sa tagumpay na iyon para sa kanya.Lumapit din si Atticus upang personal siyang batiin. “Congratulations,” nakangiting sambit nito.Yumuko si Selena bilang paggalang. “Salamat, Lolo—Chairman,” mabilis niyang binago ang
“Ayon sa dokumento,” patuloy ni Cael habang binubuklat ang folder, “lahat ng assets ni Mr. Strathmore ay ipinasalin sa pangalan ni Mrs. Selena Strathmore—kabilang ang 51% company shares sa Strathmore Group, real estate properties, cash at bank accounts, investment accounts, stocks sa iba’t ibang kumpanya na nagkakahalaga ng kabuuang $161 milyon, pati na ang jewelry collection, antiques, at artworks na tinatayang may halagang $93 milyon.”Isa-isa niyang binanggit ang bawat detalye, at bawat salita ay tila pabigat nang pabigat kay Selena.Pakiramdam niya ay hihimatayin siya. Hindi niya akalaing sa buong buhay niya ay darating ang sandaling hahawakan niya ang ganitong uri ng yaman. Ngunit sa ilalim ng pagkagulat, may halong kaba at pagkailang—pakiramdam niya, hindi siya karapat-dapat.“Cael,” mariin niyang sabi, “maiintindihan ko kung ilang bahagi ng mga assets ang mapunta sa akin, pero bakit lahat?”Si River ang unang sumagot, kalmado ang tinig. “Mrs. Strathmore, utos mismo ni Mr. Strat
Nagpatuloy si Cael, hindi natinag sa ingay. “Si Selena ang anak ng tinatawag na Mafia King ng Rutherford—si Braxton Draxwell, at ang kanyang ina ay ang nag-iisang anak na babae ng pinakamayamang pamilya sa Celestia, ang tinatawag na Royal Family, si Seraphina Godfrey.”Parang sabay-sabay na napasinghap ang lahat. Mas lalong lumakas ang ingay ng mga tao sa loob ng silid; may mga napabulalas ng “imposible,” ang iba nama’y napatingin kay Selena na tila ngayon lang nila tunay na nakita.Halos lumuwa ang kanilang mga mata at malaglag ang mga panga sa narinig nilang pahayag mula kay Cael.Samantala, si Klyde, na mula pa kanina’y tahimik lamang na nakaupo at nakikinig, ay lihim na napakuyom ng kamao. Ramdam niya ang pag-init ng dugo sa kanyang mga ugat. Alam na niya ang lahat ng iyon—dahil isa siya mismo sa mga nakasaksi sa mga nangyari ng gabing iyon sa mansyon ng pamilya Montreve.Sa isip ni Klyde, kung alam lang niya noon na may kakaibang pinagmulan pala si Selena, baka pinili niyang huwa
Nagsimula na namang magbulungan ang mga naroon. May mga sang-ayon, may mga nagdududa.Isang minor shareholder ang biglang nagsalita. “Bakit hindi na lang si Mr. Alaric Strathmore?”Lalong lumakas ang bulungan sa buong conference hall.“Puwede rin,” sabat ni Isabella Wakely, ang Chief Compliance Officer. “Dati na ring naging CEO si Mr. Alaric bago si Mr. Axel. Bumaba man siya sa posisyon, patuloy pa rin siyang aktibo bilang Chief Marketing Officer ng Strathmore Group. Maganda ang record niya, at sa totoo lang, siya ang dahilan kung bakit nakapasok tayo sa maraming foreign projects at investors.”Sumang-ayon ang karamihan sa paliwanag ni Isabella. Wala mang salita, kita sa mga mukha nila ang pagkilala sa kontribusyon ni Alaric. Isa siya sa mga haligi ng kumpanya—masipag, matalino, at walang kapantay ang dedikasyon.Ngunit sa kabila ng suporta, bigla itong nabasag nang marinig nila ang tinig ni Alaric.“Ayoko.”Isang salita lang, ngunit sapat para manahimik ang lahat. Parang biglang tumi
“Sa madaling salita, lahat ng problemang kinakaharap ng Strathmore Group ay nag-ugat sa kawalan ng moralidad ng ating CEO,” buwelta ni Warren Cruz, isa sa mga minor shareholders.“Ano pa nga ba?” sabat ni Lawrence Wyatt. “Hindi sana hahantong sa ganito kung naging maingat si Axel. Involve man siya o hindi, alam niyang ang Strathmore Group ang unang maaapektuhan. Wala nang iba!” galit na sabi ni Gregory Cervantes.Nagsimulang mag-ingay ang iba matapos marinig ang sinabi ni Gregory. May mga nakipag-argumento, ipinagtatanggol ang kanilang CEO at pinaninindigang inosente ito. Lumakas ang mga boses, naghalo ang mga opinyon at emosyon sa loob ng silid.“Tama na! Manahimik ang lahat!” saway ni Atticus, mabigat ang tono ng boses na agad nagpatahimik sa buong conference hall.Nagsalita mula si Atticus, galit ang tinig. “Solusyon ang hinahanap ko! Kaya tigilan niyo ang argumento ninyo sa mismong harapan ko!”Matalas ang boses nito na umalingawngaw sa buong conference hall, dahilan para bahagyan







