Explain ka kasi Channing..
ChansenNasa bahay na ako, at kagaya ng mga nakaraang araw, ako na naman ang naunang umuwi kaysa kay Estella. At to be honest, hindi na ako natutuwa. Nakakainis na. Para bang ang invisible wall sa pagitan namin ay araw-araw na mas lalo lang tumitibay.Hawak ko ang phone, at kanina pa ako nakatitig s
Estella"Viv, ang best friend natin… nabibilang pala sa pinakamayamang angkan sa buong bansa," halos wala sa sarili ang tono ni June nang magsalita. Hindi siya kumukurap habang nakatitig sa akin, pero ramdam ko ang tensyon sa paraan ng pagkakahawak niya sa braso ni Vivian.Si Vivian naman, parehong
Estella“Estella!”Napahawak ako sa dibdib ko, ramdam ko pa ang biglang pagtalon ng puso ko sa gulat. Bigla rin akong tumayo mula sa pagkakaupo. “Ano ba ‘yan! Halos atakihin ako sa puso! Anong nangyari? May problema ba?”Titig na titig sa akin sina June at Vivian, parang mga nanay na nakahuli ng ana
Estella“Teka, anong ginagawa mo dito?” taas ang kilay kong tanong, habang nakasandal sa sofa, arms crossed. Hindi ko tinatago ang inis ko.“Let’s get married.”Napahinto ako. Akala ko nagbibiro lang siya, pero walang bakas ng tawa sa mukha niya.Kaharap ko ngayon si Chansen, oo, siya pala ang boss
Bigla siyang tumingin sa purse na hawak ko. Bago ko pa ma-realize kung anong balak niya, marahas niya na iyong kinuha mula sa kamay ko.“Hey! Give me that!” sigaw ko, pilit inaabot ang bag habang umaatras siya.Hindi siya sumagot, binuksan niya ang purse ko at walang pakialam na kinalkal ang mga lam
EstellaUmalis ang babae, walang lingon, walang kahit anong salita. Para bang inubos niya ang huling piraso ng lakas ni Chansen. Hindi na niya nagawang habulin, nakatulala lang sa kawalan, parang sinakal ng bigat sa dibdib.Hindi ko alam kung dapat ba akong maawa sa kanya. Kita ko kasi sa mga mata n