Uy, date...
ChansenHapon na ng tuluyang natapos ang meeting. Ramdam ko pa ‘yung bigat ng pag-uusap namin, pero nang tumingin ako sa oras sa relo ko, automatic kong naisip si Estella. Parang instinct na, parang kahit gaano ka-busy, siya at siya pa rin ang ending ng araw ko.Pagbalik ko sa opisina, dahan-dahan a
Chansen“Kamusta ang online banking?” tanong ko, sabay tingin kay Joshua, ang aming IT Head.Yes, hindi pa tapos ang meeting. Ilang department heads pa rin ang kaharap ko ngayon. Ang session na ito kasi ay hindi lang tungkol sa concerns ng mga empleyado o pangangailangan ng branches, kundi pati na r
ChansenNasa meeting ako at, to be honest, sobrang bored na bored na ako. Ramdam ko ang bigat ng eyelids ko habang nakatitig lang ako sa projector screen, pero ang utak ko? Wala doon. Si Estella pa rin ang laman. Lately, habang tumatagal ang pagsasama namin, parang bumabalik ako sa pagiging high sch
Estella“Sinasabi mo ba na sinisiraan ka namin?” tanong ni Mama na nakahawak pa sa dibdib niya habang nanlalaki ang mga mata. 'Yung tipong akala mo ay hindi makapaniwala kahit ramdam mo na nag-a-acting lang siya para sa audience.“Ayan na nga ang sinasabi ko, talagang walang utang na loob ang batang
Estella“Wait, Estella!” Ayaw pa rin akong tigilan ng mga ito. Nakakainis na. Huminto ako sa paglakad at dahan-dahan akong humarap muli sa kanila, crossing my arms sa dibdib ko.“Wala na tayong dapat pag-usapan pa, Nayomi. Sinabi ko na kung ano ang dapat kong sabihin.” Malamig at diretso ang tono ko
EstellaNakahinga na ako ng maluwag at nasabi ko na kay Chansen ang tungkol sa mga adoptive parents ko. Kaya naman, magaan na sa kalooban ko ang magtrabaho. Ito nga at kakatapos lang ng taping ng show, diretso na sana ako palabas papunta sa usual parking space ko nang biglang may pumigil sa braso ko