Se connecterDahil sa isang aksidente, nalaglag ang dinadala ni Aeris na siyang dahilan kung bakit naging impyerno ang kanyang buhay-may asawa. Sa kamay pa lamang ng kanyang byenan, lalo na sa kanyang asawang si Flyn. Lahat na yata ng klase ng pang-aabuso ay naranasan niya, at tinanggap niya iyon dahil naniwala siyang kaparusahan iyon sa kanyang ginawa. Hanggang sa dumating ang tiyuhin ni Flyn na si Lucien, na tila ba handa siyang iligtas sa buhay na ayaw niyang iwanan. Dumating ang araw na desidido na si Aeris na tumakas at sumama na lamang kay Lucien, ngunit agad na naglaho ang kanyang mga pangarap nang bigla niyang masaksihan ang sikretong nag uugnay sa kanilang dalawa ng lalaki. Handa ba siyang maranasan muli ang kalupitan na minsan na niyang tinakasan sa kamay ng lalaking naging dahilan kung bakit niya piniling mabuhay?
Voir plusMula nang ikasal ako ay hindi na ako gaanong lumalabas dahil gusto kong maging mabuting asawa kay Flyn. Sa ganong paraan man lang ay mabawi ko ang malaking kasalanan kong nagawa sa kanya.
Kahit na binubugbog pa niya ako.
Matapos kong maghapunan ay natulog na lang kaagad ako. Naalimpungatan lang ako nang marinig ko ang kalabog ng kung ano sa labas ng silid namin kaya agad akong lumabas.
Only to find him entering our guest room with a familiar woman.
Kumalabog nang husto ang puso ko. Nagsimulang manginig ang mga kamay ko kasabay ng panlalamig ng mga ito.
I tried to take a step forward and I could feel my heart shattering into pieces as I was hearing his heavy breathing and the whimper of that woman he is with right now. Nang sinilip ko sila, doon na gumuho ang mundo ko. Para akong naestatwa sa kinatatayuan ko habang nakikita ko ang asawa kong mahalay na hinahalikan ang babaeng ito na halos hubad na.
"Wait, Flyn, is your wife here? Baka gising pa siya't marinig tayo," the woman said and tried to stop my husband from kissing her.
Marahas at nagmamadaling hinubad ni Flyn ang kanyang long sleeve. Kitang-kita ko ang matinding pagnanais niya na gawin na ang bagay na iyon sa babaeng ito.
"Don't mind her. Let's do this, Sharon. I'm fucking craving for you… I missed you so much." My husband just mumbled.
The woman chuckled and welcomed my husband's tongue inside her mouth hanggang sa bumagsak na sila sa kama.
I gasped. Didn't even know what to do. Para akong binasag. Para akong natutunaw sa labas ng silid na iyon habang naririnig ko silang umuungol. Gusto ko pa sanang tingnan silang dalawa ngunit hindi ko na kinaya ang mga sumunod na narinig ko.
"You seem so hungry, Flyn. Why is that?" The woman moaned. "Ganon na ba kaboring ang asawa mo kaya ganyan ka ngayon?"
"You can say that, I don't care. I just want to taste your whole body right now, so enough talking about her and focus on me, Sha."
Tuluyan na akong napaupo sa gilid doon habang sapo ko ang bibig ko. Pilit na pinipigilan ang mga hikbi ko. Halos isang oras kong naririnig ang mga ungol at kung anu-ano pang tunog mula sa p********k nila.
Ang buong akala ko ay iyon na ang pinakamalalang ginawa niya sa akin sa loob ng pagsasama namin bilang mag-asawa. I was so ready to forgive him kahit hindi naman siya humingi ng tawad kahit kailan dahil pakiramdam ko’y may mali rin ako.
Not until he went home one day at sinalubong ako ng malutong na sampal.
“You shameless woman! Bakit ba hindi ka na lang nawala? Alam mo bang ikaw ang malaking malas sa buhay ko ha?!” Galit na galit na sigaw niya.
Kitang kita ko ang nagpupuyos na galit sa mga mata niya habang nakatingin sa akin. Na para bang handa niya akong patayin nang mga oras na iyon.
Hawak-hawak ang pisngi ko, sunod-sunod na bumuhos ang mga luha ko habang naguguluhan sa nangyayari.
“F-Flyn, anong sinasabi mo…?” Nanginginig na tanong ko.
“Hinayaan mo na lang sana na gamitin ka ng mga ganid na matandang iyon nang gabing iyon! Isang gabi lang naman, Aeris! Ano pa ba ang mawawala sayo? Wala na, hindi ba? Pero sa akin, meron! Malaki! Marami!” Puno ng poot na sigaw niya. Umeecho ang buong boses niya sa bahay.
Biglang humapdi ang tiyan ko at umangat ang init ng hapdi na iyon sa puso ko nang mapagtanto ko ang sinasabi niya. All this time, pinapaniwala ko ang sarili ko na hindi magagawa ni Flyn na ipambayad ako sa mga utang niyang hindi ko alam kung paano siya nagkaroon.
Ngunit nandito na mismo sa harapan ko ang sagot.
He did use me as a payment to his debts. His own wife. Na kung hindi lang ako niligtas ni Uncle Lucien nang gabing iyon ay tuluyan nang magbabago ang takbo ng buhay ko.
Kinuha ko ang boses ko upang mabuo muli ito at sinubukang tumayo. “F-Flyn, hindi ko alam… Hindi kita maintindihan. Bakit…?”
“Iyon na lang sana ang paraan para makabawi ka sa pagpatay mo sa anak natin, bakit hindi mo pa rin nagawa? Wala ka na ba talagang ibang kayang gawin at dalhin sa bahay na to kundi puro problema ha?! Wala kang kwenta! Sana hindi na lang kita pinakasalan!”
Katatayo ko pa lamang ngunit muli na naman akong bumagsak nang hablutin niya ako magkabilang braso at inundayan ng sapak. Halos mahilo na ako at wala nang maintindihan sa nangyayari. Panay lang ang iyak ko at salag sa bawat sampal na ginagawa niya sa akin.
Nang matapos siya ay binigyan niya pa ako ng isang sipa sa tiyan kaya tuluyan na akong napaubo at lumabas doon ang mga dugo.
“Alice! Linisin mo to!” Sigaw niya saka ako tinuro na parang isang bagay lang na nakakalat sa sahig.
“Sir, ano pong gagawin—Ma’am Aeris!”
“Basta alisin mo yan dyan dahil may dadating akong bisita! Gamutin mo kung kinakailangan! Basta wag mong dadalhin sa ospital ang walang kwentang babaeng yan!” Hiyaw niya at pagkatapos ay tuluyan na siyang nawala sa paningin ko.
Ni hindi na ako makapagsalita dahil sa labis na sakit ng buong katawan ko lalo na ang tiyan ko. Kung hindi ako tinulungan ni Alice na makatayo ay hindi ako makakarating sa silid namin sa taas. Iyak lang ako nang iyak habang ginagamot niya ang mga sugat ko.
Nang marinig ko ang pagbukas at pagsara ng pintuan ay saka ko lang pinakawalan ang hagulgol ko na kanina ko pa pinipigilan. Tinutop ko ang bibig ko upang hindi magkaroon ng ingay ang iyak ko. Nasa ganong posisyon ako nang biglang pumasok si Flyn habang may kausap sa cellphone.
“She’s asleep… Yeah, what is it?”
Naririnig ko ang pabalik-balik na mga yabag niya sa paanan ng kama kaya hindi ako gumalaw at nagpanggap na tulog na lamang habang dinig na dinig ko ang mga sinasabi niya.
“You need to cover me, Elias. I’m not going to screw up this time. Isusuko ko siya sa inyo sa makalawa basta ipangako mo sa akin na hindi masasangkot ang pangalan ko—” Flyn scoffed and muttered some curses. “I don’t know. We need to convince everyone na patay na siya o nagpakamatay. After I give Aeris to you, siguraduhin mong wala na akong kailangan pang alalahanin.”
Napasinghap ako. I could feel my heart beating faster matapos nitong huminto sa pagtibok saglit. Ramdam ko ang pag gapang ng takot at kaba mula sa mga paa ko patungo sa ulo ko at sa isang iglap ay namanhid ako.
He’s going to give me to whom? Elias? Who’s that? At bakit?
Sinubukan kong buksan ang mga mata ko at sulyapan siya ngunit nasa bathroom na siya.
“Alright. Tomorrow evening. See you.”
Iyon na ang huling narinig ko bago niya tuluyang isara ang pinto ng bathroom. Marahas akong bumuntong-hininga at dahan-dahang umupo sa kama habang hinahabol ang hininga ko. Maraming tumatakbo sa isip ko ngunit isa lang ang naintindihan ko.
My husband will surrender me to a certain Elias at palalabasing nagpakamatay ako to clean his name.
No.
Mabilis kong kinuha ang phone ko upang tawagan si Lily para humingi ng tulong ngunit hindi siya sumasagot kaya lalong nadagdagan ang kabang nararamdaman ko. Nag scroll pa ako sa contacts ko habang nanginginig ang mga kamay ko, trying to find someone na puwedeng tumulong sa akin at doon ko napagtanto ang isang bagay.
I have no one else besides Flyn and my best friend Lily. Walang ibang tutulong sa akin kundi sarili ko lang.
Nakatulala ako sa phone ko nang marinig ko ang pagbukas ng bathroom kaya mabilis akong nahiga muli at nagpanggap na tulog. Bumangon lang ako nang masiguro kong lumabas na si Flyn.
Kinagat ko ang ibabang labi ko habang nakatingin sa numerong nasa inbox ko. Iniisip kung tatawagan ko ba ito o huwag na lang.
Pero sa sobrang hiya ay nagdesisyon akong huwag na lamang at tahimik na umalis sa bahay. Mabuti na lang ay abala siya sa pag asikaso ng mga bisita niya kaya hindi niya akong napansing dumaan sa back door. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Sigurado akong abala si Lily sa wine shop niya kaya hindi siya sumasagot sa tawag ko.
Malayo na ang nalakad ko nang mapansin kong nasa bridge na ako sa gitna ng city. Natigilan ako sa gitna at tinanaw ang ilalim ng tulay kung nasaan ako. May kung anong bumubulong sa akin na tumalon na lamang doon upang matapos na ang paghihirap ko.
At nang magdesisyon akong gawin na iyon, handa na akong umakyat sa railings, biglang may humatak sa braso ko at isinakay ako sa van habang nakatakip ang isang panyo sa ilong ko.
Nang magising ako, sumalubong sa akin ang isang silid na hindi pamilyar at ang isang balitang nagbigay sa akin ng labis na kilabot na naghatid ng isang hindi ko kilalang lalaki.
“Who are you? Nasaan ako? Pakawalan mo ko please. Kailangan kong umuwi—”
“Your husband was murdered two days ago, at ikaw ang main suspect, Aeris.”
Ilang minuto ang tumagal habang hinahaplos ko nang dahan-dahan ang buhok niya hanggang sa makita ko kung paano siya biglang umangat ng tingin at natigilan nang makita ako.Matagal kaming nagkatitigan habang tahimik akong umiiyak. Maya-maya pa, his eyes turned red and suddenly burst into tears. May pinindot siya sa gilid ng kama at tuluyan na akong niyakap."O-Oh, God . . . Aeris. . . H-he listened—fuck!" He murmured while burying his face on my neck. Hindi pa rin ako makapagsalita."I thought I'd lose you. I'm sorry. I missed you so damn much. Damn it, baby." Gumaralgal ang boses niya at tuluyan ko nang narinig ang hikbi niya.Naputol lang iyon nang biglang pumasok sa silid ang isang doctor at tatlong nurse na agad pumalibot sa 'kin."We'll check her," ani ng doctor kay Lucien at lumapit na sa 'kin.Nang bumalik ang tingin ko kay Lucien ay titig na titig pa rin siya sa 'kin habang namumula ang mga mata. He looks so stressed.The stubbles on his face are slowly growing. Wala pa iyon na
I observed the whole place where I am now. The sun blooms on the horizon, golden petals stretching ever outwards into the rich blue.I could hear the chirping of birds. I don't know why but this place seems so familiar to me. I was in the barn.What am I doing here? Ang huling naalala ko ay ang engkwentro namin ni mom kay Ned at ang pagkakabaril ko…"Aeris."Gulat na nilingon ko ang pamilyar na boses na iyon. Kilalang-kilala ko ang boses na iyon dahil naririnig ko pa rin siya gabi-gabi sa panaginip ko.Ni hindi nga ako sigurado kung matatanggal pa ba iyon doon.My heart skipped a beat for a second when I saw him standing behind me. He's in her usual array; suit and tie. Ngunit tila may kakaiba sa kaniya habang nakatitig sa 'kin."D-dad . . .?" Nangatog ang tuhod ko.Pinakatitigan ko siya nang maayos. Buhay ito at narito siya ngayon sa harapan ko.Totoo ba 'to? Paano . . .?"Hindi ka pa ba uuwi? Hanggang kailan mo balak manatili rito?" Tanong niya at sinimulang suyuin ng tingin ang kab
“Lucien!”Umangat ang tingin ko sa tumawag sa 'kin and I saw Raven. Mabilis niya akong nilapitan. Hindi na ako nag-abala pang tumayo dahil ramdam ko na rin ang sarili kong pagod.Ngayon lang ito nangyari at kay Aeris pa. Sa babaeng pinakamamahal ko pa. Ni minsan ay hindi ako pumalpak sa paghahanap ng mga nawawala. Ni minsan ay hindi ako pumalpak sa pagligtas ng kahit na sino sa kamay ng mga kaaway ko, but why is this happening? Bakit ngayong kay Aeris pa?“Max called me. What happened? Is it true? Aeris was—”“Yes, Raven,” I answered her directly. “She was shot during the confrontation with Ned Terranova.”“Sino ang bumaril? Bakit? ‘Di ba ay—”“By Ned’s second-in-command, Drugo. Your perpetrator,” I cut her off dahil alam ko na ang sasabihin niya.Raven was raped by Drugo eight years ago before she became a member of Red Serpents.Nilingon kong muli ang operating room kung nasaan si Aeris. I don't fucking know what to do right now. I want to go inside to see if she's fine already, but
Lucien’s Point of ViewThe world was noisy when I reached the hospital. Sirens. Orders. The screech of metal doors. My boots echoed down the corridor, my pulse thundering in my skull. Every second felt like punishment.Aeris was somewhere inside bleeding, broken, and barely breathing.When the call came through my earpiece, Victoria’s voice had been calm, but trembling underneath. “She’s been shot, Lucien. The bullet hit her chest. She’s losing a lot of blood.”Hindi ko na matandaan kung paano ako nakarating sa ospital. Ang natatandaan ko lang ay tumatakbo ako. Tumatawid sa kalsada. Lumalampas sa pulang ilaw. Habang umaalon ang ulo ko sa sakit na paulit‑ulit na sumisigaw ng pangalan niya.Ngayon, nakatayo ako sa labas ng pinto ng emergency room, basang‑basa ng dugo ang mga kamay ko—dugo niya, o dugo ko, hindi ko na alam, at hindi ko na rin inintindi.Dali‑dalilang dinala siya ng mga doktor sa loob. Ang maputla niyang mukha, ang nakalaylay na braso, ang buhok niyang dumikit sa pisngi…
Flashback, isang linggo na ang nakalipas…Hawak ko ang pregnancy test sa kama, titig na titig sa dalawang maliliit na linya. It was positive. Hindi ko inaasahan. My period is irregular at sanay na akong palaging late ito kaya binalewala ko na lang. Pero ramdam kong may kakaiba nitong mga nakaraang linggo. My head hurts often. Mabilis din akong mapagod na hindi naman nangyayari dati dahil palagi akong nagwowork out. Mabilis din akong magutom. That’s why I took the test, hoping it’s not what I think it is.Yet here I am…Ramdam ko ang panginginig ng mga kamay ko, hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Ang dami-dami ng emosyon na bumabalot sa akin. Ang sakit ng ulo ko, parang may tambak na problemang hindi ko kayang lutasin.Bakit ngayon? Bakit ngayon nangyari ito sa gitna ng gyera ng pamilya ko, sa gitna ng paghihiganti, sa gitna ng lahat ng bagay na akala ko kontrolado ko? Lahat ng plano, lahat ng galaw ko, parang nababalot ng uncertainty.Iniabot ko ang test kay Claire, na nakat
The air was thick with the stench of blood and gunpowder. Every breath burned. Ang alingawngaw ng malalayong putukan ay kumakalat sa bakal na pader ng basement, pero dito, dito mismo… mas tahimik. Masyadong tahimik.Nakatayo si mom sa tabi ko, nakaangat ang baril, maputla ang mga bukung-bukong niya. Sa kabila ng silid, lumabas si Ned Terranova mula sa dilim, nakangisi parang ang kamatayan mismo ay isang laro na naipanalo na niya. Si Natasha, na nakatali pa rin sa upuan, ay umungol at nagising.“Well,” Ned drawled, voice low and venomous. “It’s so nice to see family reunions still mean something. How touching.”My mother’s voice was cold, sharp. “You corrupted my son, Ned. And now, you’re going to watch your daughter die.”Napawi sandali ang ngiti niya. Isang saglit lang. Tapos bumalik ito, malupit at punong-puno ng pangungutya. “You wouldn’t dare. You’re too sentimental for that.”“Try me.”Bago pa ako nakapagkumot ng mata, umatras ang baril na hawak ni mom. Dumampi ang bala sa pisngi












Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Commentaires