Library
Search
Home / Romance / Contract of Hearts / CHAPTER 23

Share

CHAPTER 23

Author: EmotionlessMissK
last update Last Updated: 2025-04-23 11:46:32

AMARA'S POINT OF VIEW

Maaga pa lang, gising na ako. Pero hindi dahil may kailangan akong gawin, kundi dahil naramdaman ko ang presensya ni Killian sa labas. Sa gilid ng bintana, kita ko siya—nakaupo sa harap ng bahay, may hawak na tabo, tila nagsasalin ng tubig sa maliit na drum. Nakasuot siya ng puting sando at lumang shorts na pinahiram ni Tito Rudy, at kung hindi ko pa siya kilala, iisipin mong tagarito na siya sa amin.

“Ang aga mo naman,” bati ko habang lumabas ako, naka-jacket pa’t may muta pa sa mata.

Tumingin siya sa’kin at ngumiti ng tipid. “Akala ko kasi kailangan mo ng tubig sa banyo. Naubos kahapon, ‘di ba?”

Nagkibit-balikat ako, pilit pinipigilang ngumiti. “Hindi mo kailangang gawin ‘yan, Killian.”

“Alam ko,” sagot niya habang itinuloy ang ginagawa. “Pero gusto ko.”

Napakamot ako sa batok. Ang weird. Hindi namin napag-uusapan, pero parang may unspoken agreement na kami. Na kahit hindi malinaw ang lahat, gumagalaw kami na parang… kami.

Kagabi, kasama namin ang mga kapitbah
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Contract of Hearts   CHAPTER 141: Morning Sickness

    **ALTHEA’S P.O.V.**Hindi biro ang umagang 'to. Pagkabukas pa lang ng mata ko, sumalubong na agad ang parang gulong-gulong tiyan ko. At ilang segundo lang, nagmamadali na akong tumakbo sa banyo, hawak ang tiyan, nagsusuka habang pinipigilan ang sarili na maiyak.“Nandito na naman,” bulong ko habang sinasalo ang sarili sa lababo.Ilang linggo na rin akong ganito. Every single morning. Minsan pa nga kahit gabi. Pero sa kabila ng lahat, sa bawat pagsusuka, sa bawat pagkahilo at panghihina, may ngiti pa rin sa labi ko. Kasi alam kong may buhay sa loob ko. A miracle.“Love?” tawag ni Adrian habang kumakatok sa pinto ng banyo. “Okay ka lang ba?”“Yeah,” sagot ko, kahit obviously hindi. “Kailangan ko lang ng konting oras.”Narinig kong bumukas ang pinto at ilang sandali lang ay naramdaman ko ang palad niya sa likod ko. Gently rubbing in circles.“Warm water with lemon? Gusto mo ihanda ko na?” tanong niya.“Please,” sagot ko mahina.A few minutes later, may bitbit na siyang tray with a hot to

  • Contract of Hearts   CHAPTER 140: Miracle Baby

    **ALTHEA’S P.O.V.**Maaga akong nagising isang umaga, habang malamig pa ang hangin at halos wala pang ingay mula sa labas. Habang nakahiga ako sa kama, napansin kong iba ang pakiramdam ko. Hindi ako mapakali. May kakaiba sa tiyan ko. Hindi naman masakit, pero para bang may bumubulong sa akin na may bago na namang pag-asa.Tumayo ako at dahan dahang lumabas ng kwarto para hindi magising si Adrian. Tahimik akong nagtungo sa banyo, bitbit ang maliit na kahon ng pregnancy test na binili ko kahapon nang palihim. Ayokong umasa pero hindi ko rin mapigilan. Baka, baka lang...Habang hinihintay ko ang resulta, naupo ako sa gilid ng bathtub, mariing nakapikit at halos hindi makahinga. Isang taon na rin mula noong nawalan kami ng unang anak. Isang taon mula noong pakiramdam ko ay may nawawala sa pagkababae ko, sa pagkatao ko.Yung sakit ng miscarriage, hindi madaling mawala. Kahit na sinasabi ng mga tao na magiging okay din ako, totoo pa rin na bawat buwan na dumaraan na hindi ako nabubuntis ay

  • Contract of Hearts   CHAPTER 139: Her Home

    **ALTHEA’S P.O.V.**Nakaupo ako sa sahig ng bagong bahay namin habang nakabukas ang mga kahon ng gamit. Amoy kahoy at bagong pintura ang paligid. Sa wakas, may sarili na kaming tahanan ni Adrian. Hindi na kami nakikitira sa condo niya o sa lumang apartment. Ito ay bahay na pinili naming buuin nang magkasama, mula sa kulay ng pader hanggang sa disenyo ng kusina.Napatingin ako sa dingding na pininturahan ko kahapon ng pastel beige. Medyo tabingi ang pagkakapintura sa gilid pero sabi ni Adrian, “Perfect ‘yan kasi ikaw ang gumawa.”Ngumiti ako sa alaala. Ganoon talaga siya. Kahit hindi perpekto, basta’t may effort, para sa kanya sapat na.“Babe!” sigaw niya mula sa taas. “Asan ‘yong curtain rods?”“Nasa kahon na may label na ‘panira ng mood’,” sigaw ko pabalik sabay tawa.Bumaba siya hawak ang telang puti. “Ito ba ‘yong panira ng mood? Parang romantic pa nga tingnan.”“Yung tela romantic. Pero ‘yong pagbubuo ng curtain rods, nakakawalang gana!”Tumawa kami sabay-sabay habang binubuksan a

  • Contract of Hearts   CHAPTER 138: Conflict

    **ALTHEA’S P.O.V.**Araw ng Biyernes. Dapat sana date night namin ni Adrian. Pero once again, wala siya. Nasa recording studio na naman.Bumuntong-hininga ako habang nakaupo sa dining table, staring at the cold dinner I prepared two hours ago. Chicken parmigiana, paborito niya. Pero mukhang hindi na siya darating in time para kainin ito habang mainit pa.Texted him three times. Walang reply. Tinawagan ko rin, pero laging “Can’t take your call right now.”Hindi ako galit. Hindi rin ako tampo. Pero para akong unti-unting nauubos.Love ko ang passion niya sa music. Noon pa man, proud na proud ako sa kanya. Kaya ko siyang suportahan hanggang dulo. Pero lately, parang wala na akong puwang sa mundo niya.Ten thirty na nang sa wakas ay bumukas ang pinto. Napatingin ako mula sa sala. Wala man lang good evening o kahit ngiti. Diretsong dumaan si Adrian, parang wala akong presensya.“Hey,” mahinang bati ko.“Hey,” sagot niya, habang tinatanggal ang sneakers niya. “Pagod ako, Thea. Huwag muna ng

  • Contract of Hearts   CHAPTER 137: Marriage is not Easy

    **ALTHEA’S P.O.V**Nakalipas na ang dalawang buwan mula noong kasal namin ni Adrian. Kung titingnan sa labas, mukhang perpekto ang lahat. Newlyweds kami, nakatira sa isang magandang bahay na may hardin, may work na steady, at palaging magkasama. Pero sa likod ng mga Instagram-worthy moments na iyon, unti-unti kong nare-realize ang katotohanan na hindi pala fairy tale ang pagiging asawa.Hindi ito tulad ng mga pelikulang may happily ever after pagkatapos ng kasal. Hindi ito puro kilig, lambingan, o mga umagang sabay kayong gigising na parang eksena sa romantic movies. Sa totoo lang, marami palang kailangan pagdaanan.Marami palang pagsubok na hindi mo maiiwasan kahit gaano pa katatag ang pagmamahalan niyo.Isang Lunes ng umaga, habang nag-aayos ako ng breakfast, napansin kong ang tahimik ni Adrian. Hindi siya tulad ng dati na palaging may joke, may kwento. Kanina pa siya nakatitig sa laptop niya habang umiinom ng kape.“Love, okay ka lang?” tanong ko habang nilalapag ang scrambled eggs

  • Contract of Hearts   CHAPTER 136: Vow Writing

    **ALTHEA’S P.O.V**Isang linggo bago ang kasal namin ni Adrian. Hindi ko pa rin alam kung paano ko isusulat ang mga wedding vows ko. Para bang lahat ng salita ay kulang. Lahat ng letra ay hindi sapat. Ang hirap pala kapag ang puso mo ay punung puno ng emosyon, dahil sa sobrang dami ng gusto mong sabihin, wala kang masulat.Umupo ako sa may veranda ng bahay ni Mama. Nakaharap ako sa mga halaman na nilagay niya mula pa noong bata ako. May dala akong notebook at ballpen, at isang tasa ng mainit na tsaa. Huminga ako nang malalim. Kailangan kong magsimula. Hindi ito pwedeng last minute. Hindi ito pwedeng basta basta lang.Nakasulat na sa itaas ng pahina: "To my almost husband, Adrian."Pero wala pa ring sumusunod. Ipinikit ko ang mga mata ko. Hinayaan ko ang sarili kong balikan lahat. Lahat ng sakit. Lahat ng saya. Lahat ng pangarap. Lahat ng hindi natupad at ngayo’y muli naming binubuo.Naalala ko pa ang unang araw na nakita ko siya sa university. Naka itim siyang jacket at tahimik lang s

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status