LOGINShare
KABANATA 13
Last Updated:
2025-04-17 12:53:50
Latest chapter
Contract of Hearts CHAPTER 68
AMARA’S POINT OF VIEWTahimik ang ospital. Sa labas ng bintana, unti-unti nang lumalambot ang liwanag ng araw. Tanghali na pero ang pakiramdam ko’y para pa ring alas-singko ng madaling araw. Bawat segundo, bawat galaw ng sanggol sa crib, bawat tunog ng hininga niya lahat may kahulugan, lahat may bigat. Ngayon ko lang naranasan ang ganitong klaseng kapayapaan.Magkatabi kami ni Killian sa kama. Hawak niya ang kamay ko habang ang isa niyang braso ay nakaabot sa crib. Ramdam ko pa rin ang sakit sa katawan pero hindi ko na iyon iniinda. Ang totoo, mas nangingibabaw sa akin ang kaba. Hindi dahil sa anak namin, kundi dahil sa isang bagay na dapat na naming desisyunan ngayon.Ang pangalan ng anak naming babae.Nagbukas ang pinto. Ang nurse na pumasok kanina ay bumalik na, may bitbit ulit na clipboard at banayad na ngiti.“Ma’am Amara, Sir Killian,” magalang niyang bati. “Baka po ready na kayo sa pangalan ng baby para ma-finalize na po natin ang birth certificate.”Nagkatinginan kami ni Killi
Contract of Hearts CHAPTER 67
AMARA'S POINT OF VIEW Ramdam ko na ang bawat segundo. Bawat pintig ng puso ko, bawat paghinga ko, parang lumalalim. Hindi ko alam kung dahil sa takot, kaba, o pananabik. Siguro lahat na. Kanina pa kami sa ospital. Wala na ang agos ng tubig ko. Nagsimula na ang tunay na laban.Si Killian nasa tabi ko, hawak ang kamay ko. Hindi niya ako binitawan simula nang pumasok kami sa emergency room. Kahit nang binalot na ako ng contraction, kahit nang napasigaw na ako sa sakit, kahit pa nailabas na ang wheelchair at halos hindi na ako makatayo, nandoon siya. Tahimik pero buo ang presensya niya.Nakatingin lang siya sa’kin habang nakahiga ako sa delivery bed. Ramdam ko ang pawis ko, ang kaba ko, ang lahat ng pwersang naiipon sa loob ko. Pinilit kong maging kalmado, pero sa bawat pagpitik ng oras, parang nawawala ako sa sarili ko.Sabi ng nurse na malapit na. Pero para sa’kin, parang ang tagal. Parang habang buhay kong dadanasin ‘tong sakit na ‘to.Hinaplos ni Killian ang noo ko. Walang sinasabi p
Contract of Hearts CHAPTER 66
AMARA'S POINT OF VIEWHindi ko alam kung bakit nangingilid ang luha ko habang nakatingin sa mga taong abala sa pagluluto, pag-aayos ng mga lamesa, at pagtatawanan sa may gilid ng kubo. Para akong nanonood ng pelikula—pero ako ang bida, at ito ang despidida ko.“Uy, Amara, umupo ka lang d’yan! Bawal kang mapagod, ha?” sigaw ni Aling Bebang habang pinupunasan ang pawis sa noo niya. Bitbit niya ang isang bandehadong lumpia habang si Kuya Nardo naman ay inaayos ang ihawan.Ngumiti ako. “Oo na po. Nakaupo na po ako, pramis.”Nakaupo ako sa papag sa ilalim ng puno ng mangga, habang hinahaplos-haplos ang tiyan ko. Malapit na. Ilang linggo na lang, makikita na namin si baby. Ang totoo, natatakot ako. Pero sa mga oras na ‘to, mas nangingibabaw ang tuwa. Dahil kahit anong mangyari, ramdam kong hindi ako nag-iisa.“Hon, uminom ka muna ng tubig.” Lumapit si Killian, pawisan din at may konting uling sa pisngi. Ang lakas maka-probinsyano ng itsura niya—white sando, shorts, tsinelas, tapos may dala
Contract of Hearts CHAPTER 65
AMARA'S POINT OF VIEW Tatlong araw na lang. Tatlong araw bago ang due date ko, at bawat oras na lumilipas, parang mas bumibigat ang tiyan ko—at pati na rin ang pakiramdam ko. Literal at emosyonal. Pero kung may isang bagay akong pinanghahawakan sa gitna ng lahat ng ito, 'yon ay si Killian. Ang lalaking akala ko noon, mas pipiliing magbabad sa mga boardroom kaysa sa bahay, pero ngayon? Nasa kusina siya, naka-headset habang nakikipag-meeting at sabay nagmamasid sa akin na parang isa akong mamahaling porcelain na bawal mabasag.“Love, okay ka lang diyan?” tanong niya, tinakpan muna ang mic ng headset niya habang nakaupo ako sa rocking chair sa tabi ng bintana.“Okay lang… Medyo naninikip lang ‘yung likod ko. Pero kaya pa naman,” sagot ko habang hinahaplos ang tiyan ko. Gumagalaw si baby, parang nagpa-practice nang lumabas. Napangiti ako kahit ang sakit ng balakang ko.Agad siyang tumayo, nilapitan ako, at sinapo ang bewang ko para hilutin. “Gusto mo bang ilipat kita sa kama? O gusto mon
Contract of Hearts CHAPTER 64
AMARA'S POINT OF VIEW “Huhuhu! Bakit ang pangit ko ngayoooon!” humagulhol ako habang nakaupo sa harap ng salamin, hawak-hawak ang brush pero hindi ko maituloy ang pagsuklay sa buhok ko. Tila ba lahat ng emosyon sa katawan ko ay gustong sumabog sa iisang araw.Dumating si Killian sa kwarto dala ang tray ng almusal — sinangag, itlog, at manggang hilaw na may bagoong — pero agad siyang natigilan nang makita akong umiiyak na parang iniwan sa altar.“Love?” dahan-dahan siyang lumapit, para bang natatakot na baka mas lalo akong umiyak kung lapitan niya agad. “Anong nangyari? Masama ba pakiramdam mo?”Tumango ako habang umiiyak. “Masama... masama loob ko. Kasi… bakit ganito mukha ko? Ang laki-laki ko na! Hindi na ako mukhang babae, mukha na akong balyena!”“Anong balyena, Love? Ang ganda-ganda mo kaya,” sabay lapit niya at inilapag ang tray sa gilid ng kama. Umupo siya sa tabi ko at marahang hinawi ang buhok ko sa gilid ng pisngi ko.“Killian, ‘wag mo na akong bolahin. Alam kong tumaba ako.
Contract of Hearts CHAPTER 63
AMARA'S POINT OF VIEW Mainit ang hapon pero presko ang hangin. Nakaupo ako sa duyan sa ilalim ng puno ng mangga, habang binibilang ang mga ulap na tila ba kumikindat sa akin. Habang hinahaplos ko ang tiyan ko, damang-dama ko ang bawat segundo ng katahimikan. Nakakapanibago—mula sa dating masalimuot naming mundo ni Killian, ngayon ay puro kapayapaan na lang ang bumabalot sa araw-araw.Walong buwan na ako. Parang kailan lang ‘yung time na hindi ko pa maipaliwanag kung gutom lang ba ako o buntis na. Pero ngayon, buong puso kong yakap ang bagong mundong ‘to. Lalo na’t si Killian… Diyos ko, ibang klase siyang asawa. Overprotective. Sweet. Laging may bitbit na pakwan o sabaw. Parang gustong akuin lahat ng bigat ng pagbubuntis ko, kahit hindi niya kaya.“Babe,” tawag ni Killian mula sa loob ng bahay. “Yung prutas mo, hiniwa ko na. O, may mansanas, pakwan, at melon. Gusto mo rin ba ng yogurt?”Napangiti ako. “Puwede bang lahat?”“Anything for the queen,” sabay labas niya, dala-dala ang tray.
Contract of Hearts CHAPTER 62
AMARA'S POINT OF VIEW Mainit ang araw pero hindi ko iyon alintana. Nakatingin lang ako sa harapan ng maliit na lupang pagmamay-ari ni Mama Rowena—ang nanay kong ilang dekada nang naninirahan sa lumang bahay na halos tagpi-tagpi na.Sa tabi ko, nakaupo si Killian, may hawak na basang tuwalya habang pinupunasan ang pawis niya sa noo. Hindi siya sanay sa ganitong trabaho, pero hindi mo makikita sa kilos niya ang reklamo.“Anong sukat ulit ng bintana, babe?” tanong niya habang nakakunot ang noo, hawak ang planong guhit ni Mang Fred, ang karpintero sa baryo.“Dalawang piye, tatlong daliri. Sabi ni Mama gusto raw niya tanawin agad ang tanim niyang kalabasa,” sagot ko habang sinisikap itago ang luha sa mga mata ko.Hindi ko akalaing mangyayari ‘to. Hindi ko inasahan na ang lalaking akala ko’y wala nang ibang alam kundi boardroom at mga meeting ay magiging katuwang ko sa pagbibigay ng pangarap sa nanay ko.Si Killian mismo ang nag-propose na ipatayo ang bagong bahay para kay Mama. Wala akong
Contract of Hearts CHAPTER 61
AMARA’S POINT OF VIEW4 months have passed. Malaki na tiyan ko. Mainit ang araw pero malamig ang hangin sa palayan. Ang kakaibang halo ng simoy ng kalikasan at init ng araw ay parang yakap ng tahanan—mainit pero nakakapanatag. Nasa lilim ako ng isang puno habang nakaumbok ang tiyan ko, may hawak na paypay, at pinagmamasdan ang lalaking mahal ko habang nakalublob ang mga paa sa putikan.Si Killian.Ang dating lalaking halos hindi lumalabas ng opisina at ayaw madumihan ang sapatos, ngayon ay tuwang-tuwang nag-aararo, kasama ang mga magsasaka sa aming lugar. Wala siyang suot na polo o sapatos na mamahalin—naka-sando lang siya at may putik sa pisngi pero kitang-kita mo ang kagalakan sa bawat galaw niya.“Amara, tingnan mo ‘to!” sigaw niya mula sa malayo habang nagtatawanan silang magkakabarkada sa bukid.Napatawa ako habang inilapit ang kamay ko sa tiyan ko. “Ayan na naman ang tatay mo,” bulong ko sa anak naming nasa loob ko. “Hindi na marunong mapagod.”Naaalala ko pa dati nung una siyan
Contract of Hearts CHAPTER 60
AMARA'S POINT OF VIEW Muling bumalik kami ni Killian sa probinsiya—sa mismong lugar kung saan lumaki ang puso ko, sa bayan na puno ng alaala at simpleng saya. Hindi ko maipaliwanag yung halo-halong excitement at kaba na naramdaman ko habang nasa biyahe kami papunta. Para akong bata na nakabalik sa kanyang lumang mundo, pero ngayon dala namin ang isang espesyal na balita—isang bagong yugto na babaguhin ang lahat.Habang papalapit na kami sa aming bahay, ramdam ko yung malamig na simoy ng hangin na sumalubong sa amin. Ang amoy ng mga puno, lupa, at mga tanim na palay ay tila ba nagmumuni-muni sa akin ng mga simpleng araw ng pagkabata. Napalingon ako kay Killian na nakatingin din sa paligid ng may ngiti—hindi niya man sabihin, ramdam ko na excited din siya, pero may konting kaba na kaakibat.“Ready ka na ba, Amara?” tanong niya habang hawak ang kamay ko.Napangiti ako at bahagyang kinurog ang ulo. “Hindi, pero handa na rin ako. Para sa atin.”Pagdating namin sa bahay namin, agad na bumu
You may also like
The CEO got me pregnant
B.NICOLAY/Ms.Ash309.6K viewsContract Marriage: Mr. President Chasing His Secretary Wife
Lirp49466.0K viewsThe Tycoon's Triplets
Rhea mae767.7K viewsA Night With Mafia
Rhea mae710.4K viewsSoldier's First Love (Sanchez Series #4)
LauVeaRMD743 viewsIDENTICAL DILEMMA: A TALE OF TWIN LOVE
Mâr Kêy110 viewsLove Never Lies
Dheyskie164 viewsGapangin Mo Ako Ninong Royce
nerdy_ugly5.2K views
