KABANATA 3 – Ang Kontrata ng Puso

KABANATA 3 – Ang Kontrata ng Puso

Tahimik ang paligid habang nakaupo si Elaine Santos sa loob ng opisina ni Aidan Velasquez. Moderno ang silid—malalaking bintana, malamig na liwanag, at mabangong amoy ng leather at kape. Sa gitna ng mesa ay nakalatag ang isang kontrata—limang pahinang dokumento na magpapabago sa buhay niya habambuhay.

Sa kanyang tabi, may nakaposisyong abogado, tahimik ngunit alerto. Sa dulo ng lamesa, si Aidan ay kalmado, nakaayos ang itim na suit, malamig ang mga mata, at tila ba walang pakialam sa bigat ng kasunduang pinasok nila.

"Basahin mong mabuti," ani Aidan, sabay turo sa kontrata. "Walang pilitan. Pero kung pipirma ka, kailangan mong sundin lahat ng kondisyon."

Binasa ni Elaine ang unang bahagi:

Ako si Elaine Santos, ay pumapayag na pumasok sa isang kasunduang kasal kay Aidan Velasquez, na may bisa sa loob ng isang taon mula sa araw ng lagda. Ang layunin ng kasunduang ito ay legal na kasal, na walang inaasahang romantikong relasyon, maliban kung kusang mangyari. Kapalit nito, si G. Velasquez ay sasagutin ang lahat ng gastusin sa pagpapagamot ni Mateo Santos, at magbibigay ng ₱500,000 bilang buwanang allowance sa loob ng kontrata.

Napasinghap si Elaine. Sa papel, tila simple. Pero sa puso niya, ito'y tulad ng pagbenta sa kanyang kalayaan kapalit ng kapatid niyang mahal na mahal niya.

"Hindi ba parang... kalokohan 'to?" bulong niya, hindi makatingin ng diretso kay Aidan.

"Hindi ako naghahanap ng pag-ibig, Elaine," sagot ni Aidan, seryoso. "Naghahanap ako ng kasunduan. At ikaw ang pinakaangkop."

Tumingin si Elaine sa bolpen na nasa tabi ng kontrata. Iniisip niya ang mukha ni Mateo—maputla, mahina, at nakangiti pa rin sa kabila ng sakit. Iniisip niya ang lahat ng gabi ng pag-iiyak, ng panalangin, ng walang kasiguraduhan.

Dahan-dahan niyang kinuha ang bolpen. Napapikit siya, nilunok ang kaba, at sa isang iglap...

Lumagda siya.

Habang nagkakape si Elaine sa lounge ng gusali pagkatapos ng pirmahan, nakatanaw siya sa salamin. Nakita niya ang sarili—isang babaeng nagbenta ng isang taon ng buhay para sa kaligtasan ng isang mahal.

Sa kabilang banda, habang nakaupo si Aidan sa opisina, nakatitig siya sa kontrata.

Sa kabila ng pagiging kontrolado, may mumunting pag-aalinlangan sa kanyang mga mata.

Hindi lang negosyo ang dahilan niya.

Hindi lang kapritso o kagustuhan ng lolo niya.

Sa pinakailalim ng lahat, naroon ang pangalan ni Selene Navarro—ang babae sa kanyang nakaraan na nagturo sa kanya kung paano masaktan.

Flashback: Tatlong Taon na ang Nakalipas…

Mainit ang araw sa Paris. Nakaupo si Aidan sa isang maliit na café sa gilid ng Seine River. Sa harap niya, si Selene Navarro—isang babaeng mestiza, eleganteng magsalita, at kilala bilang rising star sa mundo ng fashion design.

"I love you, Selene," bulong ni Aidan, hawak ang kamay ng dalaga.

Ngunit ngumiti lang si Selene, malamig at maganda. "You love what I represent, Aidan. But you don't really know me."

"Ano'ng ibig mong sabihin?" tanong niya, naguguluhan.

"I can't marry you," sagot ni Selene. "I'm going back to Milan. There's someone else. Someone who’s always been there."

Para siyang sinampal. Lahat ng plano niya—ang pag-aasawa, pamilya, partnership—gumuho sa loob ng isang minuto. Si Aidan Velasquez, ang lalaking hindi natitinag, ay iniwan, pinagtaksilan, at binalewala.

Mula noon, hindi na siya muling naniwala sa pag-ibig.

Kasalukuyan...

Tinitigan ni Aidan ang bagong kasunduang pinirmahan ni Elaine.

Isang taon. Isang kasal na walang puso.

Tama lang.

Mas mabuti nang malinaw ang kasunduan, kaysa muli siyang masaktan.

Hindi siya kailanman iibig muli.

At si Elaine?

Isang kasangkapan lang para mapanatili ang kanyang kontrol sa Velasquez Holdings.

'Walang komplikasyon. Walang damdamin,' bulong niya sa sarili.

Pero sa kaibuturan ng kanyang puso, naroon pa rin ang echo ng tinig ni Selene:

“You don’t really know me.”