KABANATA 4 – Unang Araw ng Pagiging Mag-asawa
Tahimik ang biyahe patungong resort, ang mga hangin ng dagat at bundok ay malumanay na sumasalubong sa kanilang private helicopter. Si Elaine ay nakaupo sa tabi ni Aidan, ngunit ang pagitan nila’y parang kasinglaki ng dagat na kanilang tinatanaw mula sa taas. Wala ni isang salita na namutawi sa labi ng bilyonaryong asawang lalaki. Mas pinili nitong manahimik, pati na si Elaine, na tila nakasubsob sa sarili niyang mga iniisip.
Ang unang gabi ng kanilang kasal, sa isang magarang resort na nakatago sa gitna ng isang gubat, ay puno ng kabuntot na kasilayan at tanawing nakakabilib. Ngunit sa mata ni Elaine, ang paraisong iyon ay tila isang kulungan—isang lugar na pinipilit niyang mag-adjust. Parang ang saya ng paligid ay hindi kayang takpan ang sakit na kanyang nararamdaman. Para saan ba ang lahat ng ito?
Ang villa kung saan sila ipinares ni Aidan ay tila nag-aanyaya ng kaginhawaan. Malaking kama, jacuzzi, wine bar, at isang balcony na tanaw ang dagat. Ngunit sa kabila ng lahat ng luho, hindi naramdaman ni Elaine ang kaligayahan. Puno siya ng pag-aalala, hindi lamang para kay Mateo kundi para sa kanyang sarili. Siya’y isang estranghero sa sarili niyang buhay, at hindi pa niya matanggap ang lahat ng nangyayari.
Nagdesisyon siyang maglakad-lakad sa paligid ng villa upang makapag-isip. Tumungo siya sa balcony, tinitigan ang dagat at ang kalangitan na walang katapusan. Isang tanawin na puno ng mga tanong na hindi alam kung kailan masasagot.
Pagbalik niya sa loob ng villa, nahanap niyang nakaupo na si Aidan sa may gilid ng kama, abala sa pagtanggap ng mga tawag sa cellphone. Hindi siya nag-abala pang makipag-usap kay Elaine—para bang hindi niya alam kung paano magsimula ng isang usapan.
Kinabukasan, matapos ang unang magdamag bilang mag-asawa, ang araw ay sinimulan nila nang tahimik. Walang labis na galak, wala ring masyadong panghihinayang. Habang siya’y nagpapaligo sa malaking jacuzzi, nararamdaman pa rin ni Elaine ang bigat ng kasunduan. Isang taon. Isang taon na hindi niya alam kung ano ang magaganap, at isang taon na tila isang malaking eksperimento para kay Aidan.
Matapos ang ilang oras, magkasama silang naglakbay pabalik patungong Maynila. Binanggit ni Aidan na magtutuloy sila sa mansion niya—ang tahanan ng isang milyonaryo na puno ng kalangitan at yaman, ngunit walang patutunguhang tahanan para kay Elaine.
Sa pagdating nila sa mansion, sinalubong sila ng ilang mga staff ng bahay at agad inialalayang papasok sa loob. Ang mansyon ay isang malaki at elegante, puno ng mamahaling gamit at mga likhang sining. Hindi matatawaran ang bawat detalye nito, at kahit anong parte ng bahay ay tila may sariling kwento—mga litrato ni Aidan at ng kanyang pamilya, mga trophy, at alahas na nakasabit sa bawat kwarto.
“Ikaw na ba ang asawa ko, Elaine?” tanong ni Aidan habang pinagmamasdan ang bahay.
Bago pa siya makasagot, dumating si Camille Delgado, ang assistant ni Aidan. Mabilis siyang lumapit, ngumingiti ngunit may isang seryosong ekspresyon sa mukha.
“Good evening, Mr. Velasquez, Mrs. Velasquez,” bati ni Camille. “I’m Camille, Aidan’s assistant. Welcome to the mansion.”
Pansin ni Elaine ang malamig na saloobin ni Camille sa kanya, ngunit hindi niya ito pinansin. Si Camille ay tila may malalim na paggalang kay Aidan—kumbaga, parang may hindi malinaw na relasyon o koneksyon sa kanilang dalawa. Walang kaakibat na sigla sa mga mata ni Camille, parang may lihim na hindi sinasabi, at si Elaine ang hindi kayang matukoy.
“Thank you, Camille,” sagot ni Aidan, ngunit parang nagmamadali ito. Tumalikod siya at tinanaw ang mga gamit sa bahay, tila may iba pang agenda.
Si Camille ay nagpatuloy, “The arrangements for tomorrow’s event are ready. I’ve coordinated everything you requested.” May pagkaseryoso ang tono nito, kaya’t hindi naiwasang mag-isip ni Elaine kung gaano ka-kontrolado ang buhay ni Aidan at ng mga tao sa paligid nito.
Mabilis ang takbo ng mga pangyayari, at tila nga'y hindi na nagkaroon ng pagkakataon na mag-usap ng masinsinan ang mag-asawa. Habang inaasikaso ni Camille ang mga detalyeng kailangan sa business matters ni Aidan, si Elaine naman ay naiwan sa isang kuwarto na puno ng mga tanong. Bakit hindi pa rin natatapos ang lahat ng ito? Bakit kahit kasal na sila, parang hindi pa rin siya kabilang sa mundo ni Aidan?
Isang gabi ang dumaan, at wala pa ring pagbabago. Ang unang gabi nila bilang mag-asawa ay natapos na tahimik, parehong hindi pa rin alam kung anong klaseng relasyon meron sila. Si Aidan, abala pa rin sa trabaho, at si Elaine, tila may kulang sa kanyang puso na hindi niya matukoy.
Kabanata 15 - Paanyaya sa Pagtira sa Velasquez MansionAng Velasquez Mansion ay hindi lamang isang bahay; ito ay isang simbolo ng yaman at kapangyarihan na nakatayo sa tuktok ng isang burol, tila isang hari na nakatitig sa kanyang kaharian. Ang mga pader nito ay gawa sa mamahaling marmol, ang mga bintana ay nagpapakita ng malawak na tanawin ng siyudad, at ang malawak na hardin nito ay pinaninirahan ng mga bihirang halaman at naglalakihang puno na tila mga bantay sa bawat sulok. Sa loob, ang bawat sulok ay pinalamutian ng mga sining na nagkakahalaga ng milyun-milyon, at ang katahimikan ay tila sinisira lamang ng malumanay na tunog ng tubig mula sa isang malaking fountain sa gitna ng sala. Ang bawat detalye, mula sa pinakamatamis na bulaklak sa vase hanggang sa pinakamalaking chandelier sa kisame, ay sumisigaw ng karangyaan at kasaysayan.Sa kabila ng lahat ng karangyaan, si Elaine Santos-Velasquez, asawa ni Aidan, ay hindi kailanman inakala na maninirahan siya sa Velasquez Mansion. Ang
Kabanata 14 — Ang Kapusukan ni Don RogelioTahimik ang gabi sa Velasquez Mansion. Habang abala ang lahat sa kani-kanilang kwarto, si Aidan ay nasa opisina ng kanyang ama, hawak ang isang lumang kahon na halos natabunan na ng alikabok. Isang sulat ang kanyang nakita—isang liham na isinulat ni Carmen Velasquez, ina niya, mahigit dalawampung taon na ang nakalilipas."Rogelio, hindi ko na kaya. Bawat halimuyak ng pabango ng ibang babae sa kwelyo ng iyong barong ay parang latay sa puso ko."Ang liham na iyon ang naging pinto sa isang masalimuot na alaala—isang nakaraang pilit na ibinabaon sa limot ng pamilya Velasquez.Dalawampung Taon Na ang NakalilipasSi Don Rogelio Velasquez, sa kabila ng kanyang karisma at katalinuhan sa negosyo, ay kilala rin sa kanyang pagiging mapusok pagdating sa kababaihan. Bago pa man siya ikasal kay Carmen, lumaki na siya sa marangyang buhay kung saan lahat ng gusto niya ay kanyang nakukuha. At kabilang sa mga bagay na ‘yon ay ang atensyon ng mga babae—mula sa
KABANATA 13 - Ang Problema ng Pamilyang VelasquezTahimik ang hapagkainan ng mga Velasquez. Sa malaking dining hall na puno ng marmol at kristal, tanging kalansing ng kubyertos ang bumabasag sa katahimikan. Nakaupo si Aidan sa pinakagitna, kaharap ang kanyang ama, si Don Rogelio Velasquez, at sa kanan naman niya ay si Carmen, ang kanyang inang matagal nang malayo ang loob sa kanya.“Kamusta ang negosyo sa Batangas?” tanong ni Don Rogelio sa kanyang anak, ngunit malamig ang tinig.“Maayos naman po. Tumataas na ang demand ng resort,” sagot ni Aidan, matipid ang mga salita.Hindi lingid kay Elaine—na nakaupo sa tabi ni Aidan—ang tensyon sa pagitan ng mag-ama. Mula pa noong bumisita sila sa mansion ng mga Velasquez, ramdam na niya ang distansya ng bawat miyembro ng pamilya. Parang may lamat na matagal nang hindi tinatapatan ng lunas.“Baka naman masyado kang abala sa personal mong buhay, kaya nakakalimutan mo na ang mga responsibilidad mo,” sabat ni Carmen, habang tinatapik ang baso ng al
KABANATA 12 - Ang Nakaraan ni Jordan at CamilleTahimik ang malawak na sala ng mansion ni Aidan habang nakaupo ang barkada sa paligid ng malaking mesa na puno ng mga inumin at pagkain. Nariyan sina Aidan, Marco, Terrence, Lance, at siyempre, si Jordan, kasama ang kanilang mga kasintahan. Mula pagkabata, magkababata sila—mga anak ng mayayamang pamilya sa Maynila na madalas sabay-sabay na nagkikita sa mga piling event, debut, at mga gala.Ngunit sa likod ng marangyang buhay at mga ngiting lantad, may mga kwento silang tahimik na iniingatan sa puso—mga sugat at mga lihim na hindi madaling ilahad. Isa na rito si Jordan, kilala bilang playboy ng grupo, pero higit pa sa kanyang reputasyon ang kwento ng kanyang nakaraan.Si Jordan ay lumaki sa isang pamilya na kilala sa kanilang yaman at impluwensiya. Ang kanilang tahanan ay palasyo sa tabi ng dagat, at mula pagkabata, nakasanayan niyang magkaroon ng mga pinakamahal na bagay—magagarang kotse, designer clothes, at mga bakasyon sa Europa. Ngun
KABANATA 11 - Truth or DareSa malawak na sala ng mansion ni Aidan, nagtipon-tipon ang barkada para sa isang gabi ng kasiyahan. Ang mga ilaw ay dimmed, at mga kandila ang tanging nagbibigay liwanag—nagbibigay ng isang intimate at napaka-romantikong atmosphere. May malumanay na tugtog sa background habang umiikot ang bote ng alak sa gitna ng bilog.Nasa loob ang buong barkada — sina Aidan, Elaine, Camille, Jordan, Marco, Terrence, at Lance — kasama ang kanilang mga kapareha. Si Elaine ay nakaupo sa kandungan ni Aidan, hawak-hawak ang kanyang kamay habang nakatitig sa kanya na may halong kaba at kilig. Katabi naman ni Jordan si Camille na may matamis na ngiti. Sa kabilang sulok, nag-uusap sina Marco at ang kanyang kaakit-akit na kasintahan na si Mikaela, isang dalagang matalino at elegante. Si Terrence ay kasama ang kanyang kasama, si Sofia, na may mapang-akit na titig at maamong ngiti. Si Lance naman ay nakayakap kay Clarisse, isang misteryosang babae na may magandang aura.Marco: “Sig
KABANATA 10: Paligsahan ng PusoAng gabi ay nagsimula sa kasayahan—isang pribadong salu-salo sa isang eksklusibong rest house sa Tagaytay, kung saan nagtipon-tipon ang barkada ni Aidan. May musika, mamahaling alak, at mga bisitang kilala sa alta sosyedad. Pero sa likod ng mga ngiti at tawanan, may tahimik na tensyon sa pagitan nina Aidan at Jordan.Si Elaine, bagamat nakangiti at kausap ang ibang babae, ay ramdam ang pag-iinit ng hangin sa pagitan ng dalawang lalaki. Wari’y may laban na hindi nakikita, ngunit ramdam ng bawat isa.“Hindi mo pa rin talaga matanggap na tinalikuran mo ang mundo ng ligaya, Aidan,” tukso ni Jordan habang pinagmamasdan ang asawa ng kaibigan. “Nagpakulong ka sa kasal, habang ako, malaya pa rin sa kahit sinong babae.”“Hindi pagkakakulong ang tawag sa pagmamahal,” malamig na sagot ni Aidan. “Ikaw, ilang babae na ba ang pinaluha mo para lang masabing panalo ka?”Tumawa si Jordan, pero may halong pait. “Nagkataon lang na hindi pa ako nakakahanap ng karapat-dapat
KABANATA 9: Ang Halik ng KasalananIsang gabi ng kasayahan ang naiplano ng barkada ni Aidan. Sa malawak na hardin ng mansion, sa ilalim ng mga kumikislap na ilaw at bituin, ginanap ang isang casual hangout na tila hindi pangkaraniwan. May live acoustic music sa isang sulok, isang open bar na hindi nauubusan ng alak, at mga gourmet finger foods na inihanda ng personal chef ni Aidan.Bagamat panauhin, si Elaine ay parang estranghero sa sarili niyang tahanan. Nakasuot siya ng simpleng kulay perlas na bestida, ngunit hindi matatakpan ng ganda ng kasuotan ang kaba at pagkailang niya sa paligid. Lahat ng naroon ay tila magkakaibigan na simula pa noon, samantalang siya ay parang bagong transplant na halaman sa lupaing hindi kanya.“Elaine!” tawag ni Marco habang may hawak na dalawang baso ng wine. “Tikman mo ‘to. French wine, imported, ‘di ‘to basta-basta.”Napangiti siya ng pilit at kinuha ang baso. “Salamat,” mahina niyang tugon.Lumingon si Jordan, nakasuot ng maluwag na polo at may hawak
KABANATA 8 - Ang Barkada ni AidanSa isang pribadong lounge sa rooftop ng isang kilalang hotel sa Makati, tahimik na umiinom si Aidan ng whiskey habang nakatayo sa may balcony. Tanaw niya mula roon ang mga ilaw ng lungsod—mga ilaw na dati’y nagbibigay sa kanya ng pakiramdam ng kontrol at kapangyarihan. Pero ngayong gabi, iba ang bigat sa dibdib niya."Uy, bossing, seryoso ka na naman diyan," sabay tapik sa balikat niya ni Marco, isa sa matagal na niyang kaibigan. Kasunod nito'y dumating sina Jordan, Lance, at Terrence—mga kilala sa mundo ng negosyo, party, at walang katapusang babae."Kamusta ang bagong misis?" tanong ni Jordan na may nakakalokong ngiti habang umupo sa tabi ni Aidan.Hindi agad sumagot si Aidan. Kinuha lang niya ang baso at uminom ng isang lagok. Pinili niyang ngumiti ng tipid. "Okay naman.""‘Okay naman’? ‘Yan na ‘yun?" sabat ni Terrence, sabay tawa. "Ikaw ‘tong palaging may line-up ng modelo, tapos bigla kang ikinasal sa—uh—simple girl?""Elaine. Pangalan niya ay El
KABANATA 7 – Ang Tamis ng HalikTahimik ang gabi sa mansyon ng mga Velasquez. Ang malamig na hangin mula sa bukas na bintana ay sumasayaw sa puting kurtina ng silid ni Elaine. Nakaupo siya sa gilid ng kama, suot ang manipis na cotton robe na inihanda ni Camille. Hawak niya ang isang tasa ng mainit na tsaa habang nakatitig sa labas, sa mga bituin na parang kumikislap sa katahimikan.Pero sa kanyang isip, hindi ang mga bituin ang kanyang tinititigan—kundi ang alaala ng isang halik. Isang halik na hindi inaasahan, hindi planado. Pero totoo. Mainit. Malambot. At may dalang kakaibang init sa puso niya."Hindi ko dapat naramdaman 'yon," mahina niyang bulong sa sarili.Bumalik sa kanyang alaala ang eksenang iyon. Isang gabing masaya, simpleng kainan sa dining room. Si Aidan, bagama’t tahimik, ay nakangiti sa bawat pagkakataong tinutukso siya ni Elaine tungkol sa kung gaano siya ka-O.C. sa pagkakaayos ng mga kutsara’t tinidor. Isang simpleng tawanan. Isang sulyap. At pagkatapos, ang paglapit