CHAPTER 2
Ronald took me to his mansion, and I was amazed at how big his entire property estate was. I and my mobsters even noticed that there were a lot of Black men guarding the whole estate. “So, Miss kung kailangan mo ang tulong ko,” panimula niya. “huwag kang mag-aatubiling sabihan ako,” pagpapatuloy pa nito sa sinasabi niya. "I will, and I didn't know this is how big your fortune is," I commented, wandering my eyes in the surroundings. "And it's bigger than our fortune," I added. Napangisi naman si Ronald sa narinig niya, "I am one of the top mafias in the city, and the whole authorities are looking for me," he uttered while fixing his black suit. "I am also a mafia queen but got abandoned because my dad wanted me to marry the old man because his business went bankrupt,” naiirita kong paliwanag na naman. Napangisi na lang siya sa naging reaksiyon ko at naghithit ng sigarilyo. Napansin ko rin na tila naging seryoso ang ekspresyon nito at parang bang may mga nalalaman siya. “Tutulungan kita para sa pagsisimula mo na malayo sa impluwensiya ng iyong ama at kung gusto mo ay magsimula na tayo ngayon para sa pagsasanay mo,” sabi nito kaya hindi na siya nagdalawang-isip pa. "I accept your help," tugon ko. Hindi siya nag-alinlangang papasukin kami sa loob ng mansiyon niya. Halatang mahigpit ang seguridad niya rito at kapansin-pansin na napakadami nitong tauhan. Hinandaan niya rin kami ng makakain sa isang mahabang mesa bilang mainit na pagtanggap niya sa amin. Napakapormal niyang tingnan pati na ang kaniyang paraan ng pagkain. "You can sleep in my room if you want," he spoke formally while he was chewing his food. Nagkatinginan naman ang mga tauhan ko, “Huwag kang mag-aalala dahil ayos lang naman ako,” sagot ko habang ini-slice ang steak. After that dinner, Ronald asked his mobsters to take my mobsters into their room. His smile immediately melted her heart upon glimpsing at her. He settled everything in the room, so when I entered the room, I noticed that there were lit candles and rose petals all over the room. Ronald closed the door behind me. "So, here's my surprise.” Nakangiti niyang sambit at naglakad papunta sa harapan ko. “Anong meron?” nagtatakang tanong ko ngunit hinila niya lang ang kamay ko at inilagay sa dibdib nito. He turned around, so we switched positions, and he pushed me onto the bed. "You can't just do this thing, man," I replied, and his playful smile spread across his lips. He crawled on the bed, and I was lost in his eyes again until I noticed the red cloth rope tying me to the bed. He placed his index finger on my lips. "Just keep your mouth shut and taste the softest and warmest feeling," he huskily mumbled in my ear. Dahan-dahan niya akong siniilan ng halik habang ang kaniyang mga kamay ay naglalakbay sa buo kong katawan. I couldn't resist his temptation and every touch he made until I finally gave in my body to him. He unzipped the back of my dress and started sliding his lips down my neck. I gasped for air, "I can't resist your touch and kisses.” "Of course, your body is slowly being owned by me," he uttered in a husky tone again. He undressed my top and bottom until I slowly felt his big cock entering inside me. I moaned through the pain, "I want you inside me, Ronald~" biting my lips. "Just tell me if it hurts or if you're in pain, and I will be gentle, okay?" he stated in a low voice. Paulit-ulit niya itong nilalabas-pasok sa aking perlas habang nakapatong siya sa akin at patuloy rin ang kaniyang pagsiil ng halik sa mga labi ko hanggang sa mas bumaba ng bumaba ang kaniyang mga labi. Naramdaman ko ang mga malalambot nitong labi na nasa bulubundukin ko ng dibdib habang dumudulas ang mga kamay niya sa mga braso ko. I don't know if this is right, but I feel satisfied with what he is doing to me. Every touch he landed on my body felt like a cure for every pain. My body felt pleasure, forgetting all those negative events in my head. Basang-basa na ang pagkababae ko sa kaniyang ginagawa at patuloy pa rin ako sa paggawa ng ingay dahil sa ginagawa niya. “Ronald,” I moaned his name. “Just go with the flow,” malumanay niyang sagot. “Huwag kang mag-alala dahil gagawin ko naman ang ipinangako ko,” dagdag pa niya. Kinabukasan ay nagising akong nakabalot lang ng puting kumot ang katawan ko. Iginalaw ko ang aking kamay at napansin kong wala na ito sa tabi ko. Iginala ko ang aking mga mata at hinanap ito sa bawat sulok ng kwarto. “Ronald,” pagtawag ko sa pangalan niya. Nakaramdam ako ng lungkot nang maisip na iniwan ako ni Ronald pero bigla na lang bumukas ang pinto at roon ko nakita ang nakangiting mukha ni Ronald. "I am here," he said, walking towards me. He was shirtless and wearing only shorts. "I thought you left me and it was all just to satisfy your needs," I stated in a waking voice and my eyes half open. "Why would I do that?" he queried, frowning his forehead. Napangiti na lamang ako sa sinabi niyang iyon. He walked towards me and sat at the corner of the bed. He planted a kiss on my forehead, placed his hand on my arm, and caressed it with his thumb. He pulled his lips away from my arm and smiled at me.RONALD NAVARRA'S P.O.V.My wife has been in extremes distress nowadays because of what these past events happened. I can't blame her because I know, there's still impact in her well-being after all.I want to be her side while she's in that situation. I want to be her comfort and shield through the darkness. “Kamusta na pakiramdam mo?” tanong ko ng makita ko siyang bumaba na sa hagdan.Nakahawak ito sa kaniyang sentido bago sumulyap sa direksyon ko. “Medyo, okay na at huwag kang mag-alala dahil magiging maayos rin ang pakiramdam ko,” pilit na ngiting tugon niya.Sinusubukan niyang itago ang lungkot na nararamdaman niya pero iba ang sinasabi ng kaniyang mga mata. Alam kong may mga pinagdadaanan siya ngayon, gusto kong manatili sa tabi niya at damayan siya.Naglakad ako papunta sa direksyon niya nang mapansin kong nakatingin siya sa malaking bintana at mukhang malalim ang iniisip. Natigilan siya sandali ng maramdaman niya ang presensya ko at paunti-unti akong nilingon.Huminga siya ng
AIRAH JHOANNE DAYRON'S P.O.V. Pagkatapos ng nangyari kahapon, hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa mga narinig ko mula kay Dexter. Nakatanaw lang ako sa bintana habang iniisip pa rin ang mga salitang binitawan niya.Paano ako maniniwala? Tinutukan niya ako mismo ng baril at nakikta ko sa kaniyang mga mata noon na seryoso siya. Wala akong nakita noon na napipilitan lang siyang gawin ‘yon dahil sa takot.“Baka nagpapanggap lang siya,” isang pamilyar na boses ang galing sa likuran ko kaya umikot ako para harapin ito.“Ronald, ikaw pala,” pilit na ngiting sambit ko.“Baka nililinlang ka lang ng Dexter na ‘yon,” aniya habang naglalakad palapit sa direksyon ko.Napatingin ako sa mga mata niya, inilapat nito ang kaniyang kamay sa pisngi ko bago niya ako dahan-dahang niyakap. Ipinilig ko na lang ang ulo ko sa dibdib nito habang hinahaplos niya ang buhok ko.“Let's figure out this together again, okay?” kalmado niyang sambit.“Alright,” mahina kong tugon.Kumalas na siya sa pagkak
NICCOLÓ NAVARRA'S P.O.V. My mother has been watched for days, and I can't bear just watching these things while this man has something to pull off. What's so special about an old man's death wish? Will his soul haunt him every night and turn his dreams into nightmares if he doesn't make it? How ridiculous! My mother thought that this man was so honored and noble, but guess what? He's doing the most ridiculous thing a man can do just to live. Was he just going to live like this, like a dog, even after his master's death? Let me guess, Dexter is some kind of slave? Oh, come on, man, I know what you are — just a pet of a billionaire and powerful man inside this dark organization. “Dinudungisan niya lang ang pangalan niya,” mapanuya kong komento. Bumaba ako ng sasakyan at isinara ang pintuan. Napatingin akonsa direksyon nila at hindi ako makapaniwalang ganitong klaseng tao siya. Inilabas ko ang baril bago hinahaplos-haplos ito habang tinitigan ko ito. Dahan-dahan akong nag-anga
DEXTER LAZIO'S P.O.V.Tumigil ako sa labas ng Dayron's villa at doon ko nakita si Airah na pumasok sa loob ng gate, kasama ang mga ibang tauhan nila. Napansin kong mas naging mahigpit ang kaniyang asawa para sa kaniyang seguridad.I only used her father's death as a reason.She must know the reason behind these matters, so she would understand.“Ano nang plano?” tanong ng kasama ko habang nanatiling nakatitig sa direksyon nila.Ang mga mata ko ay nanatili lang sa kanila habang sinusundan sila ng tingin. “Hindi ko pa puwedeng sabihin sa ngayon,” tugon ko naman.Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. “Just tell if there's something I can help.” “Sure.” Hindi ko alam ang rason kung bakit sila narito ngayon dahil wala naman akong maisip na dahilan. Maaaring may kinuha silang gamit mula sa loob ngunit hindi ko malaman kung ano ‘yon. Sa tingin ko ay mga dokumento o kaya'y mga naiwang armas sa loob.Ilang minuto pa ang nakalilipas ay napansin kong bumukas muli ang malaking gate sa harapan
RONALD NAVARRA'S P.O.V. As far as I know, I need to protect my wife from this danger. I want my family to be safe despite how cruel this world is, and how dangerously this world spins in our lives. They're the real treasure that I've ever had and could ask for. “Dad,” pagtawag sa akin ng anak kong si Niccolò kaya umikot ako para harapin siya. “ Mom seems so stress lately,” sambit niya sa nag-aalalang boses. “Just let her rest,” kalmadong tugon ko naman habang nakapamulsa. Nilagpasan na ako nito at naglakad papuntang hagdan bago dumiretso sa kuwarto namin ng mommy niya. Bumuntong hininga ako at napaisip bigla dahil nariyan pa rin ang panganib. Hinding-hindi mawawala ito at mukhang hindi pa doon natatapos lahat. Nariyan pa ang kanang kamay ng kaniyang sakim na ama na si Dexter na maaaring sumira sa aming dalawa. Anong klaseng utos naman kaya ibinigay sa kaniya? Is this his death wish? I can't believed that even a dead person would still be able to fulfill his death wish with his on
DEXTER LAZIO'S P.O.V. Ngumisi lang ako at binalewala ang pagbabanta nito sa akin at hinawakan ang nguso ng baril niya na dahilan ng mas lalong pagkainis nito sa akin. "Bakit hindi mo ako subukang patayin ngayon?" pang-aasar ko sa kaniya. Nararamdaman ko na ang paggalaw ng daliri niya habang paunti-unti niyang pinapagalaw ito patalikod sa gatilyo ng baril hanggang sa narinig ko siyang tumawa sa likuran ko na ikinabigla ko. "I'll give another chance," sambit nito sa akin. "Stay away from my family and I will let you go or this is the end of your happy days. Now choose, your choose will be my gun's command." Tumatawa nitong wika na parang bang nang-aasar nito. My knuckles whitened and the rage erupted from my chest. "Do you think I would fall in your trap?" sambit ko sa kaloob-looban ko. Naramdaman ko ang paghakbang pa nito palapit sa akin, " Choose one and let's assumed that I'm your genie," mapagbantang bulong nito sa akin. Bumigat ang paghinga ko sa hindi ko malamang dah