Share

บทที่ 109 : เอื๊อกก!! (18+)

Author: L.sunanta
last update Last Updated: 2025-10-22 00:47:11

เอวคอดยกลอยพ้นจากแป้นคอนโทรล มันดีดกระตุกสะบัดพรึบพรับไม่ต่างจากปลายเท้าที่เหยียดงุ้มเกร็งสุดเหยียด มิวท์ร้อนไปทั้งตัว! เธอหลับตาแน่นแต่ไม่ยักเห็นเป็นความมืดอย่างที่ควรเป็น ตรงกันข้ามมันกลับขาวโพลนราวกับได้รับการปลดปล่อย หัวเธอโล่งไปหมด ความกลัวว่าตัวเองจะตายถูกแทนที่ด้วยรสชาติแห่งกามรมณ์ ที่ฉีกเยื่อแคมเธอเป็นชิ้น ๆ

.

น้ำใสไหลหลากออกมาตามกลีบร่อง และเมื่อนาราไหลออกจากนารีปลายตีนตรงนี้จึงกลายเป็นพื้นที่รับน้ำ มันหยาด "ติ๋ง ๆ , ติ๋ง ๆ " ดั่งการหลั่งน้ำพระพุทธมนต์ มิวท์สุขสมกับน้ำแรกไปแล้วอย่างที่ว่าจริง และนั่นก็ย่อมแสดงว่าจะต้องมีน้ำสอง น้ำสาม น้ำสี่ ตามมาอีกหลายยก

.

"หมับ!"

นักบินหนุ่มจึงรีบสอดมือเข้ารัดใต้เอวมิวท์ แล้วดึงเข้ามากอด!

.

เหงื่อแตกซาบซ่านกลิ่นกายพราวเสน่ห์ผสมผสานกลมกลึง ราวกับจะรวมตัวกันเป็นหนึ่ง นี่ไม่ใช่ความรักแต่ก็ให้อารมณ์แบบคู่รักที่พลัดพรากได้ในระดับหนึ่ง หรือไม่! บางทีพี่แกก็อาจจะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้ทำแรงกับมิวท์มากเกินไป แกถึงได้พยายามที่จะขอโทษเธอด้วยอ้อมกอดที่อ่อนโยนทะนุถนอมดังกล่าว แกก้าวขาลงจากแป้นคอนโทรลพลันลงมายืนที่พื้น ฮ. ด้านล่าง จากนั้นจึงกระแอมถามมิวท์ขึ้น

.

"เจ็บร่องนมหรอ..?"

.

มิวท์ส่ายหน้าเบา ๆ ทว่าร่องเต้าของเธอนี่สีที่แดงช้ำขึ้นเป็นปื้น! มีร่องรอยของการถูไถอันรุนแรงและคราบน้ำลายที่เกรอะกรังชวนให้สัมผัสได้ถึงความแสบเสียว ครานั้นมิวท์ก็ยังหลับตาเอาไว้อยู่ เท้าของเธอแตะลงที่พื้นแล้วเช่นกัน แต่เป็นส่วนบางอย่างต้นขาด้านในนี่สิ ที่ยังคงขมิบเกร็งบิดรัดกลีบโยนีตัวเองเอาไว้แน่น นั่นเพราะเอฟเฟ็คหลังการถึงจุดสุดยอดนั้นยังคงอยู่ มันยังคงกัดกินเธออยู่เนือง ๆ และเธอก็ชอบมันสุด ๆ ไปเลย

.

"ซีดดดดดดด.."

"หนูโคตรเงี่ยนเลยพี่~"

.

จบคำที่ครางออกมาแขนเรียวทั้งสองข้างก็วาดขึ้นมาคล้องใส่ต้นคอของพี่เขา เธอโผตัวขึ้นมากอดพลันซุกหน้าสวย ๆ เข้ามาอิงแนบกับแผงไหล่ราวกับตัวเองเป็นลูกแมวตัวน้อยที่อยากให้คนปกป้อง

.

ซึ่งก็บังเอิญตรงกับสิ่งที่พี่แกคิดอยู่พอดี อ้อนนักงั้นเหรอ? อยากให้ปกป้องขนาดนั้นเชียว? ว่าแล้วร่างหนาก็เลยจัดแจงประคองกอดมิวท์ให้หมุนสลับด้าน เขาจับร่างเปลือยของเธอเหวี่ยงหมุน 360 องศา พลันกดนั่งลงกับเบาะคนขับนุ่ม ๆ แทน

.

"ตุบ!"

.

เปลือกตาบรือเผยอเปิดออก สาวเจ้ามองเห็นเงาตะคุ่มของพี่นักบินกำลังคร่อมทับลงมาแช่มช้า ก่อนจะเริ่มใช้ริมฝีปากเป่าเข้าที่ร่องนมของเธอ ลมอุ่นแผ่วเบาทำเอาเธออ่อนระทวยสราญสุข ขนที่ลุกชูชันอยู่แล้วแทบจะตั้งฉากกระชากออกจากรูขุมขน ความรู้สึกนี้ช่างเหมือนกับตอนที่หกล้มแล้วมีคุณพ่อมาเป่าคาถาให้ตอนเด็ก ๆ หากแต่ตอนนี้ดันสับเปลี่ยนกลายเป็นร่างกำยำที่กระทำอ่อนโยนให้ เพียงเพื่อต้องการจะเย่อร์เธอซ้ำก็เท่านั้นเอง

.

"อ่าาาาา~!"

มิวท์เผลอครางออกมาแบบไม่รู้ตัว

.

"ดีขึ้นไหมครับ.. บ.. บ.."

.

"ดีค่ะ.. จั๊กจี้ดี~"

ตามติดมาดัวยการลากมือลูบวนขึ้นไปถึงบนศีรษะเขา พลันขยุ้มผมพี่นักบินในทุกจังหวะที่พี่เขาแตะริมฝีปากโดนเนื้อหน้าอกเธอ

.

"ฟู่~ , ฟู่..ว..ว..ว..ว~"

"จุ๊บ!!!"

"อืมม.. ม.. ม.. ผมให้คุณมิวท์พักก่อนแป๊บนึงนะ เพราะหลังจากนี้ผมจะเด้าคุณที่แคม โอเคไหม.. ม.. ม.."

.

"ค่ะ.. อยากทำอะไรก็ทำ.. ร่างกายหนูพร้อมอยู่นานแล้ว.. ว.. ว"

.

ทั้งสองคนจ้องตากันแล้วก็ยิ้ม อาจจะเป็นการเล้าโลมที่แสนจะแช่มช้า แต่ก็ปรับให้มูฟแอนด์โทนก่อนการผสมพันธุ์นั้นมีความละมุนมากยิ่งขึ้น พวกเขาต่างเช็คกันและกันว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร จวบจนกระทั่งรู้ว่าเธอยอมพี่พลขับจึงตัดสินใจซุกหน้าลงไปใส่สองเต้าด้วยความรุนแรง!

.

เนินภูเขาขนาดเหมาะมือจมบุ๋มลงไปกับทั้งใบหน้า! แกทั้งดุนลิ้นเลียแล้วก็ขบฟันแทะโดยไม่เกรงใจ ขยำขยี้ด้วยลมหายใจก่อนจะใช้แม้กระทั่งแก้มของตัวเองแปะนาบไปกับนวลเต้า!

.

"ฮืดดดดด.. ฮาดดดดด.. ฟืดดดดดด.. ฟาดดดดดด"

"ฮืดดดดดดด.. ฮาดดดดด.. ด.. ด.. ด"

.

ด้วยความสัตย์จริงว่าสาวเจ้านั้นสบายขึ้นเยอะ เธอไม่ต้องทนเจ็บหลังอีกต่อไปแล้วเพราะตอนนี้สิ่งที่รองรับอยู่เบื้องล่างก็คือเบาะหนังนุ่ม ๆ ของเก้าอี้นักบิน มีทั้งระบบปรับเอนและระบบปรับโยก นั่นย่อมแสดงว่าต่อให้พี่เขาจะปี้เธอสักขนาดไหน เกมรักเกมนี้ก็ต้องมันส์สะใจและไร้ข้อจำกัด จนมิวท์ถึงกับต้องเอ่ยคำขอขึ้นมา

.

"ซีดดดดดด.. ด.. ด.. ด.. ด"

"พี่ขา.. เอาหนูเถอะ.. หนูอยากโดนเอาแล้ว.. ว.. ว"

.

"ไม่ต่ออีกหน่อยเหรอครับ?"

.

"ไม่ค่ะ.. อยากโดนแล้ว.. อยากถูกเอา~!"

"อ่าาาาาา.. า.. า..า"

.

"ครับผมจะเด้าคุณเอง!"

.

ชายหนุ่มดึงใบหน้าหยาบกร้านของตัวเองขึ้นแทบจะทันที เขาเพ่งความสนใจไปที่ต้นขาของมิวท์แทน พลันจัดแจงจับมันแหกออกเป็นรูปตัวเอ็มโดยให้ขาแต่ละข้างพาดอยู่กับที่วางแขน!

.

"พรืดดดดด!"

.

"โอ๊ยยย!"

มิวท์แผดเสียงร้องเพราะความเขินอาย ซึ่งก็นะ! ก็กำลังถ่างขาอ่าซ่าต่อหน้าผู้ชายนี่นา แล้วแคมของเธอก็โกหกใครไม่ได้หรอก มันพร้อมซะยิ่งกว่าพร้อม พร้อมตั้งแต่น้ำแรกที่แตกไปตอนเย่อร์ร่องนมแล้ว

.

"อึก.. ก.. ก"

กลายเป็นฝ่ายชายซะอีกที่ถึงกับต้องกลืนน้ำลายฝืดคอ เพราะถึงตรงนี้แม้แต่พี่เขาเองก็ตื่นเต้น

.

"ผมใส่เลยนะครับ.. บ.. บ.."

.

"ค่ะ.. ช้า ๆ ก่อนนะคะ ขอหนูปรับตัวกับมันก่อน"

มิวท์สำทับ

.

"งึด.. , งึด.. , งึด..ด..ด..ด"

.

และหลังจากนั้นเป็นต้นมา กระบวนท่ารักแบบมิชชันนารีสไตล์ก็ได้สถาปนาขึ้นบนเก้าอี้พลขับ! มิวท์อยู่ล่างพี่เขาอยู่บนหัวดุ้นแดงก่ำแหวกผ่านกลีบผกาฉ่ำน้ำเข้าไปช้า ๆ ได้ราว 2- 3 ซม. มันมุดหัวแหวกผ่านเนื้อเยื่อสด ๆ เข้าไปได้อย่างยากลำบาก ก่อนจะหยุดตัวลงและปักคาเอาไว้!

.

เปล่า! มิวท์ไม่ได้ขอร้องให้เขาหยุด หากแต่เป็นรูรักสดซิงที่ผ่านมือชายมาแค่สองคนของเธอต่างหาก ที่รั้งการสอดใส่ครั้งนี้เอาไว้ มันรัดแน่นมาก! แคมของมิวท์ห่างไกลจากคำว่า "หลวม" ไปหลายล้านกิโล และถ้าจะกล่าวหากล่าวโทษก็ควรจะไปโทษฝั่งของท่อนเอ็นมากกว่า ที่เสือกเงี่ยนจนเกินไป ถึงได้พองตัวใหญ่ซะจนช่องคลอดปฏิเสธการเสียดสี

.

"อื้อ!!!"

พี่นักบินพยายามกระทุ้งหนัก ๆ จัดไปหนึ่งดอก!

.

"อ๊อยยยยย!!!"

มิวท์ร้องลั่น เธอใช้แม้กระทั่งการถ่มถุยน้ำลายใส่มือตัวเองเพื่อเอามาแตะ ๆ กับรูร่องให้เป็นน้ำหล่อลื่น แต่โชคร้ายที่ดุ้นแม่งก็ยังดันเข้ามาได้เพียงแค่ไม่กี่มิล!

.

"อื้อออ!!!"

.

"อ๊อยยยยยยย!!! , ซีดดดดดดด!!!"

.

"ทำไมแน่นจังครับ.. อย่าบอกนะว่าขมิบไว้.."

.

"อื้อ!!!"

.

"อ๊อยยยยยยย!!!"

.

"เปล่าสักหน่อย.. ดูน้ำมิวท์สิออกเยอะขนาดนี้.. แสดงว่าจู๋พี่อ่ะใหญ่เกินไป"

.

"อื้อ!!!"

.

"อ๊อยยยยยย! , เจ็บอ่ะ..!"

.

ไม่ไหว ๆ ดูท่าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปเต็มที่คงได้แค่ครึ่งลำ น้ำตามิวท์เริ่มปริ่มออกมาแล้ว เธอเจ็บยิ่งกว่าตอนโดนเย่อร์นมซะอีกแต่เธอแค่พยายามจะเก็บอาการ สาวเจ้าครางด้วยความแสบเสียว เธอเปลี่ยนจากการใช้แขนโอบกอดเขาเป็นการทุบตีในทุกวินาทีที่ถูกกระทุ้งเสียบ เหงื่อแตกเจิ่งนองน้ำ เก้าอี้โยกเท่าที่จะโยกได้ มันเอนไปข้างหลังมากกว่าเก่า

.

.

นั่นก็เพราะมิวท์พยายามจะร่อนเอวช่วยพี่เขา ในทุก ๆ ครั้งที่เด้าเอ็นเสียบเข้ามา!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 119 : ขืนใจ (18+)

    ปลายนิ้วแห้งผากราวกับกระดาษทราย กว่าจะสัมผัสได้ถึงหยดน้ำหยาดแรกกลีบผกาก็ช้ำมากจนออกสีแดงแกมระเรื่อ มิวท์เสียวแค่ในใจแต่ร่างกายกลับไม่เป็นดังที่หวัง เธอเอาแผ่นหลังพิงกับกำแพงห้องโดยสารพลางหลุบสายตามองเรียวขาของตัวเองทั้งสองข้างที่ตั้งชันขึ้นและกำลังสั่นระริก เธอเร่งเกินไปเธอฝืนทั้งที่ไม่ได้เงี่ยนจริง.ตอกย้ำการโกหกตัวเองด้วยการดีดกางเกงผ้ายืดที่พันอยู่กับข้อเท้าออก เธออยากเห็นความงุ้มเกร็งของปลายตีน เผื่อจะทำให้มีอารมณ์กระสันขึ้นมาต้านทานการกลายร่างได้บ้าง."ซีดดดด...จิ๋มแห้งจัดเลยอ่ะโถ่เอ๊ย!".แท่งน้ิวเปลี่ยนจากสองเป็นสาม ชี้ , กลาง , นาง เรียงตัวเป็นขยุมพลันยัดเข้าไปแบบสุดเหยียดก็แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ผลหล่อนจึงได้รับแต่ความเจ็บปวดกลับมา แรงเสียดสีที่ขาดน้ำหล่อลื่นเป็นอะไรที่ทำร้ายช่องคลอดมาก มิวท์เหมือนกำลังทำทารุณกรรมกับตัวเอง และที่สำคัญที่สุดก็คือ ณ ตอนนี้และเดี๋ยวนี้ มุมมองสายตาของเธอก็เริ่มเห็นเป็นฉากสีแดงและเส้นเลือดยึกยือถักทอขึ้นมาแล้ว!."เรากำลังจะกลายร่าง.. อ่ะ.. อ๊ากกก..ก..ก..ก , อั๊ก..ก..ก!""เด็กผู้หญิงคนนั้นกับแท่งไฟส่องสว่างในมือ ทำให้เชื้อโควิดในตัวเรากำลังจะออกมา..

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 118 : พี่มิวท์ (18+)

    ภาพในฝันประเดประดังเข้ามาในหัว ภาพของการสังวาชกันในน้ำ ภาพของมิวท์สาวสวยหุ่นงามที่ถูหน้าอกบี้บดกับแผ่นหลังของเธอ สิ่งเหล่านี้ทำเอาเจนิสถึงกับมือไม้สั่น แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นโลโก้ของบริษัท AP ตรงท้ายเครื่องบิน และจากจุดที่ยืนอยู่ก็สูงและมืดเกินกว่าจะพิสูจน์อัตลักษณ์ได้ แต่ด้วยสัญชาตญาณที่ติดตัวมายังไงเธอก็ว่าใช่ นี่ต้องเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่ตั้งใจออกมาตามหาแน่นอน."เอาไว้ก่อนเรื่องช่วยเหลือผู้คน เสียใจด้วยนะคะน้า แต่ก็ต้องขอบคุณด้วยเหมือนกันนี่ถ้าไม่ใช่ลูกผัวน้าหนูคงไม่ได้เจอกับเครื่องบิน"."ปั๊ก! , ฟู่..!!!"จากอุปกรณ์จุดไฟในมือกลายเป็นแท่งไฟส่องสว่าง มันถูกกระทุ้งด้วยหัวเข่าและเปล่งแสงสว่างโพลงออกมาทำให้ทั้งสองฟากของซอกเขากลายเป็นสีแดง."รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง" ถ้าจะต้องมีซาวด์ดนตรีประกอบเพลง "เล่นของสูง" ของวงบิ๊กแอสถือว่าเหมาะมาก เพราะเจนิสรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นเสี่ยงแค่ไหน แท่งความร้อนเรืองแสงที่ถืออยู่จะกลายเป็นตัวล่อชั้นดีให้บรรดาผู้ติดเชื้อพุ่งเป้ามาที่เธอ แต่ก็นะ! จะให้ทำไงได้ล่ะในเมื่อหัวใจเรียกร้อง.เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณคิดหาเหตุผลให้กับความรัก เมื่อนั้นก็แปลว่

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 117 : หลง

    "ไป! ,ไป! ,ไป!, เดินหน้าเร่งฝีเท้าหน่อยทุกคน! ใกล้จะค่ำแล้วอย่าแตกแถวดูแลกันและกันด้วย!"เสียงหัวหน้าหน่วยหันมากำชับ."อีกราว 500 เมตรก็จะถึงประตูหน้าวิลเลจแล้ว ในนั้นทุกคนจะปลอดภัยสบายใจได้"แกผินหน้ากลับมามองตรงพลางกระชับปืนคู่ใจแนบวงแขน แบกเป้ประทับบ่าเดินจ้ำอ้าวรวดเร็วปานจรวด.ที่ด้านหลังมีสมาชิกกลุ่มเพิ่มจำนวนขึ้นกว่า 20 ชีวิต มีทั้งเด็กและผู้หญิงแล้วก็คนแก่ ทุกคนต่างอยู่ในสภาพเหนื่อยล้าอิดโรย โดยมีสมาชิกหน่วยลาดตระเวนกระจายตัวล้อมรอบพวกเขาไว้อีกชั้นหนึ่ง พวกเขาต่างปฏิบัติหน้าที่อย่างแข็งขันแล้วก็โชคดีมากที่ไม่มีใครเสียชีวิตจากการปะทะกันเมื่อตอนบ่ายเลย.แต่ถ้าเป็นช่วงเวลาโพล้เพล้ใกล้ค่ำแบบนี้ก็ไม่แน่ ไม่มีใครอยากเสี่ยงกับกลุ่มผู้ติดเชื้อเวอร์ชั่นกลางคืนหรอก หัวหน้าหน่วยก็เลยพยายามย้ำนักย้ำหนาว่าให้ทุกคนเร่งฝีเท้าต้องไปให้ถึงวิลเลจก่อนตะวันตกดินให้ได้ ภาษากายดูจริงจังน่าเกรงขาม แต่ใครเล่าจะรู้ว่าในใจลึก ๆ นั้นหัวหน้าเป็นห่วงเจนิสมากขนาดไหน."โถ่.. เจนิสเอ๊ย! อุตส่าห์บอกแล้วว่าให้รักษาแนวด้านหลังเอาไว้ ทำไมถึงทำอะไรโดยพลการนะ""นี่เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าตัวเองเก่งพอจะอาสาไปช่วยเหล

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 116 : วีรสตรี

    ทิ้งกระเป๋าเป้ปลดสัมภาระที่คิดว่าจะเป็นภาระในภายภาคหน้าไว้ที่พื้น เจนิสทำตามอย่างว่าง่าย เธอไม่มีแม้แต่อารมณ์ขี้งอนหรืองี่เง่าใด ๆ ด้วยเพราะรู้สถานการณ์ดี สิ่งที่ติดตัวมาจึงมีแค่ปืนหน้าไม้กับซองใส่ลูกดอก ในทิศหกนาฬิกาด้านตรงกันข้าม ร่างบางเคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยการคลานศอก เธอกดตัวให้ต่ำกระดืบ ๆ คืบคลานไปอยู่ในแนวด้านหลังสุดตามที่รุ่นพี่ออกคำสั่ง."เข้าใจแล้วค่ะ.. ไว้ใจหนูได้เลยหนูจะระวังหลังให้เอง ถ้าเจอผู้รอดชีวิตบอกให้ตามมาทางนี้ได้เลยนะคะ!"แม้แต่ซุ่มเสียงก็ดุดันจริงจังขึ้น ตอกย้ำว่าเธอไม่ได้มาเล่น ๆ.ด้วยความสัตย์จริงว่าการบู้นั้นไม่ใช่สไตล์ของเจนิสมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เธอเป็นนักรบสายซับพอร์ตไม่ใช่ตัวแทงค์ และถ้านับสถิติการฆ่าผู้ติดเชื้อแล้วล่ะก็ในแคลนก็คงจะเป็นเธอนี่แหละที่ตัวเลขอยู่ในลำดับต่ำสุด กลับกันแต่ถ้าหากเป็นการหนีเพื่อเอาตัวรอดแล้วล่ะก็ เจนิสก็จะพลิกสถิติกลับขึ้นมาเป็นผู้นำแห่งวงการได้เลย.จากคลานเริ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นกระหยิ่มย่อง มือเรียวเกี่ยวตะขอขึ้นสายหน้าไม้เตรียมไว้ พลันกระโดดยิงหนึ่งดอกออกไปเมื่อเห็นเป้าหมายชัดเจน."ฟิ้ววว!"."ปั๊ก!"."หัว" เหมือนกันแต่เป็น "หัวเ

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 115 : เหงา & วังเวง

    "ซึบ!!!".เสียบ ๆ ๆ ! กระซวก ๆ ๆ ! ย้ำแผลเดิมอีกราวสิบกว่าครั้ง ทำให้ร่างเปลือยของชายที่แน่นิ่งอยู่แล้วกลายเป็นเหมือนหมูที่อยู่บนเขียง กงเล็บของมิวท์ถูกดึงขึ้นมา ความแหลมเฟี้ยวดังกล่าวถูกฉาบเคลือบไว้ด้วยลิ่มเลือดที่หยดติ๋ง ๆ ไหลซึมลงมาถึงข้อศอก.แววตาแดงก่ำไม่เห็นแม้แต่ลูกตาดำ ขนาดฟันเขี้ยวด้านหน้ายังยื่นแหลมงุ้มออกมาพ้นมุมปาก ไม่มีทางเลยที่มิวท์ตัวจริงจะต่อต้านตัวตนใหม่เฉกเช่นปีศาจนี้ได้ มันบังคับร่างกายเธอให้เคลื่อนไหวไปไหนต่อไหนตามอำเภอใจ และครั้งนี้ก็คงจะหิวถึงได้เริ่มคอนโทรลมืออีกข้างของมิวท์ให้ควักลงไปในปากแผล พลันดึงเอาเครื่องในอวัยวะสด ๆ ออกมาจากลำตัว."ควัก!!!""หมึบบบ! , หมับบบ!!!".ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา ไม่ถามดินถามฟ้า พอได้ออกมาก็จับยัดเข้าปากแล้วก็เคี้ยวตุ้ย ๆ แทบจะทันที ซึ่งนั่นก็คือภาพสุดท้ายที่มิวท์หวนคิดถึง....ตัดภาพกลับมา ณ เหตุการณ์ปัจจุบันในเฮลิคอปเตอร์.หญิงสาวลุคคุณหนูกลับมาสวมใส่เสื้อผ้าแล้ว เธออยู่ในอาภรณ์มิดชิด ปากยังคงเคี้ยวเอื้องเอาเศษอวัยวะของพี่พลขับลงคอไปเป็นอาหาร.. อึก.. อึก...ตอกย้ำว่ามิวท์รู้ทุกอย่างว่าที่ผ่านมานั้นคืออะไร เธอถูกเชื้อโค

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 114 : ดวงตาสีแดง (18+)

    เหงื่อนองท่วมร่างกาย กะบังลมเคลื่อนตัวเทียวหดเทียวขยายหอบแฮ่ก ๆ กันทั้งสองคน ลำควยยังคงปักเสียบอยู่ในหี เวลาผ่านไปร่วมหนึ่งนาทีเมือกคาวสีขาวขุ่นอันเกิดจากน้ำเชื้อแห่งการผสมพันธุ์ ก็ซึมทะลักออกมาตามช่องว่างระหว่างอวัยวะเพศ."แหมะ! , แหมะ!".มันหลากล้นออกมาเปื้อนพุ่มไหมดงแมกไม้ของพี่พลขับเต็มไปหมด แต่ครานั้นนวลนางผู้คร่อมร่างอยู่ข้างบนก็ยังคงนิ่งไม่ไหวติง มิวท์นิ่งราวกับโดนถอดปลั๊ก! เธอยังคงชูแขนพับข้อศอกอยู่ในท่ามัดผม พลันหลับตากัดริมฝีปากแล้วก็ค้างเติ่งอยู่เช่นนั้น จนพี่เขาชักจะประหลาดใจ."นี่คุณเล่นมุกอะไรของคุณเนี่ยะคุณมิวท์?""แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ "เขาลองตวาดถามดูอีกครั้งถามแม่งทั้ง ๆ ที่ตัวเองยังไม่หายเหนื่อย และการหอบหายใจสั่นรัวดังกล่าวก็ทำเอาร่างบางที่คร่อมอยู่มูฟตัวเองโยกโยนตามไปด้วย."แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ หนอยแน่! ดีล่ะ! ถ้าจะเล่นแบบนี้ล่ะก็..""ผมก็จะง้างปากคุณด้วยแท่งควยของผมเอง..""ให้มันรู้ไปสิว่าคุณจะนิ่งต่อไปได้ ถ้าโดนควยกระทุ้ง!"."แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ ""ฮึบ!!!"."สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ!".กัดฟันรวบรวมพลังทั้งหมดส่งจากปลายตีนขึ้นมาถึงบั้นเด้า พี่เขาเอาจริงไม่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status