Home / เมือง / Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+) / บทที่ 110 : พลั้งมือ! (18+)

Share

บทที่ 110 : พลั้งมือ! (18+)

Author: L.sunanta
last update Last Updated: 2025-10-23 02:03:42

"งึด! , งึด! , งึด! , งึด! , งึด!"

แต่ละดอกกว่าจะยัดเข้ามาได้ใช้เวลานานมาก มิวท์ต้องกระเสือกกระสนร่อนเอวตัวเองช่วยพี่เขาอยู่หลายครั้ง จวบจนกระทั่งถึงครั้งที่ 28 ดุ้นเอ็นใหญ่ยาวถึงยัดเข้ามาได้มิดลำ

.

"อั๊กกกก!"

จุกสิจะเหลือเหรอ

.

แพรไหมทรงพุ่มของทั้งคู่ประกบนาบกันเสมอชิด มันบดเสียดสีกันขึ้นลงเสียงดัง "แกร็ก ๆ " เฉกเช่นเจ้านายของมันที่ต่างก็ซีดริมฝีปากสราญความเสียว มิวท์เชยคางขึ้นร้องเสียงหลง พี่พลขับเองก็เช่นกัน! เขาถึงกับเกร็งหมัดแน่นเหลือบตามองบนขนลุกขนชันไปทั้งตัว

.

ดอกแรกที่ผ่านไปดอกต่อไปไฟคงไหม้พนักพิง ด้วยความสัตย์จริงว่ามิวท์นั้นชักจะเครื่องติดขึ้นมาแล้ว เธอคงติดใจกระบวนท่าส่ายเอวเป็นเลขแปดของตัวเองมาก วินาทีถัดมาหลังจากตั้งลำได้ หล่อนจึงประเคนกีเด้งเสยใส่แท่งเอ็นของพี่เขาเลยแบบโต้ง ๆ

.

"สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ!"

.

"ซีดดดดด! โคตรได้ฟิวเลยพี่! เกร็งตัวไว้นะมิวท์จะเย่อร์เอง"

"รู้ว่ามันส์ขนาดนี้ทำเองไปนานแล้ว.. โถ่เอ๊ย!"

.

"อื้อ.. อ.. อ , อื้อ.. อ.. อ.. , อื้อ.. อ.. อ.."

.

"สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ!"

"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ!"

.

มือเรียวลดระดับจากกระจุกผมด้านหลัง ปาดเลื้อยลงมากระชับแน่นเข้าที่หัวไหล่ทั้งสองข้างของพี่คนขับ เธอใช้ความนิ่มของเบาะนั่งที่พิงอยู่ให้เป็นประโยชน์ สอดรับกับฟังค์ชั่นการขย่มโยกจากขดสปริงของที่นั่ง ทำให้ทุกท่วงท่าของเธอนั้นเรียกได้ว่า "เข้าทุกเม็ดเสร็จเจ็ดน้ำ!"

.

"โอ๊ย! , โอ๊ย! , โอ๊ย! , โอ๊ยยย..ย..ย คุณมิวท์ครับ!"

.

"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ!"

.

"ซีดดดดดด.. ด.. คะ.. อ่ะ.. อ่ะ.. อ่ะ.. อ่ะ.. อ่ะ.. อะไรคะพี่.. ซีดดดดดดด~"

.

"ไม่เจ็บแล้วเหรอครับ.. เอาดุจังเลย! ผมเสียวชิบเป๋ง.. ง.. ง เลย.. ย.. ย.. ย"

.

"เจ็บค่ะ.. แต่ทนไหว"

"ไหน ๆ ก็จะตายกันอยู่แล้ว จะเก็บความกระหรี่ไว้ทำไมล่ะคะจริงไหม~?"

.

"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ!, ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ!"

.

"อู้ววววววว!!! , เยสสสสสส!!! ถ้าพูดถึงขนาดนี้ผมก็จะเป็นแมงดาผัวกระหรี่ของคุณเอง! , คุณมิวท์!"

"คุณมิววววท์!!"

"คุณมิวววววท์!!!! , โอ๊ยยยยคุณมิวท์คร๊า..บ...บ...บ!!!"

.

"พรึบบบบบ!!!"

.

"ว๊ายยยยย! พี่!?? เดี๋ยวก่อนสิยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลย!"

.

สาวลุคไฮโซที่หิวโซโคนดุ้น รู้ได้โดยพลันว่าจากนี้ไปคงโดนเย่อร์จนยับแน่ หลังพี่นักบินแกโถมน้ำหนักตัวลงมาใส่ ร่างกำยำอัดแน่นไปด้วยมวลกล้ามเนื้อที่ผ่านการฝึก มันแข็งดั่งท่อนไม้ที่ได้กับก้อนหิน จับตรงไหนก็มีแต่กล้ามลามลงไปถึงใต้กระโปกที่แข็งแน่นแตะทีไรก็ฟิน มิวท์ขยับตัวไม่ได้อีกต่อไป เรี่ยวแรงการเด้าแบบเสยงัดของเธอถูกปิดผนึกไว้หมดสิ้น! และถูกแทนที่ด้วยการสอดใส่ของพี่เขาที่หนักหน่วงและรุนแรงกว่าเธอเป็นร้อยเท่าพันเท่า!

.

"อ่าาาาาา~"

"เอาให้ได้อีกสักน้ำนะ~ สำหรับท่านี้"

มิวท์เล่นหูเล่นตาใส่

.

"หึ.. ของมันแน่อยู่แล้วครับคุณหนู"

.

สอดแขนงุ้มรัดใต้วงแขนหญิงสาวในเสี้ยวอึดใจ กลายเป็นนาบทั้งตัวลงไปหากัน แต่เป็นมิวท์เสียอีกที่ถูกล็อคตัวแน่นไม่ให้แม้แต่จะดิ้นหรือพลิกจิ๋มหนีไปทางไหนได้ หน้าปะทะหน้า! อกปะทะอก! แกนแข็งปักคาอยู่ในรูสวาท! แล้วจะเหลืออะไรได้อีกล่ะ? นอกจากการกระหน่ำซอยแบบหัวสักหัวคลอน!

.

"จึก! , จึก! , จึก! , จึก! , จึก! , จึก! , จึก! , จึก!!!"

"อ๊ายยยยยย~! "

"กรี๊ดดดดดดด!!! , กรี๊ดดดดดดด!!!"

"พี่จ๋า! ,พี่จ๋า! ,พี่จ๋า!, พี่จ๋า!, พี่จ๋า!"

"พี่..~~~ , พี่..~~~ ,พี่..~~~ , พี่..~~~

"เอาอีก~!"

"อ๊อย! , อ๊อย! , อ๊อย! , อ๊อย! , อ๊อย! , อ๊อย!"

.

"ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ! ,ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ

ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ!"

.

เก้าอี้พับย่นโยกโย้ไปด้านหลัง ร่างชายหญิงสองร่างกอดเกยกันกระเด้าบั้นเอวซอยยิกจนได้ยินเสียงเก้าอี้ดังลั่นพอ ๆ กับเสียงร้องของผู้หญิงที่หอบระรัว! มิวท์เหมือนตายอยู่ในโรงฆ่าสัตว์ เธอถูกเชือดด้วยมีดปลายแหลมที่ทำขึ้นจากท่อนรักตามธรรมชาติ ที่ทั้งเจ็บแล้วก็บาดแถมยังจุกมากในคราวเดียวกัน แต่เธอก็มิอาจปฏิเสธได้

.

เธอกำลังถูกขยี้ในเฮลิคอปเตอร์ ข้างนอกเป็นป่าแล้วก็เขา บรรยากาศโคตรไม่น่าเอาแต่กับการที่เธอฟินขนาดนี้ได้ ก็ต้องขอบคุณพี่เขาด้วย เขายังคงกัดฟันแน่นกระหน่ำเย่อร์มิวท์แบบสุดแรงเกิด ขึ้นชื่อว่าแคมย่อมฟิตกว่าร่องเต้าอยู่แล้ว เขาก็เลยกัดฟันเอาแล้วก็เอา! เอาแม่งให้ตายกันไปข้าง!

.

"เยสสสส! , เยสสสส! ๆ ๆ แตกในได้ไหมครับคุณมิวท์"

"แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ , แฮ่ก.. ก.. ก.."

.

"จะเสร็จเหรอคะ..?"

มิวท์กระเส่าถาม พลางเหลือบตามองหน้าคนด้านบนเล็กน้อย

.

"ไม่ครับผมยังได้อีกนาน.. นี่น่ะแค่เริ่ม"

"อ่ะ! , อ่ะ! , อ่ะ! , อ่ะ! , อ่ะ! , ซีดดดดดดดด!"

.

"ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ , ตับ! , ตับ"

.

"งั้นก็ทำต่อไปค่ะ.. ไว้ใกล้เสร็จแล้วหนูจะบอก"

"ตอนนี้คือ~"

"อ๊อยยยย! , อื้ม.. ม..ม! , อุ่่นรูไปหมดแล้ววว~!"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 119 : ขืนใจ (18+)

    ปลายนิ้วแห้งผากราวกับกระดาษทราย กว่าจะสัมผัสได้ถึงหยดน้ำหยาดแรกกลีบผกาก็ช้ำมากจนออกสีแดงแกมระเรื่อ มิวท์เสียวแค่ในใจแต่ร่างกายกลับไม่เป็นดังที่หวัง เธอเอาแผ่นหลังพิงกับกำแพงห้องโดยสารพลางหลุบสายตามองเรียวขาของตัวเองทั้งสองข้างที่ตั้งชันขึ้นและกำลังสั่นระริก เธอเร่งเกินไปเธอฝืนทั้งที่ไม่ได้เงี่ยนจริง.ตอกย้ำการโกหกตัวเองด้วยการดีดกางเกงผ้ายืดที่พันอยู่กับข้อเท้าออก เธออยากเห็นความงุ้มเกร็งของปลายตีน เผื่อจะทำให้มีอารมณ์กระสันขึ้นมาต้านทานการกลายร่างได้บ้าง."ซีดดดด...จิ๋มแห้งจัดเลยอ่ะโถ่เอ๊ย!".แท่งน้ิวเปลี่ยนจากสองเป็นสาม ชี้ , กลาง , นาง เรียงตัวเป็นขยุมพลันยัดเข้าไปแบบสุดเหยียดก็แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ผลหล่อนจึงได้รับแต่ความเจ็บปวดกลับมา แรงเสียดสีที่ขาดน้ำหล่อลื่นเป็นอะไรที่ทำร้ายช่องคลอดมาก มิวท์เหมือนกำลังทำทารุณกรรมกับตัวเอง และที่สำคัญที่สุดก็คือ ณ ตอนนี้และเดี๋ยวนี้ มุมมองสายตาของเธอก็เริ่มเห็นเป็นฉากสีแดงและเส้นเลือดยึกยือถักทอขึ้นมาแล้ว!."เรากำลังจะกลายร่าง.. อ่ะ.. อ๊ากกก..ก..ก..ก , อั๊ก..ก..ก!""เด็กผู้หญิงคนนั้นกับแท่งไฟส่องสว่างในมือ ทำให้เชื้อโควิดในตัวเรากำลังจะออกมา..

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 118 : พี่มิวท์ (18+)

    ภาพในฝันประเดประดังเข้ามาในหัว ภาพของการสังวาชกันในน้ำ ภาพของมิวท์สาวสวยหุ่นงามที่ถูหน้าอกบี้บดกับแผ่นหลังของเธอ สิ่งเหล่านี้ทำเอาเจนิสถึงกับมือไม้สั่น แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นโลโก้ของบริษัท AP ตรงท้ายเครื่องบิน และจากจุดที่ยืนอยู่ก็สูงและมืดเกินกว่าจะพิสูจน์อัตลักษณ์ได้ แต่ด้วยสัญชาตญาณที่ติดตัวมายังไงเธอก็ว่าใช่ นี่ต้องเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่ตั้งใจออกมาตามหาแน่นอน."เอาไว้ก่อนเรื่องช่วยเหลือผู้คน เสียใจด้วยนะคะน้า แต่ก็ต้องขอบคุณด้วยเหมือนกันนี่ถ้าไม่ใช่ลูกผัวน้าหนูคงไม่ได้เจอกับเครื่องบิน"."ปั๊ก! , ฟู่..!!!"จากอุปกรณ์จุดไฟในมือกลายเป็นแท่งไฟส่องสว่าง มันถูกกระทุ้งด้วยหัวเข่าและเปล่งแสงสว่างโพลงออกมาทำให้ทั้งสองฟากของซอกเขากลายเป็นสีแดง."รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง" ถ้าจะต้องมีซาวด์ดนตรีประกอบเพลง "เล่นของสูง" ของวงบิ๊กแอสถือว่าเหมาะมาก เพราะเจนิสรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นเสี่ยงแค่ไหน แท่งความร้อนเรืองแสงที่ถืออยู่จะกลายเป็นตัวล่อชั้นดีให้บรรดาผู้ติดเชื้อพุ่งเป้ามาที่เธอ แต่ก็นะ! จะให้ทำไงได้ล่ะในเมื่อหัวใจเรียกร้อง.เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณคิดหาเหตุผลให้กับความรัก เมื่อนั้นก็แปลว่

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 117 : หลง

    "ไป! ,ไป! ,ไป!, เดินหน้าเร่งฝีเท้าหน่อยทุกคน! ใกล้จะค่ำแล้วอย่าแตกแถวดูแลกันและกันด้วย!"เสียงหัวหน้าหน่วยหันมากำชับ."อีกราว 500 เมตรก็จะถึงประตูหน้าวิลเลจแล้ว ในนั้นทุกคนจะปลอดภัยสบายใจได้"แกผินหน้ากลับมามองตรงพลางกระชับปืนคู่ใจแนบวงแขน แบกเป้ประทับบ่าเดินจ้ำอ้าวรวดเร็วปานจรวด.ที่ด้านหลังมีสมาชิกกลุ่มเพิ่มจำนวนขึ้นกว่า 20 ชีวิต มีทั้งเด็กและผู้หญิงแล้วก็คนแก่ ทุกคนต่างอยู่ในสภาพเหนื่อยล้าอิดโรย โดยมีสมาชิกหน่วยลาดตระเวนกระจายตัวล้อมรอบพวกเขาไว้อีกชั้นหนึ่ง พวกเขาต่างปฏิบัติหน้าที่อย่างแข็งขันแล้วก็โชคดีมากที่ไม่มีใครเสียชีวิตจากการปะทะกันเมื่อตอนบ่ายเลย.แต่ถ้าเป็นช่วงเวลาโพล้เพล้ใกล้ค่ำแบบนี้ก็ไม่แน่ ไม่มีใครอยากเสี่ยงกับกลุ่มผู้ติดเชื้อเวอร์ชั่นกลางคืนหรอก หัวหน้าหน่วยก็เลยพยายามย้ำนักย้ำหนาว่าให้ทุกคนเร่งฝีเท้าต้องไปให้ถึงวิลเลจก่อนตะวันตกดินให้ได้ ภาษากายดูจริงจังน่าเกรงขาม แต่ใครเล่าจะรู้ว่าในใจลึก ๆ นั้นหัวหน้าเป็นห่วงเจนิสมากขนาดไหน."โถ่.. เจนิสเอ๊ย! อุตส่าห์บอกแล้วว่าให้รักษาแนวด้านหลังเอาไว้ ทำไมถึงทำอะไรโดยพลการนะ""นี่เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าตัวเองเก่งพอจะอาสาไปช่วยเหล

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 116 : วีรสตรี

    ทิ้งกระเป๋าเป้ปลดสัมภาระที่คิดว่าจะเป็นภาระในภายภาคหน้าไว้ที่พื้น เจนิสทำตามอย่างว่าง่าย เธอไม่มีแม้แต่อารมณ์ขี้งอนหรืองี่เง่าใด ๆ ด้วยเพราะรู้สถานการณ์ดี สิ่งที่ติดตัวมาจึงมีแค่ปืนหน้าไม้กับซองใส่ลูกดอก ในทิศหกนาฬิกาด้านตรงกันข้าม ร่างบางเคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยการคลานศอก เธอกดตัวให้ต่ำกระดืบ ๆ คืบคลานไปอยู่ในแนวด้านหลังสุดตามที่รุ่นพี่ออกคำสั่ง."เข้าใจแล้วค่ะ.. ไว้ใจหนูได้เลยหนูจะระวังหลังให้เอง ถ้าเจอผู้รอดชีวิตบอกให้ตามมาทางนี้ได้เลยนะคะ!"แม้แต่ซุ่มเสียงก็ดุดันจริงจังขึ้น ตอกย้ำว่าเธอไม่ได้มาเล่น ๆ.ด้วยความสัตย์จริงว่าการบู้นั้นไม่ใช่สไตล์ของเจนิสมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เธอเป็นนักรบสายซับพอร์ตไม่ใช่ตัวแทงค์ และถ้านับสถิติการฆ่าผู้ติดเชื้อแล้วล่ะก็ในแคลนก็คงจะเป็นเธอนี่แหละที่ตัวเลขอยู่ในลำดับต่ำสุด กลับกันแต่ถ้าหากเป็นการหนีเพื่อเอาตัวรอดแล้วล่ะก็ เจนิสก็จะพลิกสถิติกลับขึ้นมาเป็นผู้นำแห่งวงการได้เลย.จากคลานเริ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นกระหยิ่มย่อง มือเรียวเกี่ยวตะขอขึ้นสายหน้าไม้เตรียมไว้ พลันกระโดดยิงหนึ่งดอกออกไปเมื่อเห็นเป้าหมายชัดเจน."ฟิ้ววว!"."ปั๊ก!"."หัว" เหมือนกันแต่เป็น "หัวเ

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 115 : เหงา & วังเวง

    "ซึบ!!!".เสียบ ๆ ๆ ! กระซวก ๆ ๆ ! ย้ำแผลเดิมอีกราวสิบกว่าครั้ง ทำให้ร่างเปลือยของชายที่แน่นิ่งอยู่แล้วกลายเป็นเหมือนหมูที่อยู่บนเขียง กงเล็บของมิวท์ถูกดึงขึ้นมา ความแหลมเฟี้ยวดังกล่าวถูกฉาบเคลือบไว้ด้วยลิ่มเลือดที่หยดติ๋ง ๆ ไหลซึมลงมาถึงข้อศอก.แววตาแดงก่ำไม่เห็นแม้แต่ลูกตาดำ ขนาดฟันเขี้ยวด้านหน้ายังยื่นแหลมงุ้มออกมาพ้นมุมปาก ไม่มีทางเลยที่มิวท์ตัวจริงจะต่อต้านตัวตนใหม่เฉกเช่นปีศาจนี้ได้ มันบังคับร่างกายเธอให้เคลื่อนไหวไปไหนต่อไหนตามอำเภอใจ และครั้งนี้ก็คงจะหิวถึงได้เริ่มคอนโทรลมืออีกข้างของมิวท์ให้ควักลงไปในปากแผล พลันดึงเอาเครื่องในอวัยวะสด ๆ ออกมาจากลำตัว."ควัก!!!""หมึบบบ! , หมับบบ!!!".ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา ไม่ถามดินถามฟ้า พอได้ออกมาก็จับยัดเข้าปากแล้วก็เคี้ยวตุ้ย ๆ แทบจะทันที ซึ่งนั่นก็คือภาพสุดท้ายที่มิวท์หวนคิดถึง....ตัดภาพกลับมา ณ เหตุการณ์ปัจจุบันในเฮลิคอปเตอร์.หญิงสาวลุคคุณหนูกลับมาสวมใส่เสื้อผ้าแล้ว เธออยู่ในอาภรณ์มิดชิด ปากยังคงเคี้ยวเอื้องเอาเศษอวัยวะของพี่พลขับลงคอไปเป็นอาหาร.. อึก.. อึก...ตอกย้ำว่ามิวท์รู้ทุกอย่างว่าที่ผ่านมานั้นคืออะไร เธอถูกเชื้อโค

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 114 : ดวงตาสีแดง (18+)

    เหงื่อนองท่วมร่างกาย กะบังลมเคลื่อนตัวเทียวหดเทียวขยายหอบแฮ่ก ๆ กันทั้งสองคน ลำควยยังคงปักเสียบอยู่ในหี เวลาผ่านไปร่วมหนึ่งนาทีเมือกคาวสีขาวขุ่นอันเกิดจากน้ำเชื้อแห่งการผสมพันธุ์ ก็ซึมทะลักออกมาตามช่องว่างระหว่างอวัยวะเพศ."แหมะ! , แหมะ!".มันหลากล้นออกมาเปื้อนพุ่มไหมดงแมกไม้ของพี่พลขับเต็มไปหมด แต่ครานั้นนวลนางผู้คร่อมร่างอยู่ข้างบนก็ยังคงนิ่งไม่ไหวติง มิวท์นิ่งราวกับโดนถอดปลั๊ก! เธอยังคงชูแขนพับข้อศอกอยู่ในท่ามัดผม พลันหลับตากัดริมฝีปากแล้วก็ค้างเติ่งอยู่เช่นนั้น จนพี่เขาชักจะประหลาดใจ."นี่คุณเล่นมุกอะไรของคุณเนี่ยะคุณมิวท์?""แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ "เขาลองตวาดถามดูอีกครั้งถามแม่งทั้ง ๆ ที่ตัวเองยังไม่หายเหนื่อย และการหอบหายใจสั่นรัวดังกล่าวก็ทำเอาร่างบางที่คร่อมอยู่มูฟตัวเองโยกโยนตามไปด้วย."แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ หนอยแน่! ดีล่ะ! ถ้าจะเล่นแบบนี้ล่ะก็..""ผมก็จะง้างปากคุณด้วยแท่งควยของผมเอง..""ให้มันรู้ไปสิว่าคุณจะนิ่งต่อไปได้ ถ้าโดนควยกระทุ้ง!"."แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ ""ฮึบ!!!"."สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ!".กัดฟันรวบรวมพลังทั้งหมดส่งจากปลายตีนขึ้นมาถึงบั้นเด้า พี่เขาเอาจริงไม่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status