Share

บทที่ 54 : อะไรนะ?

Author: L.sunanta
last update Last Updated: 2025-08-18 21:00:22

“Now loading”

.

ขึ้นข้อความเช่นนี้จริงแต่ก็แค่เสี้ยววินาทีสั้น ๆ เท่านั้น มิวท์ไม่อาจดึงกลับได้อีกต่อไป ความเป็นห่วงเป็นใยของเธอถูกส่งให้เพื่อนเป็นรอบที่แปดแสน พร้อม ๆ กับความรู้สึกผิดชอบชั่วดีด้านศิลธรรมที่ตลบอบอวลอยู่ในกมลสันดานแห่งความเป็นมิตร มันง่อนแง่นเกินทน มันจวนเจียนจะขาดสะบั้น มิวท์ยังถือโทรศัพท์เอาไว้เช่นนั้น กระทั่งเข้านาทีที่สี่แพรวก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะตอบกลับมา

.

“เราจะทำยังไงดี แพรวคงเกลียดเราแล้วจริง ๆ สินะ”

.

สาวเจ้าพะว้าพะวังกับตัวเองผ่านบานกระจกใสที่สะท้อนเงาคนเป็นเจ้าของ มรดกตกทอดกับสมบัติกองพะเนินก็มิช่วยอะไร ในเมื่อตัวเธอนั้นแสนจะทุกข์ พ่อแม่ตายเพื่อนก็หายหัว พอลองคิดทบทวนดูเจ้าหล่อนถึงเริ่มเห็นความเชื่อมโยงของเหตุปัจจัยต่าง ๆ  ที่เป็นเหตุเป็นผลกันอยู่

.

กล่าวคือสมมุติถ้าเอาตัวเองมาสลับฝั่งกลายเป็นแพรว แล้วต้องมาเห็นผู้ชายที่ตัวเองรักมายืนแถลงข่าวถ่ายทอดสดกับเพื่อนสนิท เป็นใครมันจะรับได้ ใครบ้างจะไม่โกรธ ขนาดมิวท์เองยังรับไม่ไหวเลยเธอคงจะปล่อยโฮออกมาแบบไม่อายดินอายฟ้าเป็นแน่  

.

 “นี่เราทำอะไรลงไป?”   

 “แพรวคงเห็นถ่ายทอดสดเมื่อกี้หมดแล้วสินะ ถึงได้ปฏิเสธเราขนาดนี้”  

สารพัดคำถากถางตัวเองระดมใส่ จนสุดท้ายก็เลี่ยงที่จะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้จริง ๆ

.

น้ำในคลองเจิ่งนองจักษุ เกล็ดพร่างพรายแห่งความโศกาเอ่อล้นออกมาเองโดยไม่ต้องการแม้จะปัดป้อง มิวท์ปล่อยเลยตามเลยเธอเอ่ยคำขอโทษในใจเป็นล้าน ๆ ครั้ง แถมยังพิมพ์ข้อความสั้น ๆ หาเพื่อนอีกเป็นร้อย ๆ รอบ ขอโอกาสเธอสักครั้งเถอะให้เธอได้ชี้แจงบ้าง ว่าตัวเธอเองก็มีเหตุผลจำเป็นที่ต้องคบกับเปรมแบบนี้เช่นกัน

.

“แกร๊ก ๆ ๆ ”

พรมนิ้วรัวรันใส่แอพโทรศัพท์พลันกด Enter

.

“ติ๊ด!”

.

“โถ่.. ไม่ยอมตอบมิวท์เลยสินะแพรว”

“เฮ้อ.. ก็พอเข้าใจได้อยู่หรอก”

.

ร่างบางปาดน้ำตาจนหลังมือเปียกชื้นพลันจัดระเบียบเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินย้อนกลับมายังประตูด้านหน้าเตรียมจะผลักออกไป

.

“มิวท์จำเป็นน่ะแพรวพนักงานของมิวท์แต่ละคน ต้องการความชัดเจนเรื่องสถานภาพของบริษัท มิวท์คือประธานผู้สืบทอดทอำนาจจากพ่อแม่ เลยต้องรีบสร้างความเชื่อมั่นให้เกิดขึ้นเร็วที่สุด เรือไม่มีหางเสือแล่นไม่ได้หรอกนะแพรว ถ้าแพรวคิดในมุมของมิวท์บ้างก็น่าจะเข้าใจ”

.

“การเข้ามาของบริษัทพี่เปรมจะทำให้บริษัท AP ของเราแข็งแกร่งขึ้น ฐานรากที่เริ่มสั่นคลอนจะมั่นคงขึ้นทันที พนักงานก็ไม่ต้องลาออกแถมยังสามารถแตกไลน์สินค้ามาทำเรื่องยาและเวชภัณฑ์ได้มากขึ้น เกิดความพึงพอใจต่อผู้ถือหุ้นภายใต้วิกฤตโรคระบาดเช่นนี้พวกเรา AP ถึงเป็นบริษัทเพียงรายเดียวในประเทศที่ยังมีกำไรอยู่”

.

“นี่แหละคือเหตุผลที่ตอกย้ำว่าทำไมพี่เปรมถึงมีความจำเป็น และทำไมมิวท์ถึงต้องป่าวประกาศต่อธารกำนัลว่ากำลังคบหาดูใจกับเขาอยู่ นี่ยังไม่นับรวมกรณีที่มิวท์ติดเชื้อจนต้องมีเพศสัมพันธ์กับเขาเพื่อทุเลาอาการอีกนะ ถ้าแพรวได้ฟังมิวท์พูดบ้างก็น่าจะเข้าใจเหมือนที่มิวท์พยายามจะเข้าใจแพรวไง”

.

สาธยายในโลกมโนสมมุติเสร็จ มือเรียวก็ดันประตูห้องถ่ายทอดสดออกไปสู่โลกภายนอกแห่งความเป็นจริง โถงอาคารสะอาดสะอ้านโต๊ะทำงานวางเป็นระเบียบทอดตัวยาวสุดลูกหูลูกตา ทว่ากลับมีพนักงานอยู่ไม่ถึงครึ่ง เนื่องจากเศษเสี้ยวหนึ่งได้กระจายตัวมาซุ่มอยู่ข้างประตู เพื่อแอบฟังกิจกรรมการมีเพศสัมพันธ์ของพวกเจ้านายตัวเอง เรื่องแบบนี้ล่ะเร็วกันนักหนึ่งในพนักงานสาวจึงแก้เก้อขึ้นว่า

.

“วันนี้คุณหนูมิวท์สวยจังเลยนะคะเหอะ ๆ”

.

เธอไม่ได้โกหกแม้แต่นิดเดียวบรรดาพนักงานหนุ่มสาวต่างเห็นพ้องต้องกันหมด ว่าชุดสูทผู้บริหารหรือจะปกปิดความมีออล่าเอาไว้ได้ ผิวพรรณของมิวท์ขาวกระจ่างใสมีน้ำมีนวล ทุกการก้าวเดินของเธอช่างทรงเสน่ห์ เธอเหมือนกับนางฟ้าที่เปิดประตูเบื้องบนลงมาประทานพรให้ผู้ด้อยโอกาส

.

เหล่าพนักงานชายต่างพากันอ้าปากค้างทำปากขมุบขมิบ โถงอาคารแห่งนี้ได้ยินแต่คำว่า "สวยจริง! สวยปะล้ำปะเหลือ!" เต็มไปหมด จากที่มีทีท่าว่าจะเซ็งมิวท์ก็เลยกลับมามีรอยยิ้มขึ้นอีกครั้ง ใครกันที่บอกว่าเธอไม่มีใครอย่างน้อยเธอก็มีพนักงานที่เรียกเธอว่าคุณหนูเหล่านี้ไง ที่เป็นดั่งขุมพลังให้ขับเคลื่อนชีวิต

.

“เวอร์น่ะพวกพี่ ๆ ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะชมเกินไปแล้ว”

มิวท์ปฏิเสธทั้งที่ความจริงนั้นฟินยิ่งกว่าสิ่งใดทั้งหมด

.

ความจริงก็คือความจริงว่านี่คืออานุภาพของน้ำกามที่เปรมพ่นออกมาล้วน ๆ การปฏิสนธิกับเขาทำให้เชื้อโควิดหยุดการกระจายตัว ซึ่งผลพลอยได้ที่ตามมาก็คือระบบฮอร์โมนภายในร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมีนัยยะ ผิวมิวท์ขาวขึ้น หน้าอกเต่งตึงขึ้น สะโพกผาย จริตจะก้านความเป็นหญิงมาเต็มงามสะพรั่ง ประหนึ่งเสริมสวยด้วยการฉีดโบฯ มิหนำซ้ำยังคล้ายกันในแง่ของปัจจัยเวลาอีกต่างหาก  

.

กล่าวคือมิวท์จะมีรูปลักษณ์แบบนี้ไปได้แค่ระยะหนึ่งเท่านั้น พอผ่านช่วงเวลาสำคัญไปเชื้อโควิดจะกลับมากระจายตัวอีกครั้งตามเดิม และนั่นก็ทำให้เธอต้องกลับมามีเซ็กส์กับเปรมใหม่อีกรอบ วนซ้ำไปซ้ำมาไม่รู้จบถ้าไม่ทำเธอก็ตาย เธอจึงกลับมากำชับกับพนักงานต่ออีกที

.

“ที่มิวท์แถลงไปเป็นเรื่องจริงนะคะพวกพี่ ๆ บริษัท AP จะไม่ทิ้งใครแม้แต่คนเดียว จะไม่มีการไล่พนักงานออกใด ๆ ทั้งสิ้น ขอให้ทุกคนทำงานให้เต็มที่ทำให้ดีที่สุด ให้เหมือนกับตอนที่ป๊ากับม๊าของมิวท์ยังมีชีวิตอยู่”

“เมื่อสักครู่ก่อนที่พี่เปรมออกไปเราได้คุยกันเล็กน้อยถึงเรื่องแนวทางการรักษาเชื้อโควิด ยาต้านเชื้อกำลังจะมาวัคซีนกำลังจะมี ขอให้ทุกคนสบายใจได้วิกฤตครั้งนี้ใกล้จะจบแล้ว พี่เปรมกำลังดูเรื่องนี้อยู่และเราจะรอดไปด้วยกันค่ะ”

.

เป็นคำพูดปลุกใจที่เรียกความฮึกเหิมให้แก่กลุ่มคนฟังได้ไม่เลว พวกเขาดูมีความมั่นใจมากขึ้นตบไม้ตบมือและเตรียมจะแยกย้ายกลับไปนั่งที่โต๊ะ จนกระทั่งจู่ ๆ ก็มีพนักงานชายคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นมากลางครันแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

.

“ขอให้จริงเถอะครับคุณหนูมิวท์ ถ้าครั้งนี้ไม่สำเร็จประเทศเราแย่แน่ เมื่อเช้าก่อนเข้ามาที่ตึกสำนักงานนี่ผมยังเห็นกระเทยร่างโข่งคนหนึ่งโดนลากขึ้นรถพยาบาลอยู่เลย ตัวเขาทั้งใหญ่ทั้งดำอาการดูร่อแร่น่าเป็นห่วงมาก โดยเฉพาะผู้หญิงที่อยู่ข้างกันเธอร้องโหยหวนไม่หยุดเลย ผมฟังผมยังแทบใจจะขาด ยังมีคนเดือดร้อนมากกว่าพนักงานอย่างเราเยอะเลยครับคุณหนู”

.

หน้าซีดเป็นไก่ต้มมิวท์ชะงักงันไปกับรูปพรรณสัณฐานที่พนักงานคนดังกล่าวพูดเมื่อครู่ เธอถึงกับยกมือขึ้นป้องปาก นัยน์ตาเบิกโพลงคิดไปไกลแสนไกลว่านั่นอาจจะเป็น “พี” และ “แพรว” สองเพื่อนสนิทที่เธอพยายามติดต่อหามาตลอดก็เป็นได้ เกิดการไล่เลียงกวดขันรูปลักษณ์กันต่ออีกหลายยก และยิ่งฟังก็ยิ่งใช่มิวท์เชื่อโดยสุจริตใจว่ากระเทยควายที่มีสาวนักศึกษาอยู่ชิดใกล้ น่าจะเป็นพีกับแพรวเพื่อนรักของเธอจริง ๆ เลยเถิดไปถึงการถามเรื่องยานพาหนะ

.

“แล้วลักษณะรถที่พวกเขาใช้ล่ะคะ? ลักษณะจุดเกิดเหตุด้วย? พี่เห็นรึเปล่า?”

.

“ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ แต่เหตุการณ์เกิดขึ้นตรงหัวมุมถนนห่างจากตึกเราไปไม่กี่ร้อยเมตรเอง ถ้าคุณหนูมิวท์สะดวกผมจะพาลงไปดูเดี๋ยวนี้เลยยังได้”

.

กระชากแขนโดยพลันจะรออะไรอยู่ล่ะ! มิวท์รีบลากตัวเขาเข้าไปในลิฟท์ด้วยกันโดยทันที งานนี้ต้องไปให้เห็นด้วยตาตัวเอง!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 57 : ในตู้

    ถึงพ่อแม่จะตายไปแล้วแต่ก็ไม่ได้แปลว่ามิวท์จะต้องตายตามพวกท่านไป เธอยังอยากเจอหน้าเพื่อนเจอหน้าเปรมแล้วก็ทุก ๆ คนอยู่ ทว่าจะทำได้รึเปล่านั้นยังเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ตอนนี้สาวเจ้าเหมือนลูกเจี๊ยบตัวน้อยที่ทรุดตัวลงอยู่กลางดงอสูร กระจกตู้ฝั่งขวาเต็มไปด้วยกลุ่มคนที่คลุ้มคลั่ง ฝั่งซ้ายก็เช่นกันมันคลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่เถื่อนถ่อย.ป้องหูปิดตาผินหน้าหลบไปทางไหนก็ไม่เห็นทางออก มิวท์กลัวเกินไปคราบเลือดที่หวิดจะกระเซ็นใส่ กับเสียงโขกหัวอัดกระแทกตู้ชวนให้เธอหลอน.“กรี๊ดดด!"“ไม่เอาแล้ว.. ไม่อยากอยู่แล้ว!”“ไม่ไหวแล้ว.. ไม่ไหว.. ไม่ไหว.. กรี๊ดดด!”.สติแตกสุดขั้วโลกสถาบันวิจัยวัคซีนบ้าบออะไร ขนาดนั่งยองป้องตามองอยู่ตรงนี้ยังคิดว่าตัวเองอยู่ในบ้านผีสิงของแดนสนธยาไม่มีผิด ที่นี่เหมือนโรงบาลประสาทหรือไม่ก็โรงพยาบาลผีสิงที่มีหมอสติเฟื่องเป็นผู้กุมความลับ มันจะต้องมีการทดลองวิปริตในนี้เป็นแน่ แล้วผู้คนที่ถูกพันธนาการอยู่หลังบานกระจกกั้น ก็คือสัตว์ทดลองที่ผิดพลาด .“ใช่! ต้องเป็นแบบที่เราคิด!”“น่ากลัวอ่ะ~!”“พี่เปรมคะ? พี่อยู่ที่ไหนกัน?”.สภาพจิตใจบอบช้ำหนักกลับตัวก็ไม่ได้ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึ

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 56 : ใช่พีจริงด้วย!

    สะบัดบ็อบส่ายศีรษะพรึบพรับพลันคิดขึ้นได้ว่านี่ไม่ใช่เวลาจะมาเถลไถล เป้าประสงค์ของการมาโรงพยาบาลคืออะไร มาตามหาเพื่อนที่ไม่ได้พบหน้ากันนานมิใช่เหรอ ว่าแล้วมิวท์จึงละทิ้งทุกสิ่งที่หาสาระไม่ได้เหล่านั้นไป พลันตรงไปที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ชะโงกหน้าเข้าไปถามคุณพยาบาลเอาความให้ได้.“ท่านประธานเปรมอยู่ที่ตึกด้านหลังค่ะ ที่นั่นเป็นศูนย์วิจัยและพัฒนาวัคซีน แต่เป็นสถานที่ ๆ ห้ามบุคคลภายนอกเข้าไปโดยเด็ดขาด ดิฉันคงบอกทางให้ไม่ได้ต้องขออภัยด้วยนะคะ”พยาบาลสาวตอบด้วยคีย์เสียงโมโนโทนกึ่งท่องสคริปต์.แต่ละวันเธอคงล้ากับการไล่ตอบคำถามจากผู้คนมากหน้าหลายตาซ้ำไปซ้ำมาไม่รู้จบ ยิ่งเป็นพวกนักข่าวด้วยแล้วสถานการณ์บ้านเมืองแบบนี้กับโรงพยาบาลเอกชนที่เป็นดั่งความหวังเดียว เผิน ๆ การเปล่งวาจาของเธอแต่ละคำ จะมีน้ำหนักมากกว่าคำพูดของโฆษกของรัฐที่แถลงข่าวประจำวันซะอีก มิวท์เลยวัดใจด้วยการลองถามใหม่อีกที คราวนี้แฝงความอวดเบ่งเข้าไปด้วย.“ขอโทษนะคะ!”“คือ.. ไม่มีทางพอจะช่วยได้เลยเหรอ ดิฉันเองก็เป็นประธานบริษัทเหมือนกัน”“ไม่เชื่อคุณลองดูนี่สิ!”.จัดแจงดึงปกเสื้อที่มีสติกเกอร์คำว่า VIP แอ่นให้พยาบาลดู เล่นเอาฝั

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 55 : มิวค์เริ่มเคลื่อนไหว

    ผนังทึบสี่ด้านเคลื่อนตัวลงมาด้วยความเร็วสูง ระหว่างทางในลิฟท์ยังมีบทสนทนาเกิดขึ้นอีกหลายประโยค ที่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้ายกันแน่ มิวท์กำลังคิดว่าตัวเองจวนจะได้เจอเพื่อน พร้อมกันนั้นก็คิดว่าเพื่อนอาจจะโดนโควิดเล่นงานจนขาดใจตายไปก่อนแล้วก็เป็นได้.แป้นตัวเลขระบุชั้นไหลเร็วราวกับตัวเลขบนปั้มน้ำมัน มันไหลพรวดพราดสว่างวูบวาบพลันนำห้องโดยสารทรงลูกบาศก์ลดระดับลงมายังชั้นหนึ่งได้โดยสวัสดิผล และยังไม่ทันที่ประตูทั้งสองฟากฝั่งจะเคลื่อนออกสุด พนักงานชายคนเดิมก็แทบจะถูกถีบออกมาเลย.“พลั๊ว!”.“นำเลยพี่! รีบเลย! พี่เจอพวกเขาตรงไหนรีบพาหนูไปเดี๋ยวนี้!”.“อ่ะ.. เอิ่ม.. ม.. ม.. ได้ครับได้!”.2 คู่ 4 ตีนกุลีกุจอกันออกมาภายนอกบริษัท จุดหมายปลายทางคือริมฟุตบาทตรงจุดเกิดเหตุที่ซึ่งสันนิษฐานว่าพีกับแพรวคงจะมาเสียท่ากันตรงนั้น มิวท์กดปุ่มเรียกหน้ากากครอบแก้วขึ้นมาคลุมศีรษะ พนักงานเองก็เช่นกันเขาวิ่งนำหน้าเจ้านายไปตามทางที่คิดว่าใช่ ท่ามกลางบรรยากาศที่แสนจะมาคุวังเวง.ภายนอกตึกบริษัทเข้าขั้นวิปโยคพูดก็พูดเถอะว่า มันเลวร้ายหนักกว่าเมื่อเช้าตอนที่เขาเข้ามาทำงานซะอีก บ้านเมืองไม่ต่าง

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 54 : อะไรนะ?

    “Now loading”.ขึ้นข้อความเช่นนี้จริงแต่ก็แค่เสี้ยววินาทีสั้น ๆ เท่านั้น มิวท์ไม่อาจดึงกลับได้อีกต่อไป ความเป็นห่วงเป็นใยของเธอถูกส่งให้เพื่อนเป็นรอบที่แปดแสน พร้อม ๆ กับความรู้สึกผิดชอบชั่วดีด้านศิลธรรมที่ตลบอบอวลอยู่ในกมลสันดานแห่งความเป็นมิตร มันง่อนแง่นเกินทน มันจวนเจียนจะขาดสะบั้น มิวท์ยังถือโทรศัพท์เอาไว้เช่นนั้น กระทั่งเข้านาทีที่สี่แพรวก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะตอบกลับมา.“เราจะทำยังไงดี แพรวคงเกลียดเราแล้วจริง ๆ สินะ”.สาวเจ้าพะว้าพะวังกับตัวเองผ่านบานกระจกใสที่สะท้อนเงาคนเป็นเจ้าของ มรดกตกทอดกับสมบัติกองพะเนินก็มิช่วยอะไร ในเมื่อตัวเธอนั้นแสนจะทุกข์ พ่อแม่ตายเพื่อนก็หายหัว พอลองคิดทบทวนดูเจ้าหล่อนถึงเริ่มเห็นความเชื่อมโยงของเหตุปัจจัยต่าง ๆ ที่เป็นเหตุเป็นผลกันอยู่.กล่าวคือสมมุติถ้าเอาตัวเองมาสลับฝั่งกลายเป็นแพรว แล้วต้องมาเห็นผู้ชายที่ตัวเองรักมายืนแถลงข่าวถ่ายทอดสดกับเพื่อนสนิท เป็นใครมันจะรับได้ ใครบ้างจะไม่โกรธ ขนาดมิวท์เองยังรับไม่ไหวเลยเธอคงจะปล่อยโฮออกมาแบบไม่อายดินอายฟ้าเป็นแน่ . “นี่เราทำอะไรลงไป?” “แพรวคงเห็นถ่ายทอดสดเมื่อกี้หมดแล้วสินะ ถึงได้ปฏิเสธเราขนาดน

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 53 : Chit & Chat

    “คืออย่างงี้พี่จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดีล่ะ เอาแบบรวบรัดเลยล่ะกันเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา พี่ต้องบอกมิวท์ตรง ๆ ว่าตัวพี่กับบรรดาคณะแพทย์ในสังกัด AP ได้แอบทำสิ่งนี้มาสักระยะแล้ว มันคือโปรเจคการติดเครื่องติดตามตัวลงในหน้ากากครอบแก้ว”.“ทุกตู้หยอดเหรียญในหน้ากากทุกชิ้นที่วางขายผ่านระบบสาธารณะ จะมีการแอบบันทึกข้อมูลของผู้สวมใส่ไว้ทั้งหมด ลมหายใจของพวกเขา อัตราการเต้นของหัวใจ ปริมาณแอลกอฮอล์ในกระแสเลือด หรือแม้แต่ภาพที่พวกเขามองเห็นผ่านทางกระจกใสด้านหน้า ทุกอย่างล้วนบอกได้ว่าผู้สวมใส่มีไลฟ์สไตล์อย่างไร เราจะได้แยก LGBT ออกจากคนทั่วไปได้จากสิ่งเหล่านี้”.“บ้าน่ะพี่.. ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? แบบนี้ก็เท่ากับโจรกรรมข้อมูลของลูกค้าน่ะสิ มิวท์ไม่เห็นรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย?!”.“ไม่แปลกหรอก! เพราะเรื่องนี้เป็นความร่วมมือระหว่างกิจการพยาบาลของครอบครัวพี่ กับคุณพ่อคุณแม่ของมิวท์ที่เป็นประธาน AP คนเก่า พวกเราทำกันแบบลับ ๆ มีแค่ทีมงานไม่กี่คนที่รู้ ลำพังกลยุทธ์การขาย "ยาคุม" เพื่อล่อ LGBT ออกจากที่ซ่อนนั้นไม่พอสำหรับผลลัพธ์ที่ต้องการหรอก เราจำเป็นจะต้องมีการใช้มาตรการเชิงรุกที่เข้มข้นขึ้น หน้ากากครอบแก้

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 52 : เผาศพ

    ชั้นในตัวบางลายเรียบร้อยถูกสวมใส่คืนเข้าที่ ย่างกายไปอีกฝั่งมีบลาสีเข้ากันวางกองอยู่บนพื้น มิวท์บรรจงสวมทุกอย่างคืนสู่ร่างเปลือยตนเองด้วยความเคอะเขิน ถึงนี่จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่เธอก็ยังไม่ชินกับพฤติกรรมเสื่อมทรามคาวโลกีย์นี้เสียที กิจกามเริงสวาทของเธอและเปรมจบลงไปแล้ว โพรเดียมเต็มไปด้วยคราบเหงื่อ ส่วนโต๊ะเมนตรงกลางก็เกรอะกรังไปด้วยสารคัดหลั่งจำพวกน้ำหล่อลื่นและซากอสุจิ.บางทีพวกเขาอาจจะเร่งเกินไป ความรุนแรงเกินห้ามใจทำให้อะไร ๆ จบลงเร็วกว่าที่คิด จึงไม่เป็นผลดีต่อความรู้สึกลึก ๆ ภายในใจสักเท่าไหร่ มิวท์ยังไม่เสร็จนั่นคือความจริง เธอค้างเติ่งกลางอากาศดูจากรอยย่นบนใบหน้าก็รู้ว่าเธอไม่สบอารมณ์นัก . “คลิ๊ก”สะบัดบลาติดตะขอคืนด้วยตนเอง นวลนมดีดเด้งเข้าที่ตามติดมาด้วยการก้มลงคว้าเอาชุดเดรสกับเสื้อสูทอันแสนภูมิฐาน ขึ้นมากลัดกระดุมคืนตำแหน่งเดิม .“บ้าบอชะมัด! ใครกันที่โทรมาขัดอารมณ์ตอนนี้ , หึ๊ยยย! , น่าโมโหจัง!”สะบัดผมมุ่ยหน้ามองบน มิวท์เดินย้อนกลับมายังโต๊ะเมนตรงกลาง ที่ซึ่งมีเปรมกับร่างเปลือยของเขากำลังนอนคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่.“ให้ตายเถอะ! ก็จริงอยู่ว่าฉันอาจจะปลอดภัยจากการติดเช

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status