Chapter 7: Under the bedstead 

Chapter 7: Under the bedstead 

Sabrina's P.O.V. 

NAGISING akong masakit ang aking ulo hanggang talampakan. Hindi ako makagalaw ng maayos lalo na't may mga brasong nakadagan sa akin. Dahan-dahan akong lumingon at mukha ng isang criminal ang nasilayan ko… isang gwapong criminal. Pumikit pa ako ng ilang ulit to process everything. I can feel his skin warming up my whole body underneath the thick blanket, and I'm not stupid para hindi mahulaan ang mga nangyari kagabi. 

Ilan ba nainom ko? Kahit naman wala akong maalala, malinaw sa akin na I had a one night stand with someone. 

Literal na gumapang ako pababa ng kama at hinanap lahat ng saplot ko sa katawan. Hindi ko na nilingon si Santino at agad akong lumabas ng bahay. It's located near a calm lakeside. Agad akong pumara ng taxi at dumeretso sa pinakamapit na Airport. Paano ako napunta sa Italy ng ganon kabilis? 

Kinuha ko ang aking cellphone na eighteen percent na lang pala ang laman. Napatigil ako nang makita ko aking wallpaper. My wallpaper used to be Chika Fujiwara, a cute anime character with pink hair. But now, napalitan ang wallpaper ko ng picture naming dalawa ni Santino. We look like a carefree, and blissful couple, fresh from the wedding ceremony. 

Habang tunog ito ng tunog dahil sa notifications from my work and my father, napansin ko rin ang tattoo na nakaukit sa aking pulso at ang isang wedding band sa daliri ko.

"Sabrina what have you done?!" Sita ko sa aking sarili. Alam kong kasalanan ko. Ang huling naalala ko ay, kumain ako ng chocolates na alam kong may drugs at nag request ako ng alak. 

I just wanted to drown myself so I can forget.  Pagkarating ko sa Airport ay agad kong hinagilap ang passport ko sa bag. 

Sandali, nasan na passport ko? 

"Shit. Naiwan ko ba 'yon sa taxi o sa bahay ng criminal na 'yon?" Mahina akong napamura ulit. 

"Anong hinahanap mo?" 

"My passport." I absently mindedly replied to whoever asked that question. 

Pero ilang segundo lang ng napatigil ang kamay ko sa paghahanap at unti-unting lumingon sa lalaking nagsalita. 

"You didn't bring any passport. You didn't have to, because I have my private plane with me," May bahid ng pagmamayabang ang boses niya.

WALA akong nagawa kung hindi sumama kay Santino pabalik ng Pilipinas. The interior of the private plane was a blend of midnight black and gray. They have a wooden center table in between the comfortable seats. 

"I'm sorry about what happened yesterday," napatigil si Santino sa pag tap ng kanyang mga daliri sa armchair ng kanyang upuan at napatingin sa akin when I broke the silence between us. His stares are blank and gives me goosebumps. "I'll...I'll help you fix our divorce papers but for now, ilihim muna natin sa iba na ikinasal tayo."

"You want a divorce." His statement wasn't a question and I don't know why I can sense bitterness in it. 

"Yes, I want a divorce." 

"I don't want a divorce." 

"Sir, it was a mistake." I told him the usual lines men will say during this kind of situation. Because, it's really a mistake. 

"Sir?" Tinaasa niya ako ng isang kilay.

"Yes, Sir. I will do anything just to fix the damage that I have done." 

"Anything?" 

"Yes. Anything you want, and anything you need." 

Hindi ko alam kung paano niya natawid ng isang iglap ang pagitan naming dalawa, nakaupo siya sa center table habang napakalapit ng mukha namin sa isa't-isa. 

"What if I tell you to strip in front of me right now?" He shoots my body with a lustful glance before his eyes travel back to my face, "Are you going to obey me, Kitten?" 

Mali atang sumama ako dito sa demonyong 'to dapat pala kahit nagtaxi o nag bus na lang ako pabalik ng Pilipinas mas okay pa. Hindi ako nakapagpigil na sampalin siya dahil sa sinabi niya. Bakit naman ako maghuhubad sa harap niya? 

I slapped him and he kissed me without a warning. Without asking me if I wanted to be kissed. His lips brushed harshly against mine. Sapilitan niyang binuksan ang aking bibig gamit lamang ng kanyang labi at mga ngipin. I know I shouldn't let him in. I know I shouldn't answer his impassioned kisses but I did. 

Bumaba ang mga labi niya sa aking leeg at kalmado niyang pinalandas ang kanyang bibig dito at dinikit ang matangos niyang ilong pagkatapos. I can feel his heavy breathing as well as mine. 

"Play a violin piece for me everyday and I'll think about the...divorce," He finally uttered.

BUMABA ako ng kotse ilang kilometro ang lapit sa bahay namin. Hindi naman umangal si Santino nang sinabi kong huwag akong ibaba sa harap ng bahay dahil ayokong makita siya ni Papa. 

Sinubukan kong tanggalin ang wedding band na nasa daliri ko para hindi mapansin nila Papa nang makalayo ako sa sasakyan ni Santino pero sumasakit at sobrang higpit ng ring kaya pinabayaan ko na muna.

Sinalubong ako ni Paris pagpasok ko palang ng pinto,"Good evening, Ma'am Sabrina." 

"Si Papa?" 

"Nasa garden ho Ma'am kasama sila..." kita ko ang pag-aalinlangan kung itutuloy ba niya ang kanyang sasabihin o hindi. 

"Sila?" 

"Sila Sir Hugo ho, Ma'am," patuloy niya. 

Pumunta agad ako sa hardin para sana magmano at batiin sila Papa. Ngunit, biglang bumagal at bumigat ang aking paghakbang. Dalawang pamilyar na pigura ang nasa hardin na kasama nila Papa. 

Si Papa, si tito Hugo, ang makati kong pinsan na si Kate, at si Marlon. 

Nakaupo silang lahat sa harap ng mahabang mesa na puno ng pagkain at umalingawngaw ang kanilang mga tawanan o kamustahan sa buong paligid. 

"Oh Sabrina, Hija," My father finally acknowledged my presence. Hindi ko alam kung aatras ako o tutuloy. 

Lahat sila nakatingin sa akin except Kate na hindi makatingin ng diretso. 

"Come, dinner is served." Anyaya sa akin ni Papa. 

And do you know what I did? 

I plastered the most plastic smile that I can manage and walked towards them. Yet, I think my eyes will betray me with tears anytime soon. 

Nagmano ako kay Papa at Tito Hugo pero hindi ko na bineso-beso pa si Kate katulad ng lagi kong ginagawa. 

"By the way, this is a celebration for Kate and Marlon," Pagsisimula ni Papa at hindi ko maiwasang masaktan sa unang pahayag pa lamang niya, "I can't believe that mauunahan pa ako ni Hugo na magkaapo," 

Mukhang masaya pa silang nabuntis ng maaga si Kate ng hindi pa nakakatapos ng pag-aaral. Napatitig lang ako sa bread knife na nakahiga sa gilid ng isang plato. 

Parang gusto kong magwala sa harapan nila at sumigaw. Okay lang naman kung makapatay ako kahit isa o dalawa lang na tao hindi ba? 

Napabuntong hininga ako at tumingala para pigilan ang mga luhang nagbabadyang bumuhos. 

Marlon was my long time partner and they are all aware of that. Kilala siya ni Papa at pati ni Mama bago maghiwalay ang parents ko. Kilala siya ni tito Hugo at iba pang relatives namin bilang boyfriend ko. 

"If you don't mind Hija, we invited your ex here dahil nagpresenta ang Papa mo na dito na kami mag dinner," sabi ni tito Hugo. 

Wala na akong pakealam kung matalim ang tingin ko kay Papa at sa kanilang lahat. 

"Besides, hiwalay na sila ate Sabrina at Marlon a few days ago, diba Ate?" Si Kate ang sumabat. 

"Yeah," pinilit akong ngumiti, "Actually, kumain na rin kasi ako sa labas kanina kaya busog pa ako. If you may excuse me," Hindi ko na sila hinintay pang makasagot at nagmartsa na ako pabalik sa loob ng bahay. 

Pagtalikod ko pa lang ay tumulo na ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. 

My cousin and my ex were not the only people who stabbed me, hindi ko akalain na pati si papa and tito rin pala. Patakbo akong umakyat ng hagdan at mabilis na sinarado ang pinto ng aking kwarto. 

Tumalon ako sa kama at doon tuluyang humagulhol. Masakit. Sobrang sakit. Hindi ko alam ang deal ni Papa bakit pati siya ay parang walang pakealam sa nararamdaman ko. 

Umiyak ako hanggang sa mabasa ng mga luha ko ang bedsheet, hindi na ako nag-atubiling humiga sa unan. 

Kasabay ng paghagulhol ko ang tunog ng aking kumakalam na sikmura at isang tunog ng mahabang utot na hindi naman sa akin nanggaling. 

Napatakit ako ng ilong sa sobrang baho ng utot na 'yon, "ano ba 'yan nag-dradrama ang tao dito tapos may uutot bigla?" 

May umutot? 

Sino? 

Minumulto ba ako? 

"Excuse me, I farted," a familiar masculine voice said. 

Kinilabutan ako dahil ang tunog ng utot at ang boses ng lalaki ay nanggaling mismo sa ilalim ng kama ko. 

Dahan dahan kong inangulo ang aking katawan at ulo para silipin kung sino ang nasa ilalim ng kama ko. 

Nanginginig ako sa takot but just like those white people in western movies, I'm curious who the hell is hiding under my bed. 

Nagtama ang mga mata naming dalawa. His deadly deep onyx eyes snatched my soul out of my body and I screamed. 

"AAAAAAH!' 

He immediately rolled out from under my bed as fast as he could and covered my mouth to stop my scream. He made the 'ssh' sound to hush me down. 

"Huwag ka ngang maingay," Saway niya.

Lumuwag ang kamay niya sa bibig ko and I respond, "Bakit ka kasi nasa ilalim ng kama ko ha?" 

Bago pa siya makasagot kumalam nanaman ang sikmura ko. May bag naman siyang hinila mula sa ilalim ng kama na may laman pa lang mga pagkain. 

"Hindi ka pa kumakain ng dinner kaya dumaan ako para dalhan ka ng pagkain," Pagpapaliwanag niya. 

"Paano ka nakapasok?" Imbes na sagutin ako ay ihinanda niya ang  malaking boxes ng Margherita pizza plus isang order ng potato pasta sa aking kama at burgers. 

Sinubuan pa niya ako ng isang slice ng pizza at dahil gutom ako, hindi na ako kumontra. 

Carbs on carbs overload!

Pinunasan pa niya ang mga luhang nanatili sa aking pisngi. Nasa kalagitnaan ako ng pagkain at punong puno ang bunganga ko nang may kumatok sa pinto. 

Nagkatinginan kami ni Santino. Pilit kong nginuya at nilunok ang nasa bunganga ko kahit punong-puno ito. 

"Magtago ka." Pinanlakihan ko ng mata si Santino. 

"Kiss muna." He whispered. 

May sumunod nanamang katok, "Sabrina, anak?" Boses ni Papa. 

"Sandali lang po Papa!" hindi ako mapakali. Nagpunas muna ako ng mga mata. Hahakbang na sana ako papunta sa pinto nang napabalik agad ako kay Santino para bigyan siya ng isang mabilis na halik. 

"Magtago ka ha," Sabi ko sa kanya. Ang loko ay pigil ang ngiting tumingin sa akin. 

Bahala na! 

Kumatok ulit si Papa pero this time mas malakas, "Eto na ho!" binuksan ko naman agad ang pinto. 

"Okay ka lang ba talaga hija?" Tanong agad ni Papa. 

Pilit naman akong ngumiti at tumango. Hindi ko siya maintindihan kung concern siya sa nararamdaman ko ay dapat hindi niya niyaya sila Marlon na pumunta dito sa bahay. 

Habang nag-uusap kami ni Papa, nasa likod pala ng pinto nagtago si Santino. I can feel his warm presence near me. He pressed a cold, metallic little knife against my lower back. He's using the knife to tease me, and slowly pushing my shirt up. The sharp edges are gliding softly on my skin. 

Kinikilabutan at kinakabahan ako sa ginagawa niya but I remained calm in front of my father para hindi siya makahalatang may ibang tao dito sa kwarto. 

"Opo, Pa. Patulog na nga ho ako dahil pagod ako sa biyahe," Pagdadahilan ko. 

"Oo nga pala, saan ka galing?" Tanong ni Papa.

"Ay Pa pumunta ho kasi ako kaila Santi..." 

"Santi?" Ulit ni Papa. 

"Oho kaila Santina. Babae po. Bago ko hong katrabaho medyo busy ho kasi madaming adjustment sa projects and payroll kaya kailangan mag overtime," pagpapaliwanag ko. 

Tinitigan ako ni Papa saglit bago siya tumango,"Sige hija, magpahinga ka na." 

"Good night Papa," mabilis kong sinara ang pinto at hinarap si Santino. 

"What do you think you're doing? Paano kung nasaksak mo likod ko ha?!" 

Ngumisi lang ng nakakaloko si Santino at itinaas ang dalawang kamay. 

Bumalik ako sa kama para kumain ulit at halos mabulunan ako sa tanong ni Santino. 

"Sino si Santina?" Nakakalokong tanong ni Santino at napairap na lang ako.

________