บทที่1 ไปรับน้องยังไงให้สาวกรี๊ด

แก๊งหนุ่มหล่อวิศวะโยธา ของมหาลัยชื่อดัง เจเจ เอเดน วิคเตอร์ เลโอ

"รีบเลยพวกมึงส่งงานเสร็จคืนนี้ไปแดกเหล้ากัน เดี๋ยวไปอาบน้ำคอนโดมึงนะเจเจ" เลโอเร่งเพื่อนๆ

"อืมได้" เจเจพยักหน้า

“แต่กูต้องไปรับน้องที่โรงเรียน แล้วไปส่งที่บ้านก่อนวะ วันนี้พวกมึงไปรอที่คอนโดกูก่อนก็ได้นะ ไม่ต้องเทียวไปเทียวมา" เจเจบอกเพื่อนๆ

"ได้ไงไอ้สัส น้องมึงเรียนหญิงล้วนไม่ใช่เหรอ กูไปรับด้วย" เลโอพูดตามประสาคนอารมณ์ดี

“ไอ้เวรเลโอนั้นมันเด็ก" เอเดนพูดขึ้นขำเพื่อน

"เออเด็กก็จริงเล็งไว้ก่อนเดี๋ยวมันก็โตเอง" เลโอตอบ

"มึงอ่ะเอาไง? วิคเตอร์" เอเดนหันมาถาม

"ไปก็ได้แล้วแต่พวกมึง" วิคเตอร์ตอบหน้านิ่งๆ

"งั้นไปกัน"

ณ โรงเรียนสตรีหญิงล้วนชื่อดังแห่งหนึ่ง

“เอเดนโทรหาเฌอรีนดิ๊" เจเจหันไปบอกเอเดน

"เคๆ โทรหาแป๊บหนึ่ง อ้าว! เฌอเป็นอะไรโทรไม่ติดเลย" เอเดนบ่นพึมพำ

"เหมือนเดินแบตหมดแน่เลย ไม่เคยจะเตรียมพร้อม เอาไงละทีนี้ เอเดนนายลงไปยืนดิ น้องออกมาจะได้เห็น" เจเจบ่นน้องเสร็จ ออกคำสั่งเสียงเรียบ

"ได้ไงล่ะพี่เจเจ ลงไปหมดนี่แหละ มึงลงมาเลยเลโออยากจะมาส่องสาวไม่ใช่เหรอ" เอเดนลากเลโอลงมา

สี่หนุ่มลงมายืนพิงข้างรถ หน้าโรงเรียนสตรีหญิงล้วน สายตาสาวๆ เป็นร้อย มองมากันใหญ่

“กูเริ่มเขินแล้ว พวกเราดูโดนเด่นเกินไปรึเปล่าวะเลโอ" เอเดนกระซิบถามเลโอ

"กูว่ามากเลยตอนนี้ กี่ร้อยสายตามองมาเนี่ย" เลโอกระซิบตอบเอเดน

วิคเตอร์ดึงบุหรี่ออกมาจุดสูบ

"เฌอรีนนะเฌอรีนอยู่ไหนวะ" เจเจเริ่มหงุดหงิดบ่นน้อง

"ตายแล้วดูนั่นสิเท่เป็นบ้าเลย พวกพี่เขามารอใคร?" สาวๆ จับกลุ่มคุยกัน

"หนุ่มวิศวะด้วยใส่เสื้อช็อปโคตรเท่เลย หล่อทุกคนเลยด้วย ถ้าให้ฉันเลือก เลือกไม่ได้เลยแก มัดรวมมาเลยจ้า ได้หมด พูดเลยว่าได้หมด" เสียงพูดคุยถึงหนุ่มๆ ดังอื้ออึง

"อะไรกันเหรอเสียงดังอะไรกัน เขากรี๊ดกร๊าดอะไรกัน" เฌอรีนเดินลงมาจากตึกเรียน งงๆ

"หน้าโรงเรียนโน่นไงเฌอรีน" เพื่อนเธอชี้ไป เฌอรีนเขย่งเท้าดู

"เฮ้ย! มาทำไมกันวะ?"

"อะไรเฌอแกรู้จักเหรอ" เพื่อนเธอหันมาถามอย่างแปลกใจ

"เออ ดิ ก็พี่ชายฉันไง"

"คนไหนพี่แก"

"สองคนนั้น"

"แมร่งคนไหนวะเฌอ หล่อทุกคน"

"พี่เจเจคนที่ใส่แว่นกันแดด พี่เอเดนคนที่กำลังคุยโทรศัพท์" พูดเสร็จเฌอรีนรีบวิ่งไป

"ฉันไปก่อนนะ"

"เดี๋ยวดิวะ แล้วคนที่สูบบุหรี่ใครวะเฌอหล่อตายไปเลยคนนั้น" เฌอรีนไม่ตอบเพื่อนละ รีบวิ่งไปหาพี่ๆ

ตึก! ตึก! ตึก!

"เดี๋ยวหยุดเฌอรีน เธอจะไปไหน?" คุณครูยืนอยู่หน้าประตูดึงเธอไว้ เพราะออกมาดูว่าเด็กๆ กรี๊ดกร๊าดอะไรกัน

"นี่อย่าบอกนะว่าผู้ชายกลุ่มนั่นมารับเธอ"

ใช่ค่ะคุณครู เขาเป็นพี่ชายหนูค่ะ"

"พี่ชายเหรอ?"

"ใช่ค่ะ"

"เรียกมาคุยกับครูหน่อยสิ"

"ได้ค่ะ" เฌอรีนกดโทรศัพท์จะโทรหาพี่เจเจแต่ทว่า...

"แหะแหะ ครูขาโทรศัพท์หนูแบตหมด"

แต่เธอเห็นพี่เจเจหันมามองพอดีเลยรีบกวักมือเรียก

"พี่เจนั่นไงเฌอ ครูไม่ให้ออกมาแน่เลย กวักมือเรียกเรา" เอเดนเห็นเหมือนกันเลยสะกิดบอก

"ไปดิ" เจเจเดินนำไปหาน้อง

"คุณครูค่ะ นี่พี่เจเจกับพี่เอเดนพี่ชายหนูค่ะ"

"สวัสดีครับคุณครู"

"ผมมารับน้องครับ วันนี้ที่บ้านคนขับรถที่มารับน้องประจำ เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับ พวกเราเลยต้องมารับเฌอรีนแทนครับ" เจเจอธิบายสุภาพกับคุณครูของน้อง

"งั้นไปเถอะ"

"สวัสดีค่ะคุณครู/สวัสดีค่ะ"

"แล้วพวกนี้เป็นอะไรกันจ๊ะไม่กลับบ้านกันเหรอ มามุงดูอะไรกัน" คุณครูหันไปดุกลุ่ม นักเรียนสาวๆ ที่มายืนจับกลุ่มกัน

“คุณครูดุจังวะเฌอ" เอเดนเดินคุยกับเฌอรีน

"ก็พวกพี่มายังบอยแบนยืนเด่นซะขนาดนั้น"

“ก็เรานั่นแหละโทรไม่ติด อยากจะขยำหัวแกนักนะยัยน้องคนนี้" เอเดนมันเขี้ยว

"แหะๆ จริงด้วยขอโทษค่ะ"

“แล้วหนูจะนั่งยังไงมากันทำไมเยอะแยะ” เฌอรีนบ่นพี่ๆ

"เลโอมึงไปนั่งหน้ากับพี่เจ" วิคเตอร์เปิดประตูขึ้นมานั่งเอเดนบอกให้เฌอรีนขึ้นไป เขาถือกระเป๋าให้น้อง

"เฌอรีน"

"ค่ะพี่เจ"

"ทีหลังโทรศัพท์เช็กด้วยนะ"

"แงแงพี่เจเจห้ามดุ" คนตัวเล็กเริ่มหน้างอแล้ว เจเจออกรถ

"เฮ้ย! เวรแล้ว" เลโอตะโกนขึ้นมา

"อะไรวะเลโอ อาจารย์เดือนlineมา"

"ว่าไง"

"แกบอกว่ากูลืมใส่เอกสารไปหนึ่งอย่าง" เลโอตอบเสียงเบา

"เวรไอ้เชี่ยเลโอ" เอเดนบ่นเพื่อน

"เจเจมึงกลับรถเลย" เลโอรีบพูด

"เออไอ้เวรเลโอต้องกลับไปมหาลัยอีก" เจเจบ่นยับ

"อะไรของพวกพี่ แล้วหนูจะถึงบ้านกี่โมง?" เฌอรีนบ่นพี่ๆ

"โทษทีนะเฌอ" เลโอยิ้มแห้งๆ ให้เธอ "เดี๋ยวพี่เลี้ยงไอติมนะ เอาเป็นว่าอยากกินอะไรเลี้ยงหมดเลยดีไหม"

เฌอรีนยิ้มเจ้าเล่ห์ "ดีค่ะ"

คนที่ไม่ได้ยินเสียงพูดเลยตั้งแต่เธอขึ้นรถมาคือพี่วิคเตอร์เขานั่งเงียบๆ มองคนตัวเล็กบ้างเป็นบางครั้งที่นั่งยุกยิกๆ อยู่ข้างๆ เขา

"เลโอมึงบอกอาจารย์เดือนไปดิ ว่าพวกเรากำลังรีบไปไม่เกิน20นาที" เจเจหันมาออกคำสั่ง

"เออกู บอกแล้ว"

"เมื่อกี้เพื่อนๆ หนูกรี๊ดพวกพี่กันใหญ่เลย พรุ่งนี้คงมีแต่คนมารุมถามหนู" เฌอรีนพูดขึ้นมาใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

"เพื่อนเรามีใครสวยๆ บ้างอ่ะ" เลโอรีบถาม

"อืม" เฌอรีนทำท่าคิด "เยอะเลยค่ะ"

"เหรอใครถามถึงพี่ บอกไปนะว่าพี่โสดนะเฌอ" เลโอรีบบอก

"ได้ค่ะ"

“โอ๊ย!เฌอรีนน้องรัก” เลโอหันมาชมทันที

"ว่าแต่พี่เลโอพอจะมีสักสองพันไหมคะ"

เอเดนขำก๊าก

"ถ้าพี่ๆ ให้หนู คนละสองพันหนูจะเอาเบอร์โทรมาให้ค่ะ"

"ยังไงละมึงเจอเฌอรีด" เอเดนพูดพร้อมขำ

"ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันบ้างสิคะ"

วิคเตอร์แอบยิ้มกับความซ่าของเฌอรี

“พี่เจเจไอพอดหนูพังแล้ว ขอใช้ของพี่หน่อยได้ไหมคะ"

"พี่ไม่ได้เอามาอยู่ที่คอนโด"

"เอาของพี่ไหม?" วิคเตอร์หาไอพอดให้เธอ

"ขอบคุณค่ะ"

เฌอรีนเพิ่งได้ยินเสียงเขาตั้งแต่ขึ้นรถมา เขาพูดน้อย นิ่งๆ เงียบ หน้าหล่อๆ ของเขาแววตาของเขาทำเฌอรีนรู้สึกใจเต้นแปลกๆ เวลาสบตาคมๆ คู่นั้น แฝงแววดุ เฌอรีนเลยไม่ค่อยกล้าคุยกับเขา

“อ้าว! วิคเตอร์มันมาด้วยเหรอวะ กูคิดว่ามึงลืมมันไว้ที่โรงเรียนเฌอซะอีก" เลโอพูดแซวขึ้น

"เออกูนั่งอยู่นี่ไอ้เชี่ย เลโอ" วิคเตอร์ตอบกลับกวนไปเช่นกัน

เลโอขำกวนประสาทเพื่อน

“พี่เอเดนเดี๋ยวพวกพี่จะไปไหนต่อกันเหรอคะ?"

"ไปร้านkkไปกินเหล้า"

"อีกละ เมาแล้วอย่าขับรถกันนะคะ"

"ครับคุณหนูเฌอ"

"เดี๋ยวเราเรียนขับรถแล้วก็ทำใบขับขี่พอพวกพี่เมาโทรตามเลยให้คุณเฌอไปรับ" เอเดนพูดหันมายักคิ้วให้เฌอรีน

"เกี่ยวอะไรกับหนู พี่ไม่มีแฟนกันบ้างเหรอ หาแฟนดิแฟนจะได้ไปรับ"

"...."

"แล้วถ้าเรามีแฟนละเฌอ แฟนเรากินเหล้าได้ไหม?" เลโอถามขึ้นมา

"อืม ได้บ้างแต่ไม่เยอะนะ"

"สูบบุหรี่ได้ไหม" เลโอถามต่อ

"ไม่ได้ค่ะไม่ชอบเหม็น" คนตัวโตที่นั่งข้างๆ ขยับนิดหนึ่งเพราะเขาเพิ่งสูบบุหรี่มา

"แล้วถ้าเจอเราตอนที่เขาสูบไปแล้วละ" เลโอยังถามอีก

"ก็ต้องเลิกไงคะ"

"เลิกบุหรี่"

"ใช่ค่ะเลิกบุหรี่สิ"

"พี่ว่าเขาเลิกกับเฌอ” หึหึ เอเดนพูดเสร็จขำ เจเจก็ขำ

"พี่เดนพี่เจ ไม่อยากคุยด้วยแล้ว" เฌอรีนบ่นพี่ๆ

เจเจเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่หน้าตึกคณะ พี่สามคนวิ่งกันไปในตึก เหลือเฌอรีนกับพี่วิคเตอร์ สองคนเธอยืนงงๆ อยู่ข้างรถ วิคเตอร์เดินอ้อมมาหาเธอ

"ไปหาที่นั่งก่อนไหมน่าจะใช้เวลานาน"