PROLOGUE

Life is full of surprises. Sometimes, we're destined to do that situation, or sometimes we can't. Everything happens just was as we expected or just was we never expect. Sometimes, in facing that trials... We can see our selves, doing the wrong thing than doing the right thing. Sometimes, we're destined to cross the line, but not everyone can crossed the line.

Lakad-takbo ang ginawa ko para lamang makaabot sa jeep na lalarga na patungong skwelahan. Tumawag kasi kanina si Sieme na hinahanap ako ng Prof namin dahil kailangan na raw 'yong list sa mga bumayad para sa color party na gaganapin next week. 

"Manong wait lang!" Sigaw ko no'ng pinaandar na 'yong makina ng jeep. 

Nakita ako no'ng driver kaya medyo gumaan ang pakiramdam ko. Mas binilisan ko pa ang pagtakbo ko bitbit ang mga papel kung sino 'yong nagbayad para sa color party. Hindi ko na napasok sa folder o cellophane man lang dahil sa pagmamadali at late narin ako.

Napapikit ako no'ng biglang may bumangga sa balikat ko at nahulog lahat ng papel na hinawakan ko. Hingal na hingal akong napatayo habang tinitingnan ang mga papel na nagkalat sa harapan ko.

"I'm sorry Miss. 'Di ka kasi nag-iingat." Narinig kong aniya bago siya lumuhod at sinimulang pulutin ang papel na nagkalat.

Napapikit ako bago pinulot ang mga papel na nagkalat sa daan. 'Yong ibang papel ay nililipad nang hangin kaya mas inuna ko 'yong malayo at mas binilisan ko ang pagpulot. Nalulukot pa 'yong iba habang hinahawakan ko.

Nang wala na akong makitang papel, tumayo na ako at nakatayo narin sa harapan ko ang nakabangga sa akin.

"I'm really sorry Miss. Here's the paper," sabi niya at inilahad sa akin ang papel na napulot niya.

Nakasuot siya ng cap at facemask kaya hindi ko makita ang mukha niya. Nakahoodie siya at simpleng jogging pants at sapatos. Mukhang kagagaling sa jogging.

Kinuha ko ang papel na nakuha niya at tinanguan siya. Wala akong sinabi at dire-diretsong pumunta sa jeep na nakaabang parin sa akin. 

Pagpasok ko, masama na ang tingin nang ibang pasahero sa akin. Siguro naiinis dahil ang tagal ko at may oras din silang hinahabol.

Pagkababa ko sa jeep, dumiretso kaagad ako sa gate at dali-daling t-in-ap ang I.D ko para makapasok. Mabuti nalang at hindi ko ito nakalimutan.

Pagdating ko sa room, na-late 'yong prof kaya dali-dali akong umupo at inayos ang sarili ko.

"Ba't ba kasi ang tagal mong gumising?" Tanong ni Sieme habang pinupunasan niya ang likod ko gamit ang panyo niya.

"Nanood ako ng Squid Game kagabi. Tinapos ko lahat kaya matagal akong nakatulog." Sagot ko.

Nakita ko pa ang mukha niyang ngumiwi kaya umiwas ako nang tingin. 

"Nagpupuyat ka diyan? Hindi ka naman bibigyan nang dollars nila pag napuyat ka." Aniya.

"Ikaw nga nagpupuyat..." Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko no'ng maramdaman ko ang kamay niya na nakahawak sa dulo nang buhok ko.

Natapos ang klase na parang walang nangyari. Hiningi narin ng prof namin sa Math 'yong sumali sa color party dahil plus point daw 'yon sa subject. Nagbayad din ako para may plus point.

Pauwi na no'ng inaya ako ni Sieme dito sa cafeteria malapit sa school dahil may bagong release raw na video ang iniidolo niya.

Todo advice siya sa akin na bawal ma-attach sa isang bagay, heto siya, hindi ma-apply sa sarili niya ang sinasabi niya sa akin.

"Aia na-release na!"

Agad akong napatayo sa kinauupuan ko at tumakbo kaagad kay Sieme para makita ang video.

Sa pagkakaalam ko, ito ang first music video na c-in-over nila kaya gano'n nalang kabaliw ang mga avid fans. Bands kasi sila at nag-co-cover lang ng kanta pero sobrang sikat nila lalo na sa mga teenagers.

"Shocks! Ang gwapo pa naman ni Ken!" tili niya habang nanginginig pa ang kamay kaya hinawakan ko ito para hindi umalog ang cellphone niya.

"Do'n sa teaser video nila, nako, nakakaakit ang katawan ni Ken! Mababaliw na ata ako kapag nahawakan ko 'yon!" tili ulit niya kaya napatingin ang mga ibang costumer sa amin.

Nakiki-connect kami nang wifi dito sa cafeteria. I-re-release kasi raw ngayon ang video ng grupo na kinababaliwan ng lahat pati narin si Sieme kaya napasugod kami rito. Fan din naman ako pero hindi ako nag-o-over react na parang mababaliw na kapag may bagong update.

"May countdown pa?" kunot-noong tanong ko habang nakatingin sa cellphone niya.

Nag-countdown pa ito at may 20 seconds nalang ang natitira. Akala ko ba diretso na ipapakita ang video? Bakit may countdown pa?

"Tanga! Ganyan talaga pag live inerelease! Palibhasa wala kang ginawang pang millennial." ani ni Sieme kaya napabusangot ako.

"Generation Z kaya tayo," mahinang ani ko. Tumingin lang sa akin si Sieme at ibinalik din kaagad ang paningin sa cellphone.

No'ng tumungtong na nang 10 seconds, nakikisabay pa siya sa countdown. Sobrang ingay ng cafe na pinuntahan namin dahil may ibang costumer pala na pumunta lang dito para mag-connect ng wifi. Nag-order lang sila ng isang slice ng cake tapos sobrang dami nila. 

"Six! Five! Four! Three! Two! One!" sigaw ng karamihan at nagpapalakpak pa kaya napatakip ako sa aking tenga.

No'ng nakita ko na ang video, inalis ko ang aking kamay na nakatakip sa aking tenga at itinuon ang paningin sa screen. Unang lumabas ang logo nila na may glitch effect at bigla iyong nawala at nagsimula nang tumugtog ang tono nang kanta nila. 

Nagsimulang silang magtilian no'ng galing sa baba ang camera hanggang unti-unti iyong tumaas at nagfocus sa mukha nila.

Maangas ang dating nila. 'Yon ang masasabi ko. Naka-cargo pants silang lima habang ang pang-itaas nila ay iba-iba. Si Ken ay nakasuot ng plain white t-shirt habang may punit sa pang-ibabang parte. Si Josiah naman ay nakasando lang kaya kitang-kita ang muscle niya. Si Stell ay nakasuot lang ng plain na white shirt. Si Ojwa naman ay pareha lang ang suot kay Josiah pero may bandana siya sa ulo. Si Travis ay naka-leather jacket na white ang pangloob.

"Iyan si Ken diba?" tanong ko habang itinuro sa screen ang lalaking kumanta ng intro habang maangas na pinunit ang t-shirt niyang suot.

"Oo si Ken!" na-e-excite na ani niya.

"Gwapo pala siya no? Sobrang hot." saad ko at wala sa sariling kinagat ang pang-ibabang labi.

"Suntukan muna bago siya mapasa'yo Aia." sagot naman ni Sieme habang hindi maalis-alis ang tingin sa screen.

No'ng natapos na ang part ni Ken, si Travis naman ang sumunod at kinanta ang refrain ng kanta.

"Si Travis nalang sa'yo Aia, total baguhan ka pa naman sa fandom namin." ani Sieme.

"Ba't mo ba ako binubugaw? Eh gusto ko si Ken dahil mabait. 'Yong Travis, pangalan palang badboy na." lintaya ko habang binabaybay namin pauwi ang apartment.

Pagkatapos naming napanood 'yong video, umalis din naman kami sa cafeteria dahil nagtatalak na 'yong manager sa sobrang daming nakiki-connect sa wifi. 'Yong ibang nakiki-wifi ay hindi pa umalis dahil mag-l-live daw ang grupo. Pumayag lang 'yong manager na maki-connect sila dahil nag-order din naman sila ng panibago. Gusto nga sana ni Stephanie na mag-stay muna at maki-connect kaso wala na kaming pambayad sa panibagong oorderin.

"Bakit naman? Ayaw mo no'n, badboy, meaning, mabagsik sa kama!" tili niya at humalakhak pa. 

"Aanhin ko 'yang badboy kung may softboy naman?" nakangiting ani ko.

Padabog pang humakbang si Sieme habang masama akong tiningnan. 

"Kay Travis ka! Huwag kang Ken! Akin lang si Ken!" parang batang sabi niya kaya tumawa ako. 

Hinila ko nalang siya at mas binilisan ang paglalakad. Nagpatianod naman siya hanggang sa huminto kami sa harapan ng fishballan.

"Manong pabili nga po," saad ko at kumuha ng bente.

Kumuha lang ako at nilagay sa baso. Kinuhanan ko nalang din si Sieme na walang kurap na nakatingin sa phone niya. Pagkatapos kong lagyan ng sauce, binigay ko nalang sa kanya ang plastic cup at parang wala pa siya sa kaniyang sariling kinuha ang baso.

Pumasok na yata sa cellphone ang kaluluwa niya.

Nagbuntong ako nang hininga at kinalabit siya. "Hoy napano ka?" tanong ko.

Hinawakan naman niya ang balikat ko at inalog-alog 'yon habang nagtitili siya. Nahulog pa 'yong isang fishball dahil sa pinanggagawa niya.

"May meet and greet bukas! Nakasali ako sa nanalo ng ticket!" tili niya ulit habang tumatalon-talon.

Nakita ko pang napailing si manong kaya napailing nalang din ako. 

Ganyan ba talaga ang reaction kung sobra mo nang iniidolo ang tao tapos makikita mo sila? I mean, required ba talaga na magtatalon, magtitili at manakit ng ibang tao kung nalaman mong may magaganap na ganyang event? Hindi naman ako makaka-relate dahil ito ang first time na may stinan akong grupo. Nadala lang din naman ako sa mga classmates ko lalo na kay Stephanie na walang ibang bukambibig kundi ang banda na 'yan.

"Anong sabi?" tanong ko no'ng kumalma na siya at pinahiran ang luha na tumulo sa pisngi niya.

Grabe, umiyak pa talaga.

"Congratulations, you are invited to Meet and Greet, high-end makakamit." basa niya sa nakasulat na invitation sa phone niya at tumili at tumalon-talon ulit.

High-end huh?