Buti na lang at close ko ang lahat ng nandito maliban lang sa dalawang iyon. Leon and Jasmine.
"Magbigay na lang tayong lahat ng kanya-kanyang pamagat na related sa binigay ni Ma'am tapos mag-botohan na lang tayo. Kung sino ang mas maraming boto 'yun na 'yong title natin." Paliwanag ni Tessie.
"Ang dami naman no'n! Magbigay na lang kayo ng tatlong pamagat tapos doon na lang tayo magbotohan." Reklamo ni Jasmine.
Napabaling ako sa kanya. Katabi niya si Leon at walang hiyang pilit na dumidikit pa ito sa kanya. Napataas ako ng kilay. "Hindi pwede, dapat lahat gumawa. This is group remember?"
"Tama si Maren, Jasmine. Sumunod ka na lang." May inis na sabi ni Tessie. Hindi na ito nagsalita at umirap na lang sa akin.
Nagdiscuss pa si Tessie ng mga plano at gagawin. I take notes of that. "Okay ba kayo sa Sabado?" tanong ni Tessie. May group meeting kami ulit. May trabaho ako sa Sabado pero okay lang namang lumiban doon.
"Ikaw Maren, 'di ba may trabaho ka?" makahulugang tanong ni Jasmine sabay taas pa ng kilay.
"Oo at pwede namang lumiban ah? Anong oras ba? Huwag niyong sabihing buong araw tayo gagawa?" tinaas ko rin ang aking isang kilay at bumaling sa kanya. What's the problem of this bitch?
"Hindi, alas tres sa Sabado. Saan niyo ba gusto?" tanong muli ni Tessie.
"Kila Leon!" agad na sabi ni Jasmine. "Ayos lang ba?" dugtong niya at tumingin 'kay Leon.
"Ikaw, Jasmine. Mahiya ka nga!" si Tessie.
Leon glance at Jasmine and after that he looked at Tessie. "I'm okay with it." Tipid niyang sabi.
"Talaga ba? Okay lang naman na sa iba na lang Leon kung napipilitan ka lang," Concern na sabi ni Tessie.
I know all of them want to see the mansion of the Eleazar. Lalo pa't may nag-aaral ng isang Eleazar dito. Lagi pa naman akong tanungin ng mga ito noon kung ano ang loob ng mansion nila.
"It's really okay. Doon na lang tayo sa bahay, mas komportable and I can lend you things for our research." sagot niya.
"Okay doon tayo kila Leon sa Sabado. 3pm," sabi ni Tessie.
"Sige, sasabihin ko 'kay Mama." Si Leon.
Ngayon ko lang narealize na sa kanila pala ako nagtatrabaho kada Sabado. Nagkibit-balikat na lamang ako. Sasabihin ko na lang kay Senyora na hanggang alas dos lang ako magtatrabaho sa araw na iyon. The group meeting ended smoothly. My other subjects too, wala kaming ginawa kundi ang makinig buong araw.
Friday comes. Still the same. I never paid attention to the Eleazar in our classroom. Bukod sa tahimik at laging seryoso lang siyang nakikinig sa mga lessons namin. He never made effort to talk to other people because they always come near him whenever it's our vacant or they want to chitchat with him.
"Leon bakit dito ka pinag-aral?" narinig kong tanong ng barkada niyang kaklase namin.
They're beside me. Nagsusulat ako sa aking notes at kanina pa sila nagkwekwentuhan.
"I don't know either, Mama wants me here." Sagot niya.
"May ginawa ka siguro!" sabay tawa nila.
Nakakapagtaka nga naman talaga ang isang Eleazar ay mag-aaral sa isang public school 'di ba? They already have the power. Kung ako ang nasa sitwasyon nila ay doon ako sa mamahalin at prestihiyosong paaralan.
"Ano gala tayo sa Sunday?" tanong ng isa.
"Oo ba! Sa lagoon. Ano, Leon?" tanong ng isa niya pang barkada.
"Sige, wala rin naman akong gagawin." Si Leon.
"Isama natin sila Sabrina para mas masaya!"
"Kayo bahala." Sagot ni Leon.
"Kailan mo 'yun papalitan ha? Kilala mo iyong nasa kabilang section? Maganda rin 'yon," sabi ng isa niyang barkada.
"Saka na pag nagsawa na ako." Tipid na sabi ni Leon. Napaismid na lang ako.
Unti-unti akong tumingin sa banda nila. Nagtatawanan ang mga kaibigan niya habang siya ay nakasandal sa kanyang upuan at kita sa mukha nito ang pag-kaboring. Tinignan ko ang mga barkada niya muli habang naririnig ko na pinag-uusapan nila 'yung babae sa kabilang section habang sinasabayan ng tawa. Habang pinagmamasdan ko sila ay napansin kong lumingon si Leon sa akin. I looked at him to confirm and our eyes immediately met. Agad-agad akong bumaling sa notes ko at nagpatuloy sa pagsusulat, baka sabihin niyang chismosa ako dahil nakikinig ako sa mga pinag-uusapan nila. Pero ang lakas kasi.
That day ended too long for me. Hindi na muli ako lumingon sa banda nila hanggang sa dumating 'yung sunod naming teacher. Mabuti na lang at Sabado na bukas! I'll probably inform Senyora about my work. Maaga akong nagsisimula ng trabaho sa kanila. Alas sais ay nandoon na ako. Naglilinis ng loob ng bahay, sa bakuran, at paghuhugas ng pinggan ang karaniwang ginagawa ko.
Kinaumagahan ay nandoon na nga ako sa mansyon ng mga Eleazar. Alas syete pa nagigising si Senyora at mahilig itong mag-almusal sa kanilang veranda kaya iyon na muna ang inuna kong linisan bago ang bakuran nila sa harap. Lagi akong nadadatnan ni Senyora roon na naglilinis kaya hihintayin ko siya ngayon dahil sa pamamaalam para mamaya. We're kinda close. Mabait siya at nagkwekwentuhan pa kami kapag nadadatnan niya ako roon na naglilinis. Nakasuot ako ng black jogging pants at medyo oversized na white shirt na lagi kong sinusuot kapag nagtatrabaho rito. Ang mahaba kong buhok ay nakapusod ng mababa lamang, ilang hibla ng buhok ko ay nasa harap at ang iba ay tumatabing sa aking pisngi dahil maliit pa lamang ang mga ito.
"Pakidala na lang doon at susunod na ako," rinig kong sabi ni Senyora sa loob.
Napabaling ako sa veranda at inaayos na ni Manang Nita ang pagkain kaya lumapit na ako. Sakto namang lumabas si Senyora ng nakalapit ako.
"Magandang umaga po, Senyora," ngiti kong salubong sa kanya habang hawak ang isang mahabang walis.
"Good morning too, Maren." ngiting baling niya sa akin bago naupo. Sumimsim siya sa kanyang kape bago nagsalita muli.
"Manang, paki tawag na si Leon at mag-breakfast na kami."
Yey! Cut! Hehehehe we’re done for today! Thank you so much for the support bestie ;))
"Sige Feria, maiwan ko na kayo, Maren." baling sa akin ni Manang Nita. Tumango ako at ngumiti sa kanya. Nang makaalis ay bumaling agad ako 'kay Senyora. "Mag-papaalam sana ako Senyora na hanggang alas dos lang ako makakapagtrabaho ngayon." Nahihiya kong sabi. "Oh? Bakit?" bumaling siya sa akin. "May group meeting kasi kami ng mga kaklase ko mamaya, Senyora." Tumango siya. "Sige, walang problema. Pero hindi ko iyon ibabawas sa sweldo mo, okay?" Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi pwede iyon! Dapat niyang ibawas dahil hindi naman ako buong araw nagtrabaho. Nakita niya siguro ang gulat sa aking mukha kaya muli siyang nagsalita. "No buts, Mariana." Napangiti siya ng nakita akong napasimangot. "Nabanggit din ni Leon na may meeting siya." "Ah, opo. Magkagrupo po kami, Senyora." Sagot ko.
Ayokong madatnan pa ako ni Leon doon. Hindi ko alam kung bakit pero nasaktan 'yung ego ko sa kanyang sinabi. Tama nga naman ang sinabi niya. Anak nga pala siya ng amo ko. Pero tinamaan ako ng husto doon. Wala akong ginawa kundi ang matunganga habang naaalala ang kanyang sinabi. Hindi ko na rin siya nakita hanggang sa mag alas dos. Mabuti na rin 'yon dahil hindi pa rin ako makaget-over sa sinabi niya. Pagkatapos no'n ay umuwi na ako para magpahinga at pagkatapos ay maligo para sa meeting. Sa dalampasigan ako lagi dumadaan kapag pumupunta at umuuwi dahil mas malapit ito sa amin kaysa sa kalsada. Hindi ko namalayan ang oras. Tumatakbo na ako ngayon papunta sa mansion nila Leon. I am fifteen minutes late! Now, I am wearing a simple sleeve dress that Lhara gave me on my birthday. Hawak ko ang isang notes at ballpen sa isang kamay. Nakalugay ang mahaba kong buhok na ang ilang hibla nito ay basa pa dahil sa pag-ligo kanina.
Natagpuan ko siya malapit 'kay Leon at nakikipag-usap sa isa naming kagrupo. I stared to walked towards them. Mag-papaalam na ako dahil kailangan ko ng umuwi. Kahit na ayoko sanang lumapit sa kung saan si Leon ay wala akong choice. Doon din naman ang dadaanan ko para makauwi. "Tessie," tawag ko ng nakalapit. Nakita ko kung paano bumaling sa banda namin si Leon matapos kong masabi iyon. "Oh, Maren?" "We're done today, right?" "Oo bakit?" kumunot ang kaniyang noo. "Mag-papaalam na sana ako, kailangan na ako sa bahay e.." nahihiya akong ngumiti. "Oh? Ganon ba, sige ingat!" ngiti niyang sabi. I smiled back. "Ingat din kayo!" then I waved my right hand and step forward. "Malapit lang dito ang bahay niyo 'di ba?" tanong ni Tessie. Tumango ako. "Oo, diretso lang d
Tinulak nila ako sa katabing locker at ininda na naman ang sakit sa likod pagkalapat sa malamig na metal. What the hell. Sobrang sakit noon. "W-Wala akong ginawang masama." halos pabulong kong sinabi dahil sa takot na nararamdaman. Lumapit ang babaeng nagsabi na boyfriend niya si Anton. Ang dalawa ay hawak pa rin ako sa magkabilaan. "I can ruin your life and your family." bulong niya at naramdaman ang isang matulis na metal sa gilid ng aking tiyan. Bumaling ako roon at namilog ang aking mga mata. Nakatutok sa akin ang isang matulis na gunting! Biglang humina ang aking mga tuhod. "P-Please! Anong g-gagawin niyo sa akin..." kinakabahan at naiiyak kong ng tanong. Magsasalita na sana ang babaeng nasa harapan ko ng may nagsalita hindi kalayuan sa amin. "Anong ginagawa niyo." boses ni Leon ang narinig ko. Pare-pareho kaming nagula
Hi there bestie! Thank you for reading my work! It means a lot to me. Enjoy reading! KABANATA 5 "Dito na lang tayo kumain Maren, baka nandoon sila. Ako na lang ang bibili." alok ni Lhara ng break time namin. Tumayo na siya dahilan kung bakit tumayo na rin ako. "Huh? Samahan na kita." Umiling siya. "No, just stay here. I know inaabangan ka ng mga 'yon." I took out a deep breath and just nodded. Tama nga naman siya. Kanina lang iyong nangyari at sariwa pa rin sa akin. Hindi ko alam kung kakayanin ko bang makita ang mga babaeng iyon ngayon, naiisip ko pa lamang ay nanginginig na ang kamay ko. Pinilig ko ang aking ulo at winaksi ang mga naiisip. Kukuha na sana ako ng pera sa bag ko pero agad akong pinigilan ni Lhara. "My treat, okay?" she said at agad akong tinalikuran. She knows I'm gonna protest that's why she
He doubled the amount of my salary in my work every Saturday in their mansion. Namilog na naman ang mga mata ko ng makita ang valid date of being maid. Until next year! What?! "Question?" nakuha niya ang gusto kong iparating. "Hanggang next year? Also, the salary—" "Ikaw lang ang nakilala kong nagreklamo pa. Kulang pa ba 'yan? Tataasan ko pa?" he said sarcastically. Uminit ang aking pisngi at pinirmahan na lang. Hindi na ako nagreklamo pa dahil sa kahihiyahan. I just wanted to say that the salary is too high! 'Yun lang! Bakit kailangan pang ipahiya. Gusto ko na lang umalis dahil sa hiya kaya agad ko ng pirmahan ito pagkatapos ay ibinalik ang ballpen sa lamesa bago bumaling sa kaniya. "Sige," Tumango ako at umambang umalis dahil hindi ko na makayanan ang pagkahiya. Agad akong tumalikod at maglalakad na sana pero nagsalita siya. "Where are you going
Hi my love! thank you for reaching this kabanata! ;)) enjoy reading and don't forget to drink water! Kita sa buong mukha niya ang pagkairita and calmness remained on my face while waiting for her answer. Naiirita rin naman ako pero ayokong makita nila iyon dahil alam kong lalala lang. Nang walang mahintay na sagot ay tumango ako. "Okay, I'll let him know." I marked as I quickly forced myself to get past them. Nakaharang sila sa pintuan e! Shockness immediately build in Jasmine face before I get past with her. Nanatili siyang nakatayo hanggang sa wakas ay nakalabas din ako sa restroom. Walang atubli akong naglakad palayo nang marinig kong sumigaw si Jasmine. "Don't you dare, Maren! Sisirain ko ang buhay mo!" desperado niyang sigaw ng mabalik siguro sa sarili. Hindi na ako lumingon at binilisan pa lalo ang paglalakad. Mabuti na lang at nalampasan ko
He's smirking when I glanced at him. Apat silang kaibigan ni Leon. Lahat mayayaman dahil lahat ng magulang nila ay negosyante kaya hindi nakakapagtaka kung bakit magkakaibigan ang mga ito. "Just shut up, Kliyan!" iritadong sabi ni Noah ng makita sigurong bumaling ako roon. Binalik ko ang phone niya na may lamang numero ko. Nagpasalamat siya at tumango lang ako bago nagpaalam. Madali ko lang nakita si Lhara kaya agad-agad din akong pumunta kung nasaan siya. Days past smoothly and now it's already Friday. Next week na sembreak namin kaya sa araw na ito ay halos lahat ng teacher namin ay hindi na nagturo at pinag-attendance na lamang kami. Wala kaming ginawa kundi ang manood ng palabas sa room since meron naman kaming TV at bawal din naman lumabas kung oras ng klase. "Maren, daw!" tawag ng kaklase ko sa pintuan namin. "Anong meron, bakit sunod-sunod, Maren? Ikaw ha!" kanty