KABANATA 2

Akala ko mamaya pa ang break ng mga College Department?

"Let's go." Rinig na rinig ko ang taranta sa aking boses habang kinukuha ang aking pagkain.

"Huh? Why?" she asked curiously.

I looked at her. "Let's go, Lhara. Ayokong makita ako ni Anton!" I said desperately.

It's true. I don't want to build any conversation with him since I already cut it off since we first met. Lalo pa mainit kami sa mga mata ng tao. Also, alam ko namang gustong-gusto iyon ni Freya at ayoko namang ako ang pag-initan niya dahil sa may koneksiyon pa rin kami kahit na binasted ko na. Its makes sense right.

I grab her when she didn't move. Nagpatianod naman ito pagkatapos ay malalaki ang hakbang kong naglakad patungo sa pintuan ng cafeteria habang hila-hila ko si siya. I looked at where Anton is and slowly thank underneath when he doesn't notice us. Nakatalikod kasi sa amin habang nasa pila sila.

Tumingin muli ako sa harapan at agad nagtama ang mga mata namin ni Leon. Ngayon ko napagtanto na dadaan pala kami sa kanila! Nakatalikod ito sa hamba ng pintuan kaya kitang-kita kami ni Leon habang naglalakad palapit sa kanila. I used to give dead stare to anyone when I see them staring at me, especially to girls and I'm always the one who wins but this one, I don't know why but I kinda felt ashamed the way he stared me. It hurts my ego just a little bit. I can feel how cold his stares na kahit sino man ay matatakot. Ako na ang unang umiwas. Palapit na kami sa pintuan at sa kanila at saktong nasa gitna kami ng lamesa nila Leon ng may humarang sa akin kaya napatigil kami.

I stared blankly at the boy infront of us but deep inside I am getting annoyed. Halos mapairap akong bumaling sa kanya. Ayoko namang maging masama since wala naman itong ginagawang mali. May nagsalita sa grupo nila Leon pero nakatingin lang ako sa lalaking nasa harap ko, naghihintay sa anumang sasabihin. They cheered at him kaya napatingin agad ako sa banda nila Anton kung naagaw ba namin ang atensiyon nila buti na lang at hindi. Kailangan na talaga naming umalis! I cursed slowly and turned my eyes to the boy in front of me.

"Bakit?" I asked. Nahihiya siya dahil sa mga nagkakantiyawan at hindi siya makatingin ng diretso sa akin.

"Wow! Ano 'to, Marvin?" halakhak ni Lhara sa tabi ko.

"Marvin, sa harap pa talaga namin?" narinig kong biro sa grupo nila Leon.

Napakamot siya sa kanyang ulo bago magsalita. "U-Uh, may gusto lang akong ibigay sa'yo, Maren," sabi niya sabay abot ng isang papel. I looked at the paper and I already know what it is now that I see it's on a fancy paper!

"Ano 'yan love letter?" singit ni Lhara. Tumingin ako sa aking kanan at agad nagtama ang mga mata namin ni Leon. Nakita kong nakataas ang kanyang isang kilay.

I cleared my throat and take the letter. "Do you have anything else to say?" I asked.

Nahihiya siyang tumingin. "Are you free on Saturday? Let's go out?"

"May trabaho ako sa araw na 'yon e, and I can't accommodate anything you want. Sorry and excuse us," sabi ko at nilagpasan na siya. Sumunod naman si Lhara sa akin at diretso kaming lumabas.

"Tss. As expected,. Kailan ko kaya makikita na pumayag kang lumabas sa mga manliligaw mo ha?" pabalang niyang tanong matapos kaming makalabas. "Tss. As expected,. Kailan ko kaya makikita na pumayag kang lumabas sa mga manliligaw mo ha?" pabalang niyang tanong matapos kaming makalabas.

"Why? You have suitors too. May sinagot ka ba? Wala rin naman ha!" bulaslas ko.

"Well, I kinda feel bored na kaya ayoko munang magka-boyfriend. But I have experience! Ikaw wala. Omg! Kaya sinasabi ko sa'yong subukan mo rin para may experience ka na. Alam mo karamihan, mga katulad mo ang puntirya ng mga lalake. Paglalaruan ka nila. Ugh! I think I need to teach you about this!" she said frustrated.

She's the expert between us when it comes to that matter. She have so many exes this past years.

"Hm, whatever!" giit ko na lang dahil ayaw ng pag-usapan pa namin iyon.

Nakarating na kami sa room at naghihintay sa susunod naming subject. Nagkwentuhan muna kami ni Lhara habang naghihintay sa aming guro. Malapit na ang oras sa susunod na subject namin ng naalala ni Lhara yung letter na binigay sa akin. Kinuha ko sa notebook ko at hinayaan kong basahin niya. Siya naman talaga ang mas interesado sa aming dalawa sa mga binibigay na letter sa akin.

Nakikinig lamang ako habang binabasa niya ito ng mapatingin ako sa pintuan ng room namin. Leon entered the room, and we immediately met each other's eyes. Umiwas agad ako ng tingin at tumingin na lamang sa notebook sa desk ko na parang nagbabasa. Narinig kong tinawag siya ng isang kaklase namin pero naglakad lang ito palapit sa upuan niyang katapat ko para siguro umupo.

"Maren ang saya talagang basahin mga love letter nila sa'yo!"

Mataas ang boses niya ng sinabi iyon. Tumawa pa siya ng nakakaloka dahilan ng pagbaling ko sa kanya upang bigyan ng nagbabantang tingin bago umiling. She's crazy!

Kalaunan ay dumating na rin ang sunod naming teacher. She asked if we're complete and we answered yes.

"Ms. De Silva, ikaw na lang ang walang grupo. Kila Tessie ka okay?" Napatango ako sa sinabi ng Prof namin.

Gagawa kami ng research at by group iyon. Hindi kami magka-grupo ni Lhara. Sayang nga e! Sabi niya pa naman kagrupo ko si Jasmine.

Nagdiscuss muna ang Prof namin kung paano ang gagawin sa mga parts ng research at nagbigay siya ng word na kung saan kami magba-base para sa paggawa ng title bago niya kami inutusang pumunta sa mga kagrupo namin. Kagrupo ko nga si Jasmine pati na rin si Leon. We arrange the chairs into circle, and I am currently sitting beside Tessie who's our leader. Sa kabila naman ay 'yung isang kaklase rin namin.