Mag-gagabi na hindi pa rin nakabalik si Jeck kaya mas lalo akong kinabahan. May pumunta na ring staff ng hotel dito kanina para ipaalala na ngayon na ang check out namin. I tried earlier to talk to their front desk manager to extend even for one day but they can't make it happen. May reservation na sa room na 'to at ngayong gabi ang dating nila.
Fully booked and hotel kaya kapag hindi nakabalik si Jeck kailangan ko talagang maghanap ng ibang hotel o kaya kailangan kong gumawa ng paraan para makauwi.
Nang mapatingin ako sa phone ko at nakita kong mag-aalas siyete na kaagad akong tumayo saka matamlay na kinuha ang maleta ko. Napa sulyap pa ako sa bag ni Jeck na naiwan.
Malungkot akong ngumiti saka maluha-luha na kinuha iyon para dalhin rin sa labas. Dahan-dahan a
I decided to continue Jeck's painting. Dahil hindi ko pa nakakalimutan ang sinabi niya tungkol dito. I really want him to put this painting on his office. Kaya tatapusin ko, kahit anong mangyari tatapusin ko.Unti-unti kong hinagod ang brush na may pintura saka gumawa ng hugis na mga gusto ko. I am concentrating because painting Jeck's face is not easy. Mas mahirap 'to kaysa sa mga paintings na lagi kong ginagawa. Dahil may nararamdaman ako sa kanya kaya nakaka-pressure na ipinta ang itsura niya. That I want everything to be perfect. Hindi ko gustong magkamali pagdating kay Jeck.Matapos ang tatlong oras pananatili ko doon tuluyan ko ng natapos ang painting. Wala sa sariling napangiti ako habang tinititigan ang seryosong mukha ni Jeck. Para siyang totoo, totoong nakatitig sa akin.
Nag-concentrate ako sa pagluluto ng adobo at sinigang habang may ngiti sa mga labi. Si Manang naman ay lumabas dahil may gagawin pa raw siya kaya tumawag ako ng isang katulong para may tumulong sa akin.Tinitimpla ko palang ang sinigang na baboy bigla kong namataan si Jeck na naglalakad papasok dito kaya kaagad akong nataranta. Tiningnan ko siya sandali at nakita kong tamad siyang umupo sa high stool at pumangalumbaba sa island counter. Mabilis na nagtama ang mga mata namin."Sandali na lang," mahinang sabi ko saka mabilis ulit na bumaling sa niluluto. I could feel his stares and that made me tremble while cooking his food."I'll wait," mahinang sabi niya kaya marahan akong tumango saka bahagyang tumalikod para huminga ng malalim.
Akmang mas lalapit siya sa akin pero hindi natuloy kasi sunod-sunod na dumating ang ilang mga tao na nandoon lang kanina sa baba kaya bahagya akong lumayo ng kaunti."Jeck! Come one!" malambing na sabi ng isang babae na nakasuot lang ng short shorts saka tube kaya napaawang ang labi ko sabay sulyap kay Jeck na kunot lang ang noo."Eya," sambit niya habang nakatingin sa akin kaya napa sulyap ulit ako sa babae na parang nag-aabang pa rin kay Jeck."Jeck—" nabitin sa ere ang sasabihin ng babae kasi kaagad na lumapit sa akin si Jeck saka mabilis ako na hinila patungo sa kabilang gilid kung nasaan ang buffet ng pagkain."What do you want?" tanong niya kaya tinuro ko ang pork barbeque. Tumango siya ng
"Eya," tawag niya nang akmang maglalakad sana ako papapunta sa kwarto ko kaya lumuluha ko siyang tiningnan.Namumula ang mga mata niya at parang gulong-gulo kaya marahan ko siyang inilingan. Hindi ko alam kung dahil ba sa epekto ng alak na ininom ko ang tapang na ngayo'y pinapakita ko. Basta ang alam ko gusto ko lang ipagtanggol ang sarili ko sa mga paratang niyang walang katotohanan.I am not a wh*re and I know that in myself. He's the only guy that I ever loved."Jeck, let us—""I'm sorry," hindi ko inaasahang sabi niya kaya napaawang ang labi ko at biglang natigilan. Mabilis niyang kinain ang distansya namin kaya kaagad akong nadikit sa katawan niya. I inhaled his mixed scent lightly before looking at his eyes that's been telling me something that I can't understand.Mabilis na napaawang ang labi niya na parang may gustong sabihin ulit pero nang bumaba ang
Matapos naming kumain hinayaan ko na ang mga katulong na maglinis ng mga pinagkainan namin.Nang maglakad si Jeck papalabas ay sandali ko muna siyang sinundan ng tingin bago ako magpasya na sumunod sa labas. Naabutan ko siya na umaakyat na papunta sa itaas kaya hindi na ako nag-abala pang tawagin o sundan siya kasi alam ko naman na mag bibihis pa siya.Nagpasya akong pumunta sa pool at doon tahimik na tumingin sa man made falls habang nakangiti ng kaunti. My heart is full right now. I am so happy.Dahan-dahan kong tinanggal ang tsinelas na suot at wala sa sariling napaupo sa gilid ng pool kung saan nilubog ko ang mga paa ko sa tubig. Tahimik kong nilaro-laro ang paa ko sa pool habang nakayuko ng kaunti.
Kinabukasan tinanghali ako ng gising dahil hindi ako nakatulog kagabi dahil sa pag-iisip ng kung ano-ano. Kaya nang pumasok ako sa kwarto ni Jeck para sana mag-prepare ng susuotin niya wala na siya doon kaya matamlay na lang ako na bumaba."Manang, umalis na ba si Jeck?" inaantok na tanong ko nang makita si Manang sa living room."Oo, hindi nga nag-almusal," sabi niya saka isang sulyap lang ang binigay sa akin kaya napa simangot ako at mabilis na pumasok sa kusina para uminom ng tubig.Nang mapatingin ako aa breakfast table nakita kong may mga pagkain na doon kaya nagpasya na lang ako na kumain. Matapos kong kumain nag-ayos ako ng walk in closet ko. Nagpunas ako ng mga collections kong heels, bags saka jewelry. Inabot ako ng ilang oras sa pag-aayos pero laking pasasalamat ko dahil nang bumaba ako nakapag handa na si Manang ng lunch kaya kumain na lang ako bago nagkulong sa kwarto ulit.
I cried the whole night because of what happened. Pero alam kong wala na akong magagawa kasi nagmakaawa na ako. Lumuhod na ako pero wala pa rin. Hindi ko alam kung tuluyan na nga ba siyang umalis. Pero sana, sana mag bago ang isip niya."Anak, nilalagnat ka ba?" marahan kong minulat ang mga mata ko at kaagad kong nakita si Manang Selya na bahagyang nakayuko habang may pag-aalala sa mga mata.I shook my head softly and gave her a fake smile. Wala akong tulog kaya hindi maganda ang pakiramdam ko. I tried to force myself to sleep but I just can't. Hindi mahinto ang mga luha ko simula pa kagabi. Pero mabuti na lang dahil parang naubos na ngayon."No, okay lang po ako," mahinang sagot ko bago dahan-dahan na umupo kaya inalalayan niya ako.
Another week has passed. Hindi pa rin umuuwi si Jeck. Hindi na talaga siya umuwi kahit para kumuha na lang ng gamit. At araw-araw na sinasaksak ng patalim ang puso ko dahil doon.I was too emotional unstable. Umiiyak ako kahit nakatunganga lang ako. Natatakot ako dahil baka mapunta ito sa depression. But I can't do anything. My heart is still in pain because of Jeck.Nahihilo ako pero pinilit ko pa rin na bumangon para dumiretso sa banyo. Joy called me last night that we'll go out today. Hindi na rin ako nakatanggi kasi kailangan ko ring libangin ang sarili ko para kahit paano makalimot ako sa sakit. And I appreciate her efforts to make me feel better.Matapos kong mag-ayos ay mabilis akong bumaba. Naabutan ko si Manang sa living room kaya kaagad akong ngumiti