She died because she got shot by the leader of an unknown yet famous international syndicate. She's in critical condition and later on she donates her heart, and brain to someone. The Royal family mourn for so many years after her saddest death.
Hindi ko alam kung bakit nalabas ito sa newsfeed ko. Pero nakuha noon ang atensyon ko. Sino ba namang hindi? Karumaldumal ang pagkakamatay nito. Kawawa naman ang Royal Family. Dati pa ito pero hanggang ngayon ay marami pa ring nagsheshare at nakikiramay. "Hey, senyorita?" "Ay!" nagulat ako nang marinig ko ang boses ni Vlad kaya naman naihagis ko ang phone ko. Mabuti nalang at mabilis ang reflex niya at agad itong nasalo. Iphone 15 promax pa naman ang gamit kong phone. Sayang kung mahuhulog at masisira lang. "Thank you. Bakit ka ba nang gugulat?" medyo inis kong sabi rito. Hanggang ngayon ay napakalakas pa rin ng kabog ng aking dibdib. Ayoko pa naman sa lahat ay yung ginugulat ako. I sighed. "Kanina pa kita tinatawag senyorita. Tapos na ako sa aking trabaho. Mamaya ay papasyal ako sa bayan. Nais mo bang sumama?" seryosong saad nito. Napatitig ako sa kaniya dahil ito ang unang pagkakataon na niyaya niya akong mamasyal. Bumilis ang tibok ng aking puso sa aking narinig. Sino ba namang hindi kikiligin? Agad akong tumango bilang pagsang-ayon. Gusto ko rin talagang lumabas at nakakaramdam na ko ng matinding pagkaburyong rito sa Mansion namin. "Okay. Tara sama ako!" masigla kong tugon. Tumango ito. "Susunduin kita mamayang alas tres ng hapon, senyorita." dugtong niya pa. Napangiti ako lalo sa sinabi niya. "Sure!" I said while smiling. Buong mag hapon akong masaya dahil sa paanyaya nito. Gumala kami sa Colliseum sa Rome. "Let's go." aniya. Napakagwapo nito sa suot niya. Kaya lalo lang akong naiinlove rito. Napakamasculine ng kaniyang dating. Pagdating namin sa Colliseum napansin ko agad ang napakaraming tao. This huge amphitheater, the largest of its kind ever built by the Roman Empire and the largest of their constructions to survive, remained a model for sports facilities right up to modern times. Sobrang ganda talaga nito. Kaya maraming turista ang dumarayo. Sumakay rin kami ng bangka while exploring the Grand Canal in Venice. Gondola ride through the canals of Venice ay tradisyon ng mga travelers na talaga namang nakakaaliw at mag eenjoy ka talaga. Dahil ang Venice ay syudad na parang Isla sa Italy. have been enjoying for centuries. Bukod pa roon, canals have long been the city's main streets, connected by a labyrinth of narrow passageway gaya ng Grand Canals. When we are sightseeing napansin na agad namin ang nag gagandahang parte ng lugar, but I guess explorations on foot is better we can see and enjoy everything in Venice include some of the more atmospheric smaller canals, lined by old buildings that have remained relatively unchanged for hundreds of years. Sumunod na pinuntahan namin ay ang Vatican, Vatican City; Basilica of St. Peter, Sistine Chapel & Vatican Museums. The Vatican is home to some of the world's most priceless art and art collections. The centerpiece is the great Basilica of St. Peter, with the tomb of St. Peter and one of Michelangelo's most poignant works, the Pieta. Maraming sikat na painting roon. Napapagaganda ng mga iyon at hindi lang naman iyon ang dinayo namin. We prayed and wished. Kalaunan ay nagyakag na si Vlad kumain. He treated me in a simple Italian restaurant pero sobrang sarap ng mga pagkain. Siya ang nag bayad noon nang matapos kaming kumain. "Nag enjoy ka ba, Snyorita?" he asked. I nodded my head twice. He smiled at me. "Yes.. Thank you for bringing me out. It refreshes my mind." nakangiti kong tugon. He nodded. "Welcome." aniya. Saka kami umuwi. Hinawakan niya naman ang kamay ko at hinalikan iyon. Napatitig ako sa ginawa niya. "V-Vlad.." nauutal kong tawag sa pangalan niya. "Masaya akong maigala ka paminsan-minsan kahit bawal. Alam kong bored na bored ka na sa Mansion. Kaya naisipan kong gawin ito. Kahit delikado." aniya sa mababang boses. "Thank you, naappreciate ko talaga ng sobra ang effort mo. Ikaw ang unang tao na gumawa nito para sa akin. Kaya masaya ako." nakangiti kong tugon saka niyakap siya ng mahigpit. Hinaplos niya naman ang buhok ko at hinalikan ang noo ko. Tumayo kami sa ilalim ng isang malaking puno saka kami nagkatitigan sa mga mata. "Gustong-gusto ko ang napapasaya kita at nakakasama." aniya. Kaya kinilig ako ng sobra. Malakas na kumabog ang dibdib ko sa saya. "Ako rin, simula nang dumating ka ang boring kong buhay ay nag bago at naging makulay. Sana huwag kang umalis sa tabi ko. Vlad, thank you for coming into my life." malambing kong saad. He smiled a bit saka dumukwang para siilin ako ng mainit na halik. Ipinulupot ko naman ang braso ko sa batok niya at tinugunan ng parehong intensidad ang halik. Habang tumatagal lumalalim ang aming halikan at natigil lang matamos mag salo sa isang malalim at mainit na halik. "Let's go?" nakangiti niyang yakag pauwi. Tumango ako. Maingat niya naman akong inalalayan. Sa totoo lang sobra akong kinikilig, sino ba namang hindi? napakasweet nito at maalalay. Hindi niya ko pinabayaan. Everytime na may ibang tao, he makes me feel warm and secure. Bagay na mas nagugustuhan ko sa kaniya. Ang swerte ko siguro kung maging kami. Ngayon palang e, napaka gentleman niya na. Nakakatuwa siyang kasama at pinatataba niya ang puso ko. I feel so happy everytime he hold my hand. Samantala, habang naglalakad pauwi. Yeah, we are walking at kahit hindi ako sanay ay pumayag ako. Mas naeenjoy ko pa nga ang paglalakad ngayon dahil mahaba ang oras na magkasama kami at nakakakuwentuhan ko siya about everything. Nang makarating kami sa Mansion ay nag paalam na siya pero bago siya umalis ay hinatak ko siya. "Vlad, wait!" habol ko. Nilingon niya ko kaya nagkaroon ako ng pagkakataong mahalikan siya. I kiss his lips torridly. He responded to my kiss at niyakap ko naman sa batok niya ang aking kamay. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko at kinikilig ako ng todo. Gosh! Ang landi ko! "Take care.." sambit ko nang matapos ang halik. Ngumiti siya roon. "Sleepwell, senyorita." aniya na siyang tinanguan ko ng nakangiti. Mas lalo naman akong kinikilig dahil ilang beses na kaming nag kiss.[Warning SPG]Isang Umaga, nag pasya si Hurrem mag lakad-lakad sa kanilang Hardin at muli niyang nakita roon si Vlad na abala sa pagdidilig ng mga halaman. Hindi niya mapigilang mapatitig sa inosente nitong mukha na noo'y abala sa ginagawa. He looks so handsome and tempting kaya naman hindi niya mapigilang humakbang palapit. Malakas na kumabog ang dibdib ng dalaga habang nag lalakad palapit."Good morning, Vlad." aniya sa malambing na boses. Napalingon naman sa kaniya ang kanilang Hardinero at halos pigil ang kaniyang hininga habang nakatitig sa binata."Good morning, Senyorita." bati ng binata. "Nag umagahan ka na ba?" tanong pa ni Hurrem. Umiling naman si Vlad."Mamaya na, may ginagawa pa ako. Ikaw po ba? Kumain ka na?" tanong naman ni Vlad sa seryosong tono."Mamaya na lang rin ako. Sabay tayo?" masayang tugon ng dalaga. Napaisip naman si Vlad at tumango."Sige po, kung 'yan ang gusto niyo."Samantala, nag patuloy si Vlad sa ginagawa at nanatili naman si Hurrem na nakaupo sa swing
She died because she got shot by the leader of an unknown yet famous international syndicate. She's in critical condition and later on she donates her heart, and brain to someone. The Royal family mourn for so many years after her saddest death. Hindi ko alam kung bakit nalabas ito sa newsfeed ko. Pero nakuha noon ang atensyon ko. Sino ba namang hindi? Karumaldumal ang pagkakamatay nito. Kawawa naman ang Royal Family. Dati pa ito pero hanggang ngayon ay marami pa ring nagsheshare at nakikiramay."Hey, senyorita?""Ay!" nagulat ako nang marinig ko ang boses ni Vlad kaya naman naihagis ko ang phone ko. Mabuti nalang at mabilis ang reflex niya at agad itong nasalo. Iphone 15 promax pa naman ang gamit kong phone. Sayang kung mahuhulog at masisira lang."Thank you. Bakit ka ba nang gugulat?" medyo inis kong sabi rito. Hanggang ngayon ay napakalakas pa rin ng kabog ng aking dibdib. Ayoko pa naman sa lahat ay yung ginugulat ako. I sighed."Kanina pa kita tinatawag senyorita. Tapos na ako sa
Tumitig naman si Vlad kay Rassel bago sumagot."Noted. I will tell Knight as soon as possible. Saka nga pala, Hindi ako pabor sa Human Smuggling. Masyado ng matindi ang Winchester dahil pati Human Smuggling ay ginagawa na nila." dagdag pa ni Vlad sa seryosong boses.What will happen in the next generation? Bagama't may hawak tayong Mafia ay hindi naman tayo kagaya nila. Hindi tayo naghuhuman smuggling. Can I help them, twin?"seryosong litanya ni Vlad. Seryosong seryoso ang gwapo nitong muka. Pansamantalang nag isip si Rassel saka sumang ayon. "Go on, just be careful. Tutal naman ay pupulbusin natin sila at walang ititira. Ang ibang ginagawa nila na hindi tayo pabor ay dapat ng tapusin. In that case, makakatulong tayo sa ibang tao at mga biktima. Kahit naman matindi ang Khazarian Mafia ay hindi tayo ganoon kasama."Rassel said habang nainom ng alak sa baso."Meron pa pala akong nakalap na impormasyon. Base sa nalaman ko, they do something like Human Smugglers. Human smugglers, human tra
The Hidden AgendaSa London United Kingdom...At Rocketfeller's Mansion 4pmFlashbackKausap ni Vlad ang kaniyang kakambal na si Rassel. They look at each other at mababakasan ng galit ang muka ng kambal. Rassel's wife Princess Carma Shea Vantress died because of Mr. Winchester. Ganoon rin si Seidie na malapit kay Vlad. Hindi niya matanggap na nawala sa kanila ang pinakamahalagang babae sa buhay nila. Sa tuwing maalala nila kung paanong namatay ang mga ito ay nakakaramdam sila ng matinding galit at poot. Sino ba namang hindi? Kung mawawala sayo ang isang tao at malabo ng makabalik dahil sumakabilang buhay na. Kaya napagpasyahan ni Vlad na maging spy sa Winchester International Syndicate. Sinabotahe rin kasi ng Winchester ang ilan sa kanilang warehouse at laboratory kaya gusto nilang makabawi rito. Matagal ng kalaban ng mga Rocketfellers ang mga Winchester at iba pang angkan. Pero nanatili silang matatag at nangunguna. Walang makapagpabagsak sakanila kahit anong gawin ng iba. Nakakaban
Sa isang napakagandang Lugar ng Sicily sa Italy matatagpuan ang napakalawak na lupain at hardin na pag aari ng mga Winchester. Napakaraming asul na rosas na nakatanim roon. May mga puno at halaman rin sa buong paligid. Nagkalat ang mga cute na kuneho at squirrel. Sa may bandang kanan naroon ang treehouse na ipinagawa ni Mr. Winchester para tambayan ng kaniyang pinaka mamahal na anak na babae. Sa kaliwa naman ay ang malawak na swimming pool, malayo layo ito sa Hardin. Sobrang ganda ng Mansion lalo na ang vintage fountain na naka-tayo sa bukana pag pasok mo pa lang ay sasalubong na sayo ang estatwa ni Artemis at sa taas ng kaniyang kamay naroon ang hugis buwan.Abalang abala ang lahat sa loob ng Mansion ng mga Winchester nang araw na iyon. Dahil sa Victory Party ng ama ni Haticia Hurrem Winchester. Isang maharlika at nag mamay-ari ng isang katerbang negosyo na nasa iba't ibang panig ng mundo. Haticia Hurrem is the most beautiful elite in Italy. May maganda itong alon-alon na brown na b
[ WARNING SPG ]Napaka ganda ng kalangitan nang gabing iyon. Isang katerbang bituin ang nag kalat sa kalangitan. Maliwanag rin ang paligid dahil sa buwan. Napakalamig ng simoy ng hangin kaya napayakap si Hurrem sa kaniyang braso. Napansin iyon ni Vlad kaya naman nilagyan niya ito ng jacket. Napalingon sa kaniya ang magandang dalaga. Ngumiti at nag pasalamat."Grazie.." malambing na sabi ni Hurrem. Tumango si Vlad saka nag iwas ng tingin."This girl is forbidden." Bulong niya sa kaniyang sarili. Sinalinan ni Hurrem ng alak ang kopita na hawak ni Vlad. Napatingin doon si Vlad. Tamang-tama ang alak na iniinom nila ngayong gabi sa sobrang lamig ng panahon. Nakakadalawang bote na sila ng Jack Daniels at unti unti na iyong tumatama sa sistema nilang dalawa."Ano ang iyong naisipan senyorita at nag yakag kang uminom?" tanong ni Vlad rito."Niente. Voglio solo bere. O forse mi sento solo triste." natatawang sambit ng dalaga. Translation: Nothing. I just want to drink. Or maybe I'm just feeli