OPEN FIRE. That was what happened as soon as their matrimonial door closed. Naputol ang dapat na pagdaing ni Margaux nang mapusok na sakupin ng lalaki ang kanyang mga labi. Wala man lang ingay na nakaalpas sa kanyang bibig nang isandal siya nito sa dingding at sukulin siya roon.He grabbed both of her wrists and pinned them on either side of her head. Hindi siya makagalaw, pero kakatuwang hindi rin naman siya tumatanggi. She even giggled when he sensually ran his nose over her neck. Tumigil ito sa kanyang tainga, bago bahagyang kumagat doon."Happy wedding night, Margaux.""Happy wedding night—Oh!" Napadaing siya nang gamitin nito ang buong bigat nito para mas idiin siya sa pader. She felt something hard poked her just under her tummy, at hindi siya ganoon ka inosente para hindi malaman kung ano 'yon.Nag-iinit si Margaux kaya mapang-akit na iginiling niya ang kanyang balakang. Her man painfully gasped. Mas lalo naman siyang naglumikot para ikiskis ang kanyang sarili sa naghuhumindig
IT HAD BEEN TWENTY FIVE MINUTES since Margaux opened her eyes and found herself dead on the spot. It was a grandiose death, though. She was laying in the middle of a Victorian four-post bed while blankly staring at the expensive chandelier hanging above her.The room she was in simply fit a queen. Binigay ng misteryosong lalaki ang lahat ng hinigi niya kagabi. It was unfortunate, though, that the queen gracing the place didn't deserve any of it, for she was nothing but the Queen of..."Scum," naibulong ni Margaux bago patamad na hinawi ang kumot. Sinubukan niyang bumangon, pero dagling umikot ang kanyang paningin.She dropped her head back to the pillow and held her breath. Nagpalipas muna siya ng ilang minuto bago dahan-dahang bumiling patigilid at gumapang pababa ng kama."Aww..." napadaing siya nang sa wakas ay makaupo sa gilid ng higaan. Mayroon kasing kirot na sumigid sa kanyang pagkababae at sapat 'yon para maalala niya ilang malalabong eksena kagabi.She could remember marrying
ILANG ORAS NA BANG NAKATAYO roon si Rome? Sampung minuto? Dalawang oras? Ang totoo'y hindi na rin niya alam. Hindi rin naman kasi niya obligasyong maghintay sa porch 'di ba? Ano bang ginagawa niya sa sarili niya at daig niya pa gwardiya habang nakatiingin sa gate ng villa?'Nasaan ka na naman ba? Ano na naman ang ginagawa mo?' Aburidong napahilamos siya ng mukha."Señorito." May tumawag mula sa kanyang likuran, pero hindi niya 'yon narinig. The noise didn't even register to him. Ni hindi niya nga naramdaman ang paglapit ni Alberrta habang may hawak na wireless phone.'You couldn't be drowning in a jacuzzi, right? Walang jacuzzi d'yan sa kwarto, Margaux! Hindi ko talaga sinunod 'yan dahil sa ginawa mo sa bathtub noong isang linggo. And please, don't you dare tell me, na naghanap ka pa talaga ng jacuzzi o bathtub sa ibang kwarto!'"Señorito, nasa telepono po ang Don."'Damn it! Natikman na kita, bakit pa ba ako nag-aalala sa'yo? I got what I wanted, wala ka nang silbi.'"Señorito?"'Tan
"FINDINGS?"[Wala pa, Maestro. Komplikado ang Alla Mia Amata—]"Damn it!"Katulad ng mga nakaraang gabi ay pinatayan na naman ni Rome ng lapel mic si Lucille. It had been a while since he sent a copy of that music table to his secretary, and every day since then had frustrated him more.Malakas ang kutob niya na may kinalaman ang lumang papel sa kanyang hinahanap. It was even titled 'Alla Mia Amata, paano siyang magkakamali? However, even a computer genius like Lucille couldn't find a lead about it. Daig pa nila ang naghahanap ng maliit na karayom sa tambak ng dayami.'Tangina!' Tiim-bagang na nilapitan ni Rome ang bookshelf sa loob ng opisina ni Alejandro. In-adjust niya ang suot na night vision glasses bago masusing inobserbahan ang napakaraming mga dokumento roon.Sa magkakasunod na madaling araw niyang pagpuslit ay napatunayan na niyang walang saysay ang isa-isahin pa ang mga kaharap. Nasubukan na rin niyang halughugin ang mga cabinets, distrongkahin ang mga vaults, at isa-isahin
HINDI KAYANG IPALIWANAG ni Margaux ang mga sumunod na nangyari. One second, she was on the ground, and the next, she was already back beside the tree house.Binuhat ba siya ni Rome papunta roon? Siguro. All that she was aware of was the rough texture of the tree against her back and his intoxicating scent.Ramdam niya ang init ni Rome habang nakadikit ang dibdib nito sa kanya. He was pinning her down like a prey, pero ni katitiing na takot ay wala siyang madama."Lasing ka ba?"She closed her eyes and shook her head like a good girl. His breath fanned her ear and it deliciously tickled her a bit. Was it even normal for her sex to be this responsive? Hindi niya na rin alam.'Back out, Margaux. Hindi magandang ideya ito. Hindi talaga mabuting ideya ito—'"Oh, God!" Napigil ang pag-iisip niya nang walang pasabi nitong dakmain ang kanyang kanang dibdib. Desire cruised her veins. Umawang ang kanyang mga labi nang i-clip nito ang kanyang dunggot sa mga daliri nito.Masarap...Sobra."R-Rome,
CRAP. WHAT ELSE COULD BEST DESCRIBE sitting in the dark and listening to Alejandro's masterpiece for the hundredth time?[Narinig ninyo 'yon, Maestro?]"Ang ano?"[This part.] Tumipa si Lucille sa computer nito. She rewound the piece and played a particular segment. Same old. Wala pa ring naiintindihan si Rome kundi kalampag ng piano. [Listen to this part carefully—]"I'm fucking tone deaf, Lucille!"[Maestro, please. Isang beses pa.]"Tumigil ka na." Gigil na tumayo siya mula sa inuupuan bago lumapit papunta sa bintana. He needed to breathe. Masyado nang maraming oras ang sinasayang nila at hindi malayong dumating na ang Don. Kailangang mapatay niya ito oras na dumating ito. Kaya lang ay ni isang lead sa Amati ay wala pa rin sila. Killing him was easy, however, it was the 'add-on' assignment that wasn't.Rome palmed his face in frustration. "Sabihin mo na lang nang diretso 'yong napansin mo, Lucille. I want this mission done as soon as possible."[I'm doing my best, Maestro—]"Kulang
MARGAUX'S BODY turned into a mass of need as soon as Rome's mouth met hers. Kinagat nito ang kanyang pang-ibabang labi at awtomatikong bumuka ang kanyang bibig para sa mainit na dila nito.He was tasting her savagely. Like a starving beast, ravishing her mouth while gripping her hips. May diin ang bawat pisil nito sa kanyang katawan at hindi niya mapigil ang mapaungol dahil dito. How come his mouth always tasted sweet with a tinge of mint? Ito na yata ang lalaking may pinakamatatamis na labing natikman niya.'Talaga? Mas masarap kaysa kay Greg?' Dagli siyang natigilan sa naalala pero bago pa niya mabigyan ng atensyon 'yon ay bigla na siyang ibiniling padapa ni Rome. Her body ended up half hanging on the bed as Rome pressed her down against the sheets "Oh God—""I can't give you foreplay at this rate, cara," Torture was on his voice as he began kissing her nape and shoulders. His bursting breath was like splashes of coals against her skin — mainit na masarap.Nagmamadaling gumapang ang
"EYES ON ME, WIFE." Margaux stopped scanning the function hall when a strong arm snaked around her waist. Magkahalong init at irita ang nadama niya nang kabigin siya palapit ni Rome.Sinadya niyang huwag tumingin dito nang pasimple niyang tanggalin ang kamay na nakahapit sa kanyang balakang. They were so close, at halos hindi na siya makagalaw sa ginagawa nito.Ilang minuto matapos ang sagutan nila sa kotse ay kumbinsido na siyang mali talagang dalhin sa okasyong 'yon ang lalaki. Kanina niya pa ito gustong-gustong sipain palabas ng function hall.As expected, all eyes were on them as soon as they walked in. Pagbungad pa lang ni Rome sa grand door ay napalingon na lahat dito. She couldn't blame them since she intended to shock everyone by bringing a 'very' amiable man.She was pleased with everyone's reaction. More so, when Rome tenderly held her hand and guided her in. Parang bumagal ang oras ng mga panahong 'yon. She felt like a queen being escorted by a stunning king.Hindi niya ala