Chyrll Point of view.
Sa pangtatlong sundo sa akin ni Sherely ay wala na akong nagawa kundi ang lumabas na lamang ng theater room kung saan ako kanina dumiritso ng iwanan ko sila Daddy sa aking silid. "Gusto nila ng gulo, okay simulan natin ang laro na gusto ninyo, matira matibay sa atin kung sino abg magwawagi." Hindi na ako nagbihis pa, walang emosyon na tumungo ako kung nasaan ang mga bisita ni Daddy. Salubong ang kilay ni Daddy ng makita ako nito, at ang mukha naman ni Rochelle ay hindi maipinta. Tumayo si Daddy at lumapit ito sa akin. Hawak nito ang aking kanang braso. "Pinapahiya mo ba talaga ako, ha. Chyrll!?" Nagtitimpi na bulong sa akin ni Daddy. Narinig ko naman na humihingi ng pasensya si Rochelle sa mga bisita nila. "Hindi ako magpapakasal sa lalaking 'yan Daddy. Ito ang gusto ninyo diba? Pwes magtiis kayo." Walang emosyon na sabe ko. Pabalang kong binawi ang aking braso at nilampasan ko si Daddy at naglakad palapit sa mga bisita. Nakita ko naman ang tinutukoy nilang lalaki na gusto akong maging asawa. Gwapo ito, at matangkad. Ngunit hindi ko ito gusto, dahil sa itsura pa lamang nito makikita mo na may tinatagong kasamaan sa loob ng katawan nito. Akma itong tatayo, upang salubungin sana ako at ibigay sa akin ang bulaklak na dala nito para sa akin, ngunit pinigilan ko ito. Nakangiti naman ng kaplastikan ang mga magulang nitong kasama halatang hindi nila nagustuhan ang inasal ko ng tingnan ko sila. "Ganyan nga ang gusto ko, kaya ginagawa ko ito upang madismaya sila sa akin. Upang hindi na matuloy ang kasunduan na ikasal kami ng anak nila" Ani ng aking isipan. "Huwag ka ng mag-abala pang tumayo, hindi ko matatanggap ang bulaklak na 'yan dahil kaya ko din namang bumili ng ganyang klase ng bulaklak para ibigay ko sa sarili ko.- Hindi ko na pahahabain pa ang sasabihin ko, hindi ako magpapakasal sa lalaking ngayon ko pa lamang nakita, at lalo na sa hindi ko mahal. Pwede na kayong umuwi, tapos na ang oras ng pagpunta ninyo dito. Walang kasal na magaganap sa ating dalawa." Matapang na sabi ko sa kanila. Hindi nakaligtas sa aking mga mata ang pag-igtingan ng panga ng lalaki, at pagkuyom nito ng dalawang kamao, at ang masamang tingin nito sa akin. Kung ano man ang nararamdaman niya ngayon, ay wala akong pakialam. Pagkasabi ko ng lahat ng 'yon ay walang sabi-sabing tinalikuran ko silang lahat. Masamang tingin ang ipinukol sa akin ni Daddy at ng mag-inang Rochelle at ate Carlyn. Hindi ko sila pinansin, inismiran ko pa sila. Kung inaakala nilang mapapasunod nila ako sa mga kagustuhan nila, pwes nagkakamali sila sa inaakala nila. Sila ang pumayag sa gusto ng kabilang panig, eh di sila ang magpakasal, at huwag ako ang pilitin nila. Sumasakit na nga ulo ko sa kanila, tapos gusto pa nila akong magpakasal sa lalaking mukhang hudlom. No way. Bumalik ako sa Theater room, alam kong Hindi matatapos ang gabing ito ay hindi pwedeng palampasin ito ni Daddy. Kailangan kong makapag-isip kung paano makakaalis dito sa mansion ni Daddy, sana pala hindi na ako nagpasaway pa kay Daddy, eh di sana may condo na ako. Ito kaseng mag-ina na ito, sinusubok ang pasensya ko. Naupo ako pagkapasok ko pa lang ng theater room, at bigla ding napatayo. 'Shit, oo nga pala muntikan ko ng makalimotan... -Tama, ang negosyo namin ng kaibigan kong si Rasselle ang gagawin kong dahilan upang magawa ko ang plano kong pag-alis dito. Hindi pwedeng sila ang masusunod palagi sa mga desisyon ko sa buhay kaya kailangan ko ng umalis na dito. Kinausap ko si Daddy noon, sinabi ko sa kanya na gusto kong magkaroon ng sariling condo, dahil gusto kong magkaroon ng pribasiya, kung saan walang makakapag-disturb sa akin kahit ano pa ang gawin ko sa buhay. Ang sagot niya sa akin kapag kaya ko ng tumayo sa sarili kong mga paa ay tsaka na lamang niya ako papayagan sa gusto ko. Seryuso ako sa sinabi ko sa kanya na gusto ko ng bumukod ng tirahan, dahil gusto ko ng tahimik at walang asungot sa akin kaya napag-isipan kong magnegosyo na lang, nanghingi ako sa kanya ng pera para sa puhunan ko sa sisimulan kong maliit na negosyo. Binigyan ako nito, kaya tuwang-tuwa ako, pero nagkaroon kami ng kasunduan na kapag hindi daw pumatok kung ano man ang negosyo kong naisipan ay hindi ako aalis sa puder niya. Pumayag ako sa gusto niya, pero sinabi ko kay Daddy na kapag napalago ko ang negosyo na sisimulan ko ay hahayaan na ako nito kung ano ang gawin ko sa buhay ko, at hindi na niya pa panghihimasukan ang mga desisyon ko sa buhay. Kinabukasan ay pinuntahan ko ang kaibigan kong si Rasselle, nagkasundo kami sa plano kong gawin. Nanghingi ito ng pera sa kaniyang ama na sI Tito Winston at binigyan ito kahit labag sa kalooban nito dahil magpapagod lang daw kami sa mga trip naming magkaibigan. Ang gumawa ng coffee ang naisipan namin na gawing negosyo, dahil mahihilig ang mga tao sa kape. Mag-iisang taon na din ang Chyselle Coffee shop namin ni Rasselle, marami na ang nakakakilala dito kaya dinadayo na ito, kahit ng mga sikat na blogger. Kaya ngayong malakas na ito at nababawi narin namin ang pera na ginawa naming puhunan ay pwede na akong bumukod ng bahay ngayon. Kailangan kong makausap ulit si Daddy upang ipaalala sa kanya kung ano ang napagkasunduan namin dati. Hindi naman ito napapabayaan kahit nakakulong kami pareho ni Rasselle dahil palagi kong sinasabihan si kuya Arnolfo na bisitahin niya ito kung minsan. Hindi naman ito tinutulan ni Daddy dahil unang negosyo ko yon na pumatok kaagad sa mga kabataan. Hindi nagtagal, pumasok si Daddy na galit na galit sa. akin, at kasama nito ang dalawang kontrabida sa buhay ko. "Hindi mona talaga ako binigyan ng kahihiyan Chyrll. Para din naman sa ikabubuti ng buhay mo ang ginagawa ko, para saiyo, pero nagawa mo parin akong ipahiya sa pamilyang Morales. Kapag si Lance Morales ang napangasawa mo, magiging panatag ang kalooban ko, hindi na ako mag-iisip kung paano kana sa kinabukasan mo kapag yumao na ako! Hindi naman kalakihan ang kinikita mo at ng kaibigan mo sa Coffee shop ninyo! At puwede ka pang tulongan ni Lance mamahala ng kumpanya na ipapamana ko sainyong dalawa ng kapatid mo,- Hindi ko pinatapos si Daddy sa pagsasalita. "Dad, sinabi ko na sainyo na ayaw kong magpakasal sa lalaking hindi ko naman mahal, pero pinipilit ninyo ako! Tapos magagalit kayo sa akin ngayon, saka kung kinabukasan ko naman ang iniisip mo ay huwag mo na pong intindihin yon dahil kaya ko namang buhayin ang sarili ko na hindi umaasa sa iba o sa tulong ng ibang tao. Kaya, daddy huwag mo ng ipilit sa akin ang mga bagay na ayaw ko. Tigilan mo na ang panghihimasok sa buhay ko, oo alam ko kinabukasan ko lang ang iniisip mo, kaya naiintindihan ko po 'yon.- Pero sana maintindihan mo rin ako.- pakiusap daddy, tama na. Tantanan n'yo na ako." Sagot ko kay Daddy. "Hindi ako papayag sa gusto mo, kahit tinanggihan mo si Lance ay matutuloy parin ang kasal ninyong dalawa. Nag-usap na kami ng kaibigan ko, tungkol sa inasal mo sa harapan nila bago sila umalis kanina." Sabi nito sa akin sa mataas na tono boses nito "No, Daddy, buhay ko ito kaya ako ang masusunod kong sinong lalaki lamang ang pakakasalan ko, walang sino man, ang magdidikta sa akin kung sino ang lalaking pakakasalan ko, kahit na magulang ko pa." Sagot ko namay paninindigan. Ang mag-ina naman ay pangisi-ngisi lang sa isang tabi habang pinapanuod kami ni Daddy na nagtatalo. "Anak lang kita, kaya kahit ano pang pagtanggi mo ay wala ka ng magagawa pa. Ikakasal kayong dalawa ni Lance." Paninindigan parin nito. Napahilot na ako ng aking sintido. Naalala ko ulit ang napag-usapan namin dati. "Diba Dad, may napagkasunduan na tayo dati? Hindi mo ba naalala iyon?" Seryuso kong tanong dito. Nangunot naman ng noo nito, at nagtataka na tumingin sa akin. "Anong napagkasunduan na sinasabi mo?" Tanong ni Daddy sa akin. "Nakalimotan mona aga Dad?" Hindi ko makapaniwala na tanong ko dito. Hindi naman ito nagsalita kaya sasabihin ko nalang sa kanya ang tungkol sa napagkasunduan namin dati. "Tungkol sa pagbukod ko ng tirahan, Dad. Kapag napatunayan ko saiyo na kaya ko ng tumayo sa sarili kong mga paa, ay pwede na akong umalis dito. Malaki na ang kinikita ng Coffee shop ko Dad, sapat na seguro iyon na payagan mo na akong umalis dito sa puder mo. Natatandaan mo naman po seguro kung ano ang napagkasunduan nating dalawa. Sana po ay tumupad kayo." Paalala ko sa kanya sa napag-usapan namin dati. "Hindi parin sapat para sa akin ang kinikita mo sa coffee shop ninyo ng kaibigan mo, kaya ako parin ang masusunod sa ating dalawa,- "Ano Dad? Gulat ko sa sinabi niya. "Ibig sabihin ba nito Dad, hindi ka tutupad sa kasunduan nating dalawa? Ibig sabihin ba nito, wala akong mapapala sa mga pinaghirapan ko, mapatunayan ko lang saiyo na kaya ko na ang sarili ko?" Tanong ko dito. Hindi ako makapaniwala, nawindang ako sa sinabi niya. Kahit nakikita naman niya na kung gaano kalakas ang benta ng coffee shop ko ay hindi parin ito sapat para sa kanya. "Nakapagdesisyon na ako, Chyrll. Hindi ka aalis ng mansion na ito. Ang napagkasunduan natin ay baliwala na yon sa akin. Hindi ko parin nakikita saiyo na kaya mo na ang sarili mo, dahil puro laskwatsa lamamg ang alam mo. Sundin mo na lang kung ano ang gusto ko para sa ikabubuti mo, para wala na tayong pag-awayan po." Pinal na sabi sa akin ni Daddy. Hindi na ako nakipagtalo pa kay Daddy tinalikuran kona silang lahat, lumabas ako ng theater room at dumiritso sa aking silid. Nakita ko pa ang pasimpleng pag ngisi ng mag-ina. May araw din kayo sa akin. Hintayin ninyo ang ganti ko. Balang araw ay ako naman ang paniniwalaan ni Daddy. Kung sila na lang palagi ang nasusunod sa buhay ko, at kontra sila palagi sa akin sa mg desisyon ko sa buhay na alam kong tama para sa akin, mas mabuti na lang na gawin ang plan b ko, ang tumakas dito. Kinuha ko ang isang malaking malet ko sa loob ng kabinet ko. Nilabas ko ito at pinatong ko sa kama. Kinuha ko naman ang mga gamit ko z kabinet ko, kinuka ang lahat na dapat kong dalhin at sinilid ko ito sa maleta ko. Kung hindi niya ako bibigyan ng sarili kong condo, kay mommy ko lalapit. Segurado pa ako don, matutuwa pa yon sa akin kapag binisita ko siya sa mansion nila ni Tito Edgar. Kinuha ko ang laruang baril sa ilalim ng higaan ko, ito ang gagamitin ko na panakot ko bukas sa mga tauhan ni Daddy na hindi ako papayagang palabasin ng gate. Sinilid ko na ito sa aking dadalhin na bag. Pagkatapos kong mag-impake ng mga kailangan kong dalhin sa akin pag-alis ay sumilip akong muli sa guard house , kita ko naman sila sa terasa ng aking kwarto. ______✍️ Gumising ako ng maaga, ayaw kong maabotan ako ni Daddy na paalis ng mansion nito. Kailangan ako ang maunang umalis kaysa sa kanya na papasok ng kanyang trabaho. Naligo ako ng mabilis. Wala pang 30 minutes ay, palabas na ako ng aking silid. Para akong magnanakaw ngayon, bawat hakbang ko ay may pag-iingat. Ang maleta ko na dAdalhin ay binuhat ko na upang hindi makalikha ng ingay. Kahit nahihirapan ako sa maleta ko ay nakalabas ako ng mansion na walang nakakita sa akin. Nagtago mona ako sa halamanan, dahil nakita kong nagpapalit ng duty ang pang-gabi at pang-umaga. Sayang kung mas napaaga sana ako ng gising, madali lang ako makakalabas ng gate.Makalipas ang anim na buwan. "Red! Ang tiyan ko, sumasakit. Ah!" Tawag ko sa aking asawa ng maramdaman kong sumasakit na ang tiyan ko. "Shit! Anong gagawin ko?" Natatarantang tanong ni Red. "Dalhin mo ako sa hospital! Tawagan mo si Szarina sa trabaho niya!" Utos ko. "Paano?" "Red! Ginoo ko! Alalayan mo ako, tapos kunin mo ang cellphone ko sa ibabaw ng center table pagkatapos tawagan mo ang kaibigan ko! Dahil manganganak na ako!" Natapik ko ang aking nuo dahil natataranta talaga ang aking asawa. "Diyos ko naman Red! Magaling ka lang gumapang sa gabi!" Sabi ko pa. "Sorry asawa ko! Hindi ko alam ang gagawin ko. Alam mo naman na bago lang ito sa akin. Saka ang paggapang ko lang saiyo gabi gabi ang maitutulong ko." Katwiran pa nito sa akin. "Ewan ko saiyo! Ah! aray ko Red! sumasakit na talaga ng tiyan ko, manganganak na talaga ako! "Teka, asawa ko. Pigilan mo mona! Baby! Huwag ka monang lumabas, nagtataranta si papa eh! Baka mahimatay ako!" Bulong pa nito sa aking tiya
"Dude! Tama na ang pag-iyak mo! Daig mo pa ang bakla. Nasa harapan mona, umiiyak kapa rin! Bakla kaba?" Sigaw ni Eutanes ng pabiro. Hindi pinansin ni Red ang pabirong sigaw ni Eutanes sa kanya. Umiiyak siya dahil sa labis na saya na nararamdaman niya. "Misis ko!" Panimula ni Red sa kanyang weeding vow sa kaniyang kabiyak. "Hindi ko akalain na darating tayo sa ganito. Akala ko hindi na ito matutupad pa." Aniko pa na umiiyak at halos tumulo na ang sipon ko. "Napakapalad ko, misis ko dahil ikaw ang binigay sa akin ni Lord. Hindi parin ako makapaniwala kung saan tayo dinala ng tadhana mula sa aksidente nating pagkakilala. Dito misis ko sa harap ng dambana, pinapangako ko sa lahat ng nandito, sa magulang mo at sa magulang ko,mga kaibigan natin, mga mahal natin sa buhay, at lalong lalo na saiyo, -higit sa lahat kay Lord na hinding hindi ka magsisisi na binigyan mo ako ng pangalawang pagkakataon na patunayan saiyo na mahal kita, at hindi lang basta mahal. -Mahal na mahal kita, Mrs Chyrll
Ito na. Ito na ang araw na hinihintay namin ni Red. Ang maikasal kami sa simbahan. Tumingala ako sa kalangitan, at pumikit ako. Napakasaya ngayon ng aking puso, dahil natupad na ang pangarap kong maikasal sa lalaki na mahal na mahal ko. Minulat kong muli ang aking mga mata. "Sa Wakas. Nagsimula na akong ihakbang ang aking mga paa patungo sa ilang baitang ng hagdanan ng simbahan ng Quiapo. Labas pa lang, talagang pinaghandaang mabuti ni Red. Ng nasa huling baitang na ako. Kumakabog na ang puso, kabog sa sobrang saya na nararamdaman ko ngayon. Samantala, ang mga taong naghihintay sa pagdating ni Chyrll ay masayang nag-aabang, pwera lamang kay Red Simon na kanina pang umiiyak. Iniisip kasi nito na hindi siya sisiputin ni Chyrll. Ito na ba daw ang karma niya sa kaniyang ginawang trip noon kay Fucklers ng kinasal ito sa kaniyang kapatid na si Aria. "Dude, ano kaba? Kanina ka pa umiiyak diyan na parang baka! Natutulig na ang tainga ko saiyo. Ang sarap mong ihagis sa labas!" Pabirong
"Hindi ako makapaniwala na bilyon ang halaga ng wedding gown mo, kapatid. Katulad ng sa akin noong kinasal kami ni Eutanes." Masayang ani ni Isadora. "Gusto ko nga sanang ebenta ito kay Rasselle pagkatapos ng kasal namin, kaso ayaw ni Red, magagalit daw siya. Kaya, itatabi ko na lang ito."Ani ni Chyrll. "Ha? Tama ba ang narinig ko. Balak mong ibenta sa akin yang wedding gown mo? Nababaliw kanaba? Wala akong balak na magpakasal, may plano na akong pumasok sa simbahan upang maging postulant." Saad ni Rasselle. Tumawa naman ang magkakaibigan dahil sa tinuran ni Rasselle sa huling sinabi nito. "Seryuso ka? Paano si Rage?" Tumatawang tanong ni Marian. "Naku! Maraming babae pa naman ang patay gutom sa lalaki, tiyak ako na maraming pipila sa Rage mo." Turan naman ni Szarina. Kibit-balikat lang ang tinugon ni Rasselle. Huling dumating si Aria sa dressing room ni Chyrll. Tuwang-tuwa ito ng makita si Chyrll. "Napaka ganda mo talaga kapatid!" Puri ulit ni Rasselle na siya sanang m
"Yaya Sherely! Marunong kaba maglinis ng kuko?" Tanong ni Aria kay Yaya. "Medyo ma'am Aria. Bakit mo po natanong? "Gusto sana namin magpalinis ng kuko. Kung sa salon pa kasi tinatamad na kami. -Pero huwag kang mag-alala babayaran ka naman namin at bibigyan pa namin ng tip. Okay ba yon?" Si Szarina na ang nagsalita. "Sege, mga madam. Tamang-tama kailangan kong makapag ipon ng pera ngayon. Malapit na din kasi ako magpaalam kay Senyorita Chyrll." Tuwang-tuwa na sabi ni Sherely. Lahat nga sila ay nakahilirang nakaupo sa sofa. "Sherely, e footspa mo muna ako bago mo ako linisan ng kuko." Utos naman ni Marian. "Ako din Sherely, kumakapal na din kasi ang kalyo ko sa paa, kasing kapal na ng kalyo ng mukha ni Marian." Saad naman ni Szarina. "Kapal talaga ng mukha mo unanong badjao! Gandang ganda ka talaga sa akin noh! Ang mukha ko na lang ang palagi mong nakikita. "Magpapalinis ba kayong dalawa o magbabangayan na lang? Mga paa n'yo na lang ang lilinisan ko." Reklamo ni Sherely.
"Mama, ang baho naman po ng kinakain mo! Ano po ba 'yan?" Tanong sa akin ni Nicolas. "Bugok, anak ko! Masarap ito. Gusto mo bang tikman? "Ayaw ko po, ang baho po eh. Amoy bulok!" Naduduwal pa na sabi ng anak ko. Natawa naman ako dahil nababahuan talaga siya. At hindi pa maipinta ang kaniyang mukha. "Masarap ito anak, tikman mo kahit kaunti lang." Pamimilit ko pa. "Ayaw ko po talaga mama. Hindi ko po kaya ang amoy, baka po sumakit lang ang tiyan ko. "Sege, anak. Kung ayaw mo hindi na kita pipilitin. "Sina Tita Aria po, at tita Isadora, tita Rasselle, tita Marian at tita Szarina, anong oras po sila pupunta dito? Ang init na po kasi, masakit na po sa balat!" Reklamo na ng anak ko. Kadarating lang namin dito sa Pilipinas, dalawang araw na ang nakalipas. Tapos narin ang isang taon na pag-aaral ng law, may dalawang taon na lang ang bubunuin ko makakapagtapos na ako ng Master of law's. Matutupas narin ang pangarap ko na makabilang sa ICC International Criminal Court. At magigi