"Ouch!" "Sorry," agad na hingi ni Yves ng paumanhin kay Daisy. Muli nitong dinampi ang cotton na may gamot sa siko nitong may sugat. "Does it still hurt?" nag-aalalang tanong ng binata sa kanya. "Hindi na…" Nginitian ito ni Daisy. Pinagpatuloy ni Yves ang paggagamot sa mga galos at sugat ng kaibigan. Minabuti ng binata na dalhin sa clinic si Daisy pagkatapos makita ang natamo nito sa mga bully. Sisiguradohin niyang mapaparusahan ang tatlo sa ginawa ng mga ito sa matalik niyang kaibigan. Those b*tches can't escape him after beating the most special girl in his life. "Yves…” Napatitig ang binata kay Daisy nang tawagin nito ang pangalan niya. Doon n'ya napansin ang kalmot sa mukha ng dalaga. Wala sa sariling umangat ang libre nilang kamay at masuyong hinaplos ang parti ng mukha nito na may kalmot. "Baka mag-iwan ito ng peklat." Nagugulat na hindi kumilos si Daisy sa ginawa ni Yves. Instead na bawiin ang kamay ay muli niyang hinaplos ang mukha ng dalaga. "Next time, umiwas ka sa mg
Kabadong bumaba ng eroplano si Ariana. Sa wakas, pagkatapos ng limang taon na pananatili sa California ay nakabalik na rin siya ng Pilipinas, matagal na siyang umaasa na makapiling muli ang mga nawalay niyang mga kapatid, hindi na siya makapaghintay na makita at mayakap ang mga ito. Paglabas ni Ariana ng arrival gate nakita niya agad ang dalawa sa triplets niyang mga kapatid. Tumakbo siya patungo sa mga ito hatak-hatak ang kanyang malaking suit case. "Mga Kuya!!" masayang tawag niya, at sabay na lumingon sa kanya ang dalawa. "Ariana Kate!" Mahigpit siyang niyakap ni Rick. "Damn! Dalaga na ang unica hija namin!" Tudo ngiting sabi ni Kurt. "Kuya! Bagong ayos ang buhok ko," reklamo ni Ariana nang gulohin ni Rick ang buhok niya. "At maarte na rin! Noon sipunin ka pa at ayaw maligo," pagkukwento ni Rick sabay akbay sa kanya. "Ngayon ang bago na at mukhang oras-oras kung maligo." "Kuya Rick, dahil bata pa nga ako noon ‘di ba? Iba na ngayon, dalaga na ‘ko." “Tama nga naman Ken Rick,
"Kamusta naman ang California, Ariana? Hindi ka ba nahirapan mag-adjust doon?" tanong ni Ziggy habang hinihiwa ang steak sa plato nito. Kasalukuyan silang nasa dining table at kumakain ng haponan. "Medyo, pero dahil kasama ko naman si mommy at daddy ay nakapag-adjust agad ako.” Tipid na ngumiti si Ariana nang may maalala. “Malungkot sa simula, wala kasi kayo pero may nakilala naman ako at kinalaunan ay naging matalik kong kaibigan. You remember Daisy, Kuya Rick? Siya ang tinutukoy ko," tawag pansin niya sa kapatid na kanina pa nakatutukok sa hawak nitong cellphone habang sumusubo. "Huh? Yes, I can remember her," agarang tugon nito. "Mabuti at naging masaya ka roon kahit paano." Ngumiti si Ariana sa pahayag ni Ziggy. "Mabuti at hindi mo namiss ang gurang mong mga kapatid," segunda ni Xander. "Syempre namiss ko, Kuya X. Pwede ba namang hindi?" mabilis na sagot ni Ariana na hindi napigilan ang mapangiti. Kung alam lang ng mga ito kung gaano siya kalungkot noon dahil sa labis na pagka
"Talaga bang sa Ppalpan ka mag-aaral Ariana?" diretsahang tanong ni Yves kay Ariana. Kasalukuyan silang kumakain ng meryenda sa veranda sa likod ng mansion. "Oo, gusto ko kasi na kasama ko sa university ang mga kuya ko. Alam muna…matagal akong nawala at gusto kong palagi silang makasama kahit sa pagpasok ng school." "Sabagay, mas okay ‘yong mababantayan ka nila. Hindi ka agad makakapaglandi kung kani-kanino sa campus," pagsang-ayon ni Yves sabay tawa sa huling sinabi. "Grabe naman!" d***g niya sabay suntok sa braso ng pinsan. Landi talaga ang term? Pero may point naman si Yves, mahihirapan talaga siyang lumandi kung may strict siyang mga nakatatandang kapatid. "Mukhang mahihirapan nga akong makahanap ng boyfriend nito,” sakay niya at sabay silang natawa ng pinsan. "Pero seryoso… Wala ka bang boyfriend ngayon?" Hindi kombinsidong tanong ni Yves sa kanya. Tumango naman si Ariana bilang kompirmasyon. "Talaga? Hindi nga? Imposible naman, sa ilang taon mo sa California hindi ka nagkar
"Salamat sa tulong mo, Ariana. Napakabait mo talagang bata," puri ni Ester ang mayordoma ng mansion at siyang pinagkakatiwalaan ng pamilya na mag-ala sa kanilang magpipinsan. "Wala ‘yon manang…" Nakangiting sabi ni Ariana dito na nahihiya pa dahil sa puri ng ginang. “Manang, papanik na muna ako sa kwarto para maghanda,” paalam niya at inilapag ang hawak na garden hose. “Sige, mabuti pa nga. Baka ma-late ka pa sa school mo.” Agad na tumakbo si Ariana papasok ng mansion, dumaan siya sa likurang pinto ng kusina at mabilis na umakyat ng hagdan patungo ng kanyang kwarto. Nakapag-agahan na si Ariana, maliligo na lang siya at magbibihis, pagkatapos ay handa na siya para pumasok. Tapis ang puting tuwalya, lumabas si Ariana ng bathroom. Magbibihis na sana siya nang may sunod-sunod na kumatok sa pinto ng kanyang silid. "Miss Ariana, may tawag po kayo," tawag ng katulong mula sa labas. "Sino raw po?" tanong ni Ariana na sumilip sa maliit na siwang ng pinto. May personal number naman siya,
“Ariana!” agad na napalingon si Ariana sa pinsan. “Nakita mo ba si Anne?” “Hindi, ang akala ko kayo ang magkasama?" Niyaya n’ya si Annie kanina na sumabay sa kanya pero ang sabi nito may lakad ito kasama ni Yves. "Akala ko may lakad kayo?" nagtatakang tanong ni Ariana sa pinsan. "Lakad? Wala naman kaming usapan." Napakamot sa kilay si Yves. "Sigurado ka?" "Yeap, look…" Sabay lahad ni Ariana sa cellphone. Inilapit niya ito sa mukha ni Yves para makita nito ng maayos ang reply sa kanya ni Annie. "Imposible, wala talaga kaming lakad," nagugulohang pahayag nito. "Nakapagtataka naman." "Ariana, mauna na ‘ko hahanapin ko muna si Annie masama ang kutob ko dito, eh." Tumango lang si Ariana sa pinsan. Nagmadaling tumakbo si Yves at iniwan s’yang mag-isa sa tahimik at walang katao-taong hallway. Nagpatuloy si Ariana sa paglalakad, hindi niya alam kong saan pupunta. Ang hirap lang talaga ng walang makasama. Hindi naman niya maaya ang mga kuya niya dahil may sariling mundo ang mga iyon, ma
Punong-puno ng tao ang buong paligid, nahihilo si Brian sa naghalong pabango, alak, sigarilyo at pawis ng mga taong naggigitgitan sa nightclub. Pakiramdam niya’y mabibingi siya sa bawat beat ng napakalakas na musika, isama pa ang ingay at hiyawan ng mga taong nasa loob ng nigclub. Pagkatapos mag-walk out, nilisan ni Brian ang mansion at nagtungo sa nightclub na madalas niyang puntahan upang ibsan ang inis at galit na kanyang nararamdaman. Badtrip talaga siya sa nangyari lalo na sa mga pang-aasar ng pinsang si Xander Clay. Mahigpit na hinawakan ni Brian ang kaliwang braso na halos ikadurog na ng kanyang mga buto. “F*ck!” mahina ngunit mariin niyang pagmumura. Naalala niyang bigla ang nakita kanina… That f*cking guy named Kenji, nasa labas ang mga ito ng classroom ni Ariana. Nakita niya ang ginawa nitong paghalik sa pisngi ng kanyang nakababatang kapatid. “Tang*na lang talaga…” Hindi siya makakapayag na may ibang lalaki na umaaligid sa kapatid. Hindi siya papayag na may ibang lalaki
"Ang tamlay mo yata?" puna ni Daisy sa matalik na kaibigan. Nag-bi-video call sila ngayon dahil linggo, at walang pasok si Ariana. "Stress lang siguro sa school," tipid niyang sagot at napaiwas ng tigin. Ang dumi-dumi na ng tingin niya sa sarili. Matapos ang nagyari sa kanila ni Brian Gil noong isang gabi hindi na niya sinubukang kausapin o lapitan muli ang kapatid! Hindi lang isang beses, makailang ulit siyang inangkin ng kapatid nang gabing iyon na para bang sabik na sabik itong hagkan at gawin ang lahat ng gusto nito sa katawan niya. Ang masama pa ay nagustohan ni Ariana ang ginawa nila. Nagustuhan niya kung paano isagad ng kapatid ang kabuohan nito sa loob niya, kung paano nito alam ang mga kahinaan niya na magpapawala ng katinuan ng kanyang isip. Hindi niya mapigilang baliktanawin ang naganap sa pagitan nila ng kapatid nang gabing iyon, nag-iinit ang katawan niya sa tuwing naalala ang kapatid. "Okay, ka lang? ‘Di ka nakikinig," nakasimangot na sabi ni Daisy sa kabilang linya. L