TM4

"Salamat sa tulong mo, Ariana. Napakabait mo talagang bata," puri ni Ester ang mayordoma ng mansion at siyang pinagkakatiwalaan ng pamilya na mag-ala sa kanilang magpipinsan.

"Wala ‘yon manang…" Nakangiting sabi ni Ariana dito na nahihiya pa dahil sa puri ng ginang. “Manang, papanik na muna ako sa kwarto para maghanda,” paalam niya at inilapag ang hawak na garden hose.

 “Sige, mabuti pa nga. Baka ma-late ka pa sa school mo.”

Agad na tumakbo si Ariana papasok ng mansion, dumaan siya sa likurang pinto ng kusina at mabilis na umakyat ng hagdan patungo ng kanyang kwarto. Nakapag-agahan na si Ariana, maliligo na lang siya at magbibihis, pagkatapos ay handa na siya para pumasok.

Tapis ang puting tuwalya, lumabas si Ariana ng bathroom. Magbibihis na sana siya nang may sunod-sunod na kumatok sa pinto ng kanyang silid.

"Miss Ariana, may tawag po kayo," tawag ng katulong mula sa labas.

"Sino raw po?" tanong ni Ariana na sumilip sa maliit na siwang ng pinto. May personal number naman siya, bakit sa number pa ng mansion tumawag?

"Si Anne po, Miss,” magalang na sagot ng katulong sa kanya. Kaidad lang naman niya si Shema, pero syempre, dahil anak siya ng amo nito kahit na kaidad lang ay dapat na magbigay galang pa rin ang mga ito sa kanya.

"Sige," tugon ni Ariana at nilakihan ang pagbukas ng pinto. Tinanggap niya ang wireless telephone na inabot ni Shema. “Salamat,” aniya bago maingat na sinara ang pinto.

"Hello?"

"Tang*na! Hindi mo sinasagot ang tawag ko kaya sa telepono ng bahay na lang ako tumawag,” bungad na reklamo ni Anne sa kanya.

"Sorry, naliligo kasi ako kanina. Bakit ka nga ba napatawag?”

"Tumawag ako para ipaalam sa’yong wala tayong pasok ngayon. ‘Yong dalawang klase natin ngayong umaga ay cancel. Timing kasi na parehong dadalo ang mga prof natin sa faculty meeting ng university. Tapos ang nag-iisang klase naman natin ngayong hapon ay cancel din dahil inatake ng high blood si prof at sinugod sa hospital" mahabang paliwanag ni Anne.

"Ganun ba? Ayos lang, hindi pa naman ako nakabihis. Ah! Si Yves ba nasabihan mo na? Maaga pa namang pumapasok ang isang iyon.”

‘Mhm! Pero pumasok pa rin siya ng school.”

“Ha? Bakit?”

“Hayaan mo na ‘yon, siguro tatambay lang iyon sa dance practice room. Alam mo namang kasama si Yves sa dance club ng school. Baka balak nung sumayaw buong araw.

Sunod-sunod na tumango si Ariana, kahit na alam niyang hindi naman siya nakikita ng kausap sa kabiang linya. Muntik na niyang makalimutan, member nga pala ng dance club ng school nila ang pinsan. Kahit na hindi ito nakapag-arap sa gusto nitong school, mubuti naman at nagwa pa rin nitong makapasok sa club na gusto nito. Kasama rin ni Yves sa dance club ang kambal na Saint at Ziggy.

“Salamat sa information, Anne! Magkita na lang tayo bukas sa school.”

“No problem, see you!”

Inilapag ni Ariana ang telepono sa ibabaw ng kanyang kama pagkatapos ibaba ang tawag. Naglakad siya patungo sa closet at kumuha ng damit na pambahay, wala silang pasok at tamad naman siyang gumala, dito lang siya sa bahay at maghanap na lang ng maaaring gawing libangan.

*** 

Halos dalawang oras ang ginuguol ni Ariana sa panunoo ng K-drama, at nang makatapos tatlong episode ay nakaramdam siya ng uhaw kaya naisipan niyang bumaba ng kusina, para na rin kumuha ng chocolate at snack.

 

Sa kusina, hinalughog niya ang ref para maghanap ng chocolate ngunit wala na siyang makita kahit na isa. Sobrang nagki-crave pa naman siya ng chocolate ngayon, siguro ay malapit na naman ang buwanang dalaw niya.

"Miss Ari, may hinahanap po kayo?" Napalingon siya kay Shema.

"Ay, ikaw pala Shema. Naghahanap kasi ako ng tsokolate, kini-crave ko kasi, hindi ako mapakali hanggat hindi ako nakakain kahit isa.”

“Naku, wala na po tayong chocolate” malungkot niyang tugon.

“Ganun ba?” Napalabi si Ariana. Naubusan na pala sila, sayang naman. Gustong-gusto talaga niyang kumain.

"Hindi bali miss, papunta naman ako ng 7/11 ngayon bibilhan ko na lang po kayo," masayang sabi ni Shema kaya nabuhayan si Ariana.

"Talaga, Shem? Salamat!" tuwang-tuwa na sabi niya sa katulong.

“Anong brand ba ang gusto niyo?”

“Kahit ano lang, basta iyong dark chocolate at white chocolate ang bilhin mo. Pwede bang samahan mo na rin ng ramen? Wala rin yata tayo dito sa bahay,” request pa niya. Dahil pupunta na rin naman si Shema, kakapalan na lang niya ang mukha at sasagarin ang pang-uutos dito.

Hindi naman nagtagal si Shema at umalis din agad ng bahay para magpunta ng 7/11, at habang hindi pa nakakabalak ang katulong ay naisipan ni Ariana na aliwain muna ang sarili sa veranda ng mansion habang naghihintay.

Nasa bungad na siya ng pinto nang makita ang lalaking nakaupo sa outdoor chair. Agad nakaramdam ng ilang si Ariana dahil sa presensya ng lalaki. Naiinis siya, iniiwasan pa naman niya ang lalaking ito at hanggat maari ay ayaw sana niya itong makita o makausap, ngunit huli na para bumalik siya at magkunwari na hindi ito nakita.

"Ariana? Bakit narito ka pa?" awtomatikong tanong ni Brian pagkakita sa kanya. Nag-iwas ng tingin si Ariana, sobrang naiilang siya na sila lang ng kapatid sa veranda.

"Wala kaming pasok," sagot niya na hindi man lang nagpakita ng paggalang sa nakatatandang kapatid. Para saan pa? Hindi rin naman ito kagalang-galang. Hindi nga nito kayang respetuhin ang mga babae at basta na lang nitong pinaglalaruan ang damdamin ng mga tao.

"Ganun b--"

Hindi hinayaan ni Ariana na matapos ni Brian ang sasabihin. Tinalikuran niya ang kapatid at pumasok sa loob ng bahay. Wala siyang balak makipag-usap dito, wala na rin siyang pakialam kung magalit ito sa kanya.

Napailing si Brian sa inasal ng kapatid. He can’t blame her. Although, wala rin naman siyang pakialam kung bastusin siya o hindi pakitunguhan ng maayos ni Ariana, mas maganda nga ang ganun eh. Iyong hindi sila nag-uusapa o nagpapansinan, iyong pareho silang hindi nag-exist sa mundo ng isa’t-isa.

It’s not that he really hate his younger sister. Sadya lang talagang mainit ang dugo niya kay Ariana. She’s pissing him off kahit na wala namang masamang ginagawa ang kapatid sa kanya. Brian Gil just simply hate Ariana Kate’s existence, that’s all! Hindi na lang sana ito umuwi at nanatili na lang sa California.

*** 

Padabong na pumasok si Ariana sa kanyang silid sabay bagsak pasara ng pinto. “Nakakainis!” bulyaw niya sabay ang marahas na pag-upo sa gilid ng sariling kama. Naiirita na naman siya sa hindi malamang dahilan, nakita lang niya ang pagmumukha ni Brian sumama na agad ang mood niya.

“Baka naman malapit na talaga ang monthly period ko,” pagkausap niya sa sarili. Naibaling ni Ariana ang atensyon sa nakasarang pinto nang may sunod-sunod na kumatok roon.

"S-sino yan?" kabado niyang tanong.

“Miss Aria? Si Shema ito, dala ko na ang chocolate at ramen niyo,” tugon ng taong kumakatok sa pinto.

“Shema, akala ko naman kung sino.” Tumayo siya at pinagbuksan ng pinto ang katulong. Nakahinga si Ariana nang malamang ang katulong pala at hindi ang kapatid. Tsk! At bakit naman siya kakatukin ni Brian eh nilayasan nga niya ang lalaki kanina.

“Gusto niyo po bang lagyan ko sa kusina ng mainit na tubig ang ramen niyo?”

“S-sige, kung okay lang sayo. Ayaw ko na kasing bumaba at baka makakita pa ako ng hindi ko gustong makita, masira lalo ang mood ko.”

“Ho?”

“Ah, wala. H’wang mo nang intindihin ang sinabi ko.”

“Ah, okay po. I-hatid ko na lang dito ang ramen niyo.”

“Salamat, Shema.” Akamang tatalikod na ang katulong nang pigilang ito ni Ariana sa braso. "Wait lang, Shema. K-kasi may itatanong lang ako."

"Ano po yon?"

"S-si Kuya Bryan ba walang pasok?"

"Hindi ako sigurado, Miss Aria. Pero ang sabi n’ya hindi raw sya papasok ngayong araw," magalang na sagot ni Shema.

Lumaylay ang mga balikat ni Ariana sa narinig, ang ibig sabihin ay buong araw siyang magkukulong dito sa silid niya dahil nasa bahay lang ang taong ayaw niyang makita. Ang buong akala pa naman niya ay mai-enjoy niya ang freedom niya ngayong araw, pagminalas ka nga naman.

*** 

"Umalis po ba si kuya?" tanong ni Ariana nang mag-serve ng meryenda niya ang mayordoma ng bahay. Hindi na kasi talaga siya bumaba at tiniis na lang ang magkulong sa loob ng kanyang silid para lang hindi makaharap ang nakatatandang kapatid. 

"Hindi ko po napansin hija, pero parang lumabas nga, hindi ko na kasi nakita mula pa kaninang tanghalian.”

“Ganun po ba?” Tudo ang ngiti na tugon ni Ariana.

“Bakit mo naman na itanong may sadya ka ba sa kanya?”

“Wala naman po…”

“Hindi bale sabihan ko siya mamayang puntahan ka kapag nakita ko sa ibaba.”

Nanlaki ang mata ni Ariana. “Ho! H-hindi na, wala lang naman iyon natanong ko lang, manang.” Nataranta siyang bigla, pambihira naman si manang nagtatanong lang naman siya.

“Ganun ba? Oh, s’ya sige maiwan na muna kita dito, tawagin mo lang ako kung may kailangan ko.”

Pag-alis ng mayordoma agad na kinuha ni Ariana ang phone at headset, hinayaan niyang nakabukas pa rin ang tv, at tinungo ang website na madalas niyang dalawin sa tuwing lumalabas ang kamilyahan niya. Mukha yatang parating na nga ang period niya, hindi na naman niya mapigilan ang sarili at gusto niyang hawakan ang sarili.

*** 

Kakatok sana si Brian nang makitang hindi naman nakalapat sa hamba ang pinto ng silid ni Ariana. Dahil kampante, binuksan niya ang pinto at agad natigilan. Napako siya sa kinatatayuan hawak pa rin ang doorknob ng pinto, ang mga mata niya ay hindi magawang lauyan ang kapatid na nakasandal sa headboard ng kama, may suot na headset, nakatingala sa kesame na nakaawang ang labi habang nakapikit, ang mga kamay nitong nasa loob ng coton shorts ay walang humpay sa paggalaw.

Umungol ito at kinilabutan ng husto si Brian Gil, nakaramdam siya ng kuryenteng bigla na lamang dumaloy mula sa kanyang paa patungo sa buo niyang katawan, namanhid ang mukha niya sa labis na pamumula at bigla na lamang sumikip ang harapan ng pantalon niya.

“F*ck!” usal niya at dali-daling isinara ang pinto. Habang si Ariana naman ay hindi man lang napansin na nasaksihan na pala ng kapatid ang ginawang pagpapaligaya sa sarili.