Share
Capitulo 6
Related chapters
Desliz Del Tiempo Capitulo 7
“I feel wonderful, because I see the love light in your eyes!” bungad ni Alvaro sa pintuan ng malawak na kuwarto. Nilapitan niya sa babaeng nakaupo sa kama na may malumanay na ngiti at inabot dito ang isang tangkay ng long stemmed rose. Puno ng pagmamahal niyang hinagkan ang noo nito bago nagtanong, “How are you, Mom?”“I’m good, Alvaro. Mambobola ka talaga. Saan mo ba namana iyan? Hindi naman sweet talker ang daddy mo.”“There’s a realm called internet, nowadays, Mom,” saad niyang nakangiti at tumabi sa ina.“Nanghihina ka pa rin ba?”“Hindi naman. Pagkatapos lang ng dialysis session, pero normal reaction daw ‘yon sabi ng doctor. Bakit ka nga pala bumisita ngayon?”Alvaro raised his brows, acted hurt by the woman’s question. “Pinagbabawalan mo ba akong bisitahin ang pinaka-importanteng babae buhay ko?”Napatawa naman ang ginang. “Nagtatanong lang naman. Para lang may mapag-usapan.”“Hmn, I just want to tell you how I missed you.”“Mabuti ako, Alvaro, kaya huwag
Desliz Del Tiempo Capitulo 8
"GOOD afternoon, Ma'am, Mister President. I am Alexa Monserrat and today I will be tackling–""Wait, stop there." Nabigla si Alexa sa biglang pagsalita ni Alvaro. "Is this the best way to start a presentation?"Kahit ang mga kasama niya at si Marinell ay natigilan din. Nagkatinginan ang mga ito."Good afternoon, I'm this and that. Today, I'll be talking about this. Absolutely not!" sabi nito na ikinampay-kampay ang kamay na nakapatong sa lamesa. Bahagyang nakatagilid ang katawan nito sa pagkakaupo. "Don't you think it's too cliched? You are answering a wrong question with that introduction. You are answering the 'what' question. I am not after for the 'what' but for the 'why'. Why were you given the chance to stand there and take our precious time? Dapat sa umpisa pa lang ay malinaw na ang purpose kung bakit mo ginagawa ang presentation na iyan. Why is it important? Why do you deserve to be heard? Do you get my point... Miss Monserrat?"Naninigas ang mga panga ni Alexa at p
Desliz Del Tiempo Capitulo 9
KINABUKASAN, humingi ng permiso si Alexa mula kay Hope para sumaglit sa company’s infirmary.“Sige, Alexa. Huwag ka lang masyadong magtatagal at baka ma-warning tayo.”“Thank you.”Inakyat niya ang tanggapan ng company’s doctor para magpakonsulta. Pagdating niya doon ay nadatnan niya ang sekretarya ng doktor.“Hi! Good afternoon. Available po ba si doctor Estrera?”“Maupo ka muna, Miss. May naghihintay pang isang pasyente,” turo nito sa lalaking nakaupo sa isang couch. “Paki-fill-upon na lang muna itong form.”Mabagal ang pag-fill-up niya sa form dahil medyo magaan pa ang ulo ni Alexa sanhi ng kulang sa tulog. Hinahabol na naman siya ng masamang panaginip na iyon at ang paulit-ulit na lumalabas ay ang huling eksena sa batis. Ang huling pagkakataon na nasilayan niya ang pinakamamahal na lalaki. Kahit ngayon, sa tuwing naaalala niya ang bangungot ay pinipiga ng libu-libong palad ang kanyang puso. She needs help, she doesn’t want to forget Diego but she needs help to
Desliz Del Tiempo Capitulo 10
PAGBUKA ng mga mata Alvaro ay nabungaran niya ang mukha ng ina na nakatungo sa nakalagmak niyang katawan.“Alvaro, anong nagyari sa iyo?” puno ng pangamba nitong tanong. Ang gitla sa noo nito ay mas lumalim.Dagli niyang kinapa ang leeg habang malakas na napaubo. Ramdam pa niya ang pagtakas ng galitrong dugo mula sa lalamunan. Pati ang nakakakilabot na alaala ng pagdaan ng matalas na metal sa kanyang balat.“Ma’am, ano po’ng nangyari?” tanong ng kasambahay na nagmamadaling pumasok sa kuwarto. “Hala, Sir, na pa’no ka?”Hindi alintana ng lalaki ang kaguluhan sa silid pati na ang pisngi niyang babad na sa luha. Itinukod niya ang kamay at siko sa sahig at dahan-dahang bumangon. Habol pa rin ang hiningang nagsalita.“Alessandra...”He felt his entire body chilled in horror and realization. Ang dibdib niya ay wari pinuno ng bomba at handa nang sumabog.Tuluyan na siyang tumayo at pasuray-suray na lumabas ng kuwarto. Hindi na pinansin ang ilang beses na pagtawag sa kany
Desliz Del Tiempo EPILOGO
Larawan ng purong kaligayahan ang paligid. Ang tila puno ng mahikang pagkalat ng sikat ng araw ay nagbibigay buhay sa sinuman madampian nito. Ang mga punong kahoy na umiindayog sa saliw ng malamig na hangin ay tila mga mananayaw na masayang pinagdiriwang ang ganda ng buong tanawin. Ang sabay na pag-awit ng mga ibon at kulisap na nakakalat sa kakahuyan ay nagdulot ng ligaya sa dalawang pusong naroroon. Pati ang galaw ng tubig sa tuwing humahalik at yumayakap sa mga bato ay nang-iimbita para tikman ang lamig na hatid niyon sa katawan. Lahat ng iyon ay isang kayamanang hindi matatawaran ng kahit anong salapi o ginto.“Masaya ka ba?” tanong ni Alvaro na hinagod ang pisngi ni Alexa gamit ang likod ng palad. Ang lamlam sa mga mata niya ay nagpapahiwatig ng pagmamahal na mas makapangyarihan sa anumang bagay.Ngumiti ang babae.“Masayang-masaya. Ang ganda naman dito. Paano mo nahanap ang lugar na ito, e, masyadong tago.” Muli binusog ni Alexa ang paningin sa kaakit-akit na paligid.
Desliz Del Tiempo About the Author
About the AuthorAura Ruedas Jacinto goes by the pen name, Aura. She is from Toril, Davao City, Philippines and was born in Cotabato. She received her nursing degree from Davao Doctors College in 2009. Last 2019, she was chosen as one of Wattpad’s stars. Right now, she has stories under paid program from different online platforms and is functioning as a freelance editor.She is a nature and animal advocate. An otaku and a sucker of dark fantasy and supernatural tales, she sometimes get bold; probably the reason why she made it to writing.
Desliz Del Tiempo Prologo
"THANK you for coming, Miss Monserrat, we'll give you a call for the result," saad ng sekretarya kay Alexa. Ganoon na ganoon ang linya ng mga transaksiyong malabo ang nagiging resulta or worst, negative."Sige po, ma'am. Salamat din po." Laglag ang balikat niya na lumabas ng gusali. Mukhang bigo na naman ang araw niya. Mababawasan na naman ang listahan niya ng job hirings nang walang napala.Limang buwan na siyang naghahanap ng malilipatang trabaho at sa limang buwan na iyon ay puro paasang linya lang ang kanyang natatanggap. Halos dumugo na ang tainga niya sa paulit-ulit na dialogue ng mga ito. Hindi ba naiisip ng mga taong iyon na masyado nang gasgas ang salitang iyon? Hindi man lang sila nag-isip ng ibang masasabi.Naisipan niyang mag-iba ng career dahil nagsawa na siya sa kakakayod sa kompanyang pinagtatrabahuhan. Five years, pero isang beses lang nadagdagan ang kakarampot niyang sahod."Boarding house, load, pangkain... padala kay nanay. Kulang pa, wala na ngan
Desliz Del Tiempo Capitulo 1
"...SANDRA."Naririnig ni Alexa ang malabong tinig ng isang babae, may tinatawag ito."...sandra." Unti-unting lumakas ang pagsambit nito at mas malinaw sa kanyang pandinig."Alessandra!"Nagmulat si Alexa ng mga mata sa pagyugyog sa braso niya."Dios Mio, Señorita! Salamat sa Panginoon at nagising ka." Namamasa ang mga mata nitong puno ng pagkabahala.Napahawak siya sa noo niyang biglang kumirot. "Aaww...""Ano ang nangyari?" Mabilis ang mga hakbang na lumapit ang isang matandang lalaki sa kinaroroonan nila. Napasinghap ito nang makita siyang nakahandusay sa lupa. "Señorita Alessandra! Mahabaging Diyos, ano ang nangyari sa iyo?"Dahan-dahang bumangon si Alexa sa tulong ng dalawang kaharap. Nabugbog yata ang kalamnan niya sa pagguho ng gusali."Ano ang nangyari dito, Sofia?" anang lalaki."Ilang beses ko na po siyang pinagsabihan na huwag magtungo sa lumang kuwadra na iyan ngunit sa ikalawang pagkakataon ay nagpumilit siya." Mahihimigan ni Alexa ang inis sa li
Latest chapter
