PAGBUKA ng mga mata Alvaro ay nabungaran niya ang mukha ng ina na nakatungo sa nakalagmak niyang katawan.“Alvaro, anong nagyari sa iyo?” puno ng pangamba nitong tanong. Ang gitla sa noo nito ay mas lumalim.Dagli niyang kinapa ang leeg habang malakas na napaubo. Ramdam pa niya ang pagtakas ng galitrong dugo mula sa lalamunan. Pati ang nakakakilabot na alaala ng pagdaan ng matalas na metal sa kanyang balat.“Ma’am, ano po’ng nangyari?” tanong ng kasambahay na nagmamadaling pumasok sa kuwarto. “Hala, Sir, na pa’no ka?”Hindi alintana ng lalaki ang kaguluhan sa silid pati na ang pisngi niyang babad na sa luha. Itinukod niya ang kamay at siko sa sahig at dahan-dahang bumangon. Habol pa rin ang hiningang nagsalita.“Alessandra...”He felt his entire body chilled in horror and realization. Ang dibdib niya ay wari pinuno ng bomba at handa nang sumabog.Tuluyan na siyang tumayo at pasuray-suray na lumabas ng kuwarto. Hindi na pinansin ang ilang beses na pagtawag sa kany
Larawan ng purong kaligayahan ang paligid. Ang tila puno ng mahikang pagkalat ng sikat ng araw ay nagbibigay buhay sa sinuman madampian nito. Ang mga punong kahoy na umiindayog sa saliw ng malamig na hangin ay tila mga mananayaw na masayang pinagdiriwang ang ganda ng buong tanawin. Ang sabay na pag-awit ng mga ibon at kulisap na nakakalat sa kakahuyan ay nagdulot ng ligaya sa dalawang pusong naroroon. Pati ang galaw ng tubig sa tuwing humahalik at yumayakap sa mga bato ay nang-iimbita para tikman ang lamig na hatid niyon sa katawan. Lahat ng iyon ay isang kayamanang hindi matatawaran ng kahit anong salapi o ginto.“Masaya ka ba?” tanong ni Alvaro na hinagod ang pisngi ni Alexa gamit ang likod ng palad. Ang lamlam sa mga mata niya ay nagpapahiwatig ng pagmamahal na mas makapangyarihan sa anumang bagay.Ngumiti ang babae.“Masayang-masaya. Ang ganda naman dito. Paano mo nahanap ang lugar na ito, e, masyadong tago.” Muli binusog ni Alexa ang paningin sa kaakit-akit na paligid.
About the AuthorAura Ruedas Jacinto goes by the pen name, Aura. She is from Toril, Davao City, Philippines and was born in Cotabato. She received her nursing degree from Davao Doctors College in 2009. Last 2019, she was chosen as one of Wattpad’s stars. Right now, she has stories under paid program from different online platforms and is functioning as a freelance editor.She is a nature and animal advocate. An otaku and a sucker of dark fantasy and supernatural tales, she sometimes get bold; probably the reason why she made it to writing.
"THANK you for coming, Miss Monserrat, we'll give you a call for the result," saad ng sekretarya kay Alexa. Ganoon na ganoon ang linya ng mga transaksiyong malabo ang nagiging resulta or worst, negative."Sige po, ma'am. Salamat din po." Laglag ang balikat niya na lumabas ng gusali. Mukhang bigo na naman ang araw niya. Mababawasan na naman ang listahan niya ng job hirings nang walang napala.Limang buwan na siyang naghahanap ng malilipatang trabaho at sa limang buwan na iyon ay puro paasang linya lang ang kanyang natatanggap. Halos dumugo na ang tainga niya sa paulit-ulit na dialogue ng mga ito. Hindi ba naiisip ng mga taong iyon na masyado nang gasgas ang salitang iyon? Hindi man lang sila nag-isip ng ibang masasabi.Naisipan niyang mag-iba ng career dahil nagsawa na siya sa kakakayod sa kompanyang pinagtatrabahuhan. Five years, pero isang beses lang nadagdagan ang kakarampot niyang sahod."Boarding house, load, pangkain... padala kay nanay. Kulang pa, wala na ngan
"...SANDRA."Naririnig ni Alexa ang malabong tinig ng isang babae, may tinatawag ito."...sandra." Unti-unting lumakas ang pagsambit nito at mas malinaw sa kanyang pandinig."Alessandra!"Nagmulat si Alexa ng mga mata sa pagyugyog sa braso niya."Dios Mio, Señorita! Salamat sa Panginoon at nagising ka." Namamasa ang mga mata nitong puno ng pagkabahala.Napahawak siya sa noo niyang biglang kumirot. "Aaww...""Ano ang nangyari?" Mabilis ang mga hakbang na lumapit ang isang matandang lalaki sa kinaroroonan nila. Napasinghap ito nang makita siyang nakahandusay sa lupa. "Señorita Alessandra! Mahabaging Diyos, ano ang nangyari sa iyo?"Dahan-dahang bumangon si Alexa sa tulong ng dalawang kaharap. Nabugbog yata ang kalamnan niya sa pagguho ng gusali."Ano ang nangyari dito, Sofia?" anang lalaki."Ilang beses ko na po siyang pinagsabihan na huwag magtungo sa lumang kuwadra na iyan ngunit sa ikalawang pagkakataon ay nagpumilit siya." Mahihimigan ni Alexa ang inis sa li
"NASAAN na si Alessandra?" bungad ni Doña Claudia sa kuwarto ni Alexa. The woman in her fifties looked glamorous in an emerald long, green dress. The fine raffles around her turtle neck was complimented by a set of gold medallion necklace. Pinangko ng ginang ang maypagka-brown nitong buhok. Even the sublte makeup appeared perfectly on her delicate looking skin."Buenas dias, Doña Claudia," bati ni Sofia kasabay ang isang yuko. "Nasa baño na po si Señorita.""Con rapidez! Alam mo namang mabagal gumayak ang babaeng iyan. Magtatanghali na pero hindi pa niya nasisimulan ang kanyang araw. Marami pa siyang kailangang gawing paghahanda para sa magiging kasiyahan. Iang oras na lang ay magsisidatingan na ang mga bisita. Siguraduhin mong handa na si Alessandra pagsapit ng alas onse, Sofia. Ayaw kong mapahiya sa mga bisita!" Laging mataas ang boses nito lalo na kapag nang-uutos."Si, Doña Claudia." Iyon lang at tumalikod na ang ginang.Pagkabalik ni Alexa ay nagmamadaling tinu
"SOFIA, lilinisin natin ang garden ngayon." Inabot ni Alexa ang gulok na hiniram sa matandang kasambahay na si Carmen."Masyado yata kayong na-engganyo sa hardin na iyon, Señorita.""S-siyempre, sa mama ko iyon. Gusto kong buhayin ang mga halaman na nandoon, gusto kong buhayin ang alaala ni Doña Felistine," saad niya na binuksan ang pintuan ng kuwarto at lumabas."Señorita, noong isang araw ay hinanap ko kayo sa buong mansion pero hindi kita matagpuan, maging sa hardin ay wala ka, may pinagkakaabalahan ba kayo na hindi ko nalalaman? Maaari mong sabihin sa akin nang makatulong ako.""Actually Sofia..." pabulong na mas inilapit ni Alexa ang sarili dito. "Nagkikita kami ni Diego."Marahas ang paghugot ng hangin ni Sofia sa narinig at inaasahan na niya iyon. "Señorita, ano ang inyong iniisip?! Bakit ninyo nagawa ang bagay na iyan? Sa pagkakaalala ko ay pinagsabihan na kita na delikado ang makipag-usap sa mga Velez!""Shhh...huwag kang maingay! Napakabait niya sa akin,
LABING limang minuto mula sa silangang bahagi ng masyon ay matatagpuan ang isang batis kung saan madalas na nagtatagpo si Alessandra at Juan Diego. Ang susunod nilang pagkikita ay sa Huwebes ng hapon.Iyon ang nabasa ni Joselito sa papel na inabot sa kanya ng taong nagmamasid sa kilos ng dalawa. Mukhang totoong mas madalas pa sa inaakala ng lahat ang pagtatagpo ng mag-irog, dalawang araw pa lang ang nakalipas simula noong unang niyang natuklasan ang lihim na relasyon at magkikita na naman ang dalawa.Tiningnan niya ang kalendaryong nakapatong sa lamesa. "Dalawang araw simula ngayon."Nilamukos ng lalaki ang hawak na liham saka initsa sa basurahan na nasa tabi ng paa. "Oras na para sa isang palabas na hindi malilimutan ng Isla Alabat."Walang pag-aaksaya ng panahon niyang sinadya ang amain sa paboritong nitong silid at siniwalat ang lahat."Ama, tungkol sa sinasabi ko sainyo–""Hindi ka ba hihinto sa paratang na binabato mo kay Alessandra, Joselito? Malayong mangya