Nayien
NAABUTAN namin silang nag-uusap sa sala. Nang makita kami ni Mommy Belle ay ngumiti agad siya at sumenyas na lumapit kami sa kanila. Hinila ko si Sam at lumapit kami palapit sa kanila at nong makalapit kami ay umupo kami sa tabi ni Mommy Belle. The moment we sat down beside her, she immediately hold my hand.
"Are you okay ijha?" mahinang tanong ni Mommy Belle at mabining tumingin sa'kin.
I assured her with my smile and answered her question. "Yes, Mommy. I'm fine."
"Don't mind his words ijha. We are not rushing you to have a child. It's your choice whether you want to have a child or not and besides Samier is fine without a child cause she already have you." sabi ni Mommy at napangiti ako sa sinabi niya.
"Thank you Mommy for not rushing us to have a child." sabi ko at tinapik naman ni Sam yung balikat ko.
Nayien NAGISING ako na okay na yung pakiramdam ko. Basa rin ako ng pawis at kailangan ko ng bumangon kasi amoy pawis na ako. Nakita ko si Sam na kalalabas lang ng banyo kaya napatingin ako sa wall clock na nakasabit sa dingding sa itaas lang ng kama ko. The clock says that it is already six twenty-four in the morning. Maaga pa pala. "Good morning. Okay na ba ang pakiramdam mo?" tanong ni Sam at lumapit sa akin pagkatapos niyang ilapag yung towel na ginamit niya sa pagpupunas ng katawan. "Okay na ako." sagot ko. Tumayo ako at lumapit sa closet para kumuha ng damit na pampalit tapos humarap sa kanya pagkatapos kong kumuha ng damit. "Maliligo muna ako." sabi ko at tumango naman siya. Pumasok na ako sa banyo at nilagay ko yung damit sa hanger at hinanger ito sa likod ng pinto. Pumasok ako sa shower room at n
Nayien Pagkalabas na pagkalabas nila ni Mommy Belle at yung kapatid ni Mommy ay ngumisi siya na nauwi sa pagtawa. "Natakot ka ba?" tanong niya at inayos yung buhok ko na dumikit sa leeg ko dahil sa pawis na dulot ng milagro namin kanina. "Sinong hindi matatakot. Nasa kusina tayo at gumagawa ng kababalaghan.! " Singhal ko at mahinang sinuntok yung sikmura niya. He laugh out loud to the point that his eyes turned into a thin line. I can also see a single tears in his eyes because of his laughter. "Akala ko hindi mo alam ang mga ganung salita. Alam mo din pala ang mga ganun 'kababalaghan' talaga ang ginamit mo na salita" "Hindi naman ako bobo para hindi ko malaman ang ginagawa natin Sam." tanong ko. "Yeah I thought you are complete innocent because you never had a boyfriend. " sabi niya at mahinang kinurot yung dalawang pisngi ko. "Tsss. Marami na akong nakita Sam." sabi ko.
NayienPumunta ako sa sala para hintayin siya pero ilang oras na akong naghihintay at wala pa rin talaga siya. Sinandal ko yung ulo ko sa arm rest g sofa. Hindi ko alam kong nakatulog ba ulit ako kasi pagkagising ko ulit ay nasa kama na ako at kasama ko na si Sam na nakayakap sa bewang ko.Mahimbing siyang nakatulog sa tabi ko at naghihilik pa siya. Dahan dahan kong tinanggal yung kamay niya at bumangon ako kasi tumutunog na yung tiyan ko, senyales na gutom na talaga ako. Nagsuot ako ng tsinelas at lumabas sa kwarto at dumeretso sa kusina para magluto ng almusal. Gutom na talaga ako. Pina-andar ko yung stove at pina-init tapos nilagyan ng mantika. Kumuha ako ng tatlong itlog sa tray at binati tapos ibinuhos ko na sa pan.Nang maluto ito ay nagtoast ako ng tinapay at ng matapos ay nagtimpla ako ng kape.Pagkatapos kong magtimpla ay kumain na ako kasi gutom na talaga ako
Nayien Hindi ako nakatiis at sinundan ko na siya sa labas. Hinanap ko siya natagpuan ko siya sa kusina. Nagluluto. Wala namang kaduda duda sa kilos niya. Normal lang. Tiningnan ko yung nakita ko kanina na mukhang pasa at tama nga ako. Pasa nga na nangingitim na. Lumapit ako sa kanya at dahil concentrate siya sa pagluluto ay hindi niya namalayan na nakalapit na pala ako. Hinawakan ko ang parteng iyon at napa-igik siya at gulat na gulat siyang humarap sa'kin.Nanlalaki yung mata niya na para bang hindi siya makapaniwala. "Bakit ka may pasa? Saan galing iyan?" sunod sunod kong tanong kasi kahapon wala naman siyang pasa pero ngayon meron na. Iyon ba iyong ipinunta niya sa labas kaninang madaling araw? Hindi siya nakasagot at bumuka-sara yung bibig niya na parang may sasabihin sana siya pero walang boses na lumabas sa bibig niya. "Sam? I'm asking you?" seryoso narin ako. Dahil hindi na biro itong nagkaroon siya ng pasa at hindi ko alam
Nayien NGAYON PUPUNTA yung interior designer na kilala ni Sam dito nalang sa condo namin dahil medyo malayo yung opisina nila at hindi pa kaya ni Sam na mag drive papunta roon dahil masakit pa yung mga pasa niya sa likod niya. Nag send na naman ng mga desinyo kagabi yung interior designer at may napili na kami ni Sam. Bale yung ipupunta nalang ng interior designer dito ngayon is to discuss more informations about it and para puntahan na din yung bahay namin para makita niya yung place kung paano siya mag-a-adjust. Tumunog yung doorbell at ako na yung nagbukas kasi nagluluto si Sam ng tanghalian. "Good noon Mrs. Hieze." bati niya at pinapasok ko naman agad siya. "Good noon, thank you dahil pumayag ka na pumunta pa rito kahit malayo sa opisina niyo." Sabi ko habang naglalakad kami papunta sa sala. "Ano ka ba, Mrs. Hieze. Kami dapat magpasalamat dahil kami ang pinili niyo na mag design sa bahay niyo and besides Mr. Hieze w
Nayien NAPAPIKIT AKO dahil sa takot. Alam kong baril itong nakatutok sa aming batok ngayon. Tumingin ako kay Sam at walang emosyon yung mukha niya. Nakatingin lang siya sa harap pero hindi niya binitawan ang kamay ko. "Kamay sa likod!" Matigas na sabi ng taong nakatutok ng baril sa akin. Dahan dahan kong binitawan ang kamay ni Sam pero ayaw niyang bumitaw sa kamay ko. Tumingin ako sa kanya at sumenyas siyang huwag akong bumitaw. Tumingin ako sa kanya na bitawan ang kamay ko para maagaw namin yung baril na hawak ng kung sino mang poncio pilato ang mga ito. "Kamay sa likod sabi!" sigaw ulit ng tao na tumututok ng baril sa akin. Nasaan ba yung CCTV ng convenient store na ito at hindi nila nakita na may mga taong may dalang baril rito. Bumitaw ako sa kamay ni Sam at nilagay yung kamay ko sa likod ko. Humanda ka talaga sa'kin mamaya. Nakita ko sa peripheral vision ko na tatlong tao lang sila. Tumingin ako kay Sam na
Nayien NATAGPUAN ko siya sa may veranda. Naglakad ako palapit roon at lumapit sa glass door pero naka lock pala iyon sa labas. Hindi ko marinig yung pinag-uusapan nila dahil may glass na nakaharang. Nakatalikod siya sa gawi ko at nakahawak siya sa may railing ng veranda at seryosong nakipag-usap sa kung sino mang kausap niya mula sa kabilang linya. Dahan dahan kong tinulak iyong pinto baka sakaling mabuksan pero wala talaga. Inis akong bumalik sa kusina at doon siya hinintay na makabalik. Tatanongin ko nalang siya mamaya. Tinusok tusok ko yung hotdog dahil naiinis ako. Bakit ba ayaw niyang ipa-alam sa'kin ang mga nangyayari? Asawa niya ako! Napatingin ako sa may pinto ng kusina ng may marinig akong mga yapak na papalapit. Tapos na pala siya sa pakikipag -usap. "Sorry, yung kliyente kasi ng kompanya. May mali daw sa service." Sabi niya ng maka-upo siya. Tumingin muna ako sa kanya bago ako tumango. May doubt ako na hi
NayienNAKA-ALIS NA si Sam at binilinan niya akong kapag may kailangan ako ay tumawag lang ako sa kanya. Tumango lang ako. Nagbihis ako ng panlakad at nagsuot rin ako ng cap baka makilala ako. Bumaba ako at nagpara ng taxi. Magko-commute lang ako. Kilala ni Sam ang kotse ko kaya magta-taxi nalang ako. May taxi na huminto sa harap ko at sumakay agad ako."Saan tayo Ma'am?" Tanong ng driver."Alam niyo po ba yung restaurant Z? Doon po yung punta ko ngayon." Sabi ko habang kinakalikot ang bag ko kasi yung phone ko, napa-ilalim yata eh."Opo alam ko po iyon." Sagot niya at pina-andar na yung kotse niya. Naabutan kami ng traffic dahil saktong labasan na ng mga tao na nagta-trabaho.Ilang minuto kaming naghintay bago umusad ang traffic. Trenta minutos na ang nakalipas at baka hindi ko na sila maabutan. Panay yung tingin ko sa harap habang nagba-byahe ka