“THIS is not the end of my love story with him, Ilana. I’m just doing this for me and Gray. Our family doesn't approve of us but that doesn't mean we’ll give up.”
Tumango si Ilana sa babaeng kaharap. Malinaw sa kaniya ang kontratang pinirmahan niya noong nakaraang linggo. Kapalit ng malaking halaga na gagamitin niya para sa hospital bills ng kaniyang nakaratay na ama ay magpapanggap siyang kasintahan ni Gray Montemayor at magpapakasal dito. Desperasyon ang nagdala sa kaniya sa ganitong sitwasyon pero kung para sa natitira niyang pamilya ay hindi siya magdadalawang-isip. “Naiintindihan ko, Michelle. ‘Wag kang mag-alala, mananatiling lihim ang tungkol dito.” Tumango ang babae saka kalmado nang humigop ng kape. “I just wanna make sure that you won't fall in love with my boyfriend, Ilana. I don't want to risk my father's candidacy and my boyfriend's inheritance just because of a petty attraction that might arise.” Umiling si Ilana. “Hindi ako magkakagusto kay Gray. Pera niya lang ang kailangan ko.” “Mabuti nang malinaw,” sagot ng babae saka pinagkrus ang mga hita. “Ayoko ng kaagaw sa boyfriend ko. Reason why I agree to choose you. Alam ko na mas priority mo ang ama mo kaya hindi ka sisira sa usapan.” Matangkad, maputi, sexy, matalino, mayaman, sopistikada. Walang negatibong maipintas sa babaeng kaharap niya. Tila ba hindi ito magkagagawa ng masama. Ang matapang nitong mukha ay kabaliktaran ng malamyos nitong boses. Sumulyap ang babae sa sariling relo. “He's coming any minute from now. Remember what I told you, Ilana. Never disclose the agreement to anyone. Ipakikilala ka na ni Gray ngayon sa family niya kaya ayusin mo. You will only stay married to him for three years kaya ayusin mo ang arte mo.” “Hindi ko kayo bibiguin, Michelle.” Tumatango lamang si Ilana, pumapayag sa lahat ng mga kondisyon ng babae sa pagpapakasal niya sa boyfriend nito. Kabaliwan mang pakinggan pero oo, magpapakasal siya sa lalaking mayaman para sa kaligtasan ng kaniyang ama. “Then, I’ll take my leave now. My bodyguards might be searching for me. I don't wanna spoil the plan.” Ngumisi ang babae at maya-maya lang ay umalis na. Mabigat ang dibdib ni Ilana nang dumating ang isang lalaki at naupo sa kaniyang harapan. Guwapo ito, matangkad, malaki ang mga kamay at braso. Ang buhok nito ay medyo magulo, mapula ang mga labi at seryoso ang ekspresyon ng mukha. Sobrang matipuno ngunit nakakaintimidate ang aura. “Are you ready?” Tanong nito matapos pasadahan ng tingin ang kabuohan ng kaniyang mukha. Kinagat ni Ilana ang pang-ibabang labi saka tumango. “Handa na ako.” “Stand up,” malamig na utos nito na agad niyang sinunod. Sinuyod ng mga mata nito ang suot niyang damit. Her white fitted dress hugs her body perfectly, showing her curves. Her hair was down and the tip was curled. She's also wearing a light make up and she's pretty confident that she looks decent now. Gray Montemayor looked ravishing in his suit. The darkness of his aura was enough to make any woman's knees weak. Alam niya dahil ramdam niya. His jaw ticked before he nodded. “Come on. My family is waiting for us.” He offered her his arm and she accepted it. They walked out of the coffee shop together at pakiramdam ni Ilana ay nanliliit siya. Gray is super tall, towering her like a predator hungry for domination. She flinched when his hand went to her waist as she slipped herself inside the passenger seat of his car. Aaminin niya na nakakaramdam siya ng atraksyon sa lalaki pero malinaw ang kasunduan niya sa nobya nito. She is forbidden to fall in love with him. “Apo!” An elegant old woman greeted them after they entered a huge mansion. Halos pagpawisan ng malalapot si Ilana nang salubungin sila ng lola at mga magulang ni Gray. Malakas ang pintig ng kaniyang puso at mukhang napansin iyon ni Gray. Napatalon siya nang hawakan nito ang kaniyang kamay at pinagsiklop ang kanilang mga palad. Halos hindi na siya humihinga habang nakatingin sa binata. No! No! He was just pretending. It's all just an act! “Ito na ba ang nobya mo, hijo?” The running mayor, Gray's father, asked. Napalunok si Ilana nang bahagya siyang hilahin palapit ni Gray. “Everyone, this is Ilana Silva. My girlfriend.” Bahagyang yumuko si Ilana at ipinakita ang matamis niyang ngiti. “Hello po. I’m Ilana Silva. Girlfriend po ng anak niyo.” Pumalakpak ang senyora, ang lola ni Gray, galak na galak habang nakatingin sa kaniya. “Oh, you are so beautiful! Come on, hija. Let's talk about your upcoming wedding with my grandson.” Gray's mother smiled sweetly at her. “What a lovely girl! I like her already, son. You have very good eyes.” And just like that, the Montemayor family accepted her. Hindi komportable si Ilana pero masyadong mabait ang pamilya kaya halos nakalimutan niya na nagpapanggap lamang sila. Nang makauwi ay napayuko at napapikit nalang si Ilana. Pakiramdam niya ay naubos ang kaniyang lakas. Paano nga ba siya napunta sa sitwasyong ito? May trabaho siya, oo, pero hindi sapat iyon para sa gastusin. Naalala niya ang mga salitang binitawan ng doktor noong isang linggo. Mabigat pa rin sa loob ang mga salitang iyon. “I’m sorry, Miss Silva. Masyado nang malaki ang bill ng pasyente. Hindi naman pinipilit ng hospital na mabayaran lahat, kahit kalahati lang ay ayos na. Kailangan rin kasi para sa mga expenses. Hindi na rin covered ng health insurance ang bill dahil masyado na itong malaki.” Humugot ng malalim na hininga si Ilana at sinapo ang ulo. Kinuha niya ang cellphone at tiningnan ang laman ng bank account niya. Kulang na kulang pa para sa gastusin niya ngayong buwan. Isa siyang wedding planner pero ilang kliyente ang nawala sa kaniya dahil masyado siyang stress sa mga nakaraang araw at hindi mabalance ang oras. Nahihirapan na siya. Kaonti nalang ay bibigay na. “I think I can help you…” Isang babae ang lumapit sa kaniya at nagsalita. Noon niya nakilala si Michelle Herrera. Ang anak ng tumatakbong mayor at nag-offer ito ng tulong. Umawang ang kaniyang mga labi habang nakatingala sa babae hanggang sa magsalita itong muli. “Marry my boyfriend, and you’ll be able to save your father.”PAREHAS na nakatulala sa kisame sina Gray at Brian. Kapwa sila hindi makatulog. Hindi dahil hindi sila komportable kundi dahil iniisip nila ang iisang babae. “Bakit hindi mo siya niligawan noong highschool? Ikaw ang unang nakakita sa kaniya,” tanong ni Gray na siyang bumasag sa nakabibinging katahimikan. “I was a delinquent,” malamig na tugon ni Brian. “Marami akong kaaway. Marami akong binangga na gang. Ayokong madawit siya sa gulo at masira ko ang tahimik niyang buhay.” Bumuntong-hininga si Gray. “You graduated as a valedictorian. Madali ka niyang mapapansin kung nagpakilala ka lang. And about being a delinquent, I don't believe you can't protect her.” Nilingon ni Brian si Gray. Madilim ang paligid pero mula sa liwanag ng buwan na nanggagaling sa labas ay nakikita nila ang isa't-isa. “I planned to pursue her in college. Baka sakaling maayos na ang buhay ko noon…” “Dumating si Grant…” mahinang sambit ni Gray. “Hindi kaagad naging sila pero magaling bumakod ang pinsan mo
“HAPPY birthday to you! Happy birthday to you!Nakangiti si Ilana habang sumasabay sa kanta para sa anak. Nakatayo silang dalawa ni Nayi sa dambuhalang cake. Kailangan pa nilang tumuntong sa unang bahagdan para kahit papaano ay maabot nila ang kandila.Birthday ni Nayi ang pinaghandaan ni Ilana dahil para sa kaniya ay mas higit pa sa birthday gift ang pagdating ng kaniyang anak pero hindi niya alam na may ibang plano pala si Gray at ang kanilang pamilya.They made a surprise not only for Nayi’s birthday but also for her birthday. Alam ni Ilana na hindi nakalimutan ng mga Montemayor ang birthday niya lalo na’t kasabay ito ng birthday ng kaniyang anak pero hindi niya inaasahan ang bonggang surpresa ng pamilya.“Happy birthday…” Nakangiti si Gray nang iabot nito sa kaniya ang isang malaking gift box. Nag-abot rin ito ng para kay Nayi.“Salamat.” Ilana smiled sweetly.Who would’ve thought that after everything, sa pamilya pa rin ni Gray ang balik niya. Nagkasakitan sila noon pero malinaw n
ILANA and Nayi are swimming on the pool. Nag-eenjoy silang mag-ina habang naglalaro ng bola nang biglang nagtanong si Nayi.“Mama, love mo ba po si papa dati?”Saglit na natigilan si Ilana bago marahang inihagis sa anak ang bola. Nasa mababaw na parte si Nayi samantalang nasa hanggang sikmura naman ang tubig sa kinatatayuan ni Ilana.“Oo naman.” Nakangiting sagot ni Ilana. She saw how her daughter’s eyes twinkled and her lips stretched into a sweet smile. “Mabait po ba si papa sa inyo?”Muli ay natigilan si Ilana. “Mabait siya at maalaga, baby.”“Talaga po? Pero…” Biglang nabura ang ngiti nito. “Bakit hindi po natin siya kasama dito sa bahay? Bakit po kayo naghiwalay?”Lumunok si Ilana at hinaplos ang basang buhok. Binitawan niya ang bolang ibinalik sa kaniya ni Nayi saka nilapitan ang anak. She caressed her cheek. “Hindi madali kay mama na iwan si papa, anak. Pero kailangan dahil nasaktan ng husto si mama.”“Sinaktan po kayo ni papa?”Umiling si Ilana. “Hindi pero parang ganoon. Nagk
ALAM ni Ilana na mahirap nang ayusin ang mga bagay na nasira. Tulad ng tiwala na mahirap ibalik ng buo. Hindi mapapantayan ang bawat sakit na naranasan niya habang pilit na inaabot ang kaligayahan at tahimik na buhay. Sa paglakad niya sa diretsong daan ay may mga tao siyang nasaktan hanggang sa hindi niya namalayang naliligaw na pala siya at hindi na makita ang paroroonan.Her failed marriage with Gray was planned. She just tried to fight for it pero alam niyang iyon talaga ang kahahantungan.“Mama, thank you sa pagtupad ng wish ko.”Napatingin si Ilana sa batang katabi. Yakap nito ang isang malaking manika. Nakatirintas ang mahaba at tuwid nitong buhok at kitang-kita sa mga mata ang kislap ng kaligayahan. Ngumiti si Ilana at hinalikan ang pisngi ng batang babae. “Basta para sa baby ko.”“Mama, may isa pa akong wish.”Bahagyang hinarap ni Ilana ang anak. Nasa eroplano sila pauwi sa Pilipinas. Seventh birthday na ni Nayi sa isang araw at nagrequest ito na magcelebrate ng birthday kasa
HINDI mapakali si Ilana habang palakad-lakad sa harap ng emergency room. Akala niya ay ayos lang ito pero nang kinaumagahan ay nilalagnat na ang bata kaya naman agad niya rin itong dinala sa hospital. Nayi was checked last night after everything, and although Ilana knows this might happen, she’s still shocked.Habang palakad-lakad ay natagpuan ng mga mata ni Ilana si Grant na naglalakad sa hallway at padaan sa gilid niya. Nakita siya nito at agad na bumalatay ang pag-aalala sa mukha.“Anong nangyari?”Tiningnan ni Ilana ang emergency room. “Nagkaroon ng mataas na lagnat si baby.”Napabuntong-hininga si Grant. Kinagat naman ni Ilana ang pang-ibabang labi. Hindi niya nakumusta ang kalagayan ni Gray dahil kagabi ay agad na rin siyang nahiwalay sa mga ito. Nang dumating kasi ang pamilya nina Gray at Grant ay agad nang umatras at umalis si Ilana.“Kumusta…si Gray?” Hindi napigilang tanong ni Ilana.“Nasa ICU,” pabuntong-hiningang sagot ni Grant. “Kritikal siya at kailangang tutukan ng dokto
HABANG nakatingin at nagmamakaawa si Ilana kay Tres ay biglang gumulong mula sa kung saan si Grant. Duguan ang mukha nito at may sugat sa kilay habang nakahiga sa harapan niya at sapo ang tiyan.“Grant!” Lumuhod si Ilana sa harapan ng lalaki.Umubo ito at dumura ng dugo. “I’m fine…”Mula sa pinaggalingan ni Grant at lumabas ang isang lalaking may malaking katawan. Hindi ito kilala ni Ilana pero tiyak niyang kasama ito ni Tres nang kunin ang anak niya.Pinagmasdan ni Ilana ang lalaki—malaki ang katawan at mukhang sanay makipagpatayan.Muling tiningnan ni Ilana si Tres. “Tres, please…ibalik mo na sa akin ang anak ko. Ako nalang ang parusahan mo. Ako nalang…”Tumawa ang lalaki. “Ibabalik ko naman siya sayo, Ilana. After ten years.”Nanginig ang mga labi ni Ilana. “W-What?”Maya-maya pa ay lumabas si Gray. Nagulat si Ilana nang makitang may tama ng ng baril ang tagilan nito pero pinipilit pa ring maglakad.Dumura ito ng dugo at tiningnan ng masama si Tres. “Ibalik mo ang anak ko, gago ka!”