Kabanata 6: Kabayaran

"This is Doctor Shan and nurse Erin," pakilala ni Kairo sa dalawang panauhin na pumasok sa loob ng opisina nito. "Sila ang mag-aasikaso sa DNA testing na gagawin sayo," dagdag pa ng lalaki.

Agad na binuksan ni Nurse Erin ang dala nitong medical box at inabot kay Doctor Shan ang isang pares ng hand gloves. Kumuha ng isang gunting ang doktor habang muling nag-abot ang nurse ng isang malinis na plastic na lagayan ng buhok ni Scarlett. Lihim niyang pinagmamasdan ang dalawa. Iba na talaga kapag mayaman. Isang tawag lang ay andyan agad ang doktor na aasikaso sa mga kakailanganin ng kliyente.

Tinaguan ni Doctor Shan si Kairo senyales na magsisimula na sila. Tumango naman pabalik si Attorney Vasquez at nagset-up na ng isang camera at inirecord ang lahat ng ginagawa nila.

Nang mapansin ni Scarlett ang camera malapit sa kanya ay nagsimula ulit siyang makaramdam ng kaba. Halos umabot lang ng sampung minuto ang proseso. Mabilis lang ding natapos ng dalawa ang paggupit ng kanyang buhok.

Nang matapos na sina Doctor Shan at Nurse Erin ay agad narin itong nagpaalam sa kanila. Pagkaalis ng dalawa ay saka palang pinatay ni Kairo ang video recording.

"Thank you for your cooperation Miss Lopez," pormal na sambit ni Kairo.

Ngumiti naman si Scarlett. "Naku, ako dapat ang magthank you, Attorney. Biruin mong kumita ako ng isang milyon sa loob ng isang araw sa pamamagitan lang ng paggupit ng aking buhok."

Natawa si Kairo sa itinuran niya. "Oo nga pala, saan ka pupunta pagkatapos mo dito ngayon nang maipahatid kita sa driver."

Bahagya pa siyang napasimangot nang parang pakiramdam niya ay itinataboy na siya ng abogado. Pero sa kabilang banda, alam niyang abala ito kaya hindi narin siya nagtagal pa.

"Huwag mo na akong alalahanin. Magtataxi nalang ako pauwi."

Hindi naman ito nangulit sa kanya at tinanguan siya. "Okay, tatawagan nalang kita mapag may resulta na."

Tumango siya. "Thank you Mr.Vasquez..."

Hinatid ni Kairo si Scarlett palabas ng kanilang law firm. Nang makarating sila sa tapat ng building ay bigla siyang may naalala. "Miss Lopez, may I ask a question if you don't mind?"

Lumingon naman si Scarlett kay Kairo. "Ano bang itatanong mo?"

Bahagyang nakaramdam ng pag-aalinlangan si Kairo pero lumipas ang ilang sandali ay nagtanong parin siya. "Ano nga pala ang tungkol sa video na sinasabi ng babaeng nakaaway mo kanina sa presinto?"

Napakurap-kurap si Scarlett. Hindi siya sigurado kung sasabihin ba niya kay Kairo pero nang mapagtanto niyang mukhang wala naman itong ibang intensyon ay pinili nalang niyang sagutin ang lalaki.

"Ah, video iyon ng isang taong taksil na nahuli ko sa akto."

Tumango naman si Kairo. "Ganun ba? As a lawyer, I will still advice you na huwag ipagkalat ang mga video na may pribado at malalaswang laman, Miss Lopez. May pananagutan ka parin kasi sa batas kung sakali. Ayoko lang na masangkot ka sa anumang gulo."

Bahagyang kinabahan si Scarlett sa narinig mula kay Kairo. "H—huwag kang mag-alala, binura ko na ang video na iyon," pagsisinungaling niya.

Tipid na ngumiti sa kanya ang lalaki. "That's good. Mag-ingat ka sa pag-uwi."

Pagkatapos niyang makaalis sa law firm ni Kairo ay agad siyang dumiretso sa bangko para itsek kung totoo nga ba ang tseke na ibinigay ni Kairo. Malakas ang tibok ng puso niya habang hinihintay ang kasagutan sa kuryosidad niya. Ilang saglit pa'y tinawag na siya ng teller kaya't nagmamadali siyang lumapit.

"Good Day Ma'am, the amount in the check is indeed one million pesos from Stellar Bank and the money is already transferable to your account. Would you like to proceed?"

Halos tumalon sa tuwa si Scarlett at agad na sumang-ayon sa sinabi ng teller. Nang makalabas siya ng bangko ay halos hindi mapuknat ang ngisi sa kanyang labi. Pakiramdam niya nagliwanag ang buong paligid at napakaganda at gwapo ng bawat nilalang na nasasalubong niya. Ganito yata ang pakiramdam kapag marami kang pera.

Akala niya ay mamalasin nalang siya buong buhay niya pero nagkamali pala siya. Sino bang mag-aakalang magkakaroon siya ng isang milyon sa account niya ngayong araw. Pwede na siyang bumili ng maliit na lote at magpatayo ng sariling bahay, nang sa ganun, pwede na ring manirahan ang mga magulang niya kasama siya.

Matagal na niyang pangarap na magkaroon ng sarili niyang pamamahay. Mula pagkabata niya ay nagrerenta na sila ng bahay at madalas pa silang lumipat. Hindi niya tuloy alam kung anong address ang ilalagay niya tuwing may pipirmahan siya.

Nang araw na maghiwalay sila ni Liam ay mas lalo siyang nalungkot. Nang lumabas na siya sa bahay ng dati niyang asawa, natatanaw niya ang mga ilaw ng bawat kabahayan sa buong lugar at ni isa sa mga iyon ay walang kanya. Doon niya naramdaman na sobrang hirap at nakakalungkot pala kapag mag-isa ka at walang-wala ka pa.

Pero ngayon habang pinagmamasdan niya ang laman ng bank wallet niya ay buhay na buhay ang kanyang dugo. Hindi niya maiwasang mag-imagine ng magiging buhay niya sa mga susunod na araw. Sigurado siyang matutuwa ang mga magulang niya pati na ang Kuya Stephen niya.

Habang hindi pa siya nakakahanap ng lupa na pwede niyang bilhin, namili muna siya ng iilang kagamitan sa bahay na pansamantala niyang magagamit habang nagrerenta pa siya. Bumili din siya ng ilang mga bagong damit, bag, sapatos at iba pa.

Nakaupo siya sa kanyang kama habang pinagmamasdan ang ilang paper bags na naglalaman ng mga pinamili niya. May iilan ding mamahaling furnitures sa gilid na kakadeliver lang, pati bagong sofa at mesa. Iyon ang unang beses na gumastos siya ng malaki na para lang sa sarili niya at masasabi niyang masaya din pala. Totoo nga ang kasabihan na there's always a sunshine after the rain…