Nobela ni Georgina Lee

Hindi inaasahan ni Drake ang ginawa ni Graciella at dahil kampante siya, madali lang siya nitong naitulak at nahulog pa siya sa sofa! Nalilitong napatitig si Drake sa babae na ngayon ay nagmamadali ng inayos ang nahubad niyang damit nito."Graciella...""Naiintindihan kong nadala ka lang ng emosyon mo, Drake, at hindi mo sinasadya ang nangyari," putol nito sa sasabihin niya sana.Unti-unting nangunot ang kanyang noo. It's true that he was carried away with his emotion but that is because of the attraction he feels towards her. And she clearly liked it too. She was so damn wet and even started moaning. Bakit bigla nalang siya nitong itinulak?Bago paman siya makahuma, tumayo na si Graciella mula sa kinahihigaan nito. "Malalim na ang gabi. Matulog ka na. Magpapahinga narin ako," anito at tinalikuran na siya.Paika-ikang naglakad si Graciella pabalik sa silid nito. Nang mahimasmasan siya ay agad siyang tumayo at hinabol si Graciella subalit nang mapansin nito ang kanyang ginawa, tumakbo

Literal na nagulat si Graciella sa ginawa ni Drake. Hindi siya nakagalaw at nanigas sa kanyang kinauupuan. Bakit bigla nalang siya nitong hinalikan?!Unti-unting gumalaw ang labi ni Drake. Nanundyo na tugunin niya ang halik na iginawad nito sa kanya. Hindi niya alam kung siya ba talaga o dahil sa batang dinadala niya kaya masayang-masaya ang puso niya. Pakiramdam niya sasabog ang dibdib niya.Dahan-dahan siyang napapikit at dinama ang halik na iginawad nito sa kanya kasabay ng marahan niyang pagtugon. Hindi siya magaling humalik pero sinubukan niyang tugunin ang halik ni Drake sa paraan na alam niya."Hmmm..."Napaungol siya nang kagatin nito ang pang-ibaba niyang labi. Sinamantala naman ng lalaki ang pagkakataon na ipasok ang dila nito sa loob ng bibig niya. She sucked his tongue in return while he was busy exploring her mouth.Tuluyan na siyang napakapit sa batok ng lalaki nang unti-unti siya nitong inihiga sa sofa. Maya-maya pa'y naramdaman niya ang isang kamay ni Drake na humaplos

"Wala man lang bang nakakita o kahit CCTV sa lugar na yun na pwedeng magkakapagturo kung saan nagpunta ang salarin?" Tanong pa ni Graciella.Marahan na umiling si Drake. "Gabi na ng mangyari ang aksidente at umuulan pa. Kahit na may CCTV sa ibang bahagi ng kalsada, masyado iyong low quality kaya hindi nakita ang plate number ng truck. Ang tanging alam lang namin ay pulang truck ang bumangga sa sasakyan namin.”At ang mas nakakalungkot pa, ayon sa forensic examination, hindi agad binawian ng buhay ang mga magulang niya. Nagising pa ito makalipas ang ilang minuto mula sa pagkakabangga sa kanila. Pero dahil nasa gilid na ng bangin ang sasakyan nila at nayupi ang unahan, hindi na nakalabas pa ang mga magulang niya dahil parehong naiipit ang mga binti nito.Kung narescue lang sana sila ng mas maaga, may tsansa pa na mabuhay ang mga magulang niya. Pero tumakas ang driver. Maybe it's because he really want to kill his parents? Who knows. Kaya naubusan nalang ng dugo ang dalawa bago paman may

Nang makauwi sila ay dumiretso na si Graciella sa kanyang silid para magpahinga. Hindi naman siya nahirapan na makatulog dahil mabilis lang siyang hinila ng antok.Nagising siya bandang alas nuwebe ng gabi nang makaramdam siya ng uhaw. Marahan siyang bumangon mula sa kanyang kama at paika-ikang naglakad palabas para kumuha ng tubig. Pagbukas niya ng pintuan, bumungad sa kanya ang maliwanag na salas.Agad na napadako ang kanyang mga mata sa lalaking natutulog sa sofa. Nangunot ang kanyang noo. Bakit doon natutulog si Drake at hindi sa silid nito?Akmang babalik na siya sa kanyang silid nang wala sa sarili siyang napalingon kay Drake. Para bang may pwersang humihila sa kanya para lapitan ang lalaki.Umupo siya sa tabi nito at napagtanto ang payapa nitong paghinga. Imbes na gisingin ang lalaki para lumipat sa silid nito, naisipan nalang niyang dalhan ito ng kumot. Nang patayo na siya, napansin niya ang mahihinang ungol ni Drake. Unti-unti naring namamawis ang noo nito."Drake..." Mahina

Mas lalo lang na nalito si Arata. "Anong ibig mong sabihin?"Hindi naman nagsalita si Drake pero hindi parin mawala-wala ang munting ngiti sa labi niya. Bakit naman siya hindi magiging masaya gayong dahil kay Beatrice kaya nagseselos na si Graciella!Noong una niyang makita si Graciella, para itong robot na nakaprogram na ngumiti sa kahit na sinong makita nito at lagi pang kalmado. Mukha pang walang pakialam sa kanya. Pero dahil sa pagiging agresibo ni Beatrice, kinontra ito ng asawa niya dahil ayaw nitong mapalapit siya sa ibang babae!Hindi niya tuloy mapigil ang ngiti niya. Ang cute-cute ng asawa niya kapag nagseselos. At natutuwa talaga siya. Ang sarap sa pakiramdam. Para siyang kinikiliti.At this moment, he was like a gardener, watching a vine being carefully nurtured, until it grew and climbed little by little, and now it has opened a few small flower buds. He enjoys this achievement alone, without sharing it with others.Napailing nalang siya at inutusan na si Arata na ito ang

"Tsaka noon kapag malungkot ako, binibilhan din ako ni Drake ng cakes gaya ng sayo," pagpapatuloy pa ni Beatrice."Wow, ang sweet nga," pagsang-ayon naman ni Graciella kahit na nagngingitngit na ang kalooban niya. Isang mapagkunwaring ngiti ang sumilay sa labi niyang lumingon kay Drake."Ang bait-bait mo ngang kaibigan," dagdag pa niya.Kahit anong pigil niya, hindi maitatago ang sarkasmo sa boses niya. Pero nang tingnan niya si Drake, naroon parin ang pinipigilang ngiti sa labi nito. Nais niyang umismid. Kaya ba ito ngiti ng ngiti ay dahil kasama nila si Beatrice?"Oo nga pala, Kuya, hindi ba't sinabi mong busy ka dahil may meeting kang pupuntahan? Bakit hindi ka na muna umalis. Nandito naman si Drake. Pwede ko naman siyang hiramin, diba Graciella?" Baling ni Beatrice sa babae.Kilala ni Beatrice si Levine. Pinakaayaw ng lalaki ang pinangungunahan ito at kinokontrol sa lahat ng bagay kaya sigurado siyang hindi papalag si Graciella subalit nanlaki ang kanyang mga mata nang sumagot na

Matapos makausap ang kanyang ina, agad na nilukob ng labis na kalungkutan ang puso ni Scarlett. Siguro dahil sa kaguluhang nangyari, mali ang batang nakuha ng mga magulang niya. Mariin siyang napapikit. Grabe namang maglaro ang tadhana sa kanya kung ganun.Matapos makapagpaalam ni Leo kay Kairo, umuwi na siya sa mansion kasama ang kanyang asawang si Emily na hanggang ngayon ay umiiyak parin. Mabilis na nagtago ang mga kasambahay nang makita ang sitwasyon ng amo nilang babae. Alam nilang may nangyari kaya umiiyak ang ginang dahil kahit kailan ay hindi pa nila ito nakita sa ganung sitwasyon. Ngayon palang.Nakaupo naman si Carmen Van Buren at nanonood sa mga goldfish na nasa fish pond habang may ilang mga larawan sa kanyang kandungan. Nang makita niyang papalapit na ang mag-asawang Leo at Emily sa gawi niya, iminuwestra niya ang upuan malapit sa kanya."Maupo kayo."Tinulungan ni Leo na unang makaupo si Emily bago ito tumabi sa asawa. "Nakatulog po ba kayo ng maayos Mom?"Huminga ng mala

"Ang tagal na ng mga panahong iyon. Bakit mo naisipan na itanong?"G—gusto ko lang po talagang malaman kung bakit doon sa Romero Hospital mo ako ipinanganak."Ibinigay ni Dahlia ang feeding bottle sa kanyang apo at hinayaan itong hawakan iyon at inumin bago dinampot ang kanyang cellphone. "Hindi ba't naikwento ko na ito sayo?" Nakangiting niyang sambit bago nagpatuloy."Mahigit tatlumpung taon na ang nakalilipas, nagtrabaho kami ng tatay mo sa isang construction site diyan sa Makati para kumita ng mas malaking pera. Hindi ako bumalik agad sa probinsya kahit na kabuwanan ko na dahil akala ko, may isang linggo pa naman ako. Kahit na buntis ako, naisip ko na makakagawa parin naman ako ng magaan na trabaho. Pero sino ba namang mag-aakala na kahit may ilang araw pa ako bago manganak pero lumabas na ka. Mabilis akong dinala ng isa sa mga contractor sa Romero Hospital at doon kita ipinanganak. Gumastos pa nga ako ng malaki. Kung sa bahay lang sana ako nanganak, makakatipid pa sana ako."Tahim

Sandali pang napasulyap si Kairo sa mag-asawang Van Buren bago lumingon kay Scarlett. "Ihahatid na kita.Tipid namang ngumiti si Scarlett bago umiling. "Wag na. Salamat nalang. Sasakay nalang ako ng taxi pabalik."Lumapit si Scarlett sa mag-asawa na ngayon ay tahimik parin. Kung siya nga ang nawawalang anak ng mag-asawa, sigurado siyang dismayado ang mga ito. Lihim siyang napabuntong hininga bago nagsalita."Mauuna na po ako," mahina niyang paalam.Hindi sumagot ang dalawa. Mapait siyang napangiti bago tuluyan ng nilisan ang lugar.Mataman namang pinagmasdan ni Kairo ang bulto ni Scarlett habang patawid ito ng kalsada. Nang makasakay na ng taxi si Scarlett, saka lang siya lumingon sa mag-asawa. Nakasandal na si Tita Emily sa balikat ni Tito Leo habang umiiyak. Mahigpit naman itong niyakap ng huli habang inaalo.Nabasa na nina Emily ang impormasyon tungkol kay Scarlett—kung gaano kahirap ang buhay nito, ang pang-aapi ng head nito sa trabaho, pagtataksil ng asawa nitong si Liam, ang misc

Unti-unting bumagal ang lakad ni Scarlett nang makita niya ang mag-asawa sa unahan. Nakasuot ang lalaki ng isang makintab at mamahaling suit habang ang ginang namang kasama nito ay suot din ang isang puting silk dress. Parehong elegante at kagalang-galang ang dalawa.Biglang nakaramdam ng panliliit sa kanyang sarili si Scarlett. Kitang-kita naman na malayo ang agwat ng estado nito sa kanya. Ang mabagal niyang lakad ay kusang huminto habang nanatili siyang nakatitig sa mag-asawa na papalapit na sa gawi nilang dalawa ni Kairo.Humakbang si Kairo at binati ang mag-asawa. Uncle Leo, Auntie Emily, this Scarlett Dorothy Lopez," pakilala ni Kairo sa kanya.Nag-alinlangan Scarlett kung lalapit ba siya para bumati sa mga ito pero dahil hindi naman sila magkakilala, napagdesisyunan niyang panatilihin ang distansya sa pagitan nila. Tumayo siya sa likod ni Attorney Kairo at nagsalita."Magandang araw po."Maingat na pinagmasdan nina Leo at Emily si Scarlett. Kahit nakita na nila ang impormasyon n

Dahan-dahang umusad ang sasakyan paalis sa tinutuluyan ni Scarlett. Nilibang nalang niya ang sarili sa panonood sa nakikita niyang mga building sa labas. Humigpit ang hawak niya sa laylayan ng kanyang damit.Hindi niya masasabi kung ano ang nararamdaman niya sa sandaling iyon, kung naghihintay ba siya sa katotohanang malapit nang mabunyag, o natatakot na harapin ang hindi mahuhulaan na hinaharap. Sobrang kumplikado naman ng lahat."Dito ka ba talaga nakatira, Miss Lopez?" Basag ni Kairo sa katahimikan sa pagitan nila."Oo, bagong lipat lang ako dito," patangong sagot ni Scarlett.Nakatira siya sa isang iskwater sa pagitan ng lungsod at mga kanayunan. Kung ikukumpara sa ibang mga lugar, medyo marumi at magulo nga ito at medyo malayo pa sa bus station. Gayunpaman, ang renta at ang mga presyo ng mga pang-araw-araw na pangangailangan dito ay mas mababa kaysa sa lungsod kung saan swak sa budget niya.Ngunit para sa mga taong nasanay sa maginhawang buhay na tulad ni Kairo na karaniwang luma

Natigil si Scarlett sa plano niyang pagbubukas ng pinto kasabay ng pagkunot ng kanyang noo. "Hindi kaya nagkakamali lang kayo, Attorney Vasquez?"Kinagat ni Kairo ang pang-ibaba niyang labi bago sumagot. "Kung totoo man ang nakasulat sa resulta then ikaw nga ang batang naipalit na anak ng mga magulang mo sa client ko ng taong iyon."Umawang ang labi ni Scarlett sa narinig mula sa abogado. Pakiramdam niya panaginip lang ang lahat at tila ba parang tumigil ang mundo niya sa pag-ikot. Wala sa sarili siyang pumasok sa loob ng tinutuluyan niya at napaupo sa sofa. Hindi niya alam kung ilang minuto siyang nanatiling tulala bago siya nahimasmasan."N—nandyan pa po ba kayo Attorney?" Tanong ni Scarlett sa nanginginig na boses."I'm still here.""Ano ang dapat kong gawin ngayon?" Naguguluhang tanong ni Scarlett. Hindi niya alam kung haharapin ba niya ang biglaang katotohanang pasabog o pipiliin niyang balewalain ang nalaman niya?"Are you free today? Gusto ng client ko na magsagawa pa ng karagd