Tinitigan ni Hiraya ang babaeng maluha-luhang nakatitig sa kanya, "Basta ha dating gawi ulit? Tawagan mo ako araw-araw."Tumango si Hiraya, “Oo naman. Palagi kong kakamustahin kayo ni Nanay. Isa pa hindi naman ako mapupunta sa malayo, ano ka ba. Babalik lang naman ako sa dati kong buhay—” Lumuha ang mga mata ni Alena habang nanginginig ang boses ng dalaga, “Dating buhay na parang impyerno naman. Basta, ipangako mo sa akin na magiging matatag ka?” Habang sinasabi ni Alena iyon, hinaplos nito ang pisngi niya, "Hiraya, sabihin mo lang kung ayaw mo na talaga sa kanya, kung ayaw mo na siyang makasama.Talagang pupunta kami ni Nanay ng personal sa Lolo ni Reyko para humingi ng tulong sa kanya at magmakaawang palayain ka na sa malupit nitong apo!"Humingi ng tulong kay Lolo? Bahagyang natigilan si Hiraya, naalala niya tuloy ang sinabi ni Reyko sa kanya.Pero kung hihingi sila ng tulong sa matanda, mas lalong magagalit si Reyko. Hindi niya pwedeng gawin iyon at ayaw niyang magpatalo sa lal
Nang makita niyang lumapit ang lalaki sa kanya ay nanigas ang buong katawan niya.Nagpanggap siyang hindi naiilang kung kinalma niya ang sarili. Sa isip niya— gusto niyang tanungin kung okay lang ba ito at pagod ba ito sa business trip ngunit na-realize niya na hindi na pala siya pareho ng dati. Sobrang mahirap pa lang magpanggap at ibalik sa dati ang lahat. Tumingin si Hiraya sa kanyang relo na para bang nagmamadali. Kinuha niya ang kanyang handbag at tumalikod na lamang para lumabas."Hindi mo ba ako nakita?" Kitang-kita ni Reyko kung paano siya lampasan ng babae. Hindi man lang siya nito binati kagaya ng dati kung kaya’t bigla siyang nainis. Inabot niya ang pulsuhan nito at kitang-kita sa mukha niya ang kanyang pagkadismaya.Medyo nasaktan si Hiraya sa paghawak sa kanya ng lalaki at alam niya ring hindi ito nasisiyahan sa mga oras na iyon.Huminga na lamang siya ng malalim at nagsalita. Ayaw na niyang palakihin pa ang issue, isa pa ang aga-agad ayaw niyang ma-badtrip. "Nakita na
Biglang naging awkward ang paligid at natahimik ang lahat. Si Rhob ay tumayo para magsalin ng tsaa at inilagay ang pasta sa harap ni Hiraya, "Granpa, hindi ba't sabi n'yo sa akin, kakausapin mo si Hiraya tungkol sa gaganaping exhibit?""Ay, oo nga pala, kung hindi mo pa pinaalala sa akin, baka makalimutan ko pa!" Iniabot ng matanda ang tasa ng tsaa at tumingin kay Rhob, "Gagawin ko ang lahat upang matulongan lang ang dati kong estyudante…Kahit gaano pa ako kagalit sa kanya, hayaan mo na. Problema ko na iyon. Hindi naman ako papayag na api-apihin siya ng iba."Naintindihan ni Hiraya kung ano ang ibig sabihin ng matanda. Nang sinabi niyang makikipagkita siya sa matanda ay gusto rin pala siya nitong kitain ngunit hindi alam kung paano siya kakausapin. Medyo ma-pride din kasi si Master Park kung minsan. Dapat lang din na siya ang maunang magkamusta rito dahil siya naman ang may kasalanan. Ngunit paano nalaman ni Rhob na siya ang dating estyudante ni Mr. Park?Bahagya siyang ngumiti, "M
"Kung ayaw mong magpahatid sa akin hindi kita pipilitin, pero isuot mo na 'tong jacket ko at sobrang mainit pa naman. Sabi ni Alena, mahina raw mainitan ang buntis at yung katawan mo mahina pa, hindi ka dapat mainitan ng husto," nakangiting sabi ni Rhob, saka kinuha ang jacket at ipinatong ulit sa balikat ni Hiraya. "Sa susunod na may problema ka, huwag mo nang sarilinin, okay? Uulitin ko, kung kailangan mo ng tulong ko, huwag kang mahihiyang kontakin ako…”Ngumiti si Hiraya, "Sige. Sinabi rin iyan sa akin ni Alena.” “Magiging okay rin ang lahat, Hiraya. Huwag kang mag-alala. Magpalakas ka para sa anak mo…” Medyo naluha si Hiraya ngunit pinilit niyang ngumiti, “Alam ko, maraming salamat, Rhob—”Hindi niya natapos ang sasabihin nang biglang nahagip ng kanyang mga mata si Reyko na papalit habang malamig ang tingin sa kanila. Nawala ang ngiti niya sa kanyang labi at pinaningkitan ang asawa. Nakasuot ito ng custom-made suit at napaka-eleganteng tingnan. "Reyko..." mahinang tawag niya
Nang marinig ni Marco sa kabilang linya si Hiraya ay agad itong nagpaalam kay Reyko at mabilis na binaba ang telepono. Agad na ibinulsa ni Reyko ang cellphone, sinulyapan lamang si Hiraya at hindi man lang nagsalita."Bakit?" Lumapit si Hiraya sa lalaki at tinitigan siya. Halos pigilan nito ang emosyon sa harap ng lalaki. "Dahil ba nakipagkita ako sa kanya ngayon?"Tiningnan ni Reyko ang asawa, "Oo, at ayoko siyang nakikita siya sa Manila. May problema ba roon?” Nang marinig ni Hiraya ang sinabi niya ay tumawa ito ng mahina. "Ayaw mo siyang makita, o ayaw mo akong makipagkita sa kanya? Mr. Takahashi, ang possessive mo naman! Napakaseloso mo talagang asawa.”"Curious lang ako, ganyan ka rin ba ka-possessive kay Andrea?" Napangisi ang babae habang tinatanong iyon. "Kapag nalaman mo bang may iba na si Andrea… Gagawin mo rin ba ang lahat para saktan ang lalaking kasama niya?” Napangisi lamang si Reyko, nandilim ang mga mata niya at inangat ang baba ni Hiraya, "Hindi naman siya ikaw, h
"Tama, litrato ‘yan ni Andrea," mahinahong sabi ni Mayumi, saka inabot ang tasa ng kape sa mesa at dahan-dahang hinahalo iyon, "Kilala mo ba ang lalaki sa litrato? Parang pamilyar siya sa akin pero hindi ko talaga siya matukoy at maalala... Sayang nga lang at mahigit ilang buwan na ang nakalipas ang mga litratong iyan. Sa tingin ko wala na siya sa Italy ngayon." Humigop si Andrea ng kape at saka nagpatuloy, "Alam mo ba mayroon ding mga taong naghahanap sa kanya."Tiningnan ni Hiraya ang lahat ng litrato. Nawala na ang gulat sa kanyang mukha at kalmadong nagsalita, “Ang mga tauhan 'yan ni Marco.""Si Marco? Ang pinsan ni Reyko na businessman din? Bakit niya hinahanap si Andrea? May lihim din ba siyang pagtingin sa babaeng iyon?" Napataas ng kilay si Mayumi. Bigla niyang natampal ang kanyang noo saka nagsalita. “Hay naku. Paano ko nga ba nakalimutan na magpinsan pala sila gagong iyon, siguradong tinutulungan ni Marco si Reyko, tama?""Kung ganoon, siguradong makikita rin ni Reyko ang mg
Sa opisina ni Reyko. Si Assistant Green ay naroon sa loob ng silid at hindi man lang huminga habang katabi nito ang amo. Gusto lang naman nitong dalhin ang mga dokumento at papeles para pirmahan ng doktor ngunit sakto namang naabutan niya na kausap nito ang asawa at tila ba nag-aaway ang dalawa. Kitang-kita ng binata na sobrang galit na galit ito. Humangos ng malalim si Assistant Green, handa na sana iabot ang dokumento sa amo subalit nakita niyang tumalikod ang lalaki at binagsak ang cellphone sa mesa. "Talagang hinahamon na ako ng babaeng iyong!"Natahimik si Green, sa isip-isip ng lalaki, hindi naman ito hinahamon ng madam kung ‘di talagang nagbago lang ang boss niya. Sa loob ng mahigit isang taong pagsasama nila, ni isang beses ay hindi man lang ito nagpakita ng kabaitan sa asawa, palagit nitong sinasabi na, nakakairita at maingay palagi ang asawa. Tao nga namang ito wala talagang kabaitan sa katawan. Pero syempre sa isip lang niya iyon at baka mapatalsik pa siya bilang assista
Okay na sana ang eksena, mukhang maganda ang mood nila sa isa’t-isa nang mag-ring ang cellphone ni Reyko.. Agad namang kinuha ng lalaki ang cellphone nito at sinagot. Narinig nila ang nagmamadaling boses ni Marco sa kabilang linya, “Reyko, may balita na tungkol kay Andrea!"Kitang-kita ni Hiraya ang bahagyang paninigas ng katawan ng lalaki. Bumaling ang tingin nito sa kanya at hindi sumagot.Muli pang nagsalita si Marco, "Nakikinig ka ba? May balita na tungkol kay Andrea. May nakakita sa kanya sa malapit sa Ospital mo. Kung hindi ka pupunta ngayon, baka mawala na naman siya. Ikaw na ang bahalang maghanap sa kanya, hindi na kita tutulungan pa."Nanlamig ang likod ni Hiraya saka ngumiti nang mapait. Sana hindi niya na lang narinig ang sinabi ni Marco.Pero hindi naman siya bingi. Maganda pa at malakas ang pandinig niya."Ipadala mo sa akin ang address, pupunta ako agad." Ibinaba ni Reyko ang tawag, tiningnan si Hiraya na puno ng pag aalala at pagmamadali, "Hindi ba dapat kakain kayo ni
Nakahinga ng maluwag si Hiraya nang palayain siya ni Reyko. Nakarating sila sa mansyon ng matiwasay at hindi na nagiimikan pa. Dire-diretso siyang pumunta sa kwarto at uminom ng gatas. Pagkatapos noon ay nakatulog siya ng mahimbing. Kinabukasan… Dahil wala namang masyadong ginagawa sa kanyang studio ay nagpahinga na lang muna si Hiraya sa bahay buong araw. Maraming masasarap na pagkain ang inihanda ni Manang Koring para sa kanya, kaya naman bumalik ang kanyang sigla."Madam, ipinagluto ko kayo ng sopas, tikman niyo!" Inilapag ni Manang Koring ang isang malaking mangko sa mesa, "Mamayang gabi, ipagluluto ko pa kayo ng tinola at adobo na paborito niyo!."Agad namang nagsalita pa ang matanda, "Simula ngayon ako na ang mag-aalalaga sa’yo, hija, hindi na kita papayagang kumain kung saan-saan sa labas, sumakit daw ang tiyan mo kagabi!"Ngumiti si Hiraya at nang akmang magsasalita na sana siya ay tumunog naman ang kanyang cellphone na nakapatong sa mesa.Nang tingnan niya ito, isang hindi p
Habang nagsasalita silang dalawa ay dumating naman si Hiraya na inaalalayan si Sunshine papalapit sa kanila. For the lapit naman si Rhob upang tulungan si Hiraya. “Hiraya, umuwi ka na, ako na ang maghahatid kay Sunshine.” “Mukhang naparami ang inom ni Sunshine kung kaya’t dahan-dahan lang sa pagmamaneho baka masuka na naman siya,” bilin ni Hiraya kung kaya’t tumango at ngunitian pa siya ng matamis ni Rhon. "Sige, huwag kang mag-alala, hindi ko bibilisan ang pag-drive…" Tumingin si Rhob kay Reyko, at nag-aalangan na tumingin kay Hiraya, "Kung kailangan mo ng tulong o may kailangan ka, huwag kang mahiyang tumawag sa akin." Tumango si Hiraya, "Sige, magiingat kayo." Dalawa na lang silang nakatayo sa harap ng restaurant. Tapos ng kumain si Hiraya kung kaya’t medyo sumasakit ang kanyang tiyan. Mukhang naparami siya ng kain ngayon. Sobrang sarap din kasi ng pagkain at iyon ang hanap-hanap ng nila ng kanyang anak. “Bakit ang aga mong bumalik? Hindi ba’t mahigit isang linggo ka sa busin
Ilang araw ng tutok na tutok si Hiraya sa kanyang pagpipinta kung kaya’t naisipan niyang yayain ang kanyang mga kaibigan na sina Alena at Mayumi sa isang bagong bukas na restaurant malapit sa kanyang studio. Ngunit ang dalawa ay saktong sobran busy at may inaasikaso ang mga ito sa ospital kung kaya’t sa sunday pa raw ang off ng dalawa. Naiintindihan niya naman iyon, babawi na lang daw ang dalawa sa kanya kapag off nila. Sakto namang walang ginagawa si Sunshine ang bago niyang kaibigan kung kaya’t agad na niyaya siya nitong kumain. Sinuggest na lang niya ang restaurant na malapit sa studio niya. Nang makarating sila roon ay nakita niyang naroon din pala si Rhob. Nakahanda na ang kanilang kakaining pagkain at nag-order din ng isang kahon ng beer si Sunshine dahil gusto nitong mag-inuman sila. Nang ibuhos ni Sunshine sa kanya ang isang beer ay agad na pinigilan ni Rhob ang babae. "Sunshine, buntis si Hiraya kaya hindi siya pwede sa alak." Nagulat silang tatlo sa sinabi ni Rhob. Agad
Rinig na rinig ni Hiraya ang pambabaeng boses sa kabilang linya. Mahinang natawa si Hiraya, mahigpit niyang hinawakan ang kanyang telepono at hindi na nagsalita pa. Akala ng kausap niya ay hindi siya nakakaintindi ng English kung kaya’t baluktot itong nagsalita ng tagalog, "Sobrang dami nang nainom ni Mr. Takahashi kung kaya’t pumunta siya muna ng banyo. Kung nakakaintindi ka sa sinasabi ko, huwag mo na kaming isturbuhin pa!"Napahaplos si Hiraya sa kanyang noo at bahagyang tumatawa. "Ah, ganoon ba? Naiintindihan ko na. Have fun!"Pagkasabi niya ay agad niyang ibinaba ang telepono, napatingin sa magandang tanawing ginawa niya kanina. Ang kanyang pininta ay sobrang layo sa kanyang relasyon nilang mag-asawa.Mukhang nambabae na naman ang kanyang asawa??Huminga nang malalim si Hiraya, handa na sanang umuwi nang marinig niya ang malalim na boses ng isang lalaki sa kanyang likuran, "Ang aga mo namang natapos sa trabaho!" Nang marinig ang boses, lumingon si Hiraya at tiningnan ang lalaki
Biglang naalala ni Hiraya ang tungkol sa anibersaryo ng Takahashi Group kung kaya’t agad siyang nagsalita, "Tungkol naman sa anniversary niyo, wala talaga akong oras para mag-organize nito. Mas mabuti siguro na sa ibang studio niyo na lang ganapain ang event. Iyon lang at ingat ka pala sa byahe."Tiningnan siya nang matalim ni Reyko, napailing ang lalaki at umalis na. Sumunod naman si Assistant Green sa amo.Ngunit alam ng mga taong nasa mansyon ay galit ang among si Reyko base sa ekspresyon nito. Kaya naman, kahit umaga pa lang ay lahat ng katulong na naroon ay nagsitaguan. Hindi man lang makahinga ng maayos habang nakatitig sa nakakatakot na mukha ni Reyko.Hanggang sa umalis ang lalaki, saka lang lumapit sa kanya si Manang Koring at nagtanong. "Madam, mukhang nag-away po kayo ni Sir?""Hindi naman, Manang Koring. Wala naman akong lakas ng loob para kalabanin ang lalaking iyon. Gusto ko pang mabuhay ng matiwasay, ayaw ko pa pong mamatay,” pabirong sabi ni Hiraya sa matanda at ngu
Nagulat si Hiraya nang marinig ang sinabi ng kanyang asawa. “Wala," mahinang sabi niya sa lalaki."Anong wala?" Napataas ng kilay si Reyko at nagpatuloy, "Dahil ba nagtapat na sa’yo ang childhood sweetheart mo noon kung kaya’t mas nagiging cold ka na sa akin ngayon?" Habang sinasabi ito, kinuha ni Reyko ang teleponong nakapatong sa bedside table at inilagay sa harap niya, "Bakit nga ba sobrang daming lalaki ang umaaligid sa’yo? Bakit nga ba pag sa akin ang cold mo? Pero pag sa ibang lalaki sobrang tamis ng ngiti mo?” Sumingkit ang mga mata ni Hiraya at tiningnan ang litratong nasa screen ng telepono ni Reyko, sakto namang kuha iyon ng magkita sila ni Lucas at nakaakbay pa ang lalaki sa kanya. May mga anggulo rin na kinuhanan sila sa loob ng kotse. So, nasa studio ang lalaki kanina? Napabuntong hininga si Hiraya at mapait na tumawa, "Sinusundan mo ba ako?"Hindi sumagot si Reyko, tinitigan lang siya nito, "Sino ang lalaking kasama mo?""Hindi ba’t masyado ka ng nakikialam sa buhay ko
Matapos ang kanilang pananghalian ay napagkasunduan na gaganapin ang exhibit ay sa katapusan ng taon. Isa rin si Lucas sa naging estudyante ng ama nito at mahilig din sa pagpipinta. Hindi rin ito gaanong sikat sa mundo ng sining ngunit ang lalaki naman ang manager ng matanda. Hanggang sa nalaman din ni Hiraya na ang si Mr. Park at ang lolo ni Rhob ay magkaibigan pala. Alas sais na ng gabi ng inihatid ni Rhob si Hiraya sa mansyon. Ang plano ay si Lucas sana ang maghahatid sa babae ngunit bigla itong nagkaroon ng emergency kung kaya’t walang choice silang si Rhob na ang maghatid sa kanya. Ang kotse ni Rhob ay huminto sa harap ng mansyon. Lalabas na sana si Rhob nang pigilan niya ito. “Huwag mo na akong pagbuksan pa. Kaya ko namang buksan ang pinto, Rhob…”Napatitig lamang si Rhob sa kanya at huminga ng malalim. “Natatakot ka bang makita niya tayong magkasama?”Hindi na nagsinungaling pa si Hiraya at mabilis na tumango. “Ayaw ko na ring magkaroon pa ng gulo. Alam kong magagalit siya ka
Ilang araw ng nagpapahinga si Hiraya at nang gumaling na ang sugat niya sa kamay ay pumasok na rin siya sa kanyang studio. Nang makapasok siya sa kanyang studio ay tila ba ginanahan siya sa mga oras na iyon. Nakapag-alam na rin siya sa kanyang kaibigan na si Sunshine na lilipat na rin siya dahil bumalik na rin sa wakas ang studio niya. Nang makita ang tambak na dokumento sa kanyang mesa at napahilot siya sa kanyang sentido. Agad niya itong tinrabaho hanggang sa malapit na rin ang uwian, pumasok ang kanyang assistant na si Minerva at iniabot kay Hiraya ang mga dokumentong hawak nito, "Hiraya, ito na ang mga impormasyon tungkol sa year-end art exhibit at narito na rin ang mga materyales na ipinadala ni Mr. Park, pakitingnan na lang, girl!""Ah, nga pala bago ko makalimutan, paulit-ulit na tumawag ang mga empleyado ng Takahashi Group of Companies. Gusto rin nilang dito gaganapin ang charity auction event para sa anniversary celebration nila sa katapusan ng taon,. Mukhang malaki ang b
Mas lalong natakot ang mukha ni Jonah, agad na lumuhod at hinawakan ang laylayan ng pantalon ng lalaki, "Sasabihin ko na, sasabihin ko na po, huwag niyo lang ako idedepatsya... huwag muna kayong umalis, sasabihin ko sa inyo ang lahat! Pero ipangako niyo sa akin na kapag sinabi ko na ang totoo—palalayain niyo na ako at ang mga magulang ko at…” Humigpit ang hawak ng dalaga sa laylayan ng pantalon ni Reyko. “ Ipangako niyong bibigyan ako ng isang milyon..."Kumunot ang noo ni Reyko, malamig at matalim ang mga mata nitong tiningnan ang babae. Mabilis niyang inalis ang hawak ng babae sa pantalon niya kung kaya’t tumilapon ang babae sa sahig. Si Marco naman na naninigarilyo ay nakasandal lamang sa sofa, "Saan ka pupunta Reyko?" Kailan pa si Reyko nawalan ng pasensya?"Magpapahangin lang, ituloy mo ang pagtatanong dito," sabi ni Reyko.Hirap na bumangon si Jonah, gulo-gulo na rin ang mukha ng dalaga. “Kahit huwag na pala ang pera, sasabihin ko na lang sa inyo ang lahat pero please lang sa