Chapter 15

Zoey is sick

Kinaumagahan ay nasa banyo ako at sumusuka. Kagabi pa masama ang pakiramdam ko at feeling ko ay lalagnatin ako. Pagkalabas ko galing sa banyo ay bigla akong nahilo kaya napahawak ako sa hamba ng pinto at dahan-dahan na lumakad papuntang kama at napahiga na lang ako pagkarating ko sa kama. Tiningnan ko ang oras at nanlaki ang mata ko na 7 am na.

"Shit! Alas-siete na" pero biglang akong nahilo nung tumayo na ako at nagsimula na naman akong masuka kaya dali-dali akong pumunta ng banyo.

"Zoey" pagkalabas ko ng banyo ay biglang may kumatok sa pintuan ng kwarto ko. Si Manang Sally. Gustuhin ko man pagbuksan pero nahihilo na ako at feeling ko ay matutumba ako wala sa oras. Hinayaan ko na lang kumatok at bumalik sa pagkakahiga ko at nagtalukbong ng kumot.

"Zoey kanina pa nasa baba si Levin at baka biglang dumating si Levis nasa higaan ka pa" tawag pa ni Manang pero nakapikit pa rin ang mga mata ako at sobrang sama na talaga ng pakiramdam ko.

'Bakit naman kasi nakalimutan kong magpalit ng damit' nung isang araw kasi ay kagagaling ko lang sa padalahan dahil nangutang ang magaling kong pinsan pandagdag daw sa pambili niya ng mga gamit sa school. Yung ginagamit na pang-vital signs kaya pinautang ko ito dahil ayaw niyang humingi sa magulang niya dahil marami itong binabayaran.

Naabutan ako ng ulan nung umuwi ako at buti na lang ay nakatakbo na ako papasok sa bahay. Nawala na sa isip ko na magpalit ng damit dahil binubugnot na naman ang bulinggit dahil di pinayagan ng ama na pumunta sa park dahil may bagyo raw baka abutan kami ng ulan habang naglalaro ito.

"Zoey" pagkabukas ni Manang ng pinto ay naabutan niya akong nakatalukbong ang kumot sa katawan ko.

"Zoey" tinapik niya ako pero di pa rin ako gumalaw hanggang sa nilagay na ang kamay niya sa aking ulo at leeg.

"Jusko! Nilalagnat ka" humarap ako kay Manang.

"Pasensya na po Manang" paghingi ko ng paumanhin.

"Sige na magpahinga ka na muna ako ng bahala kay Levin at magpaliwanag kay Levis" tumango ako.

"Magluluto ako ng arozcaldo at magdadala na rin ako ng gamot." Tumango na lang ako at lumabas na si Manang. Tumagilid ako at ipinikit ko ang mga mata ko.

Di ko namalayan na nakatulog na ako at nagising na lang ako dahil may nag-uusap sa labas ng kwarto ko.

"Is she really okay Manang?" Rinig kong tanong at kilala ko kung sino yun.

"Eto dinalhan ko siya ng arozcaldo at gamot para may laman yung tiyan na. Naririnig ko kasi na naduduwal siya kanina pa di ko na lang napansin baka may nakain lang siyang di maganda or sa pagkakatooth brush niya di ba kapag nililinis sa bandang tonsil ay pwedeng maduwal ang tao di ba?" Sabi ni Manang. Gustuhin ko man bumangon ay di na nakayanan ng katawan ko.

"Sige po dalhin niyo na po yan kay Zoey baka masuka na naman siya" saad ni Sir Levis.

"And then tatawagan ko si Mom para hiramin muna si Karen para may mag-alaga kay Levin habang may sakit si Zoey"

"Sige iho" binuksan na ni Manang ang pinto at naabutan niya akong nakatalukbong pa rin ang kumot sa katawan ko.

"Iha, kumain ka muna para may lakas ka" dahan-dahan akong bumangon. Nilapag sa maliit na mesa ang arozcaldo.

"Alam mo ba nung nalaman ni Levis na may lagnat ka aba'y biglang nataranta sabi sa akin tawagan ko raw yung personal doctor nila pero kinausap ko naman siya na lagnat lang yun at wala siyang dapat ikabahala. Nabanggit ko rin na baka dahil sa pagkakapagpaulan mo kahapon at di ka nagpalit agad ng damit kaya ka nilagnat" napangiti na lang ako sa kwento ni Manang.

"Sino po ang mag-aalaga kay Levin?" Biglang tanong ko.

"Tinawagan ni Levis ang mommy niya para hiramin muna si Karen" gusto ko man magprotesta ay wala na akong magawa. Di naman sa ayaw kong ipaalaga ang bata kay Karen sadyang masyadong mapang-asar lang talaga ang babaeng iyon. Parehas sila ng pinsan kong berat.

'Panigurado aasarin na naman niya ako'

***

Sinamaan ko ng tingin ang taong nasa harap ko kung kaya ko lang bumangon nasabunutan ko na siya.

"Tss! Tinatablan ka pala ng lagnat" umirap lang ako.

"Gusto mo magkaroon ka para alagaan ka ng labdilabs mo, kaya lang di ka na nakatira sa kanya" mapang-asar kong sabi. Pero biglang sumimangot ang mukha niya.

"Kung wala kang lagnat tinaklob ko na yung unan sa mukha mo!" Inis niyang sabi. Tumawa na lang ako ng mahina.

"Asan yung alaga ko?" Tanong ko.

"Tulog, gusto nga pumunta dito pero pinigilan ko baka kasi mahawa siya sayo lagot ako nito kay Sir Levis lalo ka na" natahimik na lang ako. Pero tumingin ito sa akin na nanunukso.

"Ano na naman?" Inis kong tanong.

"Grabe mag-alala yung boss mo gusto talaga ipatawag yung personal doctor nila for you" panunukso niya.

"Buti na lang ipinaliwanag ng maayos ni Manang na di naman gaanong kalala yung lagnat mo" dugtong pa niya.

Di ko alam kung paano ako mag-react sa mga sinabi nila pero masasabi ko lang ay nastress ako sa pinaggagawa at kinikilos ni Sir Levis sa akin.

"Bigla kang natahimik, di mo ba babanggitin sa pinsan mo lalo na sa pamilya mo sa Nueva Ecija na may lagnat ka" umiling ako.

"Ayokong mag-alala sila" sabi ko pero may biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko.

"Sir good morning po" napatingin ako sa orasan ko.

'11 am na pala'

"Labas muna ako" pipigilan ko sana siya pero bigla na lang siyang lumabas ng kwarto.

"How's your feeling right now?" Uupo sana ako pero pinigilan ako ni Sir Levis.

"Wag mo munang pilitin umupo baka mahilo ka na naman" wala na akong magawa kung di bumalik sa pagkakahiga.

"So, answer my question" gusto kong bumulong pero pinigilan ko lang.

'Grabe naman napakademanding! Akala naman di sasagutin yung tanong niya' sabi ko na lang sa isip ko.

"Eh okay na po ako nahihilo lang po pero di ko pa rin mapigilan na di masuka" sagot ko.

"Baka sa di mo pagkain ng lunch on time kaya ka nasusuka" mukhang napansin niya ang di ko pagkain ng lunch. Sabagay, madalas na akong 2pm na kumakain kapag tulog si Levin. Pero di naman yun ang dahilan ng pagsusuka ko

"Hindi po ganito po talaga ako kapag nilalagnat" maikli kong tugon pero nakatingin lang siya sa akin.

"Bakit po?" Napatanong na lang ako.

"I'm so worried to you Zoey" parang gusto kong pumigil sa paghinga pero baka mahalata ako at tuluyan na siyang tumawag ng doctor.

"Ok lang po ako Sir saka nakalimutan ko lang po na magpalit ng damit kahapon kaya bigla po akong nilagnat" paliwanag ko.

"Saan ka ba kasi nanggaling kahapon?" Bigla niyang tanong.

"Ahmm sa Palawan Express po nanghiram po kasi yung pinsan ko pandagdag sa gamit niya sa return demo niya." Paliwanag ko.

"Why she borrowed money to you? Di ba siya pwedeng humingi sa parents niya?" 'Tss kapag narinig yan ni Tasha ligwak ka agad sa kanya'

"Sir, parang katulad ko na po si Tasha na di po siya dumedepende sa magulang mas gusto nga po niya maging independent katulad ko. Gusto niyang magtrabaho ayaw lang po ng papa niya dahil makakaistorbo lang po sa pag-aaral niya" paliwanag ko. Bumuntong ito ng hininga.

"Okay, I understand and I'm sorry sa sinabi ko" humingi agad siya na paumanhin.

"Okay lang po Sir" ngumiti ako. Bumukas ang pintuan at nakita ko si Karen may dalang pagkain, tubig at gamot pero mas nagulat ako nang nakita ko si Levin.

"Baby, anong ginagawa mo rito baka mahawa ka" sabi ko.

"I want to see you if you feel okay  now" malungkot niyang sabi napangiti naman ako.

"Medyo di pa baby eh" pumunta ito sa tabi ng ama.

"Kumain ka na para makainom ka ng gamot" pero tumingin lang ako sa pagkain.

"Tss! Kung iniisip mo ay may nilagay akong kakaiba wag kang mag-alala wala akong nilagay diyan" tinaasan ko ito ng kilay.

"Why are you so defensive?" biglang tanong ko.

"Baka kasi ganun yung iniisip mo" sabi pa niya.

"Tinitingnan ko lang naman yung pagkain kung bakit walang kanin?" Sabi ko biglang itong binaba ang tingin at nanlaki ang mata nito.

"Ay! sorry nawala sa isip ko" napairap na lang ako. Tumawa naman ang mag-ama pero nang nilingon ko sila ay bigla itong natahimik.

"Sige ilalabas ko lang ito" pero pinigilan ko siya.

"Iwan mo na lang rito kumuha ka na lang ng kanin" saad ko kaya tumalikod na ito at lumabas na ng kwarto.

"Ngayon ko lang din napansin wala palang kanin kasama yung dinalang food for you" biglang nagsalita si Sir Levis.

"I want to stop ate Karen papunta here but dumiretso na siya eh" dagdag ni Levin. Nagtinginan na lang kami ng daddy niya at saka tumawa.

***

"Ano bang iniisip mo pati kanin ay nakalimutan mong isama?" Tanong ko. Nilalagyan niya ako ng sabaw sa kanin at sumubo na ako.

"Wala" maikling niyang tugon.

"Sus! Kahit ilang buwan palang tayo magkakilala ay kilala na kita Karen" sabi ko. Huminga ito ng malalim.

"Gusto akong pabalikin ni Sir Hance sa bahay nila kaya lang....."

"Kaya lang?"

"Kukunin niya ako as personal assistant niya" bigla akong napahinto sa pagsubo ng pagkain.

"Oh edi grab mo na yan opportunity mo na yan para makasama mo yung labdilabs mo" sabi ko pero bigla itong tumahimik.

"Tinanggihan ko yung hiling niya" nagtaka ako.

"Bakit?" Bigla kong tanong.

"Sabi ko sa kanya ay mag-aaral na ako sa August pero sabi niya ay susuportahan niya yung pag-aaral ko pero kilala mo na naman ako na ayaw kong dumedepende sa iba" paliwanag pa niya.

"Gustuhin ko man na tanggapin iyon kaya lang ayaw kong saktan ang sarili ko" dagdag pa niya.

"Dahil?"

"Alam kong may gusto siyang iba" bigla itong tumingin sa akin.

"Di ba mahal niya pa rin si Mam Hannah?" Takang tanong ko.

"Zoey, may taong nag-iiba ang nararamdaman kapag ang isang tao ay nakikita sayo ang katauhan nito" seryoso niyang sabi. Napatango na lang ako sa sinabi nito pero deep inside ay naguguluhan ako.

***

Days have passed ay medyo may sinat-sinat pa rin ako. Di ko ineexpect na aabutin ng dalawang araw ang lagnat ko.

"Naku kung di lang talaga dahil sa akin kaya ka nagkasakit isusumbong na kita kay Tita" napasimangot na lang ako.

"Tss! pasalamat ka kakasahod ko lang eh kaya napahiram kita" angil ko.

"Okay ka na ba?" pag-alala niya.

"Oo medyo may sinat pa ako" sabi ko.

"Umiinom ka ba ng gamot"  tumango ako.

"Kakatapos lang" sambit ko.

"Zoey" 

"Oh?"

"Di ka ba naguguluhan sa mga kinikilos ni Levis?"  bigla siyang napatanong.

"Naguguluhan din minsan nastress na rin ayokong bigyan ng kahulugan yung ginagawa niya akin baka masaktan lang ako" sabi ko.

"Alam mo kung ako sayo tanungin mo na si Levis tungkol diyan" nagulat ako sa sinabi niya.

"Hmm! ayoko nga" tanggi ko.

"Eh para di ka na naguguluhan sa mga kinikilos niya noh" sabi pa niya.

"Uy si Levis nandyan" lumingon ako at sinamaan ng tingin si Tasha.

"Bwisit ka eh noh" kung pwede lang pumasok sa screen sinabunutan ko na yung kausap ko sa video call.

"Eto naman di ka naman mabiro" inirapan ko na lang ito. Pero bigla itong tumahimik.

"Zoey andyan si Levis"

"Ewan ko sayo di mo na ako maloloko" sabi ko.

"Totoo nga walang halong biro o panloloko andyan nga siya"  inirapan ko na lang ulit pero nung tumagilid ako ay mukha ngang nagsasabi ng totoo ang berat dahil magkalapit na kami ng mukha.

"Sir kanina pa po kayo diyan?" gulat kong tanong.

"Kakapasok ko lang and naabutan kita na may kausap. Kakamustahan lang kita kung may lagnat ka pa rin" napaiwas na lang ako ng tingin.

"Ahh sinat na lang po Sir" sambit ko.

"You should rest Zoey para gumaling ka agad" tumango ako.

"Bumili ako ng fruits" nakita ko ang isang basket na prutas.

"Nagpabili po sa inyo si Levin" syempre ayokong maging assuming agad.

"No, I insist to buy it" napaamang ang mga labi ko.

"Sige matulog ka na" napatango na lang ako at tumalikod na huminto pa ito sa may pinto at binuksan niya na ito.

"Kyahh!" Kinuha ko ang cellphone ko at napapikit ako dahil di pa pala pinatay ni Tasha ang tawag.

"Ano ka ba?" saway ko.

"Ang sweet niya insan" napailing na lang ako.

"Sige na matulog ka na" akmang magsasalita pa ito ay pinatay ko na ang tawag.

'Tss! Manahimik ka muna ngayon' kinuha ko ang basket at may nakita akong note at kinuha ko ito.

"Get well soon and good night" napangiti na lang ako at binalik ang basket sa bedside table ko at bumalik na sa pagkakahiga.

'Di ko alam kung anong mangyayari bukas'

***

Kinabukasan ay gumaling na ako at nasa banyo ako at naliligo dahil iba na ang amoy ko. Nakakahiya pa namang bumaba at nakita nila akong ganito ang itsura ko.

"Good morning po Manang, Karen" lumingon sila sa akin.

"Uy magaling ka na ba?" Tumango ako.

"Buti naman at gumaling ka na pero di muna kita ipapahawak ng mga gawain" bigla akong napasimangot.

"Bakit naman po?" maktol kong tanong.

"Sabi ni Sir Levis nung kakagaling lang niya sa room mo kagabi." Sabi ni Karen.

"Pero....." pinigilan ako ni Manang.

"Wag nang makulit" napakamot na lang ako sa ulo.

"Doon ka muna sa sala" pinapunta ako ni Karen sa sala. Nakita ko ang mag-ama pababa ng hagdan at tumakbo sa akin si Levin.

"Mimi you're okay na" tumango ako.

"Pero bawal ka munang makipaglaro kay Mimi" napasimangot naman ang bata.

"Why po?" Biglang sumingit ang ama.

"Baka kasi biglang mabinat si Zoey kakagaling lang niya" tumango na lang ito.

"Ate Karen what's breakfast today?" pumunta sa kusina si Levin humarap naman sa akin si Sir Levis.

"Buti di ka nagpumilit na humawak ng gawain bahay" napakamot na lang ako sa ulo ko.

"Eh kayo daw po ang nagsabi kaya kailangan ko pong sundin" sabi ko.

"Ayaw lang kitang mabinat" napaiwas na lang ako ng tingin.

"Did you eat the fruit I bought for you?" tumango ako.

"Yung oranges lang po" sabi ko.

"Well did you see the note inside?" Bigla akong namula.

"Why your face is so red?" napahawak ako sa pisngi bigla.

"Ahmm baka po sa init" palusot ko.

"Tara na po Sir, Zoey kakain na daw po" tumungo naman ako at nagexcuse sa kanya.

'Wag naman sanang mapansin din niya na kinikilig ako sa mga kinikilos niya. Mahirap na may pagkamarupok pa naman ako at madaling mahulog'