Share
Chapter 14. “Wiser than the fate"
Chapter 14. “Wiser than the fate"
Kanina pa humahagulgol ng iyak si Amanda matapos umalis ng lalaking nasa bleachers kanina. Narinig ng lalaking ‘yon ang pinag-uusapan namin kanina, I am sure what is he planning to do.
“This will be the end.” saad ni Amanda sa pagitan ng kanyang pag-iyak. Napatingin ako kay Gavril na nakatingin lang din kay Amanda at parang may malalim na iniisip.
“Gavril, sino ba ang lalaking ‘yon?” tanong ko sa kanya. Gavril took a deep a breath and faced me. Kita ko ang pagkabahala sa mukha niya.
“He is Oliver, our second top in class. He never had a chance to place rank 1 because of Amanda. Palaging rank 2 si Oliver, and I guess because of this, Amanda will lose everything.” kwento ni Gavril.
“No!” sabay kaming napatingin nang sumigaw si Amanda. “Hindi pwede.” umiiyak pa rin niyang sabi.
Gavril tried to calm Amanda. He patted Amanda’s shoulder and said, “We can fix this, believe me, everyt
Related chapters
Dysfunctional Chapter 15. “Fire tension"
Chapter 15. “Fire tension" Maayos na natapos ang party nila Gavril. Passed 7 PM na natapos ang kasiyahan nila. Tahimik lang akong nasa gilid habang nakikitawa sa kasiyahan ng student council. Palabas na kami ng school nangyayain ako ni Gavril na dumaan muna sa convenience store. Pagpasok namin ng convenience store ay agad na dumiretso si Gavril sa fridge at kumuha ng dalawang ice tea na nasa bottle. Dumiretso siya sa cashier at binayaran ito. Naupo naman kami para inumin muna ang ice tea. Habang umiinom kami ng ice tea ay napalingon ako sa TV sa may convenience store nang marinig ang balita. Tungkol sa sunog ang nasa balita. “Grabe, pang ilang sunog na yang narinig ko sa balita simula noong March.” sabi ni Gavril na nasa tabi ko. Napasalubong naman ako ng kilay at napaisip. Alam ko may sasabihin ako tungkol kay Gavril about sa sunog. Nabigla ako nang maalala ko ang sasabihin ko kay Gavril at tiningna siya. Nagtaka naman siya
Dysfunctional Chapter 16. “Life is full of surprises"
Chapter 16. “Life is full of surprises" What a surprise! Did he just asking me to sleep over here in my house? Nasa loob na kami ng bahay, he is now sitting in my sofa. Ginagawa pa rin niya ‘yong pagpapaawa niya kanina. Nakanguso at parang maiiyak na parang tuta o kuting. Maya’t-maya titingin tapos iiwas naman. Nakapameywang ako sa harap niya habang inis na nakatingin sa kanya. Huminga ako ng malalim. Nakaka-frustrate siya! Ito kasi ang unang beses na may makikitulog sa bahay ko or better to say, ito na lang ulit ang pagkakataon na may makakasama ako sa bahay ko na ibang tao. At isang lalaki pa! “Cut it out.” may inis kong sabi sa kanya. Tiningnan naman niya ako, iyong ganoong tingin na naman na parang batang nagpapabili ng laruan.
Dysfunctional Chapter 17. “Never lose hope!"
Chapter 17. “Never lose hope!" Nagising ako sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana ko. Bumangon ako at tumingin agad sa sahig sa tabi ko at nabigla ako dahil wala na siya. Nakatupi na ng maayos ang comforter at kumot habang nakapatong ang dalawang unan. Umalis na siya nang hindi ako ginigising. Bumaba na ako sa kama at kinuha ang comforter at kumot at niligpit ito sa cabinet. Pero paglagay ko ng mga iyon sa cabinet ay napahinto ako nang mapadaan ako sa salamin. Ang salamin ko na nababalutan na ng mga notes sa dami nito. Iba’t-ibang kulay ng sticky notes na may mga nakasulat na information ng mga taong nakita ko ang pagkamatay. Pero sa mga hindi ko na gustong makitang notes na nakadikit ay may tatlong notes na umagaw ng pansin ko. Nakasulat sat along magkakahiwalay na notes ang tatlong salita. Never lose hope! Napangiti ako habang nakatingin sa tatlong notes at naalala ko ang nangyari kagabi. Pagtapos naming mag
Dysfunctional Chapter 18. “Negligence and death”
Chapter 18. “Negligence and death”Roux's POVAccident.It is an unforeseen and unplanned event or circumstance.It is an unfortunate event resulting especially from carelessness or ignorance.It is an unexpected happening causing loss or injury which is not due to any fault or misconduct on the part of the person injures but for which legal relief my bae sought.Source: Merriam Webster DisctionaryHinatid ako ni Gavril sa bahay para na rin hinatid si Sham-sham. Nilagay ko lang sa kitchen ang mga pinamili ko at binalikan sila sa sala. Naghanda rin ako ng juice at kumuha ako ng chocolates na pinadala ni Auntie Remi para ibigay sa kanya. Safe naman kaming nakauwi kahit na takot na takot ako kanina habang nasa jeep kami. Takot akong madikitan ng kahit sino at isa pa dahil sa driver ng jeep na nakitaan ko ng vision ko.Naupo ako sa t
Dysfunctional Chapter 19. “Not a threat but a warning”
Chapter 19. “Not a threat but a warning” “I think, hindi ‘yong jeep na sinakyan natin ang gagamitin niyang jeep the day of the accident.” sabi ni Gavril na kinabigla ko. Naguluhan ako sa sinabi ni Gavril. “A-Anong ibig mong sabihin?” hindi makapaniwalang tanong ko. Gavril look elsewhere. “If I’m not mistake, the date in your vision is on April 17, 2019, that day is Friday, and base on his platenumber, XXX 010” iniisip ko naman muli ang nakita ko sa vision ko tungkol sa driver. Gavril looked at me. “He is coding on that day.” Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Kinabahan ako at natahimik saka ako napaiwas ng tingin. “So, I was thinking kung ibang jeep ang gagamitin niya.” “But,” muling nabalik ang tingin ko sa kanya nang magsalita. “There is another thing confusing here.” dagdag pa niya at tila may malalim na iniisip. “What is that?” tanong ko. Gavril sighed and faced me. “The time.” he said
Dysfunctional Chapter 20. “Right time at the right moment”
Chapter 20. “Right time at the right moment”I’m on my way to school. There will be a short meeting today regarding for tomorrow’s Youth Camp. And just like the other days, hindi kami gaanong nagkikita ni Gavril dahil busy siya sa school. Pero pag-uwi naman niya ay dumadaan siya sa bahay para bisitahin si Sham-sham. Gusto ko pa naman siyang makita dahil may sasabihin ako sa kanya.Pagpasok ko sa building ay nagtaka ako dahil biglang tumahimik ang mga students sa hallway. And I can feel that all of their eyes are on me. Their judging looks make me feel uncomfortable.I know I should be used to this, but I was just thinking what is going on now? Aren’t they aware and used to my presence as the school freak, monster, scary and creepy girl? Bakit nila ako tinitingnan ng ganito?“Believe me, I saw Gavril went to her house so many times!”“Really?”&ldquo
Dysfunctional Chapter 21. “What should we do?”
Chapter 21. “What should we do?”Gavril and I stopped here on the playgroud. We are sitting on the swing, gazing on the reddish-orange rays of sun as it is about to cover with darkness, the fleeting colors dusk began to fade away at the same time I am thinking deeply about what I saw and what is going to happen tomorrow.I turned my face on Gavril as I heard him releasing a deep sigh. “Hindi pa nga tapos ang isa, may isa na naman.”Nalungkot ako sa sinabi niya. He is right, we still have the case of the second note that will happen tomorrow and we actually don’t have concrete plan on how to stop it and yet, here go thinking another case. I explained everything to Gavril what I saw about Jaxon.“His Mom and Dad are busy at work. Yaya niya lang ang nakakasama niya sa bahay. Pero base sa kwento mo, Jaxon will be locked up on his room and there will be a fire burning their house.” Dismayadong
Dysfunctional Chapter 22. “Saving lives, escaping death”
Chapter 22. “Saving lives, escaping death”Tulala ako habang nakaupo sa sahig at nakasandal sa pinto. Ramdam ko ang namumuong pawis sa aking noo na tumutulo pababa sa aking pisngi dahil sa init dito sa loob ng stockroom. Dati itong speech laboratory kaya naman kulob ito at salamin ang mga bintana na hindi nabubuksan.Maya’t-maya kong tinitingnan ang relo ko para tingnan ang oras. Magkakalahating oras na akong nakakulong dito sa loob ng stock room. I tried to break it for me to open the door but it didn’t work. Naka-lock ng padlock mula sa labas ang pinto. Hindi ko rin dala ang phone ko na naiwan ko sa bag. Wala rin gaanong students ang dumadaan dito sa dulo ng hallway. At kung meron man, kahit sumigaw ako ay hindi nila ako maririnig dahil sound proof din ang buong kwarto kaya kahit sumigaw ako at humingi ng tulong sa labas ay wala ring makakarinig sa akin.Muli akong napatingin sa relo ko, it’s 4:30 PM in t
Latest chapter
- Dysfunctional Epilogue
- Dysfunctional Chapter 50. “To infinity and beyond”
- Dysfunctional Chapter 49. “Dark clouds, pouring rain”
- Dysfunctional Chapter 48. “Thank you, my first love”
- Dysfunctional Chapter 47. “The Family Feud”
- Dysfunctional Chapter 46. “Mirror of our soul ”
- Dysfunctional Chapter 45. “Nightmare of the past ”
- Dysfunctional Chapter 44. “Terrifying vision”
- Dysfunctional Chapter 43. “Mystery of the last note”
