LOGINShare
ENGINEER 13 | ขึ้นรถ |
Last Updated:
2025-02-21 23:15:13ENGINEER 13
| ขึ้นรถ |
อีกด้าน
"ฮัลโหล ไอ้เตอร์อยู่ไหนวะ" เลโอโทรถาม เพราะตอนนี้พวกกลุ่มเพื่อนๆเขานั่งอยู่ที่ตึกวิศวะ แต่ไม่เห็นว่าคาร์เตอร์อยู่ไหนเลโอเลยเป็นคนโทรหา
(ลานจอดรถ)
"ลานจอดรถไหน"
(โรงยิม หลังมอ)
"ไอ้เหี้ย มึงยังไม่ออกมากอีกหรอวะ
(อืม แค่นี้ก่อนกูมีธุระ) คาร์เตอร์กดวางสาย เลโอเลยถอนหายใจก่อนจะหันไปบอกเพื่อนๆในกลุ่ม
"มันบอกมีธุระ อยู่ลานจอดรถด้านหลัง"
"ธุระกับหญิงอ่ะดิ" ล็อกเอ่ย
"คงงั้น แยกย้ายเจอกันพรุ่งนี้" หนุ่มๆทั้งสี่เลยแยกย้ายกันกลับ เพราะตอนนี้เป็นเวลาเย็นมากแล้ว หลังจากที่พวกเขาดูการแสดงของหญิงสาวที่ชื่อแคร์เสร็จเป็นคนสุดท้าย
°°°°°°°°°
#วันต่อมา
ฉันนั่งรอโดนัทอยู่ในห้องเรียน เธอโทรมาบอกโดนรถชนท้าย ตอนนี้กำลังรอประกันอยู่ แล้วรถก็ติดมากด้วย ไม่รู้จะถึงมหาลัยกี่โมง วันนี้มีเรียนแค่ช่วงบ่ายวิชาเดียว
(เสียงโทรไลน์)
"ฮัลโหล"
(แคร์ ฝากเก็บชีทให้หน่อยนะ จดงานให้ที พลีสส ตอนนี้เรายังไม่เสร็จเลย คงไปไม่ทันเรียนแล้วหล่ะ)
"อืม เดี๋ยวเราเก็บชีทไว้ให้"
(แต๊งกิ้วมาก ถ้าเสร็จแล้วเราจะโทรไปหานะ ขอโทษนะที่ปล่อยให้เรียนคนเดียว)
"ไม่เป็นไร สุดวิสัย พรุ่งนี้เจอกัน"
(ค่าแม่ดาวมหาลัย)
"ฉันยังไม่ได้เป็นสักหน่อย โดนัทแค่นี้ก่อนนะ อาจารย์มาแล้ว"
ดีที่วันนี้เรียนแค่ตัวเดียวและเป็นช่วงบ่าย พี่คริสไลน์มาบอกว่าจะมารับด้วย เรียนเสร็จจะได้กลับเลย
#เลิกคลาส
ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าตึกแพทย์ กำลังโทรหาพี่คริสแต่ก็ไม่รับสาย หรือว่ากำลังขับรถอยู่ งั้นไลน์ไว้แล้วกัน ฉันจะได้เดินไปนั่งรอใต้ตึกก่อน
Line
พี่คริส : น้องแคร์ พี่มีเคสด่วนเข้ามาคงไปรับไม่ทัน วันนี้น้องนั่งแท็กซี่กลับเองนะ
แคร์ : ค่ะ
พี่คริสไลน์มาบอกไว้เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนแต่ฉันไม่เห็น
เห้อ! วันนี้เรียนก็เรียนคนเดียว กลับบ้านก็ต้องกลับคนเดียวอีก แย่จัง ฉันเลยต้องเดินจากตึกคณะแพทย์ไปยังหน้ามหาลัยเพื่อเรียกแท็กซี่กลับ แต่ในขณะที่กำลังจะเดินไปหน้ามหาลัย เสียงทุ้มจากชายคนหนึ่งเอ่ยเรียก "น้องแคร์ครับ" ฉันหันไปตามเสียงก็พบว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังวิ่งมาหาฉัน
"เพื่อนไปไหนหรอครับ ปกติเห็นเดินตัวติดกัน" ฉันยืนมองหน้าผู้ชายที่ยืนตรงหน้าแล้วนึกว่าฉันเคยรู้จักหรือเปล่า แต่ก็ไม่มีคำตอบในหัว แต่เขากลับรู้จักชื่อฉัน
"จำพี่ไม่ได้หรอ" ฉันส่ายหัว
"โอเคครับ ไม่เป็นไร พี่ชื่อก้อง เรียนแพทย์ปีสาม พี่ยืนล้อมเราตอนงานรับน้องวันแรก"
"..."
"พอจะจำได้ไหม" วันรับน้องคนเยอะแยะ ฉันจำไม่ได้หรอกใครเป็นใคร แต่กับบางคนก็อาจจะคุ้นๆตา แต่กับพี่ที่ชื่อก้องทำไมไม่คุ้นเลย
"ขอโทษค่ะ แคร์จำไม่ได้"
"ไม่เป็นไรครับ แล้วนี่กำลังจะกลับหรอ"
"ค่ะ"
"กลับยังไงครับ"
"แท็กซี่ค่ะ"
"แล้วไม่มีแฟน...หรือผู้ปกครองมารับหรอครับ"
"จริงๆพี่ชายจะมารับค่ะ แต่ไม่ว่างแล้ว"
"แล้วแฟน..."
"ไม่มีค่ะ"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งนะครับ บ้านแคร์อยู่ไหน"
"ไม่เป็นไรค่ะ แคร์กลับเองได้"
"ให้พี่ไปส่งดีกว่านะ ผู้หญิงนั่งแท็กซี่คนเดียวอันตราย" แล้วฉันจะมั่นใจได้ยังไงว่าพี่ที่ชื่อก้องคนนี้จะไม่เป็นอันตราย เราไม่ได้รู้จักกันมาก่อน
"แคร์กลับเองได้ค่ะ ไม่รบกวน"
"ไม่รบกวนหรอกครับ ให้โอกาสพี่ได้ไปส่งนะครับ"
"เอ่อ...คือไม่..." ฉันยังไม่ทันจะตอบปฏิเสธพี่ที่ชื่อก้องอีกครั้ง ก็มีเสียงทุ้มของผู้ชายคนหนึ่งจอดรถคันสีแดงเทียบอยู่ตรงหน้า
"ขึ้นรถ" ฉันหันไปดูว่าเป็นใคร ถึงกับเบิกตาโต "พี่คาร์เตอร์"
"ขึ้นรถ" เขากดเสียงต่ำพูดย้ำอีกครั้ง
"เอ่อ..."
"จะยืนอีกนานไหม" คิ้วหนาขมวดชนกันก่อนจะถามเสียงแข็ง ทำเอาฉันสะดุ้งรีบเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งตามคำสั่ง
°°°°°°°°°
Latest chapter
ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก ตอนพิเศษ [เฉพาะกิจ] 7 จบบริบูรณ์
ตอนพิเศษ [เฉพาะกิจ] 7จบบริบูรณ์อันดาขับรถกลับคอนโดด้วยหัวใจที่เต้นแรง เดมี่สาวน้อยที่เขาแอบชอบตอนนี้โตเป็นสาวมากแล้ว ถึงจะเห็นเธอไกลๆ เขาก็จำลักษณะและรูปร่างของเธอได้ร่างหนาเผลอยิ้มออกมาไม่รู้ตัว นึกถึงใบหน้าสวยหวานครั้งล่าสุดที่ได้เจอเธอก็หนึ่งปีที่ผ่านมา เพราะเธอต้องไปเรียนอยู่โรงเรียนประจำ ส่วนเขานั้นก็เตรียมตัวอ่านหนังสือสอบเพื่อเตรียมเข้ามหาวิทยาลัย"พี่ชอบเดมี่" ปากหนาเปล่งเสียงบอกความรู้สึกในใจเขากำลังตกอยู่ในภวังค์ห้วงแห่งความฝัน ฝันที่จะได้เป็นผู้ชายในฐานะคนรักของเธอ แต่ทว่าความฝันในจินตนาการของเขาก็ต้องดับลงด้วยเสียงของโทรศัพท์ที่ดังขึ้น"ใครโทรมาวะ" ปากหนาบ่นแล้วเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ"โทรมาทำไม" น้ำเสียงทุ้มหงุดหงิดพูดส่งไปยังปลายสาย..."เห็นแก่กินจริงๆเลย"..."เออๆรู้แล้ว เดี๋ยวซื้อเข้าไป"สายเมื่อครู่ที่โทรเข้ามาคือน้องสาวของอันดา เธอฝากซื้อขนมเค้กสตอเบอรี่ร้านโปรด"เค้กสตอเบอรี่สองชิ้นครับ" อันดายืนหน้าเคาน์เตอร์แล้วสั่งเค้กชิ้นโปรดให้กับฟ้าใสทว่าจู่ๆกลับมีเสียงซุบซิบนินทาของผู้หญิงหลุ่มหนึ่งกำลังนินทาเขาอยู่ในระยะใกล้อันดาได้ยินคำนินทาทุกคำ และเธอพวกนั
ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก ตอนพิเศษ 6 [เฉพาะกิจ] เด็กผมเปีย (2)
ส่วนฟ้าใสลูกสาวคนเล็กเธอเป็นสาวหน้าหวานเหมือนกับฉันไม่มีผิด แต่นิสัยกลับไม่เหมือนฉันเลยสักนิด ออกจะเอาแต่ใจเสียด้วยซ้ำไป แล้วก็ชอบทำอะไรที่มันท้าทายอย่างเช่น แข่งรถ อะไรที่เสี่ยงตายเขาชอบหมด แค่คิดก็เป็นห่วงกลัวเธอจะทำอะไรโลดโผน"พี่เตอร์คะ แคร์เป็นห่วงลูกจังเลยค่ะ""พี่เองก็เป็นห่วง เราตัดสินใจลองให้เขาได้ใช้ชีวิตกันเองไปสักพัก ให้ลูกๆของเราได้ดูแลตัวเอง ตัดสินใจอะรได้ด้วยตัวเอง พี่เชื่อว่าลูกของเราแกไม่ทำตัวเหลวแหลกแน่นอน คนเป็นพ่อเป็นแม่ทำได้แค่คอยดูพวกเขาเติบโตอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ แต่ถ้ามันไม่เวิร์คเราก็ค่อยคุยกับพวกเขาอีกที""ค่ะ"หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่กลับไป อันดา ฟ้าใส เปิดกระเป๋าเก็บของใช้ส่วนตัวไว้ห้องใครห้องมัน"ฟ้าใส เดี๋ยวพี่มา" อันดาเดินเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของน้องสาว"จะไปไหน นัดสาวไว้หรือไง คุณพ่อคุณแม่เพิ่งจะกลับไป จะหนีเที่ยวแล้วงั้นสิ""ไม่ได้เที่ยวไหนหรอกหน่า แค่จะไปทำธุระนิดหน่อย""พี่เนี่ยนะ ทำธุระ ธุระอะไร""เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่เกี่ยว""โห ดูพูดเข้า เกิดก่อนนาทีเดียว คิดว่าเป็นผู้ใหญ่อายุหกสิบหรือไง""เอาหน่า เดี๋ยวพี่มา ไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรอกหน่า"อันดาบอกใ
ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก ตอนพิเศษ 6 [เฉพาะกิจ] เด็กผมเปีย (1)
ตอนพิเศษ 6 [เฉพาะกิจ]เด็กผมเปีย ฉันกับพี่เตอร์และลูกๆขึ้นมายังห้องคอนโดของเจ้าสองแฝดเพื่อมาตรวจความเรียบร้อยภายในห้องก่อนจะกลับถึงคราวที่ต้องปล่อยให้ลูกได้มีชีวิตอิสระ ถึงเขาสองคนจะโตพอที่ดูแลตัวเองได้ แต่คนเป็นแม่อย่างฉันกลับรู้สึกโหวงเหวงยามที่ต้องห่างลูก"ทุกอย่างครบนะลูก มีอะไรขาดเหลือก็บอกพ่อกับแม่นะ" คอนโดหรูใจกลางเมืองแห่งนี้เป็นคอนโดแบบสองชั้น ติดรถไฟฟ้า เดินทางสะดวก และแน่นอนว่าคนที่จัดการก็จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสามีของฉันที่เป็นคนซื้อให้ตอนแรกอันดากับฟ้าใสจะขอแยกห้องอยู่ แต่ฉันค้าน ถึงเขาสองคนจะชอบทะเลาะกันแค่ไหน แต่ฉันเชื่อว่ายังไงลูกแฝดสองคนนี้จะต้องดูแลกันได้ แต่ทว่าความแสบเนี่ยสิ น่าจะกินกันไม่ลง คงไม่มีใครยอมใครภายในห้องคอนโดมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ลูกชายฉันชอบเล่นสนุ๊กเกอร์มาก ตอนอยู่ที่บ้านก็เล่นกับพ่อของเขาอยู่บ่อยๆ ลูกชายก็เลยขอโต๊ะสนุ๊กมาไว้เล่นที่ห้อง ส่วนลูกสาวเธอไม่ขออะไรมาก แค่อยากได้ทีวีหกสิบนิ้วเพื่อติดไว้ดูซีรีส์ตอนกลางคืนให้หนำใจทุกอย่างสะดวกสบายเหมือนได้อยู่บ้าน ห้องนอนก็มีสองห้อง อยู่ทางด้านชั้นบน แบ่งโซนของใครของมัน ต่างคนต่างอยู่ ข้าวของเครื่
ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก ตอนพิเศษ 5 [เฉพาะกิจ] ท้องแฝด
ตอนพิเศษ 5 [เฉพาะกิจ]ท้องแฝดหลังจากวันที่เราสองคนแต่งงานกัน ฉันขอร้องพี่เตอร์ว่าขอทำงานที่โรงพยาบาลก่อนสักสองถึงสามปี แต่เขาต่อรองให้ฉันทำงานแค่หนึ่งปีเท่านั้น ตั้งแต่แต่งงานมาพี่เตอร์เอาแต่ใจมากๆ ถึงขนาดว่าฉันต้องเรียกเขามานั่งจับเข่าคุยกัน ถึงได้รู้สาเหตุว่าทำไมเขาถึงเอาแต่ใจไม่ฟังเหตุผล และไม่ยอมให้ฉันได้ทำงานในอาชีพที่ฉันรัก ร่ำเรียนมาหกปีขอใช้วิชาความรู้ได้ช่วยเหลือคนสักหน่อยเถอะและสาเหตุที่เขางอแงหนักขึ้นก็เพราะฉันเคยบอกเขาไว้ว่าจริงๆแล้วเสป็คของฉันชอบคนในเสื้อกาวน์ ขาวสะอาด ไม่ใช่เสื้อช็อป นั่นคือสิ่งที่ทำให้พี่เตอร์วิตกมาตลอดถึงได้คัดค้านไม่ให้ฉันมาทำงานที่โรงพยาบาลทำเอาฉันเกือบท้อเหมือนกัน แต่เขาก็ยอมใจอ่อนทำตามคำขอของฉัน และแน่นอนว่าสิ่งที่เขาต่อรองทำเอาฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ระหว่างนี้เขายอมให้ฉันได้ทำงานอาชีพหมอตามที่วาดฝัน แต่ถ้าเกิดเขาเสกเด็กแฝดเข้าท้องได้เมื่อไหร่ ฉันต้องยุติบทบาทอาชีพหมอในทันทีหนึ่งปีผ่านไป ผลผลิตที่พี่เตอร์ตั้งใจทำตอนนี้มันออกดอกออกผลอย่างไม่น่าเชื่อ และฉันก็ต้องยุติบทบาทคุณหมอตามสัญญา เพราะฉันมีอาการเวียนหัวและอาเจียนหนักมากขึ้น ในคราแรกฉันคิ
ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก ตอนพิเศษ 4 [เฉพาะกิจ] คืนวิวาห์
ตอนพิเศษ 4 [เฉพาะกิจ]คืนวิวาห์ วันสำคัญที่ฉันและพี่เตอร์รอคอยก็มาถึง พิธีวิวาห์ถูกจัดขึ้นตามฤกษ์ที่คุณแม่ของเราทั้งสองคนเป็นคนหามาให้สถานที่งานมงคลจัดขึ้นที่โรงแรมชื่อดังอันดับหนึ่งของประเทศไทยในเครือ pya ซึ่งเป็นโรงแรมของครอบครัวพี่เดลที่มีอยู่ทั่วทุกภูมิภาคท่ามกลางเสียงเพลงหวานเคล้าคลอจากวงดนตรีออเครสต้า ทำให้บรรยากาศในงานอบอวลไปด้วยความสุข แต่ทว่าเจ้าบ่าวที่ยืนอยู่ข้างๆฉันก็ยังคงแสดงสีหน้าเรียบนิ่งตั้งแต่ลงจากเวทีพิธีทุกขั้นตอนของงานวิวาห์จบลงเป็นที่เรียบร้อย เราสองคนจึงเดินไปตามโต๊ะแขกเหรื่อเพื่อขอบคุณทุกคนที่มางานมงคลสมรสของเราในวันนี้"พอใจไหมเพื่อน" พี่เดลเอ่ยถามเจ้าบ่าวที่ยืนแสดงสีหน้าเรียบนิ่งพร้อมกับตบลงบนบ่าของเจ้าบ่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพี่เดลภูมิใจมากกับผลงานของตัวเอง เขาเป็นคนเสนอสถานที่และเป็นคนเนรมิตห้องบอลรูมออกมาสวยงามและอลังการมากๆ"อืม""อืมของมึงนี่พอใจหรือไม่พอใจวะ""เออ ขอบใจมาก" เขาไม่ตอบกลับว่าพอใจหรือไม่พอใจ พี่เตอร์ออกอาการเซ็งๆที่เพื่อนของเขาเจ้ากี้เจ้าการจัดให้ทุกอย่าง ก็เจ้าบ่าวของฉันอยากคิดคอนเซปต์เนรมิตงานแต่งด้วยตัวเองเพราะเป็นงานมงคลที่มีแค่ครั้งเ
ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก ENGINEER 89 | ตอนพิเศษ 3 จบ | (2)
"แคร์ พี่เอง" เหมือนฉันจะได้ยินเสียงพูดจากคนที่อยู่ในตัวพี่หมี"อะไรนะคะ""พี่เอง" เสียงจากด้านในเอ่ยบอกก่อนที่พี่หมีจะชี้ไปที่พี่ๆกลุ่มวิศวะหลุดขำกันออกมาเสียงดัง ฉันที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ขนาดว่าพี่มารีเธอเองก็ยังยืนงง"หัวเราะอะไรกันคะ"พรึ่บ~"แคร์~" เมื่อคนข้างในตัวมาสคอตถอดหัวก็ทำเอาฉันตกใจมาก"พี่เตอร์" พี่หมีมาสคอตสีขาวที่อยู่ตรงหน้าฉันคือเขางั้นหรอ ใบหน้าหล่อเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเต็มหน้า"พวกมึง" เขาหันไปชี้หน้าคาดโทษพวกกลุ่มพี่ๆวิศวะ"พี่เตอร์ไปอยู่ในนั้นทำไมคะ""ก็พวกแม่ง...ช่างมันเถอะ เพราะตอนนี้มีสิ่งที่สำคัญกว่า""..."เขาวางหัวมาสคอตหมีลงแล้วนั่งคุกเข่า "เอาของมา" เขาหันไปบอกกับพี่เลโอด้วยน้ำเสียงติดห้วน คงเพราะยังรู้สึกเคืองที่โดนเพื่อนแกล้งฉันเห็นพี่เลโอหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงกล่องเล็กๆยื่นมาวางไว้ที่มือของเขาที่กำลังสวมใส่ชุดมาสคอตอยู่ฉันที่เห็นเหงื่อผุดเต็มใบหน้าหล่อก็เลยเดินไปหยิบทิชชู่ที่อยู่บนโต๊ะแล้วเอามาซับหน้าให้เขา"น่ารักจัง""แล้วจะบอกแคร์ได้หรือยังคะว่าใส่มาสคอตทำไม มันร้อนมากเลยนะ ดูสิ เหงื่อเต็มหน้าเลย" ฉันบอกในขณะที่กำลังซับเหงื่อบนใบหน้าให้ก
You may also like
ขอจีบได้ไหมถ้าหัวใจยังว่าง (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น2.4K viewsเกมรักวิศวะเพลย์บอย
อัญธิญาน์6.2K viewsเสือร้ายขังรัก (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์10.0K viewsแค่เมียในบ้าน
โบตั๋นสีกลีบบัว2.5K viewsกลรักวิศวะเลว/กักขังรักวิศวะเลว/พันธะรักคู่หมั้นวิศวะเลว
Waraarphon54 viewsGet out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด
light sky289 viewsLOVE LIE รักลวงหลอก
ซินมุกด์11 viewsหลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง
ชาไทยเย็น5.8K views
