ONE

“Yes, Mom. She said that all the things needed for the wedding tomorrow are all organized,” saad ni Zaeia sa telepono. Kausap niya ngayon ang kanyang ina na tuwang-tuwa dahil ikakasal na ang kanyang bunsong anak. Ganoon din naman ang nararamdaman ni Zaeia.

Zaeia is getting married with Adonis, her long-time boyfriend at anak ng kaibigan ng kanyang mga magulang. She's absolutely thrilled because her dream fairytale is about to come true.

“Sige, anak. Alam kong excited ka kaya’t sleep na at maaga pa ang preparation natin for tomorrow!” masiglang sabi ng kanyang ina sa telepono ngunit hindi nakasagot si Zaeia.

Nagulantang siya sa kanyang nakita pagpasok niya ng kanilang mansyon. Tila pinasok ng isang magnanakaw ang kanilang tahanan dahil sa napaka gulong ayos ng mga gamit. Mayroon pang mga damit ang nagkalat sa sahig.

Ngunit iba ang kanyang kutob. Hindi ito pinasok ng mga magnanakaw ngunit ng mga hayok sa laman.

“Mom, c-come here,” pagtangis niya.

Tumakbo si Zaeia paakyat sa kanilang kwarto at rito niya nga naabutan ang kababuyan ng dalawang taong kanyang pinaka-iingatan.

“Oh yeah, Adonis. Suck it all!” sigaw ni Kara, ang nakatatandang kapatid ni Zaeia habang hindi sigurado kung saan hahawak dahil sa ibang sensasyon na kanyang nararamdaman.

Hindi makapaniwala si Zaeia sa kanyang nakita. Puno ng galit at paghihinagpis ang kanyang nadarama. Gusto niya na lamang gumawa ng hindi maganda dahil sa kanyang nasaksihan.

Ibinato niya ang vase na naka-display sa bukana ng kanilang hagdan at dahil dito, nakuha ng dalaga ang kanilang atensyon kaya’t dali-dali silang nagbihis.

“Mga walang-hiya! Ang lakas ng loob niyong gawin ‘yang kababuyan niyo sa pamamahay ko!” sigaw niya rito habang pinipigilan tumulo ang kanyang luha. Hindi niya pipiliing magsayang ng luha para lamang sa isang traydor na karelasyon at ahas na kapatid.

‘May your souls suffer in the fires of hell!’

Hindi na siya nagdalawang-isip na sugurin at sabunutan ang kanyang magaling na kapatid.

“Hindi ka pa ba kuntento? Lahat na lang ay inagaw mo sa ‘kin, pati ba naman minamahal ko?”

Patuloy pa rin ang pisikalan nilang dalawa subalit pumagitna si Adonis at itinulak si Zaeia kaya’t napabagsak siya sa sahig kung saan nagkalat ang mga bubog.

Kara chuckled, “Minahal? Do you think Adonis ever loved you? O sadyang tanga ka lang?”

“So all this time, niloko mo lang ako, Adonis? Tangina!”

“I've always loved you, Zaeia, but I get the idea that you're not giving me your full attention. I can't tell, especially if you love me,” he said which left Zaeia reminiscing their loveline.

“Oh, I get it. Ito pala ang gusto mong atensyon? I apologize if I didn't get the chance to make you feel good in bed, Adonis.”

‘I'm too exhausted to argue with these scumbags.’

Umupo si Kara upang mapantayan ang kanyang kapatid, “Tandaan mo. There is no love like something you see in fairytales. Grow up.”

Nakarinig sila ng tunog na nagmula sa labas ng bahay at nang mapansin ni Kara ang pagdating ng kanilang mga magulang, nakaisip na naman siya ng isang plano upang pumanig sa kanya ang kanilang mga magulang at hindi sa kanyang kapatid.

“Ah! Ang sakit!” paghagulgol niya habang nakahawak sa kanyang tiyan.

Nag-alalang tumakbo patungo sa kanyang direksyon ang kanilang mga magulang. Ngumisi siya kay Zaeia na punong-puno ng galit at poot.

“That fucking girl pushed me through the stairs! Wala naman akong kasalanan sa kanya, Mom,” saad niya habang pilit umiiyak.

Mas lalong nag-init ang ulo ni Zaeia nang marinig niya ito. Ngayon ay siya naman ang naging biktima. Palibhasa, gawain niya na iyan upang paboran siya palagi ni Amanda.

Napatawa na lamang ang dalaga dahil sa pagsisinungaling ni Kara, “Aba, at ako pa ngayon ang may kasalanan? Sige, ganyan naman kayo. Puro na lang si Kara!”

“She’s your older sister, Zaeia! Don’t be disrespectful!” sabat naman ng kanyang ama.

Ngayon ay nagsisimula na naman siyang ipaglaban ang kanilang paboritong anak na ubod ng kalandian.

“Well, nahuli ko lang naman ang pinakamamahal niyong anak na nakikipagtalik sa fiance ko, hindi ba?” wika niya habang nakatingin sa dalawang taong ngayon ay kanyang kinamumuhian.

Biglang nagbago ang ekspresyon ng kanilang mga magulang. Hindi sila makapaniwala sa kanilang narinig.

“At nabuntis pa nga ata.”

Nanlaki ang mga mata ni Kara dahil sa huling mga salitang kanyang binitawan. Napangisi na lamang siya ng hindi na makapagsalita ang kanyang kapatid.

Napansin ni Zaeia ang mahigpit na pagkakahawak ng kanilang ina sa braso ni Kara na tila ba’y sasabog sa galit.

“Is that true?” tanong ni Amanda sa dalawa.

“No, Tita and Tito. Nothing happened to us. Please, believe us,” pagmamakaawa ni Adonis.

So, you are now pulling your pa-victim card? Ang galing.

Naglakad siya papalapit kay Adonis at kanyang hinili ang collar nito. Nagtitimpi lamang siya lalo pa’t nariyan ang kanilang magulang.

“Why don’t you check the CCTVs?” wika niya.

Nagulantang ang lahat sa biglang pagsigaw ni Kara na nakatakip ang mga tainga habang umiiyak at idinidikit ang kanyang sarili sa dingding.

“Hindi!” sigaw ni Kara at pumulot ng mga basag na parte ng vase.

“Nakikita niyo ba ‘to? I can kill myself with this. Kaya mamili kayo, si Zaeia o magpapakamatay ako?” sigaw niya habang pinepeke pa rin ang pag-iyak.

Mabilis na lumapit sa kanya si Amanda at niyakap ito ganoon na rin si Alfonso, ang kanyang ama.

Hindi makapaniwala si Zaeia dahil hanggang ngayon ay nadadala pa rin ang kanilang mga magulang sa mga pag pepeke ni Kara. Sawang-sawa na siya rito.

“Fine, fine! Live your life to the fullest with your dearest daughter! From now on, kakalimutan ko na kayo. I've never known a family who favored their favorite daughter over their youngest. Mark my words.”

Hindi niya na hinintay ang magiging reaksyon o tugon nila sa kanyang tinuran at tumakbo papaalis. Binuksan niya ang makina ng kanyang sasakyan at umalis. Malalim na ang gabi at hindi ito ligtas para sa kanya.

Dumiretso siya sa isang night club. Sumalubong sa kanya ang mga taong nagsasayawan sa gitna na halos makita na ang lahat dahil sa kanilang damit na animo’y kinulang sa tela.

Naghalo rin ang amoy ng sigarilyo, vape at alak sa loob ngunit hindi ito pinansin ni Zaeia. Ang gusto niya lamang ay uminom upang kanyang makalimutan panandalian ang lahat.

“May I have an Alabama Slammer, please?” wika niya sa bartender.

Zaeia has a low alcohol tolerance kaya’t siya ay madaling malasing. Isang lagok pa lamang niya ng kanyang inumin ay biglang umikot ang kanyang paningin ng panandalian. Dagdag pa ang init na kanyang nararamdaman.

Hindi niya ito ininda at itinuloy pa rin ang pagiinom.

“Hey, Zaeia. Are you here alone?” a masculine man came to her. Ngunit sa kalasingan ay hindi niya masyadong makilala ang lalaki kaya’t tumango na lamang siya bilang sagot.

“It’s me, Duke. Lasing ka na, Zaeia ihahatid na kita.” Binuhat niya ang dalaga at noong una ay umaangal pa ito ngunit bigla na lamang ito natahimik sa kanyang bisig.

Inihiga niya nang maayos ang dalaga sa kanyang sasakyan ngunit bago niya pa maisara ang pintuan ay sinenyasan siya nitong lumapit sa kanya.

“What are you doing, Zaeia? Lasing ka,” wika niya nang pumatong sa kanya ang dalaga. Hindi niya rin napigilan ang sariling tumugon dito.

“Damn it, Zaeia.”