A/n: hello dearest readers. Please, paki rate po ng book ko na ito. At advance, thank you sa mga gems nyo na ibibigay sa story na ito. 🥰❤️
Waiting "We're friends since two years ago. He's like a son to me, dear. Nagkakilala kami sa isang business seminar sa Cebu. Well, I'm glad na ikaw ang maswerteng babaeng pinakasalan niya. You know, he's so good and thoughtful, hija. You are so very lucky to have him in your life. Ang bait kasi niyang si Alex. Wala talaga akong masasabi sa asawa mong 'yon." I just simply nod and smile at her. I just don't know how to react in every praise she said about my husband. And I am speechless sa mga natutuklasan ko ngayon kay Ma'am Damian. "Nabigla nga ako nung tumawag s'ya isang araw sa akin at ibinalitang magpapakasal na siya. Which is natuwa ako dahil malalagay na rin siya sa tahimik na buhay. Then he asked me to be your godparent at pumayag ako without knowing na ikaw pala yung babaeng tinutukoy niyang papakasalan niya. Mas natutuwa ako nang sobra dahil bagay naman kayo sa isa't isa. You two are very perfect couple." patuloy pa rin ito sa pagkukwento sa akin. "You mean, huli n'yo na ho
Do not Bother"Who is that guy?" agad na bungad nitong tanong paglapit ko.Tinitigan ko ito sa mata. "Later, Alex. Pumasok muna tayo sa kotse mo," papasok na sana ako nang bigla niya akong pinigilan sa braso ko."I'm asking you who that guy, Martelle," marahan ngunit may diin nitong tanong muli sa akin."He's just a friend, Alex," kunot-noong sagot ko dito saka bawi ng braso ko sa mahigpit na pagkakahawak ng kamay nito.Matiim niya akong tinitigan sa mata. "Friend? Sa isang lalaki?""Pwede ba Alex, sa loob ka na lang magtanong," naiirita kong tugon dito imbes na sagutin ang tanong nito.Naramdaman ko ang unti-unting pagbitaw nito sa braso ko saka bumuntong-hininga ng malalim.I immediately slide myself into his car when he opened the door for me. Nakakailang kasi dahil may mangilan-ngilan na pa lang nakatingin at nakakapansin sa aming dalawa.Umikot at agad na rin itong lumulan ng kotse nito. Pagkaupo ay agad nitong pinatakbo ang kotse."Ayokong makikita kitang kasama ang lalaking iyo
Phone CallDahil dala ng pagod ay agad din akong nakaramdam ng antok. I'm about to fall asleep when the doors open. Agad ring nawala ang antok ko. Nagtulog-tulogan na rin ako at pinakikiramdaman na lang ang bawat galaw ni alex sa loob ng silid. Ramdam kong tumigil ito sa may tabi ko at pinagmamasdan niya ako.Nakahinga lang ako nang maayos ng pumasok na ito ng tuloyan sa banyo. Lumipat ako ng higa, patalikod sa parteng hinihigaan ni Alex.‘Di nagtagal ay lumabas na muli ito sa dressing room at agad ding tumabi sa akin sa kama.Buong akala ko ay papatayin na nito ang bedside table lamp at matutulog na, ngunit napasinghap ako nang maramdaman ko ang braso nito sa aking baywang.I gulped and I remain silent.Ramdam ko ang paghawak nito sa aking braso upang mas akayin ako sa kanyang tabi. Ngunit napadaing naman ako at napapakislot nang sumigid ang bahagyang hapdi sa paghawak nito."Damn!"Naramdaman ko ang biglang pagtayo nito at lumabas pa ito ng silid namin. Dumilat ako at sinulyapan an
Invitation"Oh, hija, magandang umaga," ang unang bati ni Yaya Belle nang makita nitong papasok ako sa dining area."Magandang umaga rin ho," nakangiting pagbati ko rin rito."Halikana at maupo upang makakain ng almusal, hija. Teka, nasaan na pala ang asawa mo?" tanong nito sa akin."S-susunod na lang daw ho siya." simpleng sagot ko rito."Ah, sige maupo ka na, hija at ipaghahanda na kita ng almusal mo."Tumungo muna ako sa counter at nagtimpla muna ako ng isang basong gatas at saka nag-almusal na magisa. Minadali ko talaga ang pag-aalmusal dahil ayaw kong makasabay si Alex na kumain.Tamang-tama namang pagdulog ni Alex ay tapos na akong kumain, kaya agad na akong tumayo bago pa ito maupo sa hapagkainan. Alam ko na gusto niya akong kausapin ngunit ng dahil nandiyan si Yaya Belle ay hindi ito makabwelta."Yaya Belle, aakyat na ho ako.""Oh sige, hija. Mag-ingat sa pag-akyat ng hagdan." paalala nito sa akin."Oho. Salamat ho." sagot ko saka humakbang patungong pinto ng dining room.Nila
Not Jealous Pababa na ako sa mataas na gusaling pinapasukan kong trabaho nang makasalubong ko si Darwin sa malawak na hallway. Ngumiti ako ng bahagya dito at lumapit sa kanya. "Hi, Elle," masigla nitong pagbati sa akin. "Hello, Darwin." balik na pagbati ko rin rito. "Kumusta ka na?" tanong nito habang patuloy pa rin kaming naglalakad palabas ng gusali. "Heto, okay lang. Teka, napansin ko atang nawala ka ng ilang araw. Where did you go?" "Yeah. Ako kasi 'yong ipinadala ng big boss natin sa conference meeting na ginanap sa Cebu. Biglaan kaya hindi n'yo na nalaman ni Cristel ang pagalis ko." paliwanag nito. "Uh, kaya pala." Tumango-tango kong tugon rito. "Hey, ikaw huh. Ang daya-daya mo." Napakunot ang noo kong sumulyap rito. "Ako? Madaya? Bakit mo nasabi?" nagtatakang tanong ko rito. "Yes, because you never informed me that you are already married," he said. "H-Huh... Um. O-Oo nga pala, nakalimutan ko pa lang banggitin sa'yo ang tungkol sa pagaasawa ko." bahagya akong nailang
FearIsang malamyos at malamig na tugtugin ang gumising sa aking himbing na diwa. Namulatan ko agad ang nakaawang na pinto ng silid namin ni Alex. Ngunit nagtataka ako sa sobrang dilim ng buong paligid—pati na ang labas ng silid ay madilim rin.Bigla akong kinabahan at sumigid din agad ang takot sa aking buong sistema. Napabalikwas ako ng bangon.Darkness is my greatest fear. I hate darkness, lalo na ang tipong walang-wala akong naaaninag. Okay lang sana kung may katabi ako sa mga ganito kadilim na paligid. May ilaw naman ngunit bahagya lang at nagmumula iyon sa labas ng silid namin ni Alex.Tuluyan na akong nagising, nagmamadaling bumangon at naglakad patungong pinto."A-Alex? Alex? W-where are you? A-Alex?" malakas na tawag ko sa pangalan nito, ngunit walang Alex ang lumitaw sa harapan ko.Paglabas ko ng pinto ay may nakita akong mga candle glasses sa may hagdan hanggang sa pababa ng hagdan. Mas sumidhi ang takot ko at nagsitayuan na ang lahat ng mga balahibo ko sa braso at sa buong
Dinner Date"I hope you like what I prepared for dinner," sabi nito sa pananahimik ko habang nakatingin ako sa nakahanda sa lamesa. Lumingon ako dito. "Flowers. I hope you forgive me," he added.Napaawang ang labi ko at napatingin ako sa tatlong tangkay ng pulang rosas na inaabot nito sa akin. "T-thank you, hindi ka na sana nag-abala pa," I said but I accepted the flowers. "Y-you made this all?" tanong ko dito habang nakasulyap muli sa mesa na puno ng pagkain."Yes, sa tulong ni Yaya Belle at ng asawa niya,"Tumango-tango ako."I really wanted to go out and invite you for a special dinner tonight. Kaya lang sabi mo magpapahinga ka. So, kahit dito na lang sana sa bahay. Um, it's my way to make peace with my wife so I hope you like what I... I mean, we prepared." wika nito sa akin.Biglang tumibok muli nang mabilis ang puso ko sa sinabi nito. Nag-iinit din ang pisngi ko sa mariing pagkakatitig nito sa akin. But I frown dahil hindi kasi ako sanay sa mga ganitong pa-special dinner at mga s
Surrender"H-huh? Um—" I just want to decline but he never let me say it."Please?" he sounds pleading."A-Alex—""Come on, honey." he pleaded again.I heaved a resignation sigh. "Alright," tuluyan ko nang tinanggap ang nakalahad na kamay nito.He smiled and gently pulled me up. Then he plays me inside his arms. "Do you remember this song?" tanong nito habang sumasayaw kami nang malumanay.Umiling ako dito. "Hindi. Bakit?" nagtataka kong tanong sa kanya habang nakatingala rito."I heard this from Julia's debut party— the day when I first met you," he said not blinking his eyes.Napaawang ang bibig ko nang bigla kong maalala ang araw na iyon.Nagpatuloy ito sa pagsasalita. "I already appreciated the song when they played it, and you know, I can't stop myself from staring at the beautiful woman that night. But I felt disappointed… because that woman is clearly avoiding me."Hearing that, I gulp. Alam ko namang ako talaga ang babaeng tinutukoy nito dahil sa simula't sapul ng gabing iyon,