Chapter 3

SHEVAYA

Hawak-hawak ko sa isang kamay ang form na galing sa registrar. Dalawang linggo lang ang naging bakasyon namin bago nag start ulit ang klase para sa pang huling semester.

Napahawak ako sa ulo ng bahagya itong kumirot. Tulog pa kasi si Lola ng iwan ko, siguro hindi na naman iyon naka-tulog kagabi. Iniwanan ko lang din siya nang makakakain at hindi na ako nag-abalang mag almusal pa.

Tiningnan ko ang schedule na hawak. 

Philippine literature, room 104, building IV.

May kalayuan pa ang lalakarin ko.

Dahil mas tutok ako sa hawak na schedule ay hindi ko na namalayang may makaka salubong na pala ako.  Napa atras ako dahil sa lakas ng impact habang iyong babae naman ay napadausdos sa sahig.

Shit.

Hindi ko siya kilala pero sana hindi siya katulad ng ibang mga nag-aaral dito. Pero ano bang inaasahan ko 'e pare-parehas lang naman ang mga ugali ng mga students sa LIS.

"S-sorry." akmang tutulungan ko itong tumayo ng may tumapik sa kamay ko at siya na ang nag-tayo sa babaeng naka-bungguan ko.

Akala ko nga magagalit sa akin ang babaeng natumba, pero natatawa lang siyang humingi ng paumanhin bago pinagpagan ang sariling katawan.

"I'm sorry, it's partly my fault. Sutara's chasing me kasi." itinuro pa nito ang babaeng tumulong sa kanyang tumayo.

"Sorry, hindi ka-kasi ako naka-tingin sa dinaraanan ko." yumuko ako dahil sa hiya. Kabadong baka bigla na lang itong magalit at ipahiya ako sa harap ng mga students.

Iyong iba kasi ay nakatingin na sa banda namin.

Pero ganon na lang din ang gulat ko nang tapikin lang ako nito sa braso saka ngumiti. My heart skip a beat. This is the first time that a student from L.I.S smiled at me.

"It's okay, we're going na ha. Let's go?" tanong nito sa kasama na tinanguan lang din siya saka sumunod.

Napabuntong hininga ako saka muling nagpatuloy sa pag-lalakad papunta sa designated classroom. May five minutes pa ako bago tuluyang ma-late kaya naman ay dali-dali akong pumasok at umupo sa pinaka likod.

Nadaanan ko pa si Lexie na hanggang ngayon ay wala yatang balak na patahimikin ang buhay ko.

Pinag-bigyan ko na siya noong last sem, pero mukhang mainit pa rin ang dugo nito sa akin. Dagdagan pa ng mga pangsusulsul nina Stacy kaya naman mas lalong umiinit ang uli ng huli.

Hinahayaan ko na lang. They'll get tired din naman siguro kapag na-satisfied na sila sa pambu-bully sa akin.

Sinubukan ko namang mag sumbong sa admin, pero wala. Tapalan lang sila ng pera, binabaliktad na nila. Ang sabi, gagawan nila ng paraan. At kakausapin ang mga bullies, pero kahit ang CSC officers ay walang ginagawa.

Hindi na ito iyong L.I.S na mas inuuna ang kapakanan ng mga students nila, ngayon kasi survival na lang yata ang pag-aaral dito. Matira ang matibay. They'll bully someone that they wanted to, tapos kapag nag-sumbong sa admin or guidance and ma-pera 'yong nang bully. Mananahimik na sila.

Ngayon pa nga lang na si Sir Nik ang namumuno sa unibersidad ay marami na ang bully, ano pa kaya kung si Miss Salvidar na, e' mas bully ang isang iyon.

Napa buntong hininga ako ng maalala ko ang nangyari last sem, hindi ako nag-karoon ng lakas ng loob para isa-uli sa kanya ang panyo, hindi ko naman iyon nagamit.

Hanggang ngayon ay natatago ko pa rin. Mamahalin kasi, at ang bango pa.

Napa-tingin ako sa buong paligid, ako lang ang naka upo sa huling row, lahat sila ay nay kanya-kanyang set of friends. Kahit si Aika na nerd at dating binu-bully djn ay naka-hanap na ng mga kaibigan.

Pero mukha namang ginagamit lang siya ng mga ito dahil matalino siya.

I'd rather stay loner kaysa sa gamitin ng mga taong 'yan.

Dahil sa nalibang ako katitingin ay hindi ko na namalayang pumasok na pala ang babaeng kanina lang ay iniisip ko.

Natahimik ang buong klase, maging ako man ay napa ayos ng upo ng makitang naka-tayo na ito sa harapan. Looking so alluring, beautiful, and intimidating, Miss Salvidar look at us.

Iginala nito ang tingin sa buong room.

Tumigil ang tingin niya sa gawi ko, titig na titig sa akin, kaya naman ay naka-ramdam ako ng hiya, nag yuko ako ng ulo para maka-iwas sa matatalim nitong titig.

Baka naaalala niya iyong panyong ipinahiram niya sa akin, tapos iniisip niya kung bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin naisasauli.

Lihim akong napabuntong hininga.

Walang nangahas na gumawa nang ingay, maging sina stacy na minsan ay ginagawang katatawanan ang mga professor namin ay nanahimik.

Alam kasi nila na hindi uobra ang kamalditahan nila sa sama ng ugali ng professor na ito.

Ilang professor na ba ang pina-talsik niya sa University? Hindi na mabilang. Lalo naman ang mga students na kinick out niya kahit na hindi pa naman siya ang President.

This woman is scarier than my bullies.

"Get one fourth sheet of paper." matigas ang accent nito. Alam mong sanay na sanay sa pag sasalita ng English e.

Kumuha ako ng papel sa bag, ang iba naman ay mukhang mga walang dala kaya bahagyang umingay dahil sa pang hihingi nila.

Wala rin namang nanghingi sa akin kaya itinago ko na ang papel matapos kumuha ng isa. Nakatingin na lang ako ngayon kay Miss Salvidar na halatang naririndi na sa ingay ng mga ka-blockmates ko.

"Quiet." she didn't even shout at all, pero nagawa niya'ng patahimikin ang mga classmates ko. That's how powerful and authoritative her voice is.

Umigting ang panga ni Miss Salvidar, saka nag-lakad paalis sa maliit na stage.

"Funny how you can easily afford a channel bag yet you can't buy a single piece of paper." malamig nitong turan. Marami ang natamaan pero wala namang nag-tangkang sumagot sa babaeng kaharap namin. "For those who doesn't have a paper, you may leave my class." nakahalukipkip itong nag hihintay ng mga aalis.

Pero walang nakinig sa kanya.

"One." maawturidad niyang pag bibilang.

Isa-isang nag sitayuan ang mga blockmates kong walang papel. Kasama na roon sina Stacy.

"Detention for you all."

"What the fuck--"

"You saying something, ferrer?" malamig niyang binalingan nang tingin si Stacy na siyang nag react.

"I think it's not fair, ma'am." lukot ang mukha na sambit ni Stacy. Halos kalahati kasi ng klase ay walang papel, ito ang huling lumabas kaya isa rin siya sa mga naka rinig nang sinabi ni Miss Salvidar.

"What do you even know about fairness, Ferrer, hm?" Napayuko ako saka pinigilan ang sariling h'wag mag-react sa kung gaano kaganda---hot ang boses nito.

"I will tell dad about this. Makikita mo. Detention sa unang araw ng semester? Wow, Miss Salvidar you're unbelievable." napapalatak na lang ako dahil halata ang panginginig ng mga kamay ni Stacy.

Alam kong takot siya, hindi niya lang pina-hahalata. Nag tatapang-tapangan pa, e' isang Salvidar na ang kaharap niya. Walang magagawa ang tatay niyang Senator na corrupt sa isang iyan.

Proven and tested na yan noong first year namin. Ipinahiya nito ang anak ng Former Vice President na dito napiling mag-aral sa L.I.S, masyado kasing tamad, bully at nag papagawa parati ng mga assignments at project.

Mabuti na lang at hindi kami pareho ng department.

Hindi ko alam kung anong nangyari, basta nag demand pa ng public apology ang Vice President. Mismong  ang former VP ang pumunta ng L.I.S, hindi ko na alam kung ano ang napag-usapan. Basta, walang naganap na pagso-sorry in public.

Nalaman na lang namin nasa ibang bansa na iyong student at doon nag aaral e.

"Tell your dad that it is my pleasure to entertain your whole clan in my office." palaban nitong sagot sa nagmamalditang si Stacy.

Now, that's satisfying.

Napapahiyang umalis si Stacy kasama sina Lexie. Hindi naman yata masamang mag sabi ng 'deserve' kahit paminsan minsan, hindi ba?

Pairap nitong inalis ang tingin sa likod ni Stacy saka sa'min humarap. Kumunot ang noo niya, siguro nag tataka kung bakit kaunti na lang kaming natira.

E' palabasin ba naman niya.

"Occupy the front seat." lahat ay agad tumalima para sumunod dito. Kinuha ko ang bag saka umupo sa ikatlong row mula sa unahan.

Ng ma-satisfied ay muli itong bumalik sa table niy, saka umupo at binuksan ang laptop na dala.

"Write your name," malumanay na ang pag sasalita ni Miss Portia, pero naroroon pa rin ang lamig at authoritative sa aura nito.

"Course and block."

Isinulat ko ang mga iyon ng hindi nag tataas ng tingin.

"And explain Philippine Literature. List down three Philippine writers, I don't wanna see Jose Rizal's name on your paper. There's a lot of underrated writer out there, if you love reading Philippine literature then this activity will be easy for you. This will serve as your first activity."

Half an hour lang ang binigay niyang oras sa amin, at dahil tambay ako sa library at minsan na naming pinag aralan ang literature ay mabilis lang din akong natapos.

Ako at si Aika pa lang yata ang tapos, ang iba ay panay ang lingon, nag hahanap ng pwedeng makopyahan.

Matapos ang binigay na oras ay ipina pasa na nito ang ginawa namin. Tapos man o hindi. Mukhang marami ang hindi naka tapos base na rin sa lukot ng mga mukha nila.

"It's just a simple activity yet most of you failed." sambit nito habang isa-isang tinitinggan ang papel. "What more if I ask you to write their literary pieces? Mga stupid." dahil sa labi ako nito naka tingin ay basang-basa ko ang huling sinabi nito.

Mukhang ako lang din ang naka-pansin. Walang boses niya kasing sinabi iyon, o baka bulong lang.

Padabog na inilapag ni Miss Salvidar ang papel sa lamesa saka dinampot ang whiteboard marker at nag sulat.

Professor. Portia Amor Salvidar

Ang alam ko ay mabilis lang nitong natapos ang masteral at doctorate niya. Kung pano niya iyon nagawa, hindi ko alam. She top the Licensure examination for Teachers. After magkaroon ng LPT sa name, ay nag-aral agad for masters. And Doctorate.

Hindi na kasi nito inabutan iyong k-12, kaya siguro 18 or 19 ay nakapag tapos na siya ng college at agad din namang naipasa ang LET at nag patuloy na sa pag kuha ng master's degree at doctorate.

Naka paskil sa achievements board ang mga achievement nito noong nag aaral pa ito rito sa L.I.S. She was the first undergraduate student who earned the perfect average grade of L.I.S which is 1.0, she skipped her first year, second semester and second year.

She's too intelligent kaya agad itong inilagay sa third year.

To be honest, she can do more. She can study different courses and earned lots of achievements and appreciation. Pero mas pinili niyang mag turo sa L.I.S at palitan ang pinsan nitong si Sir Nik bilang presidente.

"I want you to address me as Professor Salvidar, nothing more." muli nitong ibinaba ang marker at inabot ang librong nasa tabi lang ng laptop niya.

She scan the book for a minute bago muling tumalikod at nag sulat sa board.

In one thousand words, write your whole life story.

Ang haba naman n'on, as if naman na babasahin niya. Baka nga itambak niya lang yan jan sa mga files niya at mag tsamba ng grade.

But kidding aside, hindi mukhang gumagamit ng randomizer si Ma'am para mag-input ng grades.

"Make it unique. I won't ask you to introduce yourselves one by one, it will consume lots of time. That will be my way to know your name."

One thousand words are too much, pero dahil iyon ang first activity niya ay ginawa ko pa rin. Saktong 30 minutes lang talaga ang ibinigay ni Miss Salvidar sa amin para tapusin ang activity.

After n'on ay ipinapasa niya na tsaka nag-dismiss ng klase.

Ang bilis naman.

Pero sabagay, first day pa lang.

Inayos ko ang gamit ko saka nag pahuling lumabas.

Ako na lang ang natitira ng tawagin ako ng professor namin.

"Hey, you." napalunok ako at nag kunyareng hindi ko alam na ako ang tinatawag niya.

Kahit na ako naman talaga kasi ako na lang ang natitirang student sa loob ng room.

"Goodness, Calderon." shit. Paanong kilala niya agad ako? Hindi ko naman nakitang binuklat niya iyong mga papel na ipinasam namin.

At isa pa, kung tiningnan niya man iyon isa-isa, paano niya'ng malalaman na Calderon ang surname ko?

Agad akong napaharap ng marinig ko ang ingay ng takong nito.

"M-ma'am?"

Lukot na lukot ang magandang mukha ni Miss Portia, masama ang tinging ipinupukol sa akin. Bitbit ang laptop at libro ay lumapit siya at saka padabog na inabot sa akin ang dala niyang gamit.

Naiwan sa kamay niya iyong activity namin kanina.

"Follow me." malamig nitong saad.

Nag tatakang sumunod naman ako.

Paanong nakikila niya nga ako? E hindi naman kami nag pakilala isa-isa kanina?

Nakasunod lang ako sa propesorang minu-minutong nakakatanggap ng bati mula sa mga students at co-teachers niya. Pero ni-isa ay wala siyang pinansin.

Ng may nadaanan kaming basurahan ay walang pakundangan nitong inihulog roon ang activity namin kanina.

Laglag ang pangang tinitigan ko si Professor Salvidar.

Gagu?