Intro.......
ลัลลัลล้า....ลัลลัลล้า....
ลัลลัลล้า....ลัลลัลล้า....
ร่างบางผมยาวตรงสลวย มีดวงตาที่โต จมูกโด่งรับกับริมฝีปากบาง ผิวขาวอมชมพูเมื่อกระทบแสงเเดดทำให้ขลับความขาวของผิวมากขึ้น นั่งฮัมเพลงอย่างมีความสุข พลางสเก็ตภาพที่ออกแบบด้วยตัวเองไปด้วย
"ปลายฟ้าลูก มานั่งฮัมเพลงอะไรตรงนี้หื้ม"
"ก็ฟ้าดีใจที่สอบเข้ามามอดังได้นี่คะ ^_^"
"^_^"
"แล้วคุณแม่จะออกไปไหนเหรอคะ"
"พอดีแม่นัดกับเพื่อนน่ะ แม่ไปก่อนนะ"
"ค่ะ ^_^"
พอผู้เป็นมารดาเดินออกไป ร่างบางจึงหันมาสนใจกับภาพต่อ เป็นภาพที่ออกแบบบ้านนั่นเอง เพราะเธอกำลังที่จะเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย Z ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงมากและเธอก็เป็นหนึ่งในนิสิตแห่งรั้วนี้แล้วพรุ่งนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมแล้ว
ครืดดด.....ครืดดด.....
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ฉันต้องกดรับในทันที เพราะเบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์ของเพื่อนสนิทนั่นเอง
<<มิวมิว>>
"ฮัลโหล"
(วัยนี้วันอะไรฟ้าแกจำได้มั้ย)
"ก็วันอาทิตย์ไง ^_^"
(ยัยฟ้า นี่แกจำไม่ได้?"
"จำได้หรอกน๊าา แค่ล้อเล่นเฉยๆ ^.^"
(หึ ถ้าจำไม่ได้ฉันงอนจริงๆด้วย)
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
(ไปคาเฟ่กันเถอะ ฉันอยู่หอแล้วมันน่าเบื่ออ่ะ น๊าา)
"ไปสิ งั้นเจอกันที่เดิมก็แล้วกัน"
(อื้ม ถึงแล้วเดี่ยวโทรหา)
ติ๊ด พอวางสายเสร็จฉันจึงเก็บอุปกรณ์วาดภาพเพื่อที่จะออกไปข้างนอก ซึ่งตอนนี้ก็เป็นช่วงเย็นแล้วด้วย
"คุณหนูคะ จะออกไปไหนคะ"
"ฟ้านัดเพื่อนไว้น่ะคะ"
"งั้นป้าจะไปบอกตาพลให้นะคะ คุณหนูรอก่อนนะคะ"
"ขอบคุณมากค่ะ"
อ่ะ ลืมได้ยังไงเนี๊ย ฉันจึงรีบขึ้นไปบนห้องเพื่อเอาของขวัญไปให้เพื่อนสนิท จากนั้นจึงนั่งรถออกไปทันที
_________________
Coffee Cafe
ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้านคาเฟ่แห่งนี้เเล้ว มันเป็นร้านประจำของฉันกับมิวมิวนั่นเอง เป็นเพราะโทนการตกแต่งที่น่ารักมาก อีกอย่างเค้กที่นี่อร่อยมากจริงๆ
"ฟ้าทางนี้" มิวมิวที่นั่งรอฉันอยู่ที่โต๊ะในสุด ฉันจึงเดินไปนั่งทันที
"สั่งยัง?"
"มิวมิวซะอย่าง สั่งให้แล้วจ้าา"
"เยี่ยมมากเพื่อนรัก อ่ะนี่แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะเพื่อนรัก ^_^"
"นี่ไม่คิดจะเซอร์ไพร์ฉันเลยหรือไง ยัยเพื่อนบ้า"
"ไม่อ่ะ ถึงยังไงก็ต้องให้อยู่ดีปะ ^_^"
"เหอะ ยังไงก็ขอบใจมากนะ ฉันชอบมากเลย >_<"
"อื้ม ^_^"
หลังจากนั้นพวกเราก็คุยเรื่องต่างๆ จนเวลาล่วงเลยไปฉันกับมิวมิวเลยคิดว่าควรกลับได้แล้ว
"แล้วแกไม่คิดจะมาอยู่หอบ้างเหรอฟ้า"
"แกก็รู้นี่นาว่าพ่อฉันเป็นยังไง เห้ออ"
"จริงสินะ พ่อแกหวงแกมากด้วยสิ แล้วนี่ใครมารับ ลุงพล?"
"อื้ม ^_^"
"ปะ งั้นไปรอกันนอกร้านเถอะ" พอเปิดประตูออกจากร้านฉันก็เกือบล้มเพราะดันไปชนเข้ากับใครบางคน
"อ่ะ ขอโทษค่ะ"
"......"
ฉันจึงเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะต้องตกใจ ทำไมหล่อจัง สูงอีกต่างหาก ผมสีดำสนิท แต่ทำไมถึงดูนิ่งจัง
"เอ่ออ..." ก่อนที่ฉันจะเอ่ยอะไรออกไป ผู้ชายตรงหน้าจึงเดินเข้าร้านไป โดยไม่สนใจฉันเลย
"คนอะไรทำไมเย็นชาจัง ไปกันเถอะมิว"
">_<"
"มิวมิว!"
"กรี๊ดดด ทำไมเค้าหล่อจังอ่ะแก แถมยังเท่ห์มากเลยอ่ะ >_<"
"ฉันว่าเค้าดูเย็นชาจะตายไป อ่ะ...ลุงพลมาแล้ว งั้นฉันไปก่อนนะ"
"สามี...ว่าที่พ่อของลูกเลยอ่ะแก"
"มิว!" ฉันที่ตอนนี้เริ่มทนไม่ไหวกับยัยมิวผู้บ้าผู้ชายมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว จึงตะโกนเรียกเธอเสียงดัง
"แกนี่ก็ ให้ฉันฝันหน่อยก็ไม่ได้ >_<"
"ฉันไปก่อนนะ เจอกันที่มอพรุ่งนี้"
"อื้ม บาย^_^"
ตอนนี้ร่างบางนั่งอยู่บนรถเรียบร้อยแล้ว พลางนึกถึงใบหน้าผู้ชายร่างสูงคนนั้น เค้าดูหล่อมาก มีเสน่ห์มากจริงๆยิ่งพอสบสายตานั้นแล้ว มันทำให้ฉันนิ่งไปชั่วขณะ สายตาดุดันคู่นั้นรับกับใบหน้านิ่งทำให้เค้าดูดีอย่างบอกไม่ถูกเลยจริงๆ
"เห้อ...นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี๊ย พอๆ"
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
[Engineering] ตอนที่ 52 วันผ่านไปห้าง มาโก้วันนี้พวกเรานัดกันมาที่มาโก้ เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุด จึงได้นัดกันออกมาเดินเล่นนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วด้วยสิ ทำไมยังไม่เห็นใครมาเลยเนี๊ยตึก...ตึก...ตึก..."ยัยฟ้า!""เฮ้ย! ตกใจหมดยัยมิว""ฮ่าฮ่าฮ่า...แล้วซาร่าล่ะ""อยู่นี่จ้า ^_^" จู่ซาร่าก็เดินมาจากข้างหลังฉัน"มานานแล้ว?" ฉันจคงถามออกไป"อื้ม พอดีฉันเดินดูเสื้อผ้าน่ะ ^_^""ปะ ถ้าครบแล้วก็ไปหาอะไรกินกันเถอะ" ยัยมิวพูดขึ้นก่อนที่เดินนำไปร้านของหวานข้างหน้า"นี่แกไม่คิดจะไปเดินก่อนเหรอ""ใช่ นี่มาถึงจะกินอย่างเดียว เห้ออ" ฉันที่เห็นด้วยกับซาร่าจึงเอ่ยขึ้น"ก็ฉันอยากกินนี่นา กินเสร็จค่อยไปเดินเล่นกันไง ^_^"และตอนนี้เราก็มานั่งกินกันในร้านเรียบร้อย ถึงยังไงกองทับก็ต้องเดินด้วยของหวานอ่ะนะ (ไรท์:มันใช่เหรอหนู)"พวกแกว่าเราจะหาพี่รหัสเจอมั้ย" อยู่ฉันก็คิดเรื่องพี่รหัสขึ้นมา จึงอยากรู้ของแต่ละคน"ฉันคิดว่าฉันน่าจะเจอแล้วแหละ""งั้ม...งั้ม...ของฉันคำใบ้ไม่เห็นจะรู้เรื่องอะไรเลย""ของแกยากขนาดนั้นเลยเหรอมิว"อืม""ซาร่าแล้วที่แกบอกว่าเจอแล้ว ทำไมถึงรู้อ่ะ""ของฉันง่ายไง""แล้วแกได้คำใบ้อะไรเหรอ""
[Engineering] ตอนที่ 4"ซาร่า ขับให้เร็วกว่านี้หน่อยสิ" ฉันกลัวว่าจะเข้ารับน้องสายก็เลยต้องให้ซาร่าเร่งความเร็ว"รีบอยู่นี่ไง""ตอนนี้ฉันกลัวอย่างเดียวคือบทลงโทษอ่ะ ฮืออ" มิวมิวเบะปากทำท่าอย่างกับจะร้องไห้"พวกแกเงียบเลยฉันต้องการสมาธิยะ"บรื้นนน....เอี๊ยดดดเสียงเบรกรถดังขึ้นหน้าคณะสถาปัตย์ พวกฉันจึงรีบลงจากรถเพื่อไปเข้ากิจกรรมให้ทันเวลานัดหมายตึก....ตึก....ตึก...."แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก..." เสียงหอบของพวกเราดังขึ้นเมื่อมาหยุดที่โรงยิม แต่พอเดินเข้าไปเท่านั้นแหละ ฮือออ"พวกคุณสามคนทำไมมาสายครับ!"พี่กฤษตะโกนขึ้นถาม".......""เงียบทำไมครับ!""คะ....คือ..." ฉันที่ตอนนี้จะพูดออกมายังตะกุกตะกักเลย ทำไมมันโหดจังเลยคะเนี๊ย ฮือออ ปลายฟ้าคนนี้อยากจะร้องไห้"จะให้พี่ทำอะไรดีกับคนที่มาสายครับ""......""กฤษ" พี่ไหมเรียกพี่กฤษไว้"......""แค่ตักเตือนก็พอวันนี้น้องพึ่งทำผิด" พี่ไหมพูดขึ้นก่อนที่พี่กฤษจะสั่งลงโทษพวกเรา"งั้นก็ได้ครับ"".......""เอาเป็นว่านี่เป็นการตักเตือนก็แล้วกันน่ะครับ วันหลังอย่ามาสายอีกน่ะครับ ไปนั่งได้""ขอบคุณค่ะ" พวกฉันจึงขอบคุณพี่กฤษรวมถึงมองไปทางด้านหลังที่มีพี่ไหมยิ้มใ
[Engineering] ตอนที่ 3นี่ก็ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้วสำหรับการเรียนมหาลัยของฉัน มันสนุกจริงๆที่ได้วาดภาพหรือออกแบบงาน แต่ที่ฉันไม่ชอบสุดก็ตรงที่เข้ารับน้องนี่แหละ กฎระเบียบเยอะเกิ๊นในเมื่อวันนี้เป็นวันหยุดของฉัน ฉันจึงอยากที่จะพักผ่อนให้เต็มที่ เพื่อที่จะได้ไปสู้รบกับกิจกรรมรับน้อง ซึ่งพรุ่งนี้จะมีการจับสายรหัส ซึ่งฉันคิดว่ามันคงจะดีมากถ้าได้พี่ผู้หญิงอ่ะนะตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบเย็นแล้ว และวันนี้ฉันรู้มาว่ามีถนนคนเดินหลังมอด้วย ดังนั้นจึงชวนยัยพวกนั้นมาเดินเล่นกันดีกว่า คิดได้ดังนั้นจึงส่งข้อความไป ทันทีที่พวกนั้นตอบตกลงฉันจึงขึ้นไปเปลี่ยนชุดทันที"อ่ะ ตัวนี้ก็แล้วกัน ^_^" เสื้อยืดสีขาวพอดีตัวกับกางเกงขาสั้น ก่อนที่จะรวบผมยาวขึ้นเพราะมันคงร้อนน่าดู"คุณลุงค่ะวันนี้ไม่ต้องไปส่งฟ้านะคะ เดี่ยวฟ้าไปเองค่ะ""ให้ลุงไปส่งดีกว่านะครับ เดี่ยวดึกแล้วอันตราย""ไม่เป็นไรค่ะลุง เดี่ยวตอนกลับเพื่อนฟ้าจะมาส่งค่ะ งั้นไปนะคะ ^_^" ฉันจึงรีบออกไปทันที"ฟ้า ทางนี้^_^""เอ้าแล้วมิวยังไม่มาเหรอ?" ฉันถามซาร่าออกไปเมื่อยังไม่เห็นมิวมิวมา"แกไม่ได้อ่านไลน์หรือไง ยัยนั่นท้องเสียกระทันหันน่ะ เลยมาไม่ได้""อ่ออ ปะ
[Engineering] ตอนที่ 2เวลา 17.00 น.หลังจากที่เรียนเสร็จ วันนี้ฉันกับเพื่อนๆอีกสามคนจึงเดินมาที่โรงยิมเพื่อที่จะไปเข้ากิจกรรมรับน้อง"ซาร่าแกดูสิ ที่นี่มันสวรรค์ชัดๆ ดูแต่ละคนสิ ^.^""เห้ออ ฉันน่าจะเรียนวิศวะนะว่ามั้ย""เราลงใหม่กันเถอะ เอาปะ >_พอๆ พวกแกนี่นะ บ้าผู้ชายกันจริงๆ" ฉันที่เห็นว่าสองคนนั้นเริ่มจะพูดจาไม่รู้เรื่องแล้วจึงรีบเบรกไว้ทันทีตอนนี้ทั้งมิวมิวและซาร่าเริ่มสนิทกันแล้ว ตอนแรกฉันยังสงสัยอยู่เลยว่าทำไมสนิทกันไวจัง แต่พอคุยไปคุยมาเท่านั้นแหละ รู้ไหม เห้อออและตอนนี้ทางที่พวกเราเดินกันเป็นลานกิจกรรมของเด็กวิศวะซึ่งเป็นทางผ่านไปโรงยิมที่คณะฉันรับน้องพอดี และตอนนี้พวกเด็กวิศวะก็เริ่มมากันแล้ว ฉันจึงคิดว่าต้องรีบเดินผ่านไปให้ไวที่สุด ดูแต่ละคนนี่น่ากลัวมากเลยถึงแม้ว่าจะหน้าตาดีก็เถอะ"แกจะรีบอะไรของแกเนี๊ยปลายฟ้า" ยัยมิวบ่นฉันเบาๆ"ก็ฉันกลัวว่าจะไม่ทันเช็คชื่อนี่นา ^_^""เหรอออ""อื้ม ^_^"เราเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงที่นัดหมาย ตอนนี้พวกเพื่อนๆเริ่มทยอยมากันแล้ว เมื่อฉันเห็นว่ามีคนนั่งกันอยู่บนสแตนแล้ว ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งรวมด้วย"แกเมื่อกี้ฉันเห็นผู้ที่วิศวะอ่ะ อย่างหล่ออ่ะ
[Engineering] ตอนที่ 1มหาวิทยาลัย Zตึก....ตึก....ตึก....ร่างสูงผู้มีใบหน้าหล่อนิ่งที่ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มปรากฎให้เห็น ผมสีดำสนิท นัยน์ตาดุดันกับการแต่งกายที่ถึงแม้จะถูกระเบียบแต่ยังคงมีความเท่ห์ จึงทำให้ผู้หญิงหลายคนหลงเสน่ห์"แกๆนั่นใครอ่ะ""ฉันจะรู้มั้ยเนี๊ย ก็เพิ่งเข้าใหม่มั้ย""นั่นรุ่นพี่นี่นา หล่อจัง >____ตึก.....ตึก.....ตึก....ร่างสูงก้าวเดินตรงไปข้างหน้าอย่างเรียบนิ่ง ไม่สนใจคนรอบข้างเลยสักนิด ถึงแม้ว่าจะมีคนมองอยู่มากทั้งผู้หญิงรุ่นน้องหรือรุ่นเดียวกันรวมถึงผู้ชายด้วยกันเองยังมองตาม แต่เค้าหาได้สนใจไม่ ก่อนที่จะเดินไปถึงตึกบริหาร โดยที่ถ้าใครไม่ได้รับอนุญาตหรือไม่ได้เป็นคณะกรรมการก็ไม่สามารถเข้าตึกได้_________________ห้องประชุมแกร๊ก!"มาแล้วเหรอว่ะ ^_^""-_-""มึงช่วยพูดกับกูหน่อยได้มั้ยว่ะ ไอ้เซน""-_-""เออ! มึงไม่ต้องพูดก็ได้ไอ้สัส""......""แล้วยัยเ
Intro....... ลัลลัลล้า....ลัลลัลล้า....ลัลลัลล้า....ลัลลัลล้า....ร่างบางผมยาวตรงสลวย มีดวงตาที่โต จมูกโด่งรับกับริมฝีปากบาง ผิวขาวอมชมพูเมื่อกระทบแสงเเดดทำให้ขลับความขาวของผิวมากขึ้น นั่งฮัมเพลงอย่างมีความสุข พลางสเก็ตภาพที่ออกแบบด้วยตัวเองไปด้วย"ปลายฟ้าลูก มานั่งฮัมเพลงอะไรตรงนี้หื้ม""ก็ฟ้าดีใจที่สอบเข้ามามอดังได้นี่คะ ^_^""^_^""แล้วคุณแม่จะออกไปไหนเหรอคะ""พอดีแม่นัดกับเพื่อนน่ะ แม่ไปก่อนนะ""ค่ะ ^_^"พอผู้เป็นมารดาเดินออกไป ร่างบางจึงหันมาสนใจกับภาพต่อ เป็นภาพที่ออกแบบบ้านนั่นเอง เพราะเธอกำลังที่จะเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย Z ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงมากและเธอก็เป็นหนึ่งในนิสิตแห่งรั้วนี้แล้วพรุ่งนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมแล้วครืดดด.....ครืดดด.....เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ฉันต้องกดรับในทันที เพราะเบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์ของเพื่อนสนิทนั่นเอง>"ฮัลโหล"(วัยนี้วันอะไรฟ้าแกจำได้มั้ย)"ก็วันอาทิตย์ไง ^_^"(ยัยฟ้า นี่แกจำไม่ได้?""จำได้หรอกน๊าา แค่ล้อเล่นเฉยๆ ^.^"(หึ ถ้าจำไม่ได้ฉันงอนจริงๆด้วย)"ฮ่าฮ่าฮ่า"(ไปคาเฟ่กันเถอะ ฉันอยู่หอแล้วมันน่าเบื่ออ่ะ น๊าา)"ไปสิ งั้นเจ