[Engineering] ตอนที่ 1
มหาวิทยาลัย Z
ตึก....ตึก....ตึก....
ร่างสูงผู้มีใบหน้าหล่อนิ่งที่ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มปรากฎให้เห็น ผมสีดำสนิท นัยน์ตาดุดันกับการแต่งกายที่ถึงแม้จะถูกระเบียบแต่ยังคงมีความเท่ห์ จึงทำให้ผู้หญิงหลายคนหลงเสน่ห์
"แกๆนั่นใครอ่ะ"
"ฉันจะรู้มั้ยเนี๊ย ก็เพิ่งเข้าใหม่มั้ย"
"นั่นรุ่นพี่นี่นา หล่อจัง >_<"
"กรี๊ดดด พ่อของลูกเลยแหละ >_<"
"ไม่คิดว่าจะได้เจอพี่เค้านะเนี๊ย ฉันได้ยินมาว่าน้อยคนนักที่จะได้เจอ แต่วันนี้ >_<"
"ก็วันนี้เปิดเทอมวันแรกนี่นา ได้ข่าวว่าพี่เค้าเป็นประธานสภานักศึกษาด้วยแหละ คนอะไรเก่งไปหมดซะทุกอย่าง >_<"
ตึก.....ตึก.....ตึก....
ร่างสูงก้าวเดินตรงไปข้างหน้าอย่างเรียบนิ่ง ไม่สนใจคนรอบข้างเลยสักนิด ถึงแม้ว่าจะมีคนมองอยู่มากทั้งผู้หญิงรุ่นน้องหรือรุ่นเดียวกันรวมถึงผู้ชายด้วยกันเองยังมองตาม แต่เค้าหาได้สนใจไม่ ก่อนที่จะเดินไปถึงตึกบริหาร โดยที่ถ้าใครไม่ได้รับอนุญาตหรือไม่ได้เป็นคณะกรรมการก็ไม่สามารถเข้าตึกได้
_________________
ห้องประชุม
แกร๊ก!
"มาแล้วเหรอว่ะ ^_^"
"-_-"
"มึงช่วยพูดกับกูหน่อยได้มั้ยว่ะ ไอ้เซน"
"-_-"
"เออ! มึงไม่ต้องพูดก็ได้ไอ้สัส"
"......"
"แล้วยัยเจสคู่จิ้นมึงยังไม่มาเหรอว่ะ"
"ถ้ามามึงจะเห็น?"
"แน่ะ ไม่คิดจะปฏิเสธหน่อยเหรอว่ะคุณเซน"
"ขี้เกียจ"
"เออ! ไปนั่งกันครับน้องเยล ^_^"
"ค่ะ >_<"
ชายร่างสูงที่เอ่ยทักที่ใครต่างบอกว่าเป็นตัวพ่อของคณะวิศวะ ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธได้ด้วยใบหน้าหวานที่สุดเเสนจะมีเสน่ห์รวมถึงผู้หญิงในสภาด้วยที่ตอนนี้คือคนควงคนล่าสุด
ตอนนี้ทั้งห้องเงียบสนิทเมื่อเห็นร่างสูงที่มีตำเเหน่งเป็นถึงประธานสภานักศึกษาเดินเข้ามาเพราะตอนนี้มีพวกคณะกรรมการนักศึกษาของแต่ละชั้นปีมีประชุมเรื่องกิจกรรมรับน้องปีหนึ่ง ซึ่งวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก
แกร๊ก!
ตึก....ตึก....ตึก....
เสียงร้องเท้าส้นสูงที่เดินเข้ามาด้วยชุดนักศึกษาที่รัดแน่นรับกับกระโปร่งทรงเอที่เดินมานั่งลงที่เก้าอี้ของตัวเองพร้อมกับเอ่ยทักคนในห้อง
"หวัดดีทุกคน ^_^"
หญิงสาวที่ขึ้นชื่อในเรื่องของความฮอตและเซ็กซี่ที่สุด อดีตดาวมหาวิทยาลัยและเป็นหนึ่งในคณะกรรมการนักศึกษาอีกทั้งตอนนี้เธอยังเป็นคู่จิ้นกับร่างสูงด้วยความที่ทั้งคู่สนิทกันและอีกอย่างเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เค้าสนิทด้วย ทั้งคู่จึงถูกแฟนคลับตั้งให้เป็นคู่จิ้นกัน
"มาสักทีนะคุณเจส"
"เหอะ!"
"เริ่มประชุมกันเถอะ" เสียงเข้มบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
ทุกคนต่างตั้งใจฟังงานในแต่ละหน้าที่ที่รับผิดชอบ เพราะใครๆก็รู้ว่าร่างสูงตรงหน้าเป็นคนที่จริงจังกับงานมาก ถึงแม้ว่าใครจะเห็นว่าเค้าเป็นคนไม่พูด แต่ถ้าเป็นเรื่องงานแล้วไม่มีพลาด เพราะเป็นร่างสูงเป็นคนละเอียดและในการอธิบายงานจะเป็นคนไม่มีการอธิบายซ้ำอย่างเเน่นอน
"ทุกคนคิดว่าไง?"
"เห็นด้วยครับ/เห็นด้วยค่ะ"
"งั้นตกลงตามนี้ มีอะไรจะถามผมอีกมั้ยครับ"
"........" ทุกคนต่างเงียบกัน
"ขอปิดประชุม" ร่างสูงพูดเสียงนิ่ง ก่อนที่ทุกคนจะเดินออกจากห้องประชุมไป เหลือเพียงเพื่อสนิททั้งสองคนของร่างสูงที่นั่งพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
อีกด้านหนึ่ง
มหาวิทยาลัยในฝันของใครหลายๆคน มันยากมากที่จะเข้ามหาวิทยาลัยแห่งนี้ เพราติดท็อปของประเทศ มีหลายคณะ แล้วแต่ละคณะจะมีอาจารย์ที่เชี่ยวชาญจริงๆมาสอน อีกทั้งมหาวิทยาลัยแห่งนี้ก็ใหญ่และกว้างมาก บรรยากาศในมหาวิทยาลัยก็ดี จะไม่ให้ฉันดีใจได้ยังไงล่ะ >_<
"ปลายฟ้า?"
"เอ้า ซาร่า ถึงพร้อมกันเลยอ่ะ ^_^" ซาร่าเป็นเพื่อนที่ฉันรู้จักตอนมาสมัครแล้วเราก็เรียนเอกเดียวกันอีกด้วย เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมีเสน่ห์มากเลยแหละ
"อื้ม แล้วนี่เค้ากรี๊ดอะไรกันเหรอ?"
"ไม่รู้สิ อ่ะ นั่นมิวมิวนี่นา"
"ยัยฟ้า!"
"มิวทางนี้ ทำไมมาช้าจัง ฉันรอเธอน๊านนานมากเลยเนี่ย"
"อย่าเว่อร์น๊า....แล้วนี่?"
"อ่อ...นี่ซาร่าเรียนเอกเดียวกันกับพวกเรา ส่วนนี่มิวมิว เพื่อนสนิทฉันเอง"
"หวัดดี/หวัดดีจ๊ะ ^_^"
"แล้วพวกเธอเจอกันยังไงล่ะ"
"ก็ตอนที่มาสมัครไง ตอนนั้นฉันมาถึงก่อนแกไงก็เลยเจอกับซาร่าพอดีน่ะ"
"อ่อ ^_^"
"งั้นเราสามคนก็ขึ้นตึกเรียนเถอะ ป่ะ"
กรี๊ดดด......กรี๊ดดด.......จู่ๆเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
"แกเเล้วนั่นเค้ากรี๊ดกร๊าดอะไรกันอ่ะ ไปดูกันมั้ย" ฉันที่ยังไม่ได้ตอบมิวมิวไปยัยนั่นก็ดึงแขนฉันกับซาร่าเดินไปดูข้างหน้า
"แกนั่นใครอ่ะ"
"ฉันจะรู้มั้ยเนี๊ย ก็เพิ่งเข้าใหม่มั้ย"
"กรี๊ดดด ผู้ชายในฝัน >_<"
"ฉันได้ข่าวว่าพี่เค้ายังไม่มีแฟนด้วยแหละ>_<"
"แต่ฉันได้ยินมาว่ารุ่นพี่มีคู่จิ้นด้วยนี่นา" เสียงผู้หญิงกรี๊ดกันหนักมาก ก่อนที่ร่างสจะเดินเข้าไปภายในตึก
ฉันที่ยืนมองข้างหลังจากไกลๆ แต่ถึงจะเห็นแค่แผ่นหลังนั่นก็ทำให้รู้ได้ในทันทีว่าเค้าน่าจะดูดีขนานไหนรวมถึงเสียงกรี๊ดรอบข้างนั้นอีก คงบอกได้ไม่ยาก
"รุ่นพี่งั้นเหรอ....."
[Engineering] ตอนที่ 52 วันผ่านไปห้าง มาโก้วันนี้พวกเรานัดกันมาที่มาโก้ เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุด จึงได้นัดกันออกมาเดินเล่นนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วด้วยสิ ทำไมยังไม่เห็นใครมาเลยเนี๊ยตึก...ตึก...ตึก..."ยัยฟ้า!""เฮ้ย! ตกใจหมดยัยมิว""ฮ่าฮ่าฮ่า...แล้วซาร่าล่ะ""อยู่นี่จ้า ^_^" จู่ซาร่าก็เดินมาจากข้างหลังฉัน"มานานแล้ว?" ฉันจคงถามออกไป"อื้ม พอดีฉันเดินดูเสื้อผ้าน่ะ ^_^""ปะ ถ้าครบแล้วก็ไปหาอะไรกินกันเถอะ" ยัยมิวพูดขึ้นก่อนที่เดินนำไปร้านของหวานข้างหน้า"นี่แกไม่คิดจะไปเดินก่อนเหรอ""ใช่ นี่มาถึงจะกินอย่างเดียว เห้ออ" ฉันที่เห็นด้วยกับซาร่าจึงเอ่ยขึ้น"ก็ฉันอยากกินนี่นา กินเสร็จค่อยไปเดินเล่นกันไง ^_^"และตอนนี้เราก็มานั่งกินกันในร้านเรียบร้อย ถึงยังไงกองทับก็ต้องเดินด้วยของหวานอ่ะนะ (ไรท์:มันใช่เหรอหนู)"พวกแกว่าเราจะหาพี่รหัสเจอมั้ย" อยู่ฉันก็คิดเรื่องพี่รหัสขึ้นมา จึงอยากรู้ของแต่ละคน"ฉันคิดว่าฉันน่าจะเจอแล้วแหละ""งั้ม...งั้ม...ของฉันคำใบ้ไม่เห็นจะรู้เรื่องอะไรเลย""ของแกยากขนาดนั้นเลยเหรอมิว"อืม""ซาร่าแล้วที่แกบอกว่าเจอแล้ว ทำไมถึงรู้อ่ะ""ของฉันง่ายไง""แล้วแกได้คำใบ้อะไรเหรอ""
[Engineering] ตอนที่ 4"ซาร่า ขับให้เร็วกว่านี้หน่อยสิ" ฉันกลัวว่าจะเข้ารับน้องสายก็เลยต้องให้ซาร่าเร่งความเร็ว"รีบอยู่นี่ไง""ตอนนี้ฉันกลัวอย่างเดียวคือบทลงโทษอ่ะ ฮืออ" มิวมิวเบะปากทำท่าอย่างกับจะร้องไห้"พวกแกเงียบเลยฉันต้องการสมาธิยะ"บรื้นนน....เอี๊ยดดดเสียงเบรกรถดังขึ้นหน้าคณะสถาปัตย์ พวกฉันจึงรีบลงจากรถเพื่อไปเข้ากิจกรรมให้ทันเวลานัดหมายตึก....ตึก....ตึก...."แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก..." เสียงหอบของพวกเราดังขึ้นเมื่อมาหยุดที่โรงยิม แต่พอเดินเข้าไปเท่านั้นแหละ ฮือออ"พวกคุณสามคนทำไมมาสายครับ!"พี่กฤษตะโกนขึ้นถาม".......""เงียบทำไมครับ!""คะ....คือ..." ฉันที่ตอนนี้จะพูดออกมายังตะกุกตะกักเลย ทำไมมันโหดจังเลยคะเนี๊ย ฮือออ ปลายฟ้าคนนี้อยากจะร้องไห้"จะให้พี่ทำอะไรดีกับคนที่มาสายครับ""......""กฤษ" พี่ไหมเรียกพี่กฤษไว้"......""แค่ตักเตือนก็พอวันนี้น้องพึ่งทำผิด" พี่ไหมพูดขึ้นก่อนที่พี่กฤษจะสั่งลงโทษพวกเรา"งั้นก็ได้ครับ"".......""เอาเป็นว่านี่เป็นการตักเตือนก็แล้วกันน่ะครับ วันหลังอย่ามาสายอีกน่ะครับ ไปนั่งได้""ขอบคุณค่ะ" พวกฉันจึงขอบคุณพี่กฤษรวมถึงมองไปทางด้านหลังที่มีพี่ไหมยิ้มใ
[Engineering] ตอนที่ 3นี่ก็ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้วสำหรับการเรียนมหาลัยของฉัน มันสนุกจริงๆที่ได้วาดภาพหรือออกแบบงาน แต่ที่ฉันไม่ชอบสุดก็ตรงที่เข้ารับน้องนี่แหละ กฎระเบียบเยอะเกิ๊นในเมื่อวันนี้เป็นวันหยุดของฉัน ฉันจึงอยากที่จะพักผ่อนให้เต็มที่ เพื่อที่จะได้ไปสู้รบกับกิจกรรมรับน้อง ซึ่งพรุ่งนี้จะมีการจับสายรหัส ซึ่งฉันคิดว่ามันคงจะดีมากถ้าได้พี่ผู้หญิงอ่ะนะตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบเย็นแล้ว และวันนี้ฉันรู้มาว่ามีถนนคนเดินหลังมอด้วย ดังนั้นจึงชวนยัยพวกนั้นมาเดินเล่นกันดีกว่า คิดได้ดังนั้นจึงส่งข้อความไป ทันทีที่พวกนั้นตอบตกลงฉันจึงขึ้นไปเปลี่ยนชุดทันที"อ่ะ ตัวนี้ก็แล้วกัน ^_^" เสื้อยืดสีขาวพอดีตัวกับกางเกงขาสั้น ก่อนที่จะรวบผมยาวขึ้นเพราะมันคงร้อนน่าดู"คุณลุงค่ะวันนี้ไม่ต้องไปส่งฟ้านะคะ เดี่ยวฟ้าไปเองค่ะ""ให้ลุงไปส่งดีกว่านะครับ เดี่ยวดึกแล้วอันตราย""ไม่เป็นไรค่ะลุง เดี่ยวตอนกลับเพื่อนฟ้าจะมาส่งค่ะ งั้นไปนะคะ ^_^" ฉันจึงรีบออกไปทันที"ฟ้า ทางนี้^_^""เอ้าแล้วมิวยังไม่มาเหรอ?" ฉันถามซาร่าออกไปเมื่อยังไม่เห็นมิวมิวมา"แกไม่ได้อ่านไลน์หรือไง ยัยนั่นท้องเสียกระทันหันน่ะ เลยมาไม่ได้""อ่ออ ปะ
[Engineering] ตอนที่ 2เวลา 17.00 น.หลังจากที่เรียนเสร็จ วันนี้ฉันกับเพื่อนๆอีกสามคนจึงเดินมาที่โรงยิมเพื่อที่จะไปเข้ากิจกรรมรับน้อง"ซาร่าแกดูสิ ที่นี่มันสวรรค์ชัดๆ ดูแต่ละคนสิ ^.^""เห้ออ ฉันน่าจะเรียนวิศวะนะว่ามั้ย""เราลงใหม่กันเถอะ เอาปะ >_พอๆ พวกแกนี่นะ บ้าผู้ชายกันจริงๆ" ฉันที่เห็นว่าสองคนนั้นเริ่มจะพูดจาไม่รู้เรื่องแล้วจึงรีบเบรกไว้ทันทีตอนนี้ทั้งมิวมิวและซาร่าเริ่มสนิทกันแล้ว ตอนแรกฉันยังสงสัยอยู่เลยว่าทำไมสนิทกันไวจัง แต่พอคุยไปคุยมาเท่านั้นแหละ รู้ไหม เห้อออและตอนนี้ทางที่พวกเราเดินกันเป็นลานกิจกรรมของเด็กวิศวะซึ่งเป็นทางผ่านไปโรงยิมที่คณะฉันรับน้องพอดี และตอนนี้พวกเด็กวิศวะก็เริ่มมากันแล้ว ฉันจึงคิดว่าต้องรีบเดินผ่านไปให้ไวที่สุด ดูแต่ละคนนี่น่ากลัวมากเลยถึงแม้ว่าจะหน้าตาดีก็เถอะ"แกจะรีบอะไรของแกเนี๊ยปลายฟ้า" ยัยมิวบ่นฉันเบาๆ"ก็ฉันกลัวว่าจะไม่ทันเช็คชื่อนี่นา ^_^""เหรอออ""อื้ม ^_^"เราเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงที่นัดหมาย ตอนนี้พวกเพื่อนๆเริ่มทยอยมากันแล้ว เมื่อฉันเห็นว่ามีคนนั่งกันอยู่บนสแตนแล้ว ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งรวมด้วย"แกเมื่อกี้ฉันเห็นผู้ที่วิศวะอ่ะ อย่างหล่ออ่ะ
[Engineering] ตอนที่ 1มหาวิทยาลัย Zตึก....ตึก....ตึก....ร่างสูงผู้มีใบหน้าหล่อนิ่งที่ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มปรากฎให้เห็น ผมสีดำสนิท นัยน์ตาดุดันกับการแต่งกายที่ถึงแม้จะถูกระเบียบแต่ยังคงมีความเท่ห์ จึงทำให้ผู้หญิงหลายคนหลงเสน่ห์"แกๆนั่นใครอ่ะ""ฉันจะรู้มั้ยเนี๊ย ก็เพิ่งเข้าใหม่มั้ย""นั่นรุ่นพี่นี่นา หล่อจัง >____ตึก.....ตึก.....ตึก....ร่างสูงก้าวเดินตรงไปข้างหน้าอย่างเรียบนิ่ง ไม่สนใจคนรอบข้างเลยสักนิด ถึงแม้ว่าจะมีคนมองอยู่มากทั้งผู้หญิงรุ่นน้องหรือรุ่นเดียวกันรวมถึงผู้ชายด้วยกันเองยังมองตาม แต่เค้าหาได้สนใจไม่ ก่อนที่จะเดินไปถึงตึกบริหาร โดยที่ถ้าใครไม่ได้รับอนุญาตหรือไม่ได้เป็นคณะกรรมการก็ไม่สามารถเข้าตึกได้_________________ห้องประชุมแกร๊ก!"มาแล้วเหรอว่ะ ^_^""-_-""มึงช่วยพูดกับกูหน่อยได้มั้ยว่ะ ไอ้เซน""-_-""เออ! มึงไม่ต้องพูดก็ได้ไอ้สัส""......""แล้วยัยเ
Intro....... ลัลลัลล้า....ลัลลัลล้า....ลัลลัลล้า....ลัลลัลล้า....ร่างบางผมยาวตรงสลวย มีดวงตาที่โต จมูกโด่งรับกับริมฝีปากบาง ผิวขาวอมชมพูเมื่อกระทบแสงเเดดทำให้ขลับความขาวของผิวมากขึ้น นั่งฮัมเพลงอย่างมีความสุข พลางสเก็ตภาพที่ออกแบบด้วยตัวเองไปด้วย"ปลายฟ้าลูก มานั่งฮัมเพลงอะไรตรงนี้หื้ม""ก็ฟ้าดีใจที่สอบเข้ามามอดังได้นี่คะ ^_^""^_^""แล้วคุณแม่จะออกไปไหนเหรอคะ""พอดีแม่นัดกับเพื่อนน่ะ แม่ไปก่อนนะ""ค่ะ ^_^"พอผู้เป็นมารดาเดินออกไป ร่างบางจึงหันมาสนใจกับภาพต่อ เป็นภาพที่ออกแบบบ้านนั่นเอง เพราะเธอกำลังที่จะเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย Z ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงมากและเธอก็เป็นหนึ่งในนิสิตแห่งรั้วนี้แล้วพรุ่งนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมแล้วครืดดด.....ครืดดด.....เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ฉันต้องกดรับในทันที เพราะเบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์ของเพื่อนสนิทนั่นเอง>"ฮัลโหล"(วัยนี้วันอะไรฟ้าแกจำได้มั้ย)"ก็วันอาทิตย์ไง ^_^"(ยัยฟ้า นี่แกจำไม่ได้?""จำได้หรอกน๊าา แค่ล้อเล่นเฉยๆ ^.^"(หึ ถ้าจำไม่ได้ฉันงอนจริงๆด้วย)"ฮ่าฮ่าฮ่า"(ไปคาเฟ่กันเถอะ ฉันอยู่หอแล้วมันน่าเบื่ออ่ะ น๊าา)"ไปสิ งั้นเจ