Entangled With Adonis Klaus

สามทุ่ม ซางชิวถูกคนร้ายลากเข้าไปในซอย ส่วนซือชิงเจ๋ออยู่กับชู้รักกำลังดูการแสดงโดรน

สามทุ่มสิบนาที ซางชิวถูกคนร้ายทารุณกรรมและข่มเหง ส่วนซือชิงเจ๋อกำลังสารภาพรักกับชู้รักอย่างลึกซึ้ง

สี่ทุ่ม ซางชิวถูกแทงจนตาย แล้วถูกโยนลงไปในรางน้ำเหม็น ส่วนซือชิงเจ๋อกำลังพลอดรักกับชู้รักอย่างดูดดื่ม

เที่ยงคืน วิญญาณของซางชิวกลับมาที่บ้าน และได้พบหน้ากับซือชิงเจ๋อที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ

ทั้งสองสบตากัน ซือชิงเจ๋อขมวดคิ้ว “ทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้?”

ในตอนนี้ ผมของซางชิวรุงรัง เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง ผิวเต็มไปด้วยบาดแผล ขอบตาแดงก่ำ ใบหน้าซีดเผือด

ซางชิวจ้องมองเขาอยู่นานกว่าจะเปิดปากพูด “ซือชิงเจ๋อ เราหย่ากันเถอะ”

คิ้วได้รูปของซือชิงเจ๋อขมวดเข้าหากัน “ซางชิว แค่เรื่องเล็กน้อย เธอถึงกับต้องขอหย่าเลยเหรอ?”

สีหน้าของซางชิวเฉยชา เธอก้มหน้าลงแล้วพูดซ้ำอีกครั้ง

ซือชิงเจ๋อมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ไม่พูดอะไร

ครู่ต่อมา เขาถอนหายใจแล้วเดินเข้าไปกอดเธอ “เอาล่ะชิวชิว ฉันรู้ว่าวันนี้ที่ให้เธอลงจากรถกลางทางมันไม่ถูก แต่ใครใช้ให้เธอดึงดันแต่เรื่องไม่เป็นเรื่องล่ะ? ฉันกับเซี่ยซือซือก็แค่เล่น ๆ ตำแหน่งคุณนายซือจะเป็นของเธอคนเดียว ใครก็แย่งไปไม่ได้”

แม้ว่าจะอาบน้ำแล้ว แต่บนตัวของซือชิงเจ๋อก็ยังมีกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงหลงเหลืออยู่ เหมือนหนามที่ทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจของซางชิวทีละนิด

เมื่อคืนนี้เธอเพิ่งจับได้ว่าซือชิงเจ๋อนอกใจ

ที่น่าหัวเราะก็คือชู้รักของเขาดันเป็นเด็กยากไร้ที่เธอเคยให้ทุนการศึกษามาแล้วเจ็ดปี!

บนรถ พวกเขาทะเลาะกันใหญ่โต ซือชิงเจ๋อโกรธแค้นและอับอายมาก เลยตั้งใจขับรถไปที่เปลี่ยวแล้วไล่เธอลงจากรถ

หลังจากนั้น อุบัติเหตุก็เกิดขึ้น

หลังจากตาย วิญญาณของซางชิวไปยังยมโลก พญายมเห็นว่าตอนมีชีวิตอยู่เธอสร้างบุญกุศลไว้มาก จึงอนุญาตเป็นพิเศษให้เธอกลับมายังโลกมนุษย์ได้เจ็ดวันเพื่อสะสางเรื่องที่ยังค้างคาใจ

ตอนนี้ความปรารถนาเดียวของเธอคือการหย่ากับซือชิงเจ๋อ

ซางชิวเจ็บปวดหัวใจจนชา น้ำตาไหลอาบใบหน้าโดยไม่รู้ตัว เธอผลักซือชิงเจ๋อออก “ตอนอายุสิบเจ็ดที่เราเริ่มคบกัน ฉันเคยบอกแล้วว่า ถ้าวันไหนในอนาคตคุณทรยศฉัน ฉันจะไปโดยไม่ลังเล และคุณก็เคยให้สัญญาอย่างหนักแน่นกับฉันเหมือนกันว่านี่คือเรื่องของหลักการ”

ตอนที่ถูกฆ่าอย่างทารุณ คนร้ายแทงเธอสิบเจ็ดแผล ทุกแผลราวกับกำลังเยาะเย้ยว่าตอนอายุสิบเจ็ดปีนั้นเธอช่างไร้เดียงสาเพียงใด

ซือชิงเจ๋อหมดความอดทนในทันที นัยน์ตาคมปลาบเป็นประกายเย็นชา “หลักการอะไร! คำพูดตอนอายุสิบกว่าปีจะเอามาเป็นจริงเป็นจังได้ยังไง?”

“เธอดูพวกคุณชายบ้านรวยพวกนั้นสิ ใครบ้างที่ไม่มีเมียน้อย? ฉันดีกับเธอมากพอแล้วนะ หลายปีมานี้ก็มีแค่เธอคนเดียว! แล้วฉันก็รักเธอที่สุด ที่อยู่กับเซี่ยซือซือก็แค่หาความแปลกใหม่ จะให้โอกาสฉันนอกลู่นอกทางบ้างไม่ได้เลยเหรอ?”

ซางชิวมองเขาอย่างผิดหวัง ข้อนิ้วที่เย็นชืดบีบเข้าหากันจนขาวซีด “ถ้าฉันบอกว่าฉันตายไปแล้ว คุณจะเชื่อไหม? ตอนนี้ความปรารถนาเดียวของฉันก็คือการหย่ากับคุณ”

ซือชิงเจ๋อโกรธจนหัวเราะ “ซางชิว เธอจำเป็นต้องแต่งเรื่องโกหกพวกนี้มาหลอกฉันด้วยเหรอ?”

“ฉัน...”

ซางชิวกำลังจะอธิบาย แต่ประตูห้องนอนก็เปิดออกอย่างกะทันหัน เซี่ยซือซือเดินออกมาในชุดเดรสสายเดี่ยวสุดเซ็กซี่ ผิวที่เผยให้เห็นเต็มไปด้วยรอยจูบ

เมื่อเห็นซางชิวจ้องมองเธอเขม็ง เซี่ยซือซือก็รีบหลบไปอยู่ข้างหลังซือชิงเจ๋อแล้วพูดอย่างหวาดกลัว “พี่ชิวชิว เรื่องที่ฉันคบกับพี่ชิงเจ๋อเป็นความผิดของฉันเองค่ะ แต่คนที่มีหน้ามีตาในสังคมอย่างพี่ชิงเจ๋อ การมีเมียน้อยก็เป็นเรื่องปกติ”

“แต่พี่วางใจได้เลยค่ะ พี่ชิงเจ๋อรักพี่ที่สุด! ฉันไม่กล้าอาจเอื้อมตำแหน่งคุณนายซือหรอกค่ะ!”

ซางชิวไม่ได้พูดอะไร สายตาของเธอจับจ้องไปที่ห้องนอน

เตียงที่เธอเพิ่งปูด้วยตัวเองเมื่อเช้าวานนี้ ตอนนี้กลับยุ่งเหยิงไม่เป็นท่า

เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะตัวเอง “เนรคุณ เธอนี่น่าสนใจจริง ๆ”

ใช้เงินของเธอ นอนกับสามีของเธอ บนเตียงของเธอ แม้แต่ชุดนอนที่ใส่ก็ยังเป็นของเธอ

เซี่ยซือซือขอบตาแดงขึ้นมาทันที “พี่ชิวชิว...”

“พอได้แล้ว!” ซือชิงเจ๋อนวดขมับอย่างหงุดหงิด

“เธอสงบสติอารมณ์หน่อยเถอะ” พูดจบ ซือชิงเจ๋อก็ลากเซี่ยซือซือจากไป

ปัง เสียงประตูปิดลง ซางชิวราวกับหมดเรี่ยวแรง ทรุดตัวลงนั่งบนพื้น

บนผนังฝั่งตรงข้ามแขวนรูปแต่งงานของเธอกับซือชิงเจ๋อ ในรูป รอยยิ้มของทั้งสองคนสดใสเป็นพิเศษ

ซางชิวมองดูจนเหม่อลอย

เธอเองก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมซือชิงเจ๋อที่เคยรักเธอเข้ากระดูกถึงได้เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน