Chapter 3

Tila bumilis ang tibok ng puso ni Damielle Astin sa narinig. Sa binitiwang salita ni Naya Faith ay nakasilip siya ng pag-asa na maaari pang maibalik ang naburang alaala ng kanyang kabiyak. 

"Lasing na yata ako," mahinang usal ni Naya kasabay ng pagbitaw niya sa pagkakahawak sa pisngi ni Damielle Astin. Pagkatapos ay bumuntong-hininga ito at saka nito hinilot ang kanyang sentido habang  nakapikit. 

"I think I should stop drinking."

Napabuga naman ng hangin si Damielle Astin. 

"Tingin ko nga rin. Mabuti pa siguro bumalik ka na sa kwarto mo."

Tumigil sa paghilot ng kanyang sentido si Naya, nagmulat siya ng mga mata at saka lumingon sa kanyang katabi sa upuan. Naging dahilan iyon upang magtamang muli ang kanilang mga mata. 

"Please bring me to my room, Damie." Tila nagsusumamo ang mga mata nito.

Napakurap naman si Damielle. Hindi siya makapaniwala sa narinig.

Aniya, paano nito nagagawang utusan ang isang lalaki na dalhin siya sa isang silid? Nararamdaman kaya nito ang kanilang koneksyon kaya gano'n na lamang kakampante ang pakikitungo nito sa kanya? O

Sadyang nagbago na ang pag-uugali ng kanyang asawa?

"Please, carry me."

Tila naman nanuyo ang lalamunan ni Damielle. Hindi naman nang-aakit ang tinig ng babae ngunit bakit parang kaysarap iyon pakinggan. Bakit parang naaakit siya? Tila ba binubuhay nito ang pagnanasa sa kanyang kaibuturan. Normal siyang lalaki at natural lamang sa kanya ang maakit sa tukso, bukod sa maganda at alindog si Naya ay dagdag pang labis niyang iniibig ang babae.

"Hindi ko na kayang maglakad. Nahihilo ako, Damie." Bumitaw ito ng tingin sa kanya at saka muling pumikit. "Do me favor, please."

Noon na nagising si Damielle Astin sa kanyang malalim na pag-iisip. Aniya, sadyang binigyan lamang niya siguro ng kulay ang tinuran ni Naya Faith. Napabuntong-hininga na lamang siya dahil sa uri ng pag-iisip na mayroon siya.

"Kumapit ka sa'kin." Kumilos siya upang pangkuin ang babae. Agad namang ipinulupot ni Naya ang kanyang mga kamay sa leeg nito. Nang sandali nasa matipunong bisig na ni Damielle ang babae ay hindi ni Naya inalis ang  tingin sa kanya. 

"Stop staring at me, Naya."

"Why?" Puno ng kainosentehan nitong tanong. Nanatili rin ang tingin nito sa kanya.

"I am not comfortable."

"Is it because of your scars?" Nang hindi umimik si Damielle ay muling nagsalita ang babae. "I don't care about how you look like. I don't care about your flaws, Damie."

Tila hinaplos ang puso ni Damielle sa narinig ngunit nagdesisyong siyang huwag na lamang umimik at mag-iwas na lamang ng tingin. Hahayaan na lamang niya ang babae sa gusto nitong gawin.

"But anyway, thank you, Damie." Sinserong turan ni Naya Faith nang tuluyan silang makapasok sa silid na kanyang inuukopa.

"It is part of my duty, Naya." Marahan niyang ibinaba ang babae sa kama nito. Bago siya makakilos palayo sa babae ay nagawang mahawakan ni Naya Faith ang kanyang braso.

"Would you believe if I tell you that I found you handsome?" Sinsero ang mga mata nitong nakatingin sa kanya ngunit hindi naging sapat iyon upang maniwala si Damielle Astin. Kung narinig niya ang mga salitang iyon bago ang trahedya ay agad siyang maniniwala ngunit iba na ngayon. Kahit siguro bulag ay sasabihing pangit siya. Totoo naman iyon, para siyang halimaw dahil sa pilat sa kanyang kanang pisngi. 

"Lasing ka na nga talaga." Marahan niyang inalis ang kamay ng babae na nakahawak sa kanya.

Bahagya namang natawa si Naya. 

"I know what am I saying, Damie. Lasing lang ako pero hindi ako bulag."

"Sa'yo na galing na nahihilo ka. Kung anuman 'yang nakikita mo ngayon, epekto 'yan ng alak, Naya."

"Okay fine, I'm drunk but my eyes are still functioning, Damie.”

Bago pa makaimik si Damielle ay umangat ang malambot na kamay ni Naya at lumapat iyon sa pisngi niyang may pilat.

"Despite of this, you are still good looking in my eyes. From your beautiful eyes--" bumaba ang tingin nito kasabay ng marahang pagdausdos  ng daliri ni Naya Faith sa kanyang ilong, " to your aristocratic nose," muling dumausdos ang daliri nito sa labi ni Damielle, "to your sensual kissable lips." 

Matamang nakatitig ang mga mata ni Naya sa mukha nito dahilan upang maalarma si Damielle. Sa ginawang iyon ni Naya ay tila nagising ang kanyang pagkalal*ki. At hindi siya maaaring magpatangay sa kanyang damdamin. Mabilis niyang hinuli ang kamay ng kanyang misis.

"Matulog ka na. May photo shoot ka pa bukas."

Napaungol naman ang babae na tila ba tumtutol sa kanyang sinabi. Hindi naman iyon inintindi ni Damielle. 

"Good night, Naya." Akmang tatalikod na si Damielle Astin nang magsalita ang babae.

"Undress me, Damie." Naging dahilan iyon upang mapahinto si Damielle Astin. Awtomatiko rin siyang napalingon rito.

"Naya!" Tila pagalit niyang saway sa babae. Hindi rin niya napigil ang sariling mapakunot-noo. Anang sarili, hindi gano'n ang dating Naya Faith, kahit kasal sila noon ay nahihiya pa itong maghub*d sa kanyang harapan.

"Naiinitan ako. I am not comfortable. Baka mahirapan akong makatulog." 

Napabuga na lamang ng hangin si Damielle Astin. 

"You shouldn't be acting like this infront of any other men, Naya."

Lumapit siya sa electric fan na nasa silid at binuksan iyon. Nagkataon sira ang aircon ng bahay na tinuluyan nila, iyon na rin siguro marahil ang dahilan kung bakit nagrereklamo ang babae sa init.

"That's not enough, Damie. I want you to undress me and leave only my undies."

Lalo namang nangunot ang noo ni Damielle.

"Kasasabi ko lang na---" Hindi na niya nagawang tapusin ang dapat sana at sasabihin niya nang unahan siya ni Naya.

"Please, Damie. Undress me, please."

Napaawang na lamang ang labi ni Damielle Astin.

"Mapagkakatiwalaan naman kita, right?"

Napalunok na lamang siya.

"Yes, ofcourse. You can trust me."

Totoo iyon, walang duda. Pero hindi pa rin siya makapaniwala sa ginagawa ng kanyang asawa.

"Then help me remove my clothes.

Napahilamos na lamang ng mukha si Damielle dahil sa frustration. 

"Please."

Buntong-hininga na lamang na lumapit si Damielle sa kanyang misis. Wala na rin naman siyang magagawa kundi sundin ito.

"Fine. But please, Naya, huwag mo na sanang uuliting hilingin ito sa ibang lalaki."

Umangat ang kamay nito sa strap ng suot nitong bestida. Napaiwas na lamang siya ng tingin nang simulan niyang ibaba iyon.

"Pinapagawa mo rin ba 'to kay Rio?" Mahina niyang tanong. Hindi rin niya naiwasang makaramdam ng galit at lungkot sa ideyang iyon.

"Not yet. Maybe soon." 

Lihim namang nagngitngit ang kalooban ni Damielle. Pangako niya sa sarili, hindi niya hahayaan dumating ang araw na iyon. Babawiin niya si Naya bago tuluyang magtagumpay si Rio Costor na angkinin ang kanyang misis.

"C'mon, Damie! Kanina pa ako naiinitan. Do what you need to do. Hindi ka naman naiilang, right? Oh, c'mon! You already saw me wearing just a pair of thin undies. Don't act like a freakin' virgin." Naging dahilan iyon upang makuha ni Naya Faith ang atensiyon niya. Noon rin niya napansin na tumigil siya sa ginagawang pag-alis sa suot ng babae. 

"Just don't be tempted." Gumuhit ang pilyang ngiti sa labi nito. "And never tempt me as well, Damie. Kahit lasing ako, hindi ako bibigay sa'yo."

Nangunot naman ang noo ni Damielle.

"Akala ko ba nahihilo ka, Naya?"

Nagkibit-balikat ang babae.

"I am but slowly getting good."

Napailing na lamang si Damielle Astin. Pakiramdam niya ay pinaglalaruan siya ng babae dahil sa pilyang ngiti nito. Hindi niya tuloy naiwasang mapaisip, normal  ba sa may amnesia ang magbago ng ugali? 

"Damie,"mahinang usal ni Naya dahilan upang tila bumalik sa huwisiyo si Damielle. Nang lumingon siya sa babae ay nagtama ang kanilang mga mata.

"Please continue." 

Napabuntong-hininga na lamang si Damielle Astin. Lakas-loob niya inalis ang bestidang suot ng babae. Tama naman ang babae, nakita na niya itong halos walang saplot kaya hindi siya dapat  mailang. At kung tutuusin, wala namang masama kung makita niya ang katawan nito dahil mag-asawa naman sila. Ngunit tila unti-unting nag-init ang kaibuturan ni Damielle nang tumambad sa kanyang harapan ang makinis at malaporselang balat ng babae. Naging dahilan  iyon upang maalala ang mainit na gabing magkasalo sila noon. Tila sariwa pa sa kanyang alaala kung paano nila haplusin ang katawan ng isa't-isa. 

"Huwag mo akong isusumbong kay Rio.

Don't tell him that I let my bodyguard undress me." Mahinang turan ni Naya dahilan upang muling itinuon ni Damielle ang tingin sa kanya.

"Hindi mo lang naman ako bodyguard, asawa mo ako, Naya." ugong ng kanyang isipan. Gustong-gusto niyang isatinig iyon ngunit alam niya sa sariling hindi pa iyon ang tamang panahon.

"Mangako ka, Damie."

Napabuga na lamang siya ng hangin.

"Huwag kang mag-alaala, hindi kita isusumbong. 'Di ba sabi ko naman sa'yo, sa'yo ako naglilingkod, Naya."

Gumuhit ang munting ngiti sa labi ni Naya Faith.

"Thank you. I will count on you. Good night," usal nito bago tuluyang pumikit. 

Ilang sandali namang napatitig si Damielle sa magandang mukha ni Naya Faith.

Masuyo niyang hinaplos ang buhok nito. Para siyang maluluha habang nakatingin ng buong pagmamahal sa babae. Pakiramdam niya ay panaginip lamang ang lahat, hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwalang buhay ang taong ilang taon na niyang pinagluluksa.

"Babawiin kita kay Rio," anang kanyang isipan.

Ilang sandali lamang ay naging banayad na ang paghinga ng babae, tanda na siya ay tuluyan nang ginupo ng antok.

Marahan bumaba ang mukha ni Damielle sa mukha nito. Dumampi ang labi nito sa labi ni Naya Faith. Sandali lamang iyon ngunit kitang-kita sa mga mata nito ang labis na pagmamahal.

"Pangako, Naya. Gagawin ko lahat, maprotektahan ka lang. Promise, I won't fail this time."