FAKE LOVE 7

ใช้เวลาไม่นานกวินก็มาถึงคอนโด มือหนาหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาเปิดประตู ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปในห้องที่คุ้นเคย

เสียงแจ้งเตือนในไลน์ดังขึ้นมารัวๆ ร่างสูงรีบเดินไปหยิบโทรศัพท์อีกเครื่องขึ้นมาเล่นทันที

LINE!

Bring : คิดถึงพี่วินจังเลยค่ะ

GAVIN : คิดถึงเหมือนกันครับ

NaNa : เมื่อไหร่จะได้เจอกันคะ

GAVIN : ช่วงนี้พี่งานยุ่งครับ

Venus : ให้หนูไปหาที่ห้องไหมคะ

GAVIN : ไว้วันหลังดีกว่านะครับ

Fahsai : วันนี้พี่วินมาหาฟ้าที่ห้องได้ไหมคะ

GAVIN : วันนี้พี่ไม่ว่าง ไว้มีโอกาสค่อยเจอกันนะครับ

Moji : มาหาโมจิที่ผับxxx ได้ไหมคะ โมจิคิดถึงพี่วิน

GAVIN : วันนี้พี่ติดธุระ เอาไว้วันไหนพี่ว่าง พี่จะไปหานะครับ

กวินนั่งตอบกลับข้อความแชทของสาวๆ ที่ต่างก็ส่งมาหาเขา และนี่เป็นแค่เพียงส่วนหนึ่งของสาวๆ ในสต๊อกเขาเท่านั้น เสือยังไงก็ยังเป็นเสือ แค่พิพลอยคนเดียวคงไม่อาจหยุดเสืออย่างเขาได้อย่างแน่นอน

ทว่าวันนี้ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาที่เสือจะได้ออกล่าเหยื่อ หากวันไหนที่เขากินเหยื่อตัวใหม่จนอิ่มและเบื่อแล้ว เหยื่อตัวนั้นคงจะหมดประโยชน์ไปทันที

ใช้เวลาคุยแชทกับสาวๆ อยู่นานพอสมควร ร่างหนาก็เดินเข้าไปอาบน้ำให้เรียบร้อย ก่อนที่จะโทรหาเหยื่อสาวตัวน้อยที่เฝ้ารอเขาอยู่

(พี่วินถึงห้องแล้วเหรอคะ) ใบหน้าสวยที่แสดงอยู่บนหน้าจอเอ่ยถามออกมาพร้อมรอยยิ้ม

(ถึงสักพักแล้วครับ พี่อาบน้ำเสร็จก็รีบโทรหาหนูเลย) กวินโกหกคำโตเพื่อเอาใจแฟนสาว ทั้งๆ ที่เธอเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายที่เขาโทรหา

(ค่ะ) คำตอบของแฟนหนุ่มทำเอาหญิงสาวรู้สึกดีขึ้นมาไม่น้อย

(หนูทำอะไรอยู่ครับ) ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมกับมองหญิงสาวที่อยู่บนหน้าจอ

(หนูพึ่งอาบน้ำเสร็จค่ะ) พิพลอยตอบ ตอนแรกเธอตั้งใจจะรอให้กวินโทรมาก่อน แต่พอรอนานๆ เข้าเธอก็เลยตัดสินใจไปอาบน้ำ

(ช่วงนี้พี่อาจจะไม่ได้ไปหาหนูบ่อยๆ นะ) เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอกหญิงสาว

(ทำไมคะ?) พิพลอยเอ่ยถามเสียงเศร้า

(มีคนลอบทำร้ายพี่กับฮันน่า ช่วงนี้ก็เลยถูกห้ามไม่ให้ออกไปไหน) กวินอธิบายไปตามความจริง

ตอนนี้กวินกับฮันน่าต้องอยู่เงียบๆ ห้ามออกไปเที่ยวที่ไหน เพราะมีเรื่องเข้าใจผิดที่รุนแรงจนถึงขั้นที่ต้องถูกตามฆ่า

** สามารถอ่านได้ใน LOVE RHYTHM จังหวะรักมาเฟียร้าย (ฮันน่าxเคย์สัน) **

(แล้วจะเป็นแบบนี้อีกนานไหมคะ) พิพลอยถามด้วยความเป็นห่วงและกลัวว่ากวินจะตกอยู่ในอันตราย

(คงต้องรอให้เรื่องเงียบก่อนครับ) ชายหนุ่มก็ให้คำตอบไม่ได้และทำได้แค่เพียงรอ

(หนูคงต้องรออีกนานเลย) พิพลอยเริ่มเศร้า ในใจเริ่มหวั่นกลัวจะไม่ได้เจอกวิน

(ไม่นานครับ แค่หนูบอกว่าคิดถึงอยากเจอ อันตรายแค่ไหนพี่ก็จะไปหา)

เสือร้ายปากหวาน แบบนี้สินะถึงทำให้เหยื่อติดกับได้ง่าย

(แต่หนูไม่อยากทำให้พี่วินตกอยู่ในอันตรายหนิคะ) ถึงในใจจะอยากเจอแค่ไหน แต่ความปลอดภัยของกวินก็ต้องมาก่อนอยู่ดี

(ไม่อันตรายหรอกครับ หนูอย่าคิดมากนะ) กวินยืนยันคำตอบเพื่อให้พิพลอยสบายใจว่าเขาทำทุกอย่างได้เพื่อเธอ

(เฮ้อ… พี่วินง่วงนอนยังคะ) พิพลอยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องถามชายหนุ่ม

(ยังไม่ง่วงเลยครับ พี่นอนดึกจนติดเป็นนิสัยแล้ว) คนเป็นเสือเขาไม่นอนเร็วกันหรอก

ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนนี้กวินคงไปเที่ยวไปดื่มกับสาวๆ ไม่ยอมกลับห้อง แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ใช่ว่าเขามีแฟน แต่เป็นเพราะมีคนตามฆ่า เขาจึงต้องอยู่ห้องคุยโทรศัพท์กับพิพลอยไม่ได้ออกไปไหน

(นอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ ที่ผ่านมาหนูไม่เคยนอนดึกเลย คุณพ่อกับคุณแม่ให้นอนก่อนสี่ทุ่มตลอดค่ะ)

(ก็หนูเป็นเด็กดีไงคะ พี่ดูแย่มากเลยที่เป็นคนพาหนูนอนดึก) กวินเป็นฝ่ายพูดเสียงเศร้าบ้าง

(หนูขอโทษค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจจะพูดให้พี่วินคิดแบบนั้น หนูอยากคุยกับพี่วินเอง ดึกแค่ไหนหนูก็ทนได้ค่ะ) หญิงสาวเอ่ยขอโทษเสียงเบา ความรู้สึกผิดเกาะกุมอยู่ภายในใจ

(แล้วหนูไม่ง่วงเหรอครับ) กวินเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะเขาไม่ได้งอนหรือโกรธเธอเพียงเพราะเรื่องแค่นี้

(ยังไม่รู้สึกง่วงเลยค่ะ) พิพลอยตอบอย่างเอาใจกวิน พร้อมกับยิ้มกว้างเพื่อเป็นการยืนยันคำตอบ

(จริงเหรอครับ) กวินถามย้ำอีกครั้งเพราะตอนนี้ก็ดึกแล้ว

(จริงค่ะ พี่วินเก่งจังเลยนะคะนอนดึกแต่ก็ยังตื่นไปเรียนได้) หญิงสาวเอ่ยชมไม่ขาด

(พี่ชินแล้วครับ นอนดึกจนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว) กวิน

(….) พิพลอยเงียบไป ในใจก็เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของชายหนุ่ม เพราะเธอถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่าการนอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพ

(ทำไมหนูทำหน้าเศร้าแบบนั้นล่ะครับ) ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัย

(หนูเป็นห่วง ไม่อยากให้พี่วินนอนดึกค่ะ)

(บางวันที่ก็ไม่ได้อยากนอนดึกนะ แต่มันนอนไม่หลับ)

(แล้วทำยังไงพี่วินถึงจะนอนหลับคะ)

(บางทีถ้าไปนอนกับหนูพี่อาจจะนอนหลับเร็วก็ได้นะ) กวินพูดเสียงอ้อน เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว

(เอ่อ…) พิพลอยอ้ำอึ้ง ไม่รู้จะตอบยังไงดี

(ถ้าหนูไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรครับ สักตีสองตีสามพี่คงหลับเองแหละ) กวินตอบเสียงเศร้า ถึงแม้จะรู้คำตอบอยู่ในใจแล้วก็ตาม

(หนูสะดวกค่ะ แต่ว่า…) สุดท้ายพิพลอยก็ใจอ่อน พ่ายแพ้ให้กับลูกอ้อนของเสือร้าย

(แต่อะไรครับ) กวินถามกลับทันที

(ถ้าพี่วินมาจะไม่อันตรายเหรอคะ) ถึงจะยอมให้มาแต่หญิงสาวก็ยังคงเป็นห่วงความปลอดภัยของแฟนหนุ่ม

(ไม่เป็นไรครับ อันตรายแค่ไหนพี่ก็จะไปถ้าได้เจอหนู) รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าหล่อ

(งั้นไม่ต้องวางสายนะคะ หนูเป็นห่วง)

(ครับ พี่ขอเก็บของก่อนแป๊บนึงนะ)

กวินเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ก่อนจะหยิบเสื้อผ้ามาใส่ในกระเป๋าใบเล็กๆ เพื่อที่จะเอาไว้ใส่ในวันพรุ่งนี้

(พี่กำลังออกไปครับ)

(ค่ะ) พิพลอยมองหน้าจออย่างตั้งใจ

แต่ก่อนจะเดินออกจากห้องมือหนาก็ไม่ลืมที่จะหยิบถุงยางอนามัยใส่ในกระเป๋าไปด้วย ของสำคัญแบบนี้ต้องพกติดตัวไว้ตลอดเผื่อได้ใช้ตอนฉุกเฉิน

..

เสือร้ายเตรียมทุกอย่างไปพร้อมขนาดนี้

นุ้งพิพลอยจะรอดไหมเนี่ย