Kabanata 9 2nd Floor

Ang mga salitang galing sa ina ang nagpabalik kay Carmelita sa kanyang pandama . 

       "Ang maruming sarili ko na bahala dun, Magpapahinga lang ako" agad umupo si Carmelita sa puting sofa at isinara ang dalawang mata na matamlay.

"May problema ba, Anak?" sabi ng ina habang tumatabi sa anak.

"Tumakas kasi si Ankara kagabi sa hospital at hanggang ngayon hindi pa ito nakakauwi. Natatakot na ako Mom." hindi kayang pigilan ni Carmelita na maiyak, sobrang mahalaga sa kanya ang kaibigan. Patuloy sa pagsasalita si Carmelita habang umiiyak sa piling ng ina. "Pinagtangkaan niya ang kanyang buhay ngunit nabigo siya, hindi ko kayang tanggapin sa pagtakas niya natuluyan na siya."

"Mom, Si Ankara lang ang nag-iisang kaibigan ko, ayaw ko siyang mawala..Tanda ko pa ang huling gabi namin ipapakilala niya ang girlfriend, HAHAHA. Nang malasing ito tanda ko pa ang kanyang tunay na nararamdaman." mas masakit pa sa nagdudurugong sugat ang dinanas ni Carmelita. Hindi niya kayang matanggap na wala na ito. Labis rin ang hapdi ng ina  ni Carmelita ng makita ang anak na nasasaktan.

•••

       "Doctor Yedd, Heto Coffe, Hindi ka pa ba uuwi?" salitang galing sa isang dalaga. Nakasuot ito ng pulang damit at kagaya ni Yedd may puting doctor coat ito.

        Kanina pa nakatulala si Yedd na nakaupo sa labas ng emergency room. Tulala ito hindi dahil sa katatapos lang na ginawang surgery kundi sa dalagang si Ankara. Wala pa kasing balita tungkol dito. "Ayyy..Thank you Judy. Mamaya pa".

       Si Yedd at Judy ay parehong magaling sa larangan ng medisina at galing sa mayaman na pamilya. Kilalang kilala ang dalawa sa kanilang paaralan at sa trabaho na mahusay. Ang unang naging jowa ni Judy ay si Yedd kahit wala na ang dalawa mahal na mahal pa rin ito ni Judy.

"Ang lalim yata nang iniisip mo, Is their any problem?".

"Hmmm. Si Ankara hindi pa kasi nakakauwi."

       Pagkarinig ng pangalan ni "Ankara" nanlaki ang mga mata ni Judy. "May ginawa ba siyang masama sayo? Wag  mong sabihin nag confess na naman yun.HAHAHAHA!"

       Binigyan ng matulis na tingin ni Yedd ang dalaga. Nagalit siya sa sagot nito at sa kanyang sarili bakit nga ba niya iyon ginawa. "Hetong Kape mo" ibinalik ni Yedd ang kape sa dalaga, nawalan na siya ng gana makikipag-usap nito at tuluyan ng umalis.

"Huh?Anong nangyari dun?" habang tinitingnan si Yedd sa hindi kalayuan napasalita si Judy sa sarili sa sobrang pagkagulat.

        Nilisan ni Yedd ang lugar, sakay ng kanyang itim na sasakyan. Sobrang galit sa kanyang sarili ang nadama niya, sinisi niya sa sarili ang pagkawala ni Ankara. Lahat ng mga nagpapasakit kay Ankara sa tingin niya sa kanya ng galing. Gusto niyang baguhin ang pagkakamali at bumawi sa nakaraan na ginawa kung sakaling babalik ang babaeng si Ankara. Ang mga nagawa niya noon kay Ankara ay nagtulak sa kanya upang bumawi. Matapos ang pangyayaring nun palagi niyang sinusundan si Ankara pauwi sa kanilang bahay, sa paaralan at palagi niya itong inaasar. Ang mga gawaing ito alam niyang hindi sapat para maibalik ang dating saya ni Ankara kaya naman nung malaman niya ang pangarap ni Ankara na hindi niya itinuloy dahil hindi ito sinuportahan ng magulang ay tinupad ni Yedd. Alam ni Yedd na si Ankara ang lahat na nag-gastos at nagsikap ng kanyang pag-aaral upang makapagtapos, sa ginawang ito ni Ankara nagpahanga ito kay Yedd. Hindi nakikita ang ganda sa mukha kundi sa puso, para sa kanya maganda si Ankara hindi lang ito nakikita ng iba dahil sa katanyagan at pera lang ang karamihan tumitingin.

        Nagtungo si Yedd sa huling bar na pinuntahan ni Ankara. Uminom siya doon sa 2nd floor ng bar mag-isa. Galit at lungkot ang nadama niya habang inuubos ang unang botelya ng alak.

• Ang 2nd Floor ng bar ay para sa mga matagal na costumer nito. Limitado lang ang pumupunta at ang makikita dito ay ang mga mayayamang mga tao. Sa second floor matatanaw mo ang first floor kung nanaisin mo.

        Kagaya ng dati nakaupo si Carmelita sa order station ng bar. Suot ng itim na fitted na damit,  kulot na buhok at mapupulang labi ang nagpahanga sa mga kalalakihan sa loob.

        Tumingin tingin muna si Carmelita sa loob ng bar habang uminom. Mga babaeng tumatabi sa mga matatandang lalaki ang natanaw niya sa madilim na sulok, mga banda naman na kumakanta ang nakita niya sa stage ng bar at sa gitna ang mga binata at dalaga nagsasayawan. Inilagay rin niya ang tingin sa 2nd floor ng bar, kaunti lang ang mga tao sa taas. Sa hindi inaasahang pangyayari may nakita siyang tao na pamilyar sa kanya, tinitigan niya ito at pinagmasdan. Nang mamukhaan ito nagbigay ng matamis na ngiti ang kinamumuhian niyang katawan habang ang puso niya na dala ang katutuhanan nakadama ng lungkot.

        Hindi kayang kontrolin ni Carmelita ang sarili, tumayo siya at nagtungo sa hagdan papuntang 2nd floor. Naiiba ang mukha niya ngayon kaya naman sigurado siyang mapapaakit niya si Yedd ngayong gabi.

"HI, I'M LARAH" matutuksong tinig galing kay Carmelita, nang matapos sabihin umupo siya sa kabilang upuan ni Yedd. Hindi na nagulat si Yedd dahil sanay na siyang pumupunta sa bar na ito na ang mga babae ang lumalapit. Tinitigan ni Yedd ang maamong mukha ng dalaga at ibinalik ang sarili sa iniinom na alak. "HELLO" kasing lamig ng yelo ang boses at sagot ni Yedd sa dalaga. Ang sagot ni Yedd, Ikinatuwa ito ni Carmelita. Nagaganahan siya dahil sobrang mahirap akitin ang tipong lalaking ito.

"Searching for happiness?" matutuksong salita galing kay Carmelita habang tumititig sa kaakit-akit na mukha ni Yedd. Tahimik lang si Yedd at patuloy na umiinom ng alak, kaya naman nagpatuloy sa pagsasalita si Carmelita.

-"I'm Free, I can make your life worthliving....Hmmm...I will pay you after the service, You can have it all."

- "Madalan ka lang makakahanap ng katulad ko, Ako pa ang magbabayad sayo. Ayaw mo yun?"

-"Siguradong masisiyahan ka." matutuksong salita galing kay Larah(Carmelita) habang hinihimas ang balikat ni Yedd. Binigyan ng tingin ni Yedd ang dalaga at uminom ulit ng alak.